Skólablaðið - 01.10.1910, Blaðsíða 5

SKÓLABLAÐIÐ
149
að gagni! »Skamma stund verður liönd höggi fegin.* En
einn einasti snoppungur getur skemt heilsuna og sáð hatursfræi í
hjarta barnsins. Verst er þó ef þeir, sem ekkert eiga yfir börn-
um að segja, fara að liirta þau. Börn hata slíka hlutsemi af öllu
hjirta. Þeim er o% illa við, ef aðrir en yfirboðarar eru hafðir til
að hirta þau, það hefir þó verið gert í »barnaböðlaskólum«. Það
eru foreldrar, einkum mæðurnar, sem helst mega nokkuð eiga
við það að hirta börnin líkamlega. Öðrum er hyggilegast að eiga
ekki við það — en foreldrarnir verða þá líka að uppala börnin
svo val, að ekki þurfi að hirta þau, þegar þau fara til annara,
En andlegu hirtingarnar þá? Qeta þær ekki farið ver með
barnið en líkamshirtingarnar? Langar og ólundarfullar áminningar,
kaldar og særandi aðfinningar, skammir og stóryrði — hvað þá
nú blót og ennþá klúrari orð — er það nú nokkuð betra en
snoppungurinn? Er það nú ekki verra en vöndurinn! Jú oft
er það svo, að fúlyrðin eru flengingunni verri.
Og þegar nú öll þessi ósköp dynja yfir barnaumingjann!
Quð varðveiti það. — »því eru nú allir hættir.« Gott að taka
því. En olbogabörnin munu enn þá allvíða stynja undir rang*
lætis vendi vondrar tungu sem bítur oft sárar en birkihríslan.
Stokkhólmsfundurínn,
sem auglýstur var í »Skólablaðinu«, var haldinn eins og til
stóð dagana 9.— ! 2. ágúst í sumar. Fund þenna sóttu yfir
7000 kennarar frá íslandi, Damnörku, Svíþjóð, Norvegi og
Finnlandi.
Frá íslandi fóru um 20 kennarar og kenslukonur; meiri
partur frá Reykjavík, en þó nokkrir víðsvegar annarsstaðar af
landinu. ívilnun var þeim veitt til helminga í fargjaldi, og hefur
ferðin þó orðið talsvert dýr, eftir efnum og ástæðum. Kennarar
frá öðrum löndum höfðu þar að auki styrk til fararinnar úr
ríkissjóðum.
En hafa þeir þá haft nokkuð í aðra hönd?
Svo segist þehn frá, sem fóru. Fundurinn hafði upp á