Dagur - 03.05.1945, Blaðsíða 6

6
Fimmtudaginn 3. maí 1945
inni. Hún virtist vera búin að kveðja drengina báða, að minnsta
kosti var hvorugur með henni.
Red var að ljúka við morgunverðinn þegar hann heyrði hana
koma niður stigann. „Eg skal aka þér á stöðina," sagði hann.
„Þess þarf ekki,“ sagði hún. „Marta er búin að panta leigubíl.
Hann verður hér eftir augnablik."
„Það var auðvitað óþarfi, þú máttir vita, að eg mundi gjarnan
vilja aka þér á stöðina.“
„Þú mátt borga leigubílinn, ef það gerir þér eitthvað rórra.“
Hún setti töskurnar á gólfið og byrjaði að toga hanzkann af hægri
hendi sinni. „Eg var rétt að segja búin að gleyma því,“ sagði hún
um leið. Hún smokraði giftingahringnum fram af fingrinum.
„Gjörðu svo vel,“ sagði, hún um leið og hún lagði hringinn á borð-
ið hjá honum.
„En þetta er þinn hringur, góða niín, og eg kæri mig ekki um
hann.“
„Eg vil hann ekki heldur,“ svaraði hún.
Leigubíll ók upp að húsinu. Bílstjórinn kom í.anddyrið. Ginny
fékk honum töskurnar.
„Bíddu augnablik, Ginny,“ sagði Red. „Hvað hefurðu sagt börn-
unum?“
„Eg sagði þeim, að eg ætlaði til Duluth, til þess að heimsækja afa
þeirra og ömmu."
„En hvað hefurðu sagt þeim um okkur?“
„Ekkert." *
„En hver á þá að segja þeim frá því?“
„Þú, auðvitað.“
„Heyrðu nú, Ginny, — þú getur ekki skilið við þdtta svona, —
gengið út úr húsinu án þess að láta börnin vita---“
En hún var farin. Hún hafði snúið baki við honum meðan hann
var að tala og var á leið út úr húsinu. Hún sneri sér við í dyrunum
og horfði á hann. Hún brosti. „Vertu sælil,“ sagði hún, „og vona
að þið verðið hamingjusöm." Hún gekk niður tröppurnar og að
bílnum, sem beið últi fyrir. Red stóð enn í sömu sporunum og
horfði á eftir henni. Hann hélt á hringnum í hendinni. Kveðja
hennar klingdi fyrir eyrum hans: Eg vona, að þið verðið hamingju-
söm.
Bifreið ók heim að húsinu. Einhver opnaði hliðið og gekk upp
tröppurnar, — inn í forstofuna. Eitt augnablik var öllum áhyggjum
létt af honum: Það hlýtur að vera hún, hugsaði hann. Hún hefir
komið afltur til þess að sækja drengina. Hún hefir séð, að það var
ómögulegt, að skilja svona við þá.
En það var ekki Ginny, sem birtist í dyrunum. Það var Cecilía.
Hún var klædd í létt, blá gönguföt. Þau báru augnalit hennar.
„Hún er farin, er það ekki?“ spurði hún. „Hún er farin og skildi
drenginn eftir. Þú fullyrtir að þú mundir finna leið Itil þess að hún
tæki börnin, Red.“
„Já, en hvað um það, hún tók ekki börnin. Hún er farin, Cecilía
og kemur ekki aftur."
„En Red--------“ Hún starði á hann, trúði honum auðsjáanlega
ekki. En allt í einu varð svipur hennar harðneskjuílegur. „Henni
skal samt ekki ttakast þetta,“ 'sagði hún. „Sérðu ekki hvað það er,
sem hún ætlar sér? Hún ætlar að neyða þig til þess að hætta við
mig.“
„Nei, það held ég ekki. Það er misskilningur hjá þér.“
„Hvaða aðra ástæðu hefir hún svo sem?“
„Hún hefir að minnsta kosti ttvær ástæður, og báðar gildar. Önn-
ur er, að drengimir eigi frekar heima hjá mér, en henni.“
„Það er engin ástæða, og hvernig heldurðu að það Jíti út frá
mínum bæjardyrum?“
„Heldurðu, að eg hafi ekki hugsað um það. Eg veit vel, að það
gæti vel þýtt það, að þú hælttir við mig, snerir við mér baki.“
Framkoma Cecilíu breyttist skyndilega við þessi orð hans. Hún
varð rólegri og varkárari. Svo það var þetta, sem Ginny ætlaði sér.
Henni skyldi ekki verða kápan úr því klæðinu. Hún skyldi hvergi
hopa, heldur vera kyrr og giftast Red, hvað sem á dyndi. Hún
mundi geta komið drengjunurú frá sér síðar. Mikki færi í skóla og
á sumarheimili, en móðir Reds mundi taka Tuma, fyrst nokkrar
vikur, og síðan fyrir fullt og allt.
