Óðinn - 01.01.1930, Blaðsíða 10

10
ÓÐINN
Sigurður Briem póstmálastjóri.
á Espihóli í Eyjafiröi,
og Ingibjargar Eiríks-
dóttur sýslumanns
Sverrisen. Hann varð
stúdent 1883 og tók
hagfræðipróf við há-
skólann í Kaupm,-
höfn 1889; hafði að-
eins einn íslendingur
tekið þaðprófáundan
honum: Indriði Ein-
arsson, sem þá vann
að hagskýrslugerð og
endurskoðun reikn-
inga á skrifstofu
landshöfðingja. Eftir
að S. Br. kom heim, að
prófi loknu, var hann
settur sýslumaður
tíma og tima til og frá,
fyrst í Árnessýslu, þá
i Vestmannaeyjum,
þá í Barðastranda-
sýslu, þá í Snaefells-
ness- og Hnappadals-
sýslu og síðast í ísafjarðarsýslu, en 7. júli 1897 var hon'
um veitt póstmeistaraembættið í Reykjavík, og hefur
hann gegnt þvi síðan, nú í nær 33 ár. Á þeim tíma hafa
orðið stórfeldar breytingar á sviði póstmálanna og hef-
ur hann að sjálfsögðu átt mikinn þátt í þeim, enda hef-
ur hann jafnan verið talinn duglegur og röggsamur em-
bættismaður. Hann er stálhraustur maður enn, og lítur
út fyrir að vera miklu yngri en hann er.
En nú ætla jeg samt að segja, aðeins fyrir
mitt leyti, ofurlítið meira um hvað fyrir sig af
þeim tólf atriðum, sem að framan eru talin:
I. Um íslensku skipin bæði, Brúarfoss og Gull-
foss, sem fleyllu okkur heilum nefndra landa á
milli, varð vistin og viðkynningin sú, að alt er
þar í góðri röð og reglu; góður þrifnaður og
ágæt umhyggja og hirða um farþega og þarfir
þeirra, jafnt af hendi yfir- og undirmanna, sem
voru kurleisir og vinsamlegir í umgengni. Af
þessu mátti læra meir og betur en áður, að
meta og skilja, hvílíka góðgripi Islendingar eiga,
þar sem þessi skip þeirra eru, og ágætis menn,
þar sem eru skipstjórar þeirra, yfirmenn aðrir
og skipverjar allir; og að það er því óhætt og
í alla staði sjálfsagt og skylt, að mæla hið besta
með skipum þessum til flutnings manna og alls
annars farangurs. Tel jeg það nú hreina óláns-
fyrirmunun og fullkomið tiltökumál, og með
þjóðar skaða og skömm, ef Islendingar sjálfir
kynnu eða vildu ekki meta og nota að fullu
þessa kjörgripi sina, þessi sin eigin góðu skip,
og þessa óskasyni, skipverja alla á þeim, sem
allir standa hið besta hver i sinni vandasömu
og ábyrgðarmiklu stöðu, jafnt í stríðu sem blíðu.
II. Um stórborgirnar, sem við komum í, verð
jeg að segja, að mjer sýndist og fanst talsverður
munur á svip og brag manna og mannlífs í
Edinborg og Kaupmannahöfn. Fanst mjer í hinni
fyrirnefndu ílest einhvernveginn myrkara, dauf-
ara og þumbaralegra, og fólkið dökkara, kulda-
legra og ófríðara, — og líka þunglamlegra og
ófjörlegra yfirleitt, bæði karlar og konur, en í
Höfn; og ekki man jeg eftir, að jeg sæi þar
nokkra konu eða stúlku, sem mjer þætti falleg.
En auðvitað hafa eigi allar konur eða meyjar
þessarar borgar hlaupið í veg fyrir migl En stilt
og hæglátt og jafnvel hljóðlátt var fólkið flest,
enda lögreglu eftirlit og gætsla sýnilega góð af
hendi hárra og hermannlegra lögregluþjóna.
Einn skotskan ökuþór komst jeg þó í svolítil
kynni við, fyrir vinsamlegan tilverknað Jónasar,
bryta á Gullfossi, og fann þá brátt, að þar gat
vel verið »dygð undir dökkum hárumct; því að
mjög bráðlega varð hann alúðlegur, jafnvel
glaður og reifur, þótt fálátur og þurlegur væri
nokkuð svo áður. Býst jeg við, að sá maður
geti vel verið ímynd eða eftirmynd samborg-
ara sinna og þjóðar —.
Aftur á móti er sýnilega og finnanlega bjart-
ara og Ijettara yfir borg og borgarlífi í Kaup-
mannahöfn, glaðlegra og þýðara; fólkið ljósara
yfirlitum og alment mikið fríðara, margt reglu-
lega frítt. Komu þar og flestir fram sem alúð-
legt, kvikt og kátlynt fólk, góðlátlegt og kurteist.
t*að, sem ennfremur gerir Kaupmannahöfn tals-
vert bjartari og hlýlegri yfirlitum, er einnig það,
að hús og mörg önnur mannvirki þar eru, að
því er mjer virtist, einhvernveginn snotrari og
ljósleitari, eða ekki eins þyngslaleg og dökkleit
hið ytra og í Edinborg og Leith, og gæli þetta
lika bent á mismunandi eðlisfar íbúanna eða
verið afleiðing þess —.
III. Þá er nokkru frekar að minnast á stór-
hýsin og önnur mannvirki og listaverk o. s. frv.
Það var hvorttveggja, að jeg hafði heyrt mikið
af þeim sagt og bjóst því þar við næsta miklu,
enda urðu þau mjer ekki vonum framar. Víst
Hann er fæddur 12. sept. 1860
sonur Eggerts Briem sýslumanns
Sigurður Briem póstmálasljóri.