Skeggi - 15.01.1919, Blaðsíða 4

SKEGGl
/
ÖUwJoV
oa
Xtossav
ó&^vast \ vevs^tttx & 3* 3°^**^.
atriði að mýmargir telja það
málin sem mestu skifta um þessar
mundir^ Á listann hafa verið
valdir menn sem er afar ant um
þessi mál, og munu leggja kapp
á að þeim verði vel fyrirkomið.
.Efstur á listanum er Gtsli J.
Johnsen konsúll. Mun engum
koma það á óvart að ftann er
efstur á slíkum lista. Ber margt
til þess. það fyrst að hann er
manna snjallastur í fjármálum,
framkvæmdamaður mikill og út-
sjónarsamur á verkleg fyrirtæki
sem hann hefur oft sýnt. Af-
skifti hans af símamálinu í
upphafi og íshúsinu fyr og
síðar hafa þótt gefast ágætlega.
Hann hefur átt sæti í sýslunefnd-
inni síðustu árin og er þess-
vegna orðinn kúnnugur málum
bæjarins. það er alkunnugt að
margt hefur farið öðruvísi í
hjeraðsstjórninni en hann hefur
viljað, t. d tilhögun á raimagns-
stöðinni, sumar ráðstafanir um
hafnargerðina o fl, en þar hafa
aðrir ráðið meiru. Næstur honum
er Magnús Guðmundsson bóndi
og útvegsmaður. Hann hefur
lika #átt sæti í sýslunefndinni
síðustu árin og komið vel fram.
það er almannarómur um Magnús,
að hann sje greindur maður vel
og að öllu hinn vandaðasti.
Sýndi það sig best í haust, er
einn maktarhöfðinginn gerði
ítrekaðar tilraunir til að gera
hann að ósannindamaoni, en það
tókst ekki betur en svo að allir
trúðu Magnúsi, en enginn hin-
um. Enginn efi er á því að
Magnús hefur tiltrú afarmargra
bæjarbúa.
Um næsta manninn á þeim
iista vill „Skeggi" sem fæst tala.
Fjórði maðurinn og þeir hinir
hver af öðrum, eru allir hinir
nýtustu menn og áhugasamir um
atvinnurekstur, hafa enda lagt
mikið í hann -flestir. þeir eru
að vísu óreyndir í bæjamálum,
en eftir því sem menn þekkja þá,
er ekki ástæða til að vantreysta
þeim að neinu leyti.
Meðmælendur listans eru alt
■'vel metnir og ráðsettir borgarar
og mundu ekki styðja aðra en
þá, sem þeir bera fult traust til.
Hinn listinn er kendur við
„Birkib." og bygður á þeim þætti
í stefnu þeirra að fult tillit verði
að taka til þeirra mála, sem oft
eru kölluð „smærri bæjarmálin".
Meðal þeirra eru heilbrigðis-
málin, mentamálið, fátækramálin,
hagsbæturnar o. fi. o. fl. Menn
sjá þegar í stað að þessi mál eru
enginn hjegópii og að það varðar
ekki litlu hvernig með þau er
farið. „Skeggi“ á örðugt með
að fjölyrða um listann sakirefsta
mannsins. þó vill hann með
engu móti draga fjöður yfir það
að á listanum eru margir menn,
sem hafa mikið traust almennings.
Meðal þeirra eru báðir kaup-
fjelagsstjórarnir, alþektir menn,
annar þeirra Gtsli Lárusson auk
þess bóndi og útgerðarm. um fleiri
áratqgi þriðji maðurinn hefur
um margt ár varðveitt fje margra
stofnana, sem almenningi er ant
um og sjer þar á að honum er
vel treyst, enda getur vart gætnari
nje vandaðri mann. Hitt eru og
alt þektir dugnaðarmenn.
Síðan þetta var skrifað hafa
komið fram ýmsir aðrir listar. Á
einum þeirra eru ofarlega nöfn
þriggja manna, sem ^oru því
mjög hlyntir að Botninn yrði
leigður í haust. þykjast menn
vita hverjir þar standa á bak við.
Hinir listarnir virðast bornir
fram til að gera glundroða í at-
kvæðagreiðsluna. það lýsir
þroskaleysi að koma með 7 lista
þegar kjósa á aðeins 9 fuHtrúa.
Kjósendur ættu að virða vel
fyrir sjer alla listana og kjósa
þann listann, sem er bestur að
öliu samanlögðu.
Til athugunar.
—:o:—
í síðasta hefti „Iðunnar" er
merkileg grein og stórfróðleg
eftir prófessor Ágúst Bjarnason.
