Vísir - 12.02.1965, Síða 15

V í SIR . Föstudagur 12. febrúar 1965
75
Ml l....1 CECiL ST.LAUREN1:

fejtfi. SONUR
Æt KARÓ-
LÍNU
Nokkrir franskir hermenn
voru famir að taka grafir til
þess að jarða lík undirforingjans
og annarra fallinna.
Enn var af stað haldið í birt-
ingu. Hreyfing var komin á ný
á allt og alla. — Juan kom auga
á flokk þýzkra riddara á hæð
nokkurri. Þeir voru klæddir síð-
um, hvítleitum skikkjum og
höfðu vafið þeim þétt að sér.
Þeir stóðu hreyfingarlausir í
hnapp. Sendiboði var sendur til
þeirra og kom aftur og fræddi
menn á því, að margir menn
hefðu fallið af liði þeirra kvöldið
áður. Nú höfðu þeir myndað
hring um lík foringja síns, Emils
fursta af'Hessen-Kassel. Hann
hafði særzt og þar næst frosið
í hel um nóttina.
— Ekki er það uppörvandi,
sagði Gueneau. Ég hefi fengið
svo mikinn viðbjóð á her-
mennsku og styrjöldum, að
aldrei framar mun vakna nein
hrifni í huga mér yfir slíku.
Rússar höfðu sama lagið á er
líða tók á daginn, — fylgdu
franska hernum eftir í hæfilegri
fjarlægð, eða komust á undan,
því að þeir þekktu landið, og
sátu fyrir hersveitum Frakka,
þegar góð tækifæri buðust. Til-
gangur þeirra var að drepa niður
kjark í hermönnum í hernum
mikla. einangra hersveitir, sem
aftast fóru, og ráðast svo á þær
og stráfella þær. En þeim tókst
ekki að rjúfa meginfylkingu
Frakka á undhnhaldinu, og hefir
það kannske dregið úr áhuga
þeirra, að leggja til stórorustu,
en óft urðu Juan og Gueneau að
bregða við með riddurum sínum
og koma herflokkum til hjálpar.
Títt var barizt í návígi við Kós-
akka og sverðum beitt. Og her-
inn mikli, mestur hluti hans, gat
haldið áfram hægu undanhaldi
til Krasnoje.
Krasnoje var í rústum og á
götúnum lá lík við lík og hræ
fallinna hesta lágu þar hingað og
þangað.
Juan og Gueneau og sex
menn úr flokki þeirra stigu af
hestinum sínum við hús í út-
jaðri borgarinnar. Juan var svo
stirður og þreyttur, er hann steig
af hesti sínum, að hann næstum
hneig niður, og mundi hafa gert
það, ef Gueneau hefði ekki grip-
ið hann í fallinu.
Húsið var stórt og helmingur
þess var óskemmdur af eldi, en
hinn hlutinn meira og minna
brunninn. í húsinu var stór sal-
ur og fóru þeir þangað og
teymdu hesta sína inn þangað.
Og svo kveiktu þeir upp og
brátt logaði þarna eldur á arni.
Pottur var fylltur snjó og er
hann var bráðnaður og suða kom
in upp á vatninu, hentu her-
mennirnir hrossakjötsbitum í
hann, hrísgrjónum, kartöflum,
þurru brauði, og allt fór þetta í
graut, en það bragðaðist alls
ekki illa og er þeir fóru að
snæða þetta, hresstust þeir við.
Þeim hlýnaði og þeir fengu fylli
sína og leið eftir atvikum betur
en þeim lengi hafði liðið. Við
og við fór einhver út og náði sér
í spýtur úr trégirðingu, sem var
umhverfis garð hússins, og
þannig var eldinum haldið við.
Og svo hölluðu þeir sér út af.
Þeir voru fljótir að sofna. Dauða
þögn ríkti um nóttina, þar til
þeir vöknuðu við skothríð um
klukkan sjö um morguninn. Allir
þustu á fætur. Og innan stundar
voru þeir stignir á bak hestum
sínum. Mjög kalt var í veðri.
