Vísir - 16.05.1960, Blaðsíða 3

Mánudaginn 16. maí 1960
V í S I R
Bþróttir úr öllum áttum
Spjallað um spretthlaup.
Bohby Morrow hefur náh besta tíma í heim-
imim í ár í 100 m blaupi — enn sem komið er a.m.k.
Fá nöfu í heimi íþróttanna
eru mönnum í ferskara minni
en nafn Bobby Morrows, sprett
hlauparans góSkunna, sem vann
til gullverðlauna > bæði 100
og 200 m hlaupum, auk gull-
verðlauna i 4x100 m boðhlaupi
á Ol.-lleikunum í Melbourne
1956.
. Morrows mun fyrst hafa verið
við spretthlaup riðinn árið 1950,
Þessi mynd sýnir Morrow —
ákveðinn sem fyrr.
þá aðeins 15 ára gamall. Tími
hans í 220 y hlaupi þá var 25.1
sek, en honum fór ört fram,
og árið 1952 náði hann 22.0
sek á sömu vegalengd og 19 ára
var hann orðinn vel þekktur,
a. m. k. í sínu heimalandi, hafði
þá m. a. náð 21.1 sek í 220 y.
Árið 1956, eða olympíuárið,
náði hann 10.2 sek í 100 m, og
20.6 í 200 rn hlaupi á fuliri
beygju, en það var þá jafnt
og gildandi heimsmet. Hann
var því valinn í Olympíulið
Bandaríkjamarma, — með
ofannefndum árangri.
Að vísu var hann aðeins í
fjórða sæti á heimsafrekaskrá
það ár í 100 m, fyrir ofan
hann voru þrír landar hans,
Willie Williams, Ira Murchi-
son og Leamon King, sem allir
náðu 10.1 sek í 100 m það ár
og var heimsmet. Þeir þre-
menningarnir munu nú flestir
hættir keppni. Morrow, hins
vegar, hefur sýnt áhuga sinn
ár eftir ár, enda mun fyrir hon-
um hafa vakað að reyna að
komast í Ol-lið Bandaríkjanna
nú í ár. Það i sjálfu sér, væri
mikið og gett afrek út af fyrir
sig. Það hefur nefnilega engum
spretthlaupara tekist að verja
Ol-meistaratitil sinn í sprett-
hlaupum fram að þessu.
Andrew Stanfield, sá sem vann
200 m á Ol í Helsinki 1952
komst að vísu nærri því að
sigra í Melbourne, og skildi
aðeins 1/10 úr sek milli hans
og Morrows. Stanfieíd var þá
29 ára gámall, og náði sama
tíma og fjórum árum áður.
Árið 1957 var Morrows enn
upp á sitt besta, jafnaði þá m.
a. heimsmetið' í 100 y, 9.3 sek,
sem almennt mun talið svara
til 10.1 sek í 100 m. Það ár
náði hann 20.9 sek í 200 m á
fullri beygju. Árið 1958 náði
hann 9.4 sek í 100 y og 20.8 sek
í 200 m.
í fyrra fór vel af stað fyrir
honum, en er ieið á sumarið
varð hann fyrir slæmri tognun,
erkifjanda allra spretthlaup-
ara, og var hann lengi að ná
sér eftir það. Hann tók þó þátt
í bandaríska meistaramótinu
eftir um þriggja vikna undir-
búningsþjálfun, en beið herfi-
legan ósigur í 200 m hlaupinu,
náði þar aðeins 22.0 sek, og
hefði verið um 10 m á eftir
sjálfum sér, miðað við hans
besta form. Nú álitu margir
að Robert Joe Morrows eins og
hann heitir íullu nafni, hefði
runnið sitt skeið á enda. En
Morrows sjálfur var á annarri
skoðun. Hann sagði sjálfur i
fyrrahaust, að hann væri stað-
ráðinn í að gera sitt besta til
þess að ná sínu fyrra formi aft-
ur. Hann stóð við þau orð sín,
og snemma i vetur mátti lesa
Morrow í lilaupi.
það í fregnum, sem bárust vesí-
an um haf, að hann æfði 6
daga vikunnar. Þó var; ságt, að
hann væri enn þjáður í fót eftir
meiðsli þau sem hann hlaut á
árinu 1959. Það næsta sem
fréttist var svo að hann hefði
tekið þátt í 400 m hlaupi á
nýjársdag í New Orleans og
orðið 3. á um 50 sek sléttum.
Hann taldi sig þá ekki í nógu
góðu formi til að keppa í 100
m hlaupi, og einn af höfuð-
keppinautum hans á undan-
förnum árum, Dave Sime, vann
það hlaup á 10.4 sek — Morrow
keppti hins végar ekki á innan-
hússmótum í vetur, og mun
ekki kæra sig um slíkt, enda
telur hann þau bera keim af
hringleikahússsýningum.
