Skólablaðið - 01.09.1920, Blaðsíða 10

124
SKÓT.ABLAÐIÐ
vagnana var svo mikill, a8 matiur hafKi stuSnirig jafnt vii5
bak sem brjóst; en allir komust þó klaklaust heim. — Dag-
inn eftir fundarslitin áttu fundarmenn kost á bílferSum víSs-
veg'ar um hjeruöin umhverfis borgina, og að kvöldi þess dags
var sýndur leikur í ÞjóSleikhúsiriu, og fengu fundarmenn a8-
göngumiöa fyrir hálfvirði. Næsta dag þar á eftir áttu 250
fundarmenn (þó ekki Norðmenn) kost á aS fara til Rjúkan-
fossins. Stóð sú ferð yfir í tvo dag^, og var ágætlega af henni
látið, en þangað komust miklu færri en vildu.
Ýmsir aðrir furidir voru haldnir dagana á undan og eftir
kennarafundinrim, og allskonar veislur voru daglegt brauð.
Ef dæma á eftir veðrinu, mætti álíta, að himnafö'Surnum
hafi ekki veriS þessi kennarafundur neitt sjerstaklega þóknan-
legur, því aS þau firn af regni dundu úr loftinu fundardagana,
aS NorSmenn rak ekki minni til annars eins í mörg ár, og er
þó sagt, aS þeir sjeu vatni vanir. En fundarmenn ljetu ekki
slíkt á sig fá, en fóru síriu fram, enda mildaSist himindrottinn
og gaf ágætt veSur aS skilnaSi. Og dagana á eftir ljómaSi
sólin og gylti hauSur og haf og fegraSi landiS i augum ferSa-
mannanna.
Næsti og 12. kennarafundur NorSurlanda á a'S standa í
Helsingfors sumariS 1925.
ESlilegt var þaS, aS ísland legSi minstan skerf til þessa
fundar, en þó duldist okkur íslendingunum ekki, aS af íslands
hálfu var gert miklu — miklu minna, en hefSi mátt vera. Tel
jeg þar ýmsa eiga sök aS máli, og langar mig til aS víkja
náriar aS því síSar meir, þvi aS þess strengidi jeg heit (og jeg
vona aS hin hafi gert þaS líka), aS jeg skyldi gera þaS, sem í
mínu valdi stæSi til þess aS ísland legSi drýgri skerf til næsta
fundar.
Akureyri 10. sept. 1920.
Kristbjörg Jónatansdóttir.