Þegar klukkan var orðin tvö,
höfðu þeir enn ekki náð til
Mortiers marskálks. Þeir riðu
fram á flokka særðra hermanna,
sem stauluðust áfram. En áfram
héldu þeir og studdu sig
við rifflana sína. Mörg lík lágu
á vegarbrúninni. Allt í einu
komu þeir þar sem stórum flutn
ingavagni hafði verið ekið út í
skurð. Nokkrir fótgönguliðs-
menn voru að reyna að ná hon-
um upp. Á flutningavagninum
var kex og hestafóður og vakti
það fögnuð hinna sárþjáðu
manna, en skammvinn varð sú
gleði, því að aftur fóru Rússar
að gera hverja árásina af ann-
arri.
Rússar höfðu nú skipt sér í
tvær fylkingar. Önnur var jafn-
an nálægt vagninum og gerði
hverja skyndiárásina af annarri,
felldu eins marga hermenn og
þeir gátu, og þeystu svo burt.
Þegar flokkur Kósakka nálgaðist
fylkinguna, þar sem Juan var
fyrir með flokki sínum gegn
þeim og beittu fyrst pístólum
! og þar næst sverðum og felldu
j margan mann. Um síðir barst
| liðsauki. Mörg hundruð riddara
; komu þeysandi og sjálfur Ney
i marskálkur í fararbroddi. Þá
J lögðu Rússar á flótta.
! — Við vorum farnir að hafa
jáhyggjur af yður, marskálkur.
i Við bjuggumst við að hitta yður
| í Krasnoje í nótt.
20
— Nú, voruð þið með Morti-
er? Hvar er keisarinn?
■ — Líklega í Orcha, marskálk-
i ur.
J fc -- - iLiklega er orð, sem mér
ílllur ekki, Þetta er hábölvað
j állt saman. Hér er ekki lengur
j um neinn her að ræða. Hann
í sneri sér að flokki sínum.
Riddarar hans hrópuðu einum
i munni:
— Lifi keisarinn!
Það hljómaði eins og það,
i sem menn kalla eftir að hafa
lært eitthvað utan að samkvæmt
skipun.
— Ég tek við flokki vðar,
sagði Ney marskálkur við Juan.
En þér ríðið ásamt Gueneau elns
hratt og þér getið til Orcha og
segið keisaranum, að Ney mar-
skálkur hafi ruðzt gegnum línu
Rússa og sé á leiðinni með tvö
þúsund manna lið með tólf létt-
ar byssur. Og þér getið bætt því
við, að við höfum kex af skom-
um skammti, og marga hafi kal-
ið á tám og fingrum.
Þeir vinimir lögðu enn af stað
og riðu greitt fyrst í stað, en
hestamir voru þreyttir og slæpt-
ir og fóru brátt að hægja á sér.
Farið var að skyggja. Þeir námu
staðar til þess að hvíla hestana
dálítið, settust á vegarbrún og
átu kex, sem þeir höfðu getað
laumað í vasa sína, fyrir árás
Kósakkanna.
Þegar leið á kvöldið, hittu
þeir fyrir lið furstans af Hassen
Kassel, en lið þetta var í sama
áningarstað og portúgalskt ridd-
aralið. Stórskotalið Davout
,hafði bækistöð í þorpi í nokk-
'urri fjarlægð, og lið Mortiers.
j Juan og Gueneau riðu nú til
i bóndabýlis, þar sem Mortier
! hafði aðsetur, til þess að til-
kynna honum, að Ney marskálk-
ur væri á lífi. Svo héldu þeir
áfram til aðsetursbæjar keisar-
ans og riðu inn í miðhluta bæj-
arins til þess að færa honum
milliliðalaust boðskap Ney mar-
skálks.
Göturnar i Orcha voru sem
svað hvar sem á þær var litið
og náði aurinn upp á miðja fót-
leggi kláranna.
— Skyldi þetta þíðviðri hald-
ast? sagði Gueneau, — kannske
það verði skilyrði til endurskipu
lagningar hersins. En ef það verð
ur, verðum við allir sendir aftur
til að berja á Rússum.
Pólskur riddaraliðsmaður vís-
aði þeim veginn til hússins, þar
sem keisarinn var. Ekki var það
reisuleg bygging, nánast bjálka-
kofi, en allrúmgóður. Eldur log-
aði í glóðarkeri fyrir dyrum úti.
