Dagblaðið Vísir - DV - 11.05.1984, Blaðsíða 4
4
DV. FÖSTUDAGUR11. MAl 1984.
Þorgeir Ástvaldsson í sjöunda himni:
Mikið hlustað á rás 2
„Við erum ákaflega hressir með
niðurstöður skoðanakönnunar Hag-
vangs á hlustun á rás 2 því sam-
kvæmt þeim hlustar yfirgnæfandi
meirihluti þeirra sem á annað borð
búa við hlustunarskilyrði á rásina,”
sagði Þorgeir Astvaldsson í samtali
viðDV.
Aldrei fyrr hefur þátttaka í
skoðanakönnunum Hagvangs veriö
betri, en af 1000 manna úrtaki
svöruðu 860. Annars eru niðurstöð-
umar þær að 70,9% aðspurðra
scgjast nlusta á rás 2 aö jafnaöi.
Helmingurinn gerir þaö í heima-
húsum, 30% í vinnunni og aðrir
annarsstaðar.
Hjá aldurshópnum 20 ára og yngri
er hlustunin 100% og hjá fólki á
aldrinum frá tvítugu til fertugs
iiggur nlustunin á bilinu frá 86,7% tii
90%. 57,3% fólks á fimmtugsaldri
hlusta á rásina og 51,9% þeirra sem
eru á sextugsaldri. Aftur á móti
hlustar fólk sem komið er yfir
sextugt ekki ýkja vel né mikið því í
m---------------------►
Þorgeir Ástvaldsson: — Viðerum
hressir með niðurstöðuna.
þeim hóp er hlustunin aðeins 28,6%. fertugt sem dregur meöaitalið niður á óvart,” sagði Þorgeir Astvaldsson,
„Það er fólk sem komiö er yfir og kemur það okkur reyndar ekkert stöövarstjóri rásarinnar.
1THE WORLD
Hörður Vilhjálmsson: — Nú ætti
að lifna yfir auglýsingunum.
Hörður Vilhjálmsson,
f jármálastjóri RÚV:
„Gleðifréttir”
„Þetta eru gleöifréttir og niðurstöö-
umar hafa svo sannarlega farið fram
úr björtustu vonum okkar. Þó taka
verði öilum skoöanakönnunum með
vissum fyrirvara þá gefur þetta sterka
visbendingu um hvert stefnir.”
Hörður taldi víst að nú myndi iifna
mikið yfir auglýsingaviðskiptum á rás
2 og gat þess einnig að fyrirhuguð væri
viðameiri könnun á hlustun rásarinnar
í haust.
„Einnig þykir mér athyglisvert
hversu mikiö er hlustaö á rásina í
heimahúsum. Við héldum alltaf að hér
væri á ferð vinnustaðaútvarp en svo
virðist ekki vera,” sagði Hörður
Vilhjálmsson.
-EIR.
Guðmundur Jónsson,
framkvæmdastjóri RÚV:
„Ósennileg-
ar tölur”
„Eg hef aöeins einu sinni hlustað á
rás 2 og það var gert af skyldurækni
daginn sem útsendingar hófust,” sagöi
Guðmundur Jór.sson, framkvæmda-
stjóri Ríkisútvarpsins, þegar niöur-
stöður skoðanakönnunar Hagvangs
voru bomar undir hann. „Eg tel þessar
tölur ákaflega ósennilegar, trúi því
vart að fólk hafi tíma til að hlusta
svona mikið á þessumtíma dags”.
-EIR.
Guðmundur Jónsson: — Hlusta
aldrei á rás 2.
Vaxtahækkun eða
vaxtahækkun?
— tvennt olíkt? Svo virðist forsætisráðherra telja
Stjómmálamenn hafa löngum verið
iðnir við að gefa yfirlýsingar sem alls
ekki em í samræmi viö sannleikann.
Steingrímur Hermannsson forsætis-
ráðherra var ber aö slíku í sambandi
við vaxtahækkunina.
„Vaxtahækkun líkleg” var fyrirsögn
á frétt í DV 3. maí síðastliðinn. Þar var
sagt frá því að þingmenn, sem blaöið
haföi talað við, töldu vaxtahækkun ein-
hvem tíma á næstunni líklega í kjölfar
bindiskyldunnar.