Hann bendir á það, hvernigsam-
eignin, ríkiseign og umráð borga
yfir helstu lffsnauðsynjum fari
ákaflega í vöxt úti um heiminn,
Telur hann ýms dæmi þess
hvernig sum ríki og borgir hafa
tekið að sjer lönd og lóðir, hús
og íbúðir, vatn, ljósmagn og
vinnumagn. Hann bendir kröft-
uglega á hve afar-áríðandi það
er fyrir bæi að spila ekki Iandi
úr höndum sjer í hendur ein-
stakra manna, og sýnir fram á
það með glöggum dæmum hver
reynsian er í þeim efnum úti um
heiminn. Eftir þeirri lýsingu
skyldi maður ætla að hann hefði
aldrei orðið með því að leigja
„Botninn" í haust eins og ráð
'gert var. Hann eggjar bæjar-
stjórnir á að gæta vel
þess lands sem þær eiga yfir
að ráða og sýnir fram á hve
skaðlegt það er að einstakir
menn vaði uppi með yfirgang í
landi bæjanna. þá bendir hann
á húsabyggingar, að borgir byggja
íbúðarhús í stórum stíl til að
halda leigunni niðri og græða
stórfje á. Fleira telur hann af
opinbérum fyrirtækjum, rafveitur,
járnbrautir o fl. Alvarlega varar
hann við því að selja eða láta
rfettinn yfir 'fossum til einstakra
manna eða fjelaga.
Höfundur hallast að því, að
ríkið og hjeraðsstjórnirnar taki
sem flest nauðsynjafyrirtæki í
sínar hendur, „þó því aðeins",
segir hann, „að þær hafi svo
valinkunnum og þrautreyndum
mönnum á að skipa, að þeim sje
trúandi fyrir slíkum fyrirtækjum,
sem varða heill og velferð almenn-
ings og ef til vill alls landsins,
bæði í bráð og lengd“.
Svona talar nú sá höfundur,
sem hefur kynt sjer rækilega
hvernig bæir úti um heiminn
haga fyrirtækjunum. Hann virðist
ekki vera hrifinn afýmsum fram-
kvæmdum Reyjavkurbæjar, sem
ekki er heldur von. En hvað
ætli hann segði ef hann kæmi
hingað og sæi framfarirnar og
fjárhaginn ? það er ekki um að
villast að framkvæmdirnar á
næstu árum útheimta þekkingu
og kunnugleika á því hvað aðrar
þjóðir hafast að, annars má búast
við sífeldum hrakförum.
Símfrjettir.
R.vík 14. jan. 1919.
Innflutningsnefndin hefur verið
afnumin.
Landsverslunin hefur lækkað
verð á kolum um 75 kr. hverja
smálest.
Mokafli við Faxaflóa að undan-
förnu.
Afarmargir að flytja sig til
Sandgerðis til að þar út í vetur.
Atkvæðagreiðslan.
—o—
Kaflinn úr lögum um „leyni-
lega atkvæðagreiðslu við bæjar-
stjórnarkosningar“, sem er hjer í
blaðinu og síðasta blaði, er
prentaður að tilhlutun kjörstjórn-
arinnar. Gott er fyrir kjósendur
að kynna sjer hann rækilega
fyrir kosninguna
þessi atriði eru athugaverð:
Ekki má neinn maður kjósa
nema ei nn lista.
Breyta tná röðinni á þeim
lísta, sem kosinn er. (Vissast er
að gera það ekki, því að það
getur mjstekist og gert seðilinn
ógildan).
Strika má yfir nöfn á þeim
lista sem kosinn er.
r
Agætar
undirtektir
hefur stefnuskrá „Birkib.“ fengið
hjá almenningi. Margir verka-
menn og atvinnurekendur hafa
látið það í ljósi við „Skeggja“
síðan hún var birt. Hafa þeir
hver um annan þveran tjáð s(g
henni samdóma í öllum greinum
og ekki ‘allfáir sagt að hún færi
of skamt fremur en of langt.
Sumir hafa fundið að því að
fjelagið hefði sig ekki nóg í
frammi með skoðanir sínar og
gerði of fáum kost á að kynnast
þeim. Margir hafa ekki farið
dult með það, að þeim þætti
skuldaarfurinn frá hreppi og
sýslu nokkuð mikill og alls ekki
í heppilegu hlutfalli við fram-
kvæmdirnar og eignirnar. Menn
segjast ekki teija eftir sjer að
greiða gjöld til nauðsynlegra
fyrirtækja, en þykir ilt að gjöidin
síhækka ef fátt eða ekkert er
unnið til umbóta.
Stefnuskráin bendir á margt,
sem þarf að framkvæma við
fyrstu hentugleika, auðvitað að
því tilskildu að gjaldþoli bæjarins
verði ekki ofboðið. Má deila
um það hversu mikið bærinn
kann að þola í þeim efnum.
V'st er það að fulla kyrstöðu
þolir hann síst af öllu. Útgjöldin
og skuldirnar hafa getað aukist
þessi árin, þó að fátt sje framið
og fátækrastyrkurinn ekki hár.
! Hvernig mundi fara ef tekin væri
j sú stefna að leggja ekki í neitt
sem kostar fje? Ætli menn tæki
ekki að nöldra napurt, sem von
væri? Satt að segja eru verk-
j efnin orðin svo mörg og viða-
mikil að vandi er að ákveða á
hverju skal byrja. Galdurinn er
sá, að byrja á því sem greiðir
best fyrir mönnum með að reka
atvinnu sína með meira afli en
áður. Höfnin verður þar efst á
blaði, einkanlega umbætur innan
hafnar.
Eitt herbergi til leigu fyrir
tvo einhleypa. Ritstj. vísar á.
Prentsm. Veatmannaeyja.
i