Hermenn voru þama á verði og
stöðvuðu þeir þá Juan og Guene
aú og spurðu þá um erindi
beirra. Foringi varðmanna fór
þar næst með þá inn í allrúm-
gott herbergi. Þar var lágt til
lofts. Borð var þar og á því stafl
ar af skjölum. Nokkrir liðsfor-
ingjar sátu við skriftir og grúsk.
Þegar beir félagar höfðu sagt
erindi- sit-t.- stóð upp einn-.liðs-
foringjanna, og þekktu þeir þár
Berthier marskálk, fursta af
Neuchatel. Ekki sögðu þeir hon-
um hvers efnis boðskapurinn
væri, en sögðu hann vera frá
Ney marskálki.
— Hvað viljið þið? spurði
Berthier marskálkur þurrlega -
komið þið í raun og veru frá
Ney marskálki?
Þar sem hann spurði svo,
töldu þeir rétt að skýra honum
nánar frá erindinu. Hlustaði
hann á þá án þess að grípa fram
fyrir beim.
F.r þeir höfðu lokið máli sínu,
sagði hann:
- Keisarinn er nýsofnaður,
en þar sem hann hefir haft mikl
ar áhyggjur af bví, áð ekki hefir
heyrzt frá Ney marskálki, verð-
um við að vekja hann.
Þeir gengu upp fimm þrep að
dyrum nokkrum. Marraði í þrep-
unum, er þeir stigu á þau, og
í hjörum hurðarinnar ískraði. er
dyrnar voru opnaðar.
&EHERM.YEATS 'S A 7EálCATE7MA,N,HA0tM-A SOLEIERTRYINS
TO PRZVENT iVWt! WE'RE FORTUNME TO HAVE HI5 COKl-
FiFEUCE -THAT WF, AN7 TAKZAHTOWH,CAM SE USEFULHERE'
Pso—FROIATHIS ttOWEHT'
OWiTAKZAN FEAR, X AIA
WPSENAOMI! YOU
AKE TARZAH OF
TARZANTOWN...
JJOT "TARZAR, PEAR!" .
1 Hárgreiðsiu- eg snvrtistofa
) STEINU og DÓDÖ
l.augaven 18 3 hæð (lyfta)
Sími >4filfi
Hárgreiðslustofan PERMA
Cíarðsenda 21. simi 33968
Hárareiðslustofa Ólafar Björns I
dóttui
HATUNl 6. slmi 15493.________
Hárgreiðslustofan
P I R O L
Grettisgötu 31 simi 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9. simi 19218.
Hárgreiðslustota
lAUSTURBÆJAR
I CMarie Guðmuridsdóttir)
Laugavep 13. slmi I4G56.
Nuddstofa á sama stað
Dömuhárgreiðsla við allra hæf t
T.IARNARSTOFAN
riamargötu 11 Vonarstrætis-
megin. slmi 14662 _ ______
Hárgreiðslustofan Asgarði 22.
Simi 35S1CI
ÁSTHILDUR KÆRNESTEDi
GUÐLEIF SVEINSDÓTTIR
SIMI 12614
HÁALEITISBRAUT 20
VEIIUS
Grundarstig 2a
Simi 21777
'•A.vaílagÖtu '2
Sími 1861t
■ ^
tisgötu 62
■.V.V.V.'
Yeats hershöfðingi leggur af
stað til flugstöðvar sinnar, þegar
starfi hans er lokið við byggingu
Tarzanbæjar við Dru-ána. Ég
hafði ekki grænan grun um, að
ég mundi hitta tvo beztu menn,
sem ég hef kynnzt, f sjálfri Afr-
íku. Yeats hershöfðingi er hug-
sjónamaður — hermaður, sem
reynir að hindra stríð. Það er
lán okkar, að hann treystir okk-
ur, svo að við og Tarzanbær gét
um gert gagn hér. Svo frá þess-
ari stundu elsku Tarzan, er ég
Naom'i hjúkrunarkona og þú Tarz
án í Tárzanbæ.
SÆNGUR
REST-BEZT-koddar.
Endurnýjum ’gömlu
sængurnar, eigum
dún- og fiðurheld ver.
Selium æðardtins- og
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
stærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUNIN
Vatnsstíg 3 Sími 18740
1
V.V.'.V.
v.v.v.v.v.v,
Hárgreiðslustofa