Snemma í vor, á fyrstu utan-
hússmótunum yestan hafs
keppti Morrow svo til um
hverja helgi, og gekk á ýmsu.
f 1. 200 m hlaupinu varð hann
3. á frekar Jéiegum tíma. En
svo fór heldur að hallast á gæfu
hliðina, og í hlaupi, sem fram
fór í Lafayette í Louisiana-
fylki í fyrra mánuði, náði hann
10.2 sek í 100 m, og þar með
að jafna þann besta tíma sem
náðst hefur í heiminum í ár.
Ef til vill tekst honum að verja
titil sinn í Róm í september,
en \afalaust verður róðurinn
þyngri en þá, því að slíkur
urmull er nú til af góðum
spretthlaupurum í heiminum,
ekki sízt í Evrópu, að búast
má við að keppni verði svo
hörð, að annað eins hafi ekki
þekkst fram lil þessa. — Þess
má til gamans geta, að fyrir-
hugað er, að fyrstu riðlar í und-
anrásum fari fram að morgni
dags kl. 9, síðan fari næstu
riðlar fram síðdegis sama dag.
Þeir sem standast þá eldraun
fara síðan í undanúrslit kl. 9
næsta morgun, og síðan í úr-
slit síðdegis jnilli kl. 3 og 4.
Keppni gengur yfir á tveimur
dögum. Það er því bersýnilegt
að menn þurfa ekki aðeins að
vera fljótir, heldur einnig í það
góðu úthaldi, að slíkt verði
þeim ekki fjötnr um fót.
Þeir sem einnig eru skráðir
til leiks í 200 m þurfa að ganga
i gegn um sVipaða raun hvað
það snertir. Loks kemur svo
4x100 m boðhlaupið, sem einnig
mun standa yfir í tvo daga. Það
verður því ekki heiglum hent
að vera fulltrúar landa sinna
í slíkri keppni, enda er hér
um að ræða eins konar „mara-
þon“ spretthlaupakeppni.
En víkjum aðeins að nokkr-
um öðrum góðtim spretthlaup-
urum og hvernig þeim hefur
vegnað á hinu nýbyrjaða keppn
istímabili. í Bandaríkjunum er
sem fyrr hópur góðra sprett-
hlaupara. Einn af þeim þekkt-
ari er Dave Sime, sem er af
mörgum taLinn a. m. k> jafn
fjjótur Morrows, en hann er
lllw
Charlie Tidwell, sá sem unnið hefur athyglisverðasta afrek í
spretthlaupum á þessu ári. 20,2 sek. í 220 y. á fullri beygju.
mjög gjarn á að togna og mun
hafa tognað að minnsta kosti
tvisvar á liðnum vetri og því
sem liðið er af sumri. Þó mun
hann hafa náð 10.2 sek. Hlaup-
ari nokkur að nafni Sid Garton
hefur náð 10.3 sek. Bill Wood-
house, einn af þeim fjórum sem
eiga heimsmetið í 4x100 m boð-
hlaupi, mun einnig í góðri
þjálfun. Hann sigraði m. a.
Manfred Germar í fyrra. Ray
Norton mun best hafa náð 10.4
sek í 100 m ( náði 10.1 sek í
100 m í fyrra), en hann hefur
náð 20.6 sek i 200 m og er af
mörgum talinn sigurstrangleg-
astur í þeirri grein. Þá eru
tvíburarnir Don og Dave Styr-
on mjög á „uppleið" og náði
annar þeirra 10.1 sek í 100 m
nú nýverið, þó í meðvind. —
Hann (Dave) mun þó eiga lög-
legar 10.2 sek, eða sama og
Wooahouse. — En eitt mark-
verðasta og ótrúlegasta afrekið
sem unnið hefui verið vestan
hafs, er afrek blökkumannsins
Charlie Tidwell í 220 yt (um
| 201 m), en hann rann skéiðið
á 20.2 sek, sem er hvorki meira
né minna en 0.4 sek betra en
^gildandi heimsmet á fullri
beygju. Vinciur var löglegur,
1.94 m/sek. Það mun samt ekki
verða viðurkennt sem heims-
met, þar sem timi var aðeinS
J tekinn á tvær klukkur í stað-
t inn fyrir þrjár, en báðar munu
hafa sýnt sarna tima. — Þar
sem ekki virðast ástæður til að
! efa, að tímarakan hafi verið
heiðarleg, og (kki um „þjóf-
start“ að ræða, þá verður að
gera ráð fyrir, að hann sé einn
Frh. á 9. s. j
Manfred Germar
Jiefur náð bezt-
um árengri í
Evrópu fram
til þessa.