Dagblaðið Vísir - DV - 19.10.1989, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 19. OKTÓBER 1989.
Spumingin
Lesendur
Óttastu jarðskjálfta?
Víglundur Árnason: Það getur nú
farið eftir ýmsu.
Rúnar Kristjánsson: Já, en þó ég búi
á Selfossi held ég að Suðurlands-
skjálftinn sé ekkert á leiðinni.
Sigríður Eggertsdóttir: Mér varð
ekki sama þegar ég frétti um það sem
gerðist í San Francisco.
Gunnar Hólm: Ég óttast ekki jarð-
skjálfta þar sem ég á heima enda bý
ég á ísafirði.
Halldór Gíslason: Ég hugsa nú lítið
um slíkt.
Kristborg Ásta Reynisdóttir: Nei, ég
óttast ekki jarðskjálfta.
Kyndug kynning
Kjartan hringdi:
Síðastliðið sunnudagskvöld var í
fréttum sjónvarpsins (RÚV) stutt
kynningarmynd um hinn fræga
skemmtistað, Rauðu mylluna í París.
Þetta var einkar kyndug kynning og
texti sá sem þulurinn las með mynd-
inni átti ekkert skylt við þann stað
sem Rauða myllan er í dag.
Látið var í veðri vaka að þessi vin-
sæli og þekkti skemmtistaður væri
allt að því eins konar klámbúlla sem
Frakkar skömmuðust sín fyrir og
vildu sem minnst af vita. - Þetta er
eins fjarri sanni og frekast getur ver-
ið,
í fyrsta lagi eru Frakkar ákaflega
stoltir af Rauðu myllunni og hafa
margir fyrir sið að fara á hverja sýn-
ingu sem þar er haldin. Hver sýning
getur gengið eitt eða tvö ár ef hún
er vel heppnuð. í öðru lagi á Rauða
myllan ekkert skylt við klámbúllu
eða nektarsýningu af neinni tegund
þótt uppistaða í mörgum dansatrið-
um séu fáklæddir dansarar.
Fyrir þá sem ekki vita er Rauða
myllan skemmtistaöur þar sem fólk
kemur og kaupir sig inn á tveggja
tíma skemmtun með fjölbreyttri dag-
skrá. Fólk situr við borð sín og horf-
Úr skemmtiatriði í Rauðu myllunni, einum frægasta skemmtistað heims.
ir á skemmtiatriðin. Veitingar eru
ekki aðrar meðan á sýningu stendur
en þær sem eru innifaldar í miðan-
um, kampavínsflaska eöa óáfengir
drykkir fyrir þá sem ekki vilja vín.
Þama em sýningar tvær á kvöldi
um helgar og er einkar fróðlegt að
sjá hve vel skipulögð dagskráin er,
allt frá byrjun til enda. Þarna koma
fram hinir færustu skemmtikraftar
og em oftast í samræmi við þá dag-
skrá sem sett er upp hverju sinni. -
En Rauða myllan er, hvað sem kynn-
ingu íslenska ríkissjónvarpsins líö-
ur, einn víðfrægasti skemmtistaður
í heimi og um leið sá siðsamasti, ef
siðferði er annars til umræðu. Það
er mikill munur á Rauðu myllunni
að því leyti og flestum skemmtistöð-
um á íslandi þar sem „skemmtun"
fólks gengur aðallega út á það að
hella ofan í sig eldvatni og slangra
milli borða og bardiska.
á Rauðu myllunni
Þungt undir fæti í framfaraátt:
Alltaf Alþýðubandalagíð
Guðm. Guðmundsson skrifar:
Við íslendingar erum nú að fara
ixm í erfitt samdráttarskeið. Alls er
óvíst hvenær því lýkur eða hvort því
lýkur yfirleitt nokkum tíma. At-
vinnulífið á við mikinn vanda að etja
og sá vandi hefur verið að hlaðast
upp nokkur undanfarin ár. Það má
hiklaut taka undir það heiti sem
þessum vanda er gefið í nýju fjár-
lagafmmvarpi, en þar er talað um
„skipulagskreppu".
Það virðist samt svo að þjóðinni sé
ekki enn ljóst hverjir þaö em sem
fyrst og fremst em ábyrgir fyrir þess-
um vanda okkar. Frá því fyrst var
farið að ræða um stóriöju hér á landi
vom það alþýðubandalagsmenn sem
Jóhann Sigurðsson hríngdi:
Það hefur nokkuð verið rætt nú
undanfarið um Þjóðarbókhlöðuna og
m.a. sagt að ekki færri en 13 fram-
kvæmdaáætlanir hafi verið gerðar
til að fullgera húsiö. Fé þaö sem átt
hefur að renha til smíði þessarar
vandræðabyggingar hefur svo verið
notað í annað, eins og títt er um tekj-
ur þær sem ríkið tekur til sín.
Ég sé hins vegar ekki hvers vegna
svo mikil áhersla er sí og æ lögð á
að fullgera Þjóðarbókhlöðuna. Er
hún eins nauðsynleg og sumir vilja
vera láta? Ég held ekki. Og það sem
meira er; ég held að engin nauðsyn
sé á þessari byggingu fyrir þjóðar-
heildina og þess vegna ætti aö sleppa
því að fullgera bygginguna fyrir upp-
haflegt verkefni hennar.