Næsta dag sagði Steingrímur
Hermannsson á Alþingi: , Jfækkun
vaxta telur rikisstjórnin ekki koma til
greina enda raunvextir töluverðir og
meiri en áður hafa verið hjá okkur
Islendingum. ” Svo mörg voru þau orð.
En hvað gerist? I fýrradag ákvað
bankastjóm Seölabankans að hækka
vexti nokkurra verðtryggðra og
gengisbundinna liöa við innlánsstofn-
anir frá og með 11. maí. Nemur
hækkunin um 1 til 2 prósentum. Fylgdi
það fréttinni að vaxtahækkun þessi
væri gerð til að samræma kjör verð-
tryggðra og óverðtryggðra skuldbind-
inga, en með minnkandi verðbólgu
hefðu raunvextir óverðtryggðra liða
hækkað mikið og væru nú hærri en
verið hefðu um áratuga skeið.
-KÞ.
Sviku tékkhefti út úr
Sparisjóðnum í Keflavík:
GÁFU ÚT
24FALSKAR
ÁVÍSANIR
Rannsóknarlögreglan i Keflavik
hefur upplýst ávisanafals þar sem um
var að ræða 24 faiskar ávísanir sem
gefnar höfðu verið út, að upphæð
samtals tæpar 18.000 kr.
Að sögn rannsóknarlögreglunnar í
Keflavík voru tveir ungir piltar hér að
verki, 16 ára og 20 ára. Sá yngri fór í
Sparis jóðinn í Keflavík og sagðist vera
að sækja tékkhefti fyrir föður sinn og
gaf hann upp nafn og nafnnúmer
annars manns. Hann fékk tékkheftiö
afhent en sá eldri beið fyrir utanSpari-
sjóöinn á meðan. Síöan héldu þeir til
Reykjavíkur þar sem þeir skiptu
ávisununum en upphæðimar á þeim
voru annaðhvort 500 eða 1000 kr.
-FRI.
Helgar-
skákmót á
Seyðisfirði
Tímaritið Skák stendur fyrir helgar-
skákmóti á Seyðisfiröi um helgina.
Mótið hefst síðdegis í dag og lýkur því
á sunnudegi. Nokkurt hlé hefur verið á
helgarmótum aö undanfömu þar sem
alþjóðleg skákmót hafa verið með
allra mesta móti á síðustu mánuðum
og efndi tímaritið Skák reyndar til
tveggja slíkra, í Grindavík og á Nes-
kaupstað.
Helgarskákmótið á Seyðisfirði er 23.
helgarskákmótið. Á þessum mótum
hafa teflt ýmsir fremstu skákmeistar-
ar Islendinga og hafa heimamenn
fengið tækifæri til að etja kappi við þá
og fylgjast með þeim aö tafli. Búist er
við mikilli þátttöku á mótinu á Seyðis-
firði og horfur em á aö meöal þátttak-
enda verði Guðmundur Sigurjónsson
stórmeistari, alþjóðameistararnir
Helgi Olafsson, Jón L. Arnason og
Jóhann Hjartarson og að meðal kepp-
enda verði einnig Guðlaug Þorsteins-
dóttir, sterkust skákkvenna á Islandi.
-óbg.
Óskilamunir
á uppboði
Á laugardaginn verður haldið hið ár-
lega uppboð á óskilamunum sem
borgarfógetaembættið i Reykjavík
stendur fyrir. Uppboðið hefst kl. 13.30
og er haldið að Borgartúni 7. A upp-
boðinu verða fjölmargir hlutir og
nefna má að ætíö er mikið magn af
reiöhjólum boðið upp.
-APH.
Menning Menning Menning Menning
Utvarpið sækir aftur á
Ríkisútvarp — hljóðvarp:
Fimmtudagskvöld
eftir Andrós Indriðason.
Leikstjóri: Karl Ágúst Úlfsson.
Leikendur: Þórhallur Sigurðsson, Páll Óskar
Hjálmtýsson, Edda Heiðrún Backman.
Það hefur ekki verið lýðnum ljóst,
en víöa um hinn siömenntaöa heim
er farið að líta á útvarpsleiki sem
sérstakt og hörkuspennandi listform.
