Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Blaðsíða 90
90
þinni, honum Bor . .* ásamt Ólafi dátanum—jeg fæ
ekki hentugleika að skrifa þeim—og lifðu vel.
í flýtir
þinn
R. Raskr1 2.
13.
Stokkhólmi þ. 18. nóv. 1817.
Elskulegi vinur!
pökk og heiður fyrir tilskrifið um kortin o. s. frv.3
þ>ína reglu, að maður eigi að skrifa sjerhvert nafn,
eins og það er i upprunamálinu, heldjeg annars, að
jeg geti strax rekið til baka, því í mörgum tungu-
málum finnast þau hljóð og þeir stafir, sem aðrar
þjóðir ekki geta framborið, t. d. í rússisku, arabisku
o. s. frv., o. s. frv., þannig verður ómögulegt hreint
að skrifa arabisku nöfnin eins og í upprunamálinu,
en það sem er í sjálfu sjer ómögulegt, getur aldrei
orðið regla, að jeg meina. Jeg vil annars ekki orð-
lengja um þetta, þeim mun síður sem jeg skrifaði
Bjarna okkar greinilega um það mál seinast. fú
veizt þar að auki, að það er mín höfuðregla, að mað-
ur eigi öldungis ekki að greina það nýja íslenzka
tungumál frá þeirri gömlu Norrænu, vegna þess að
meðan það gamla mál viðhelzt, er íslands þjóð ein
sú markverðasta í Norðurálfunni, en geri maður
1) Síðari partur nafnsins er ólæsilegur. Útg.
2) þannig. Útg.
3) Kask hafði í undanfarandi brjefum fundið að ýmsu í kort-
um þeim, sem fylgja áttu landaskipunarfræðinni, sem bók-
mentafjelagið gaf út, og Gríraur svarað aðfinningunum í brjefi
þvi, sem hjer ræðir um. Brjefið er í safni bókm.fjel. i Höfn
No 94, 4to, og er dags. 25. og 30. okt. 1817. Útg.