Hér vantar byggingar af allt öðram
toga en fyrir bækur og rannsóknir á
bókmenntum voram. Hér vantar t.d.
nauðsynlega sjúkrahús fyrir lang-
legusjúklinga, ekki síst aldraða, fyrir
geðsjúka og fyrir öryrkja, svo eitt-
hvað sé nefnt af því bráðnauðsyn-
lega. - Þjóðarbókhlöðuhúsið mætti
vel samnýta fyrir t.d. tvennt eða
þrennt af því sem hér er nefnt. Inn-
rétting er að mestu ófrágengin og
hæst létu í sér heyra og fundu henni
allt til foráttu. - Enn era þeir við
sama heygarðshomið og beijast allt
hvað af tekur gegn því að erlendir
aðilar taki þátt í uppbyggingu at-
vinnulífs hér á landi.
Það ætti því öllum landsmönnum
að vera ljóst að Alþýðubandalagið er
í grundvallaratriðum andvígt því aö
hér verði komið upp varanlegum
umbótum í atvinnulífi þjóðarinnar.
Þessi flokkur virðist einnig staðfast-
ur í baráttu gegn hvers konar fram-
forum öðram, hvort sem þær era í
formi samvinnu við erlenda aðila eða
ekki. Varaflugvöllur á Norðurlandi
fyrir Nato er eitt dæmið, en hann
gæti t.d. verið stórt skref í baráttunni
varla er svo mikill kostnaður við að
endurhanna alla innréttingu í Þjóð-
arbókhlöðuhúsinu til þess að það
mætti nýtast t.d. fyrir langlegudeild
aldraða - en ég tel að þar kreppi skór-
inn einna mest - og svo húsrými fyr-
ir þá sem era geðsjúkir.
Ég skora á ráðamenn þjóðarinnar
gegn byggöaröskun í landinu.
Þótt það sé almennur vilji lands-
manna að kannað verði til hlítar
hvort við eigum möguleika á frekari
stóriðjuframkvæmdum, stækkun á
álverinu í Straumsvík, byggingu
varaflugvallar af fullkominni stærð
og að taka fullan þátt í viðræðum við
Evrópubandalagið án þess að stefna
að beinni aðild við það er eins og þaö
séu álög á íslenskri stjómarstefnu
að láta Alþýðubandalagið og forustu
þess hafa neitunarvald í þessum
málum. - Þaö ætlar því að verða
þungt undir fæti fyrir þessa fámennu
þjóð í því að snúa af villu síns vegar
og taka stefnu í framfaraátt.
og þá um leið á þá sem eru í forsvari
fyrir heilbrigðismálum hér að leggj-
ast á eitt til að fá Þjóöarbókhlöðuhús-
ið til afnota fyrir einhvem mikilvæg-
an þátt heilbrigðiskerfisins, t.d. þá
sem ég nefndi hér. - Ég sé ekki að
þetta hús geti nýst fyrir mikilvægari
starfsemi.
H pii
K.Sn. skrifar:
Ákaflega þykir mér það mikill
Ijóður á mæR þess fólks »sem
'gjaman kann' vel skil á ööram
tungumálum en íslensku, hvem-
ig það sumt tafsar og hikar í ffam-
burði sínum í mæltu máli, með
t.d. Eee eða uuu eða aaa og eh...
milli setninga.
Því miður virðist mér sem þetta'
beri einkum við þá vel menntað
fólk tjáir sig blaðalaust. Þá tekur
steininn úr þegar sá höfðingi ís-
lenskur, sem valinn var í farar-
brodd málræktarátaks, er svo
illilega háður þessu hiksti eða
stami að sár raun er að hlusta á
þennan talsmann islenskrar
tungu. - Fólk getur orðið svo hátt
sett á íslandi að enginn treystir
sér til að nafngreina það þá að
er fundið.
Þegar hins vegar íjallað er beint
um málræktarátakið, svo sem
gert er hér, þá er aðeins aö vona
að hver og einn taki til sín eftir
efnum og ástæöum. Fyrirmynd
getur verið bæði góð og slæm og
illt er ef fyrirmyndin situr á
háum tróni og misþyrmir málinu.
í Sólar-
geisl-
anum
Ánægður viðskiptavinur skrif-
ar:
Mig langar til að koma á ff am-
færi innilegu þakklæti til starfs-
manns Sólargeislans, Hverfis-
götu 105 í Reykjavík. - Ég var
stödd í bænum laugardaginn 14.
þ.m. og datt þá í hug að skella
mér í ljós.
Þar sem ég var stödd nálægt
Hlemmi fór ég í Sólargeislann.
Þar í afgreiðslunni var ungur
maður sem veitti mér þá bestu
þjónustu sem ég hefi fengið á
jjjósastofú. - Þakka ég þessum
starfsmanni frábæra þjónustu.
Hús Þjóðarbókhlöðunnar, fullfrágengið að utan. - Það mætti samnýta t.d.
fyrir einhverja þætti heilbrigðisþjónustunnar, segir hér m.a.
Sleppið Þjóðarbókhlöðunni