Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.1987, Blaðsíða 12

54
LAUGARDAGUR 28. FEBRÚAR 1987.
Óli blaöasali les öll blöðin og fylgist vel með pólitík. „En það varðar engan neitt um hvað
ég kýs,“ segir hann.
Blaðasali í hálía öld
DV, Helgarpósturinn og
Tíminn, nýjustu fréttir,
æpa biaðsölukrakkarnir í
miðbænum hver í kapp
við annan. Ein röddin sker
sig úr krakkakórnum, eldri, dýpri og
örlítið nefmælt rödd fullorðins
manns. Það er auðvitað Óli blaða:
sali. Það kannast allir við hann. Óli
hefur staðið á horninu hjá Reykja-
víkurapóteki og selt blöð lengur en
elstu menn muna. Reyndar erfitt að
hugsa sér miðbæinn án hans.
Óli á fimmtíu ára söluafmæli þann
þriðja mars næstkomandi. Hann
verður líka sextíu og fjögra ára sama
dag. Óli er ekki málgefinn maður en
hann tók vel í að ræða við helgar-
blaðið um sjálfan sig og sölu-
mennskuna.
Erilsamt starf
,,Eg byrjaði að selja Vísi á afmælis-
daginn minn þegar ég varð fjórtán
ára," rifjar hann udp og segist hafa
hætt í Miðbæjarskólanum stuttu.
seinna. Síðan hafa blöðin átt hug
hans allan.
,,Ég veit það ekki, af því bara,"
svarar hann þegar éa spyr hann
hvers vegna hann hafa ákveðið að
hætta í skóla og fara að selja blöð.
- Er blaðasalan svona skemmtilegt
starf, spyr ég?
Hann dregur aðeins við sia svarið,
hefur sennjlega ekki hugsao mikið
út í það. ,,Eg veit ekki hvort það er
svo mjög gaman," segir hann loks,
„þetta er erilsamt starf, mjög eril-
samt." En hann viðurkennir iafn-
framt að honum hafi aldrei dottið í
huga að leita sér að annarri vinnu.
Það er ábyggilega ekki ofsögum
Þar er samkeppnin hörð oa sá sem
er fyrstur á götuna með blöoin selur
mest. Oli er heldur ekkert að leika
sér í þessu. þetta er hans eina starf
og á þessu lifir hann. Sex daga vi-
kunnar stendur hann sína vakt,
.,Já, ég er að alla daga," segir
,,Það er alveg sama hvort það er
gott veður eoa vont. En ég verð
auðvitað að taka mér frí ef ég er
veikur."