Alþýðublaðið - 31.10.1967, Blaðsíða 4

E5,
Bltstjórl: Benedlkt Gróndal. Slmar 14900—14903. — Auglýslngaslml:
14906. — ACsetur: Alþýðuhúslð vlO Hveríisgötu, Rvlk. — PrentsmiCJa
AlþýOublaOslns. Slml 14905. — Askrlftargjald kr. 105.00. — t lautt*
sSlu kr. 7.00 elntakið. — Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Löggjöf og lífsgleði
RÍKISSTJÓRNIN hefur lagt fyrir Alþingi yfir-
igripsmikið frumvarp um æskulýðsmál, sem vakið hef
ur athygli. Gylfi Þ. Gíslason menntamálaráðherra átti
'frumkvæðið að undirbúningi og samningu þessa frum-
varps, og hann fylgdi því úr hlaði, er það kom til um
ræðu í Neðri deild. Ráðherrann sagði þá meðal ann-
lars:
,,Það er kunnara en frá þurfi að segja, að hvar-
;vetna er nú litið svo á, að tvö einkenni nútíma þjóð-
•íélagshátta, einkum og sér í lagi í svonef'ndum vel-
ferðarríkjum, hafi haft í för með sér sérstök og sér-
'stæð vandamál, ekki hvað sízt fyrir æskufólk. Eg á
hér annarsvegar við auknar tómstundir og hins vegar
jaukin fjárráð. Að sjálfsögðu hefur það verið keppi-
jkefli umbótamanna, að vinnudagur styttist og tóm-
stundir aukist þar með, og að raunveruleg laun hækki.
Hvorttveggja hefur átt sér stað í nútíma iðnaðarríkj-
um, ekki sízt velferðarríkjunum svonefndu, á undan-
förnum áratugum.
Smámsaman hefur mönnum orðið ljóst, að þessum
framförum hafa fylgt ný vandamál, ekki sízt fyrir
,æskufólk. Auknum tómstundum hefur ekki alltaf
verið varið til þess að efla þroska og lífsgleði. Þær
hafa oft orðið undirrót lífsleiða, tómleikatilfinningar
öfuguggaháttar og jafnvel glæpa. Og aukin fjárráð
æskufólks hafa ekki alltaf orðið til þess, að það noti
féð sér til menningarauka eða hollrar skemmtunar,
heldur oft til afkáraskapar, óhollra skemmtana og
jafnvel skaðlegra nautna.
Þetta hefur víða um lönd opnað augu manna
fyrir því, að hið opinbera eigi skyldum að gegna í þess
um efnum. Það sé nauðsynlegt, að hið opinbera stuðli
með ýmsum hætti að því, að unglingar noti auknar
tómstundir og aukin fjárráð skynsamlega. Skoðanir
eru með eðlilegum hætti nokkuð skiptar um það,
hversu mikil bein afskipti ríkið eða aðrir opinberir
aðú'ar eigi að hafa af þessum málum, eða í hversu
ríkum mæli afskiptin eigi að vera óbein, þ. e. a. s.
í formi stuðnings við ýmis konar frjálsa einkastarf-
semi á þessu sviði. En ágreiningur virðist ekkium það,
að eolilegt sé, að hið opinbera hafi nokkur afskipti
af þessum málum og þá á grundvelli einhvers konar
'rammalöggjafar um æskulýðsmál.”
Þessi orð Gylfa Þ. Gíslasönar lýsa þeirri grund-
vállarhugsjón, sem frumvarpið um æskulýðsmál
byggist á. í því eru margvísleg ákvæði, sem snerta
ýmsar hliðar æskulýðsmálanna og stefna allar að
aukinni starfsemi til að bæta aðstöðu æskufólksins og
»gefa því sem flest tækifæri til að efla þroska sinn og
lífsgleði.
(4 31. október 1967 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Kópavogsbúar athugið
Höfum allar stærðir snjóhjólbaröa
bæöi neglda og óneglda^
Skerum snjómunstur í hjólbarða.
Önnumst allar algengar hjól-
barðaviðgerðir með nýtízku
tækjum fljótt og vel.
OPIÐ ALLA DAGA FRÁ KL.
7.30 - 24.
Hjólharðaviðgerð Kópavogs
KÁRSNESBRAUT 1.— SÍMI 40093.
✓ ••
Askorun sambandsþings BFO
FIMMTA sambandsþing Bind-
indisíélags ökumanna, lialdið í
Reykjavík 23. júní 1967, skorar
á samgöngumálaráðherra að
'hlutast til um, að 56 gr. laga nr.
26/1958 um hámarksþunga öku
tækja svo og tilheyrandi reglu-
gerðarákvæði verði haldin og
að beitt verði ströngum viðurlög
um gegn brotum á þeim.