Reyndar held ég að flest eldra fólk
hériendis viti af þessu, allt niöur í
menn á þrítugsaldri, þá sem komust
aö útvarpstækjum til að hlusta á leik-
rit fyrir innrás sjónvarpsins. Enn fer
hrollur um þá sem heyrðu Hulin
augu hér um áriö. Ef þú lesandi
góður komst of seint í heiminn til að
upplifa það stórmerka framhalds-
leikrit, skaltu spyrja eldra fólk um
það. En svo laut útvarp í lægra haldi
fyrir öðrum miöli, sjónvarpinu,
huldu auga í homi stofunnar sem dá-
leiddi heimilismenn eftir klukkan
átta. Og útvarp komst ekki að.
En nú sækir útvarp aftur á: tvær
rásir, ein hressandi og matmikil
súpa, önnur lapþunnt gutl. Og í grein
í Mogganum í gær hóf einn starfs-
manna Gufuradiósins máls á sinnu-
leysi ritstjóma blaðanna um þann
veigamikla þátt í menningu þjóðar-
innar sem útvarp er. Vitaskuld eiga
blöðin að gera sér meiri mat úr dag-
skrám ríkisfjölmiðlanna. Það er efni
sem allir vita af, allir hafa vit á, allir
eiga greiðan aðgang að.
Tökum sem dæmi nýja íslenska
leikritið í gærkvöldi, Fimmtudags-
kvöld eftir Andrés Indriðason. Það
var ekkert stórfenglegt drama, en
höfundurinn stefndi heldur ekki svo
hátt. Hann vildi segja litla og mæðu-
lega sögu af ólikum viðbrögðum
feðga í skilnaðarmáli, og það tókst
prýðilega á fjörutíu og fimm
mínútum. Hver gat haft annað en
skemmtun af þessum dagskrárlið?
Vist mátti klippa handrit Andrésar
meira saman, stytta leikinn um
fimm, tíu mínútur, og eins þótti mér
Leiklist
Páll Baldvin
Baldvinsson
misfarast tækifæri til að koma
áheyranda á óvart með uppljóstrun
Ola í lokin að Kalli feiti, nýr „vinur”
mömmunnar, væri bara tilbúningur
til að særa og kynda undir afbrýði
pabba.
Leikurinn í gærkvöldi var með
poppaöra móti — er það visvitandi
stefna hjá leiklistardeildinni til að
tæla unglinga að viðtækjunum? Ekki
fór heldur hjá því að hlutverka-
skipun styrkti þennan grun; í
aöalhlutverki var Þórhallur Sigurðs-
son sem er þekktari undir gælunafni.
Fór hann með hlutverk pabbans,
sonirn lék Páll Oskar með ágætum,
og Edda Heiðrún var mátulega
glennuleg sem ástkonan Dísa.
Leikurinn f jallaöi um blekkinguna,
ekki aöeins sjálfslygi föðurins,
heldur líka tálvon sonar að van-
þroska og eigingjarn ungur maður
hverfi aftur í unglingshjónaband til
konu sem hann hefur deilt kjörum
með í tólf ár. En Páll situr einn í
íbúðinni, hlustar á nýjasta poppið í
bland viö gömlu Stóns, fer á sín
helgarfyllerí og er með Dísu, sem
reyndar er aöeins litlu eldri en sonur
hans. Og undir lok fimmtudagsheim-
sóknarinnar lærist Ola litla tólf ára
hvílíkur þurs faðir hans er.
Talsvert vantaöi á að Laddi kæmi
þessari rullu þokkalega til skila.
Hann skortir listræna þjálfun til að
koma persónu fullskapaöri frá sér,
sem er talsvert annað mál en
karikatúrinn sem hann fæst viö alla
jafna. Margt ágætt tilsvar sem var
upplýsandi um þennan veiklynda
föður datt hálfvelgjulega útúr Ladda
og þegar hann beit á agn sonarins og
fór að trúa á hinn skelfilega kjöt-
kaupmann, eljara sinna, þá breytti
hann hvergi um tón. Ekki vil ég trúa
öðru en Laddi geti orðið liðtækur í
„alvarleg” hlutverk meö námi og
þjálfun. Ef til vill eru leikstjórar ekki
nógu harðir við hann ?
Hvað um það — nokkra skemmtun
mátti af þessu hafa.