Vísir - 11.12.1962, Blaðsíða 8

8
VI'STR . Prlðjudágur II. désémBSr 1952.
VÍSIR
Jtgefandi: Blaðaútgáfan VlSIR.
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjómarskrifstofur Laugavegi 178.
Augiýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 55 krónur á mánuði.
1 lausasölu 4 kr. eint. — Simi 11660 (5 linur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Agnúar tollasamnings
Framsóknarflokkurinn og kommúnistar
R
hafa
myndað sér sameiginlega aistöðu í Efnahagsbandalags
rnálinu. Aukaaðild kemur ekki til greina að þeirra
dómi. Einungis viðskiptasamningur við bandalagið,
sem fæli í sér nauðsynlegar tollalækkanir fyrir íslend-
inga.
Þessir tveir flokkar hafa látið að því liggja að
ekki myndu verða mikil vandkvæði á því að slíkur
samningur næðist og að hann mundi leysa vanda þann
sem nú steðjar að íslandi.
En söfuðatriði þessa máls hefir oftastnær gleymzt
I umræðunum. Málið er ekki eins einfalt og þessir
tveir flokkar vilja vera láta. Það er nefnilega ekki unnt
fyrir Efnahagsbandalagið að gera sérsamning um tolla
lækkun á íslenzkum fiski. Þær tollalækkanir sem þar
yrði um samið íslandi til handa myndu samstundis
taka gildi fyrir allar aðrar þjóðir. Ástæðan er sú að
samlivæmt hinu alþjóðlega tollasamkomulagi (GATT)
er langflestar þjóðir veraldar hafa undirritað þá er
ekki unnt að lækka tolla gagnvart einni þjóð án þess
að lækkunin komi jafnframt til framkvæmda gagnvart
öllum öðrum.
Af þessu leiðir að mjög ólíklegt er að EBE verði
fúst til þess að gera víðtækan tollalækkunarsamning
við ísland. Það myndi þýða að fiskafurðir allra ann-
arra þjóða t. d. Japan og Kanada, ættu greiða leið
inn á bandalagssvæðið á sömu lágtollum og íslenzki
fiskurinn.
Þetta er staðreynd sem menn hér heima hafa ekki
gert sér nógu Ijósa — lögfræðilegt atriði sem hér getur
ráðið úrslitum.
Aldrei meira vöruúrval
í viðtali sem birtist hér í blaðinu í síðustu viku
sagði oddviti íslenzkra kaupsýslumanna, Þorvaldur
Guðmundsson, að bezta verðlagseftirlitið væri frjáls
innflutningur og frjáls álagning.
í þessum orðum felst sannleikur. Þegar margir
kaupmenn flytja inn sömu vöruna myndast milli þeirra
samkeppni um sölu, sem heldur niðri verði. Enda geta
menn nú gengið búð úr búð og keypt þar sem verðið
er hagstæðast. Þannig á þetta að vera. Hið úrelta
skipulag haftanna var þannig að ágóði kaupmannsins
jókst eftir því sem varan reyndist dýrari í innkaupi,
því ágóðinn var reiknaður í prósentum. Slíkt skipulag
er fjarstæða, en bein afleiðing ófrjálsrar verzlunar.
í verzlunum landsins er nú óvenju mikið vöruúr-
val. Það hefir aldrei verið meira. Það er hagur við-
skiptavinanna. Nú geta þeir valið það sem þeim þykir
bezt í stað þess að eiga engra kosta völ sem áður fyrr.
Verzlunin er brátt orðin alfrjáls, enda leyna kostirnir
sér ekki.

W.
Það hefur stundum verið tal-
að um það, að nauðsynlegt sé
að koma á beinu símasambandi
milli Kennedy Bandaríkjafor-
seta og Krúsjeff forsætisráð-
herra Sovétrikjanna. Meiningin
með þessu er að þannig mætti
bjarga heiminum frá glötun,
því að ef annar þeirra skyldi
grípa Iöngun til að ýta á „takk
ann“, þá gæti hann þó fyrst
hringt á hinn og komið þannig
í veg fyrir kjarnorkustyrjöld.
Þetta virðist á yfirborðinu
all góð hugmynd, en þegar mað
ur fer að skoða hana nánar,
þá kemur í ljós, að hún er
hættulegri en menn fmynduðu
sér.
Hugsum okkur t.d. að annar
þessara voldugu manna hringdi
f hinn og segði í símann:
— Jæja, þá ýti ég á hnappinn.
Getur hinn þá svarað nokkru
öðru til en „Fyrst þér ýtið á
yðar hnapp, þá ýti ég á minn.
Þá verður enginn tími til að
kæla skapið og engar líkur til
að þessir æðstu menn finni
neina aðra lausn.
Það eru miklu meiri mögu-
leikar á að hægt verði að kom-
ast að samkomulagi með því
sfmasambandi sem þegar er fyr
ir hendi, sérstaklega ef notast
má áfram við símadömurnar
og einkaritarana. Ef þessir
æðstu menn þurfa að stríða
eins og aðrir dauðlegir menn
við símaþjónustuna, þá myndi
samtalið fara fram með þessum
hætti:
Rússnesk símastúlka:
Já.