(Hér á landi eru vegir stór-
skemmdir árlega af bifreiðum,
sem eru langt of þungar fyrir
þá. Vér viljum ekki fullyrða,
hve háum upphajðum þessar
skemmdir nema, en vafalaust
veltur það á milljónum, sem al-
menningur verður beint og ó-
beint að greiða vegna gróðasjón
armiða fáeinna manna. Augljóst
er, 'hvílík slysahætta stafar af
hinum oft lítt færu vegum svo
og beinlínis af hinum of stóru
bílum).
Téð sambandsþing BFÖ skor
ar ennfremur á samgöngumála-
ráðherra að blutast til um að:
a) Þegar verði hafizt handa
um nauðsynlega lengingu vega-
ræsa og því verði lokið fyrir H-
daginn.
b) Lagfærðar verði fyrir nefnd
an dag, svo sem unnt er, blind-
hæðir og blindbeygjur og þær
allar merktar greinilega með
viðeigandi merkjum til að draga
svo sem unnt er úr slysahættu
eftir umferðarbreytinguna.
c) aðeins þeir menn, sem hafa
sérþckkingu þar á, verði látnir
setja upp aðvörunar- og leiðbein
ingarmerki.
d) Aðeins verði notaður harp
aður ofaníburður á vegi alls
staðar á landinu.
(ÁstancL vega hérlendis er yf-
irleitt mjög slæmt. Eftirlit með
þeim virðist oft seinvirkt svo
•sem með bilunum (brotnum ræs-
um, úrrennsli, stórgrýti á vegi
o. s. frv.). Sums staðar er ofaní-
burður svo grófur, að ekkert vit
er í, enda mjög hættulegur. Þá
eru leiðbeiningar- og aðvörunar
merki sums staðar jafnvel vill-
andi og skapar þetta hættu. Af
liinu slæma ástandi vega okkar
bafa mörg slys orðið. Ber brýna
nauðsyn til að gert verði það,
sem unnt er, til að draga úr aug
ljósum hættum á vegum).
Á sambandsþingi Bindindisfé-
lags ökumanna, sem haldið var
í Reykjavík !þ. 23. júní s. 1. var
samþykkt eftirfarandi tillaga:
Sambandsþing BFÖ skorar á
lögreglustjóra, bæjarfógeta og
sýslumenn að upp verði tekin
sú venja, að gerðar séu skýrslur
um farnað fyrsta iárs bifreiða-
stjóra hvers ökukennara á hlut-
aðeigandi svæði í því skynl að
draga af henni ályktanir um
hæfni og vandvirkni kennar-
anna.
BFÖ telur mjög brýna nauð-
syn að til ökukennslu sé sem
bezt vandað, og fulla nauðsyn á
því, að rannsakað sé, hvort á-
kveðnir ökukennarar útskrifi ef
til vill óeðlilega marga slæma
ökumenn. Reynist svo, telur B
FÖ mikla nauðsyn á því að
kennsluréltindi þeirra séu end-
urskoðuð.
Fimmta sambandsþing Bind-
indisfélags ökumanna, haldið í
Reykjavík 23. júní 1967, sam-
þyklcir að skora á Alþingi að
breyta ákvæðum gildandi um-
ferðarlaga á þann Veg, hð:
1. Ákvæði 25. gr. umferðar-
laganna varðandi vínandamagn
í blóði ökumanna verði breytt
þannig, að í stað 0.50 promille
komi 0.35 promille og í stað 1.20
promille komi 0.80 promille.
(Samkvæmt rannsóknum ým.
issa þekktra vísindamanna er
það nú viðurkennt, að áfengis.
magn í blóði undir 0.50 promille
getur verkað þannig, að fólk
glati verulega hæfni sinni til
að stýra bíl í erfiðri umferð,
verði varasamt og jafnvel hættu
legt undir sumum aðstæðum.
FÖ lítur þannig á, að löggjafinn
eigi ekki að sætta sig við, að
menn vitandi vits dragi úr hæfni
sinni við akstur. Markið er sett
hér svo lágt, að erfitt mun að
neyta áfengis án þess að kom.
ast yfir það. Benda má á, að
ýmis nágrannalönd okkar eru nú
að herða á ákvæðum og viður-
lögum við drykkjuakstri).
2. Aldur til almennra ökurétt
inda verði hækkaður úr 17 ár.
um í 18 ár.
(BFÖ telur brýna þörf á þvf
í hinni ört vaxandi umferð okk.
ar, að andlegur þroski ökumannai
sé nægur, en það telur félagið
að vart sé orðið við 17 ára ald.
urinn).
TELTUSUNDI 1
Sími 18722.
Ávallt fyrlrlUrgandl
LOFTNET og
XOFTNETSKERFI
FYRIR
TJÖLBÝLISHÚS.
MUNIÐ