Vísir - 16.12.1966, Blaðsíða 15

V1SIR. Föstudagur 16. desember 1966.
15

The fear-struck STAU-ION
e SUPDENLY AWARE THAT
HE IS RIDERLESS -
Kvikmyndasaga
eftir Henry Williams
Kannski var þaö þetta, ásamt
gönuhlaupum skjólstæðingsins, sem
oHi því að hann var ailtaf dálítiö
áhyggjufullur á svipinn.
En hvaö um það. Eiginkona hans
hét Edna, þau áttu tvð böm og
gamait og úr sér gengiö óðalsetur
í Scarsdafe. Enda segir málsháttur-
inn, að heimskur graéði fé á öörum
sér heimskari og tapi því á þeirri
heimsku að halda að hann geti rek
ið búskajs uppi í sveit.
„Stanley — viltu hætta þessum
bölvuðum hlaupum og hlusta á
mig?“
Stanley Ford, sem lyft hafði afl-
raunavogunum yfir höfuð sér, herti
sprettinn fremur en hitt.
„Haltu áfram ræðu þinni — ég
hlusta ...“ kallaði hann niöur til
vinar síns.
Stanley — það er svo yfirmáta
kjánalegt að reyna að halda uppi
viðræðum við mann á hlaupum. Ég
get ekki staðið hér og æpt mig
hásan ...“
„Komdu þá upp hingað og taktu
sprettinn með mér“.
„Stanley .. ireyndu einu sinni
að taka hlutina alvarlega".
„Allt I lagi“, mælti Stanley Ford,
án þess'þó að lina á sprettinum.
„Hvaö er að?“
„Að . .. að ...“ Harold Lampson
æpti orðin. „Stan — ég tala ekki
aðeins við þig sem lögfræðingur
i þetta skiptið, heldur og sem vin-
ur þinn. Þú ert fullorðinn maður,
Stan, og fullorðnir menn geta ekki
leyft sér aö ráðast inn á mikilsvirt
an veitingastað betra fólks — ég
endurtek, geta ekki leyft sér, að
ráðast þar inn um hádegisverðar-
leytið, í fylgd með nöktum stelp-
um ,..“
Stanley Ford hljóp hraðar en
nokkru sinni fyrr. „Hún var alls
ekki nakin“, svaraði hann. „Hún
var með gimstein í naflanum!“
Harold Lampson virtist ekki
heyra athugasemd hans, en hélt á-
fram harmatölunni". — í fylgd
með nöktum stelpum, brezkum
þjóni og tukthúslimum, vopnuðum
morðsveðjum...“
„Hann er aðeins leikari", svaraði
Stanley. „Og bjúgsveðjuna hafði
hann fengið að láni“.
„Hvaða máli skipti það, Stan-
lev? ... Þú verður að hætta að haga
þér eins og þú sért vitfirringur, sem
strokið hefur af geðveikrahæli“,
mælti lögfræðingurinn fullum rómi
og vel það.
„Ekki að æpa svona ...“ svaraði
Stanley Ford. „Þú veizt að það er
óhollt fyrir þig“.
„Ah-ah-ah-...“ öskraði Harold
Lampson svo undir tók.
„Rólegur, Harold ... rólegur. Ég
skal koma niður til þín. ,Hvað eru
það mörg dagblöð, Harold, sem
kevpt hafa birtingarrétt á Bash
Brannigan gamanmyndunum?”
„Eitt hundrað áttatíu og sjö ...
og þú gerir mig holdvotan“.
„Færðu þig þá fjær“.
„Stanley, komdu upp úr lauginni
og talaðu viö mig eins og maður,
sem enn á eftir einhvem snefil af
meðfæddri, sæmilega heilbrigðri
skynsemi ...“
„Eftir andartak“, svaraði Ford,
sem synti skriösund fram og aftur
um laugina. „Ég fékk mér aukaglas
fyrir morgunverðinn, og ég verð að
losa mig við áhrifin".
Stanley Ford hélt áfram skriö-
sundinu enda á milli í lauginni.
Harold Lampson æddi fram og aft-
ur um laugarbarminn og las honum
lexíuna. Það bar blautt og sleipt á
barminum, svo að Lampson lög-
fræðingur tók af sér skóna og gekk
með þá í höndunum, og átti fullt
f fangi með að hafa við vini sínum
á skriðsundinu.
„Ritstjórar eitt hupdrað áttatíu
og sjö stórblaða álíta að Bash
Branigan gamanmyndirnar séu þær
bezu,' sem völ er á, er ekki svo?“
spurði Stanley Ford.
„Jú, víst er um það“, svaraði lög
fræðingurinn.
,.Og hvers vegna, heldurðu?“
„Vegna þess að þær eru svívirði-
legt klám, sem eilítið — ég segi ei-
lítið — er dregið úr með ofbeldi
og kvalalosta. Þess vegna er það“.
Stanlev Ford kleif upp úr sund-
lauginni og tók að þerra sig og núa.
Hannu dró andann hægt og rólega
eins og hann hefði eljkert á sig
reynt, augnatillitið var skært og
rólegt, mittið tággrannt.
„Bash Brannigan myndirnar,"
sagði hann við lögfræðing sinn,
„eru dáðar af milljónum manna,
vegna þess að öll þau ævintýri, sem
þar er skýrt frá, eru sönn og raun-
hæf á sinn hátt. Þau eru sannpróf-
uð. Af mér, brezka þjóninum mín-
um og nöktum, austurlenzkum
Alls ekki... maður verður að halda sér í formí...

