Alþýðublaðið - 18.03.1967, Blaðsíða 8
Að ofan: Þetta er hin mikilvæga klettaliæð sem mest hefur verið barizt um
og mestu máli skiptir að ráða yfir. Að neðan. Um rigningatímann er allt löðr
andi i bleytu og for, hvergi hægt að tyila niður fæti annars staðar en i for.
Þetta er í Camp Carroll. Að neðan til hægri: Þetta er stór fallbyssa sem not
uð er til að skjóta inn í hlutlausa svæðið.
LEIÐIN lá frá Da Nang til
lítils flugvallar, Khe Sanh, sera
er rétt við landamæri Suður- og
Norður-Víetnam. Það rigndi mjög
mikið, og á götunum í Da Nang
urðum við að vaða vatnið upp fyr
ir ökla. Fallegu, grönnu stúlk-
urnar höfðu lagt reiðhjólin sín
til hliðar, og bundið upp þunnu,
hvítu kyrtlana sina svo að fald-
urinn órheinkaðist ekki í moldar
litu vatninu. Krakkarnir léku sér
á götunum, og hlupu skrækjandi
í burtu, þegar flautað var á þá úr
stóru hervögnunum, sem víða
voru farnir að ryðga þótt þeir
hefðu komið nýir frá verksmiðj
unum fyrir fimm mánuðum.
Strákarnir voru aðeins í stuttum
buxum og létu sig einu skipta
um allt vatn og leðju. Þeir voru
fljótlega hraktir brott, er þeir
reyndu að setjast á hlöðnu pall-
ana fyrir framan verzlanirnar,
sem eigendur reyndu að halda
hreinum. Aurinn var alls staðar,
— upp á miðja húsgafla höfðu
bílarnir slett og krakkarnir höfðu
rækilega merkt allar bifreiðir og
önnur farartæki. Mátti víða sjá
för eftir litla lófa á hvítu stjörn
unni á bandarísku herbílunum,
en innfæddu ökumennirnir
reyndu að halda henni hreinni
umfram allt.
Á flugvellinum í Da Nang var
mikið að gera. Flutningavélar
komu og fóru, og vörum og skot
færum var hlaðið á vörubifreiðir.
Við fórum frá Da Nang með lít-
illi flutningavél, sem flutti okkur
til Khe Sanh-herstöðvarinnar, sem
er rétt við landamæri Suður- og
Norður Víetnam. Þar lentum við
á flugbraut, sem þó er varla
hægt að nefna því nafni. Vélin
kom úr mikilli hæð inn yfir
brautina, og flugmennirnir létu
hana beinlinis falla niður. Við sá
um hvernig hjólin sukku ofan í
aurinn, sem þeyttist í allar áttir
þannig að fljótlega sást ekki út
um gluggana, Við enda brautarinn
ar biðu okkar vörubílar, sem með
hinum mestu harmkvælum komu
okkur til höfðustöðva yfirmanna
hersins á þesum slóðum. Þarna
höfðu menn ekki fyrir því að
þurrka af skónum áður en að
þeir gengu inn í herskálana og
á öllum gólfum var þykkt mo'ldar
lag, sem minnti mig ósjálfrátt á
fjárhús á vorin áður en stungið
hefur verið út. Við höfðum skilið
eftir allar kurteisisreglur, því að
hér gátu menn ekki eytt tíma í
slikan óþarfa. Hér var verið að
berjast, og stöðugt mátti heyra
þungar drunur frá fallbyssum og
tíða skothvelli frá hríðskotabyss-
um. Af og til stigu reykjarský til
3 18. marz 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