Hún lagði handleggina um hálsinn á honum. „Nei, Red, það
geri eg ekki,“ sagði hún. „Það geri eg aldrei. Og við skulum ekki
hafa áhyggjur út af diengjunum. Það lagast allt saman með tíman-
um. Þú skalt bíða og sjá hvað settur."
Ginny hafði heyrt fólk tala um Reno allt sitt líf. Hún vissi, að
þar voru hjónaskilnaðir framkvæmdir með meiri hraða en annars
(Framhald).
DA6UR
Stór bók um líf og starf og samtíð listamannsins mikla
Leonardo da Vinci
eftir rússneska stórskáldið Dmitri Mereskowski, í þýðingu
Björgúlfs læknis Ólafssonar
er komin í bókaverzlanir
Leonardo da Vinci var furðulegur maður. Hvar sem hann er nefndur í bókum, er
eins og rnenn skorli orð til þess að lýsa atgerfi hans og yfirburðum. I ,,Encyclopcedia
Britannica“ (1911) er sagt, að sagan nefni engan mann, sem sé hans jafningi á sviði
visinda og lista og óhugsandi sé, að nokkur maður'hefði enzt til að.afkasta hundraðasta
parti af öllu pví, sem liann fékkst við.
Leonardo da Vinci var óviðjafnanlegur málari. En hann var lika uppfinningamaður
á við Edison, eðlisfrœðingur, stœrðfrœðingur, stjörnufrœðingur og hervélafrœðingur. —
Hann fékkst við rannsóknir i Ijósfrœði, liffærafra’ði og stjórnfræði, andlitsfall manna og
fellingar i klœðxtm athugaði hann vandlega.
Söngmaður var Leonardo góður og iék sjálfur á hljóðfieri. Enn fremur ritaði hann
kynstrin öll af dagbókum, en —
list hans befir gefið honum orðstír, sem aldrei deyr.
Þessi bók um Leonardo da Vinci er saga um manninn, er fjölhœfastiír og afkasta-
mestur er jalinn allra manna, er sögur fara af, og einn af mestu listamönnum veraldar.
I bókinni eru um 30 myndir af listaverkum.
H.F. LEIFTUR, Reykjavík.
Tilkynning
Allir þeir, sem skipta um íbúðir eða flytja í ný hús
14. maí næstkomandi, eru beðnir að tilkynna það á
skrifstofu rafveitunnar eða hringja í síma 134, fyrir
14. maí n.k. svo hægt verði að lesa af rafmagnsmælum
í tæka tíð.
RAFVEITA AK.UREYRAR.

Nýkomið:
Spinat niðursoðið
Súkkulaði síróp
Kókómalt
Hveitiklið í baukum
Hafragrjón í pökkum
Salatolía
Maizena í pökkum
Malted Milk
Saltar hnetur, 55 aura pk.
Þurrkaður laukur í glösum
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
Nýlenduvörud. og útibú.
'5í<HKHKHKHKHKHK><HKHKHKH><H><K<HKm<(<HKHKHKHKH><HKl<HÍ<H><HKl:<('.
Eim'æðistónniinn í stjórnar-
blöðunum.
Framhald af 5. síðu
halda lýðræðisskipulagi sínu. Ör-
uggasta ráðið er að efla Fram-
sóknarflokkinn sem mest. Jón
Pálmason segir að vísu, að daguv
lians muni nú að kveldi kominn
og spáir flokknum skjótum
dauða. En þeir lifa oft lengst,
sem með orðum eru vegnir. Eg
spái J. P. því, að hann eigi eftir
að sjá, að sól Framsóknarflokks-
ins er enn ekki komin í hádegis-
‘ stað. Hún mun hækka á lofti í
1 næstu kosningum og þó enn
meir síðar. Islendingar munu og
jafnan verða lýðræðismenn og
fljótt reka einræðissinnaða stjórn
og fylgifiska hennar af höndum
ser.
Bernh. Stefánsson.
-NOTIÐ SJAFNAR-VÖRUR
Árstíð alþýðusamtakanna.
(Framháld af 4. síðu).
Einkennilegt var, að enginn
skyldi þó minnast á þá atvinnu-
legu nýsköpun, sem sttórfelildust
yrði fyrir Akureyri, ef fram næði
að ganga. Steingr. Aðalsteinsson
lalaði um tunnuverksmiðju, en
gleymdi áburðarverksmiðjumál-
inu. Hann fullyrti að Framsókn-
arntenn væru f jandsamlegir ný-
sköpun. Hinn 2. maí hófst
aðalfundur KEA. Þar mun líka
rætt um nýsköpun, ekki með
glamri, heldur raunhæfum að-
gerðum. Áburðarverksmiðju-
mállið er þar á dagskrá. F.yfirzkir
samvinnumenn ætla að taka
ákvörðun um það, hvortt samtök
þeirra eigi að leggja fram fé til
þeirra framkvæmda. Það er
þeirra skerfur til nýsköpunar-
innar að sinni. Hvort mundi
verkamönnum þykja þyngra á
vogarskálinni, áburðarverk-
smiðja hér fyrir forystu sam-
vinnumanna eða plötusláttur
Ölafs Thors?