Helgi Sigurðsson
stúlkum. Mér mundi aldrei koma
það til hugar, Harold Lampson, að
láta Bash Brannigan leyniþjónustu
spæjara aðhafast nokkuð þaö, sem
ég hef ekki sjálfur aðhafzt áður.“
„Stanley," mælti Lampson, lög-
fræðingur, „má ég minna þig á
að þú ert orðinn þrjátíu og sjö, og
því tími til kominn aö þú staðfestir
ráð þitt.“
„Hvers vegna ferðu ekki úr skyrt
unni líka?“ spurði Stanley Ford
„Þess gerist ekki þörf, þakka þér
fyrir," svaraði Harold, og það var
ekki laust við hörkuhreim í rödd-
inni. Hann haföi brugðið sér úr jakk
anum, losað um bindið, tekið af sér
skóna og farið úr sokkunum, og sat
nú á bekk á sundlaugarbarminum
og lét fara ve! um sig.
„Við Edna vorum einmitt að
ræða þetta í kvöld er leið,“ hélt
hann áfram. „Og við vorum sam-
mála — jú, það kemur fyrir endr-
um og eins, aö ég þarf ekki að láta
sem ég sé henni sammála. Hún seg-
ir að það jaðri við siðspillingu, að
maður á þínum aldri skuli ekki
vera kvæntur. Og líka, að það sé
eitthvað óeðlilegt við þaö, að þú
skulir ekki fá þér eitthvert virðu-
legt skrifstofustarf, heldur sitja
alla daga heima hjá þér við að
teikna skrípamyndir, sem einung-
is krakkar og fávitar hafi gaman
af.“
„Viltu gera svo vel að skvetta á
mig köldu vatni, herra minn.“
„Með ánægju,“ svaraði Harold
Lampson, um leið og hann þreif
fulla vatnsfötu og skvetti úr henni
beint framan í vin sinn.
„Þetta var hressandi," sagði Stan
ley Ford.
Harold Lampson settist á hækj-
ur'sér svo hann gæti horft í augu
skjólstæðingi sínum af festu og
einbeitni.
„Þú verður að sýna að þér sé
gefin þroskuð ábyrgðarkennd, eins
og sérhverjum fullorðnum og heil-
vita manni,“ sagði lögfræðing-
j urinn.
AND THAT HE IS CAUGHT
IN A DILEMMA...
...WHETHER 70 KEEP RUNNING
FROM AN ENEMY-OR RETURN
TO THE SIDE OF A STRICKEN
COMRADE /...
Hesturinn verður þess skyndiiega var,
að hann hefur reiðmanninn ekki lengur á
baki.
JOHiJ
CiiU?o
„Hvað ber til?“ spurði Stanley
Ford.
„Veltið yður til, herra minn,“
sagði nuddarinn.
Stanley Ford velti sér á grúfu
á bekk nuddarans.
„Meöal annarra orða, Stanley,"
tók Harold enn til máls og rödd
hans mildaðist andartak. „Þaö
hittist þannig á, aö ég sagði bö.rn-
unum frá því, að við mundum hitt-
ast í dag, þú og ég. Já, og það
varð til þess að við fórum að
þræta um atriöi, sem ég ætla að
biðja þig að skera úr.“
„Sjálfsagt," mælti Stanley Ford.
„Mér er það alltaf ánægja að geta
gert vinum minum greiða.“
„Það var þetta — þau halda það,
krakkarnir, að mikrófilman sé fal-
in í naflagimsteini dansmeyjarinn-
ar. Að gimsteinninn sé holur innan
skilurðu. Ég spuröi þau hvort þau
væru gengin af göflunum. Jú, því
mér gramdist slík fásinna, Stan-
ley.“
„Of fast, herra Ford?“ spurði
nuddarinn.
„Alls ekki,“ svaraði Stanley Ford
Og að hann er staddur í vandræðum.
Hvort átti að halda áfram aö hlaupa frá
óvininum eða koma til aðstoöar föllnum
félaga.
I RAFKERFIÐ
Startarar Bendixar, gólfskipt-
ingar fyrir ameríska bíli, há-
spennukefli, kertaþræðir, plat-
ínur kerti , kveikjulok, rúðu-
þurrkur rúðuviftur, rúðu-
sprautur með og án mótors,
samlokur, samlokutengi, amp-
er- og olíumælar sambyggðir,
segulrofar í Chevrolet o. fl.
Anker, kol og margt fleira.
Varahlutir óg viðgerðir á raf-
kerfum bifreiða.
BILARAF s.t.
Höfðavík við Sætðn
Sími 247R0.
URA- OG
SKARTGRIPAVERZL
KORNELIUS
JONSSON
SKOLAVÖRDUStÍG 8 - SÍMI: 1B588