Einkaritari forsetans:
— Ég vil fá að tala við Krús-
jeff forsætisráðherra.
Rússnesk símastúlka:
— Hver talar?
Einkaritari forsetans:
— Það er Kennedy forseti.
Rússnesk símastúlka:
— Hann er á tali, viljið þér
bíða?
Fimm mínútum síðar.
Krúsjeff.
* m
Einkaritari forsetans:
— Forsetinn leggur eftir 20
mínútur af stað til sveitaseturs
síns í Hyannis Port. Þér getið
náð honum þar í kvöld.
Einkaritari Krúsjeffs:
— Það var ágætt, takk fyrir.
Við hringjum.
Átta klst. seinna.
Einkaritari Krúsjeffs:
— Má ég fá að tala við Kenne-
dy forseta?
Símastúlka í Hyannisport:
— Með leyfi, hver vill tala við
hann?
Einkaritari Krúsjeffs:
— Það er Krúsjeff forsætisráð-
herra.
Símastúlka í Hyannisport:
— Augnablik.
Frú Jacqueline Kennedy:
— Já, hvað get ég hjálpað yð-
ur?
Einkaritari Krúsjeffs:
— Krúsjeff forsætisráðherra
vill gjarnan tala við Kennedy
forseta.
Frú Kennedy:
— Æ, hvað þetta var slæmt.
Maðurinn minn var rétt 1 þessu
að fara niður í búð. Má hann
hringja til yðar rétt strax?
Einkaritari Krúsjeffs:
— Forsætisráðherrann Ieggur af
stað suður að Svartahafi eftir
kortér. Viljið þér gera svo vel
að biðja forsetann að hringja
snemma í fyrramálið. Síminn
er YALta 5-7761.
Frú Kennedy:
— Ég skal muna eftir að segja
honum það.
Fjórum dögum seinna nær
Krúsjeff Ioks sambandi við
Kennedy.
Krúsjeff forsætisráðherra:
— Jæja, hvað get ég gert fyrir
yður?
HINDR-
UDU HEIMSSTYRJÖLD
Amerísk símastúlka:
— Það er Hvíta húsið hér!
Rússnesk símastúlka:
— Við viljum fá að tala við
forseta Bandaríkjanna!
Amerísk símastúlka:
— Með leyfi, hver vill tala við
hann?
Rússnesk símastúlka:
— Krúsjeff forsætisráðherra.
Amerísk símastúlka:
— Augnablik, ég gef yður sam-
band við einkaritara forsetans.
Einkaritari forsetans:
— Halló, hver er það?
Einkaritari Krúsjeffs:
— Krúsjeff forsætisráðherra
óskar eftir samtali um mjög
þýðingarmikið og áríðandi mál.
Einkaritari forsetans:
— Forsetinn er því miður ekki
við í augnablikinu. Má ég biðja
hann um að hringja til hr.
Krúsjeffs?
Einkaritari Krúsjeffs:
— Jú takk fyrir, viljið þér
biðja hann að hringja í númer
KREML 33-34-56.
Einkaritari forsetans:
— Já ég ska! biðja hann um
það strax og hann kemur.
Þrem klst. síðar
Einkaritari forsetans:
— Halló, halló er það KREm!
33-34-56?
Rússnesk sfmastúlka:
— Augnablik, nú gef ég yður
samband við einkaritara for-
sætisráðherrans.
Einkaritari Krúsjeffs:
— Halló, þetta er skrifstofa
forsætisráðherrans.
Einkaritari forsetans:
— Kennedy forseti hefur verið
beðinn að hringja til Krúsjeffs
forsætisráðherra.
Gaitian-
samtal eftir
Art
Buchwald
Einkaritari Krúsjeffs:
— Því miður var forsætisráð-
herran að fara á fund. Hvar
getum við haft samband við
yður síðar?
Kennedy forseti:
— Það veit ég ekki. Voruð það
ekki þér sem hringduð?
Krúsjeff forsætisráðherra:
— Ég hringdi aðeins af þvi að
þér höfðuð beðið mig um að
hringja til yðar.
Kennedy forseti:
— Nei nei, þér hringduð fyrst
til mín og svo hringdi ég til
yðar af því að þér höfðuð
hringt til mín.
Krúsjeff forsætisráðherra:
— Eru þér alveg viss um þetta?
Kennedy forseti:
— Já, fullkomlega viss.
Krúsjeff forsætisráðherra:
— Jæja, en þá hefur þetta ekki
verið neitt mikilvægt, en það
var eitthvað sem ég var að
hugsa um að gera, en ég er vlst
búinn að gleyma þvl hvað það
var.
Kennedy forseti:
— Jæja, það gerir ekkert til,
en það var gaman að heyra
í yður.
Krúsjeff forsætisráðherra:
— Já, takk sömuleiðis. Við
ættum að tala oftar saman.
Og þannig var það sem okk-
ar yndislegu símadömur komu
f veg fyrir að þriðja heims-
styrjöldin brytist út.