Dagur - 17.10.1964, Blaðsíða 2

GEæsiSeg framkvæmd Olympíieikanna í Tokyo
Olympíuleikarnir hinir 18. í röð
inni standa nú sem hæst í Tokýó
í Japan. Er þetta í fyrsta skipti
sem þeir eru haldnir í Asíu. Ráð
gert var að halda þá í Japan
1940 en heimsstyrjöldin síðari
kom í veg fyrir það. Leikarnir
í Tokýó voru settir 10 þ.m. með
'hátíðlegri viðhöfn. Viðstaddir
voru um 75 þúsund áhorfendur,
auk nær 8 þúsund keppenda frá
94 þjóðum. Eftir að Hirohito
keisari Japan hafði lýst leikana
setta, birtist 19 ára Japanskur
piltur Yoshnorri Sakari að nafni
á leikvanginum með Olympíu-
kyndilinn, sem kveikti Olympíu
eldinn og mun loga við leik-
vanginn þá 15 daga sem leikarn
ir standa. Yoshnorri Sakari
fæddist í Hirosima tveim
klukkustundum eftir að kjarn-
orkusprengju var varpað á borg
ina í ágúst 1945.
. Keppnin á þessum Ól-leikjum
hefir verið blandin gleði og von
brigðum eins og jafnan vill
verða í keppnum, ekki síst stór
leikjum sem þessum. Alls er
keppt í 20 íþróttagreinum, en
eflaust mun frjálsíþróttakeppn-
in vekja mesta athygli. Stórþjóð
irnar, Bandaríkin og Rússland
munu eflaust skara fram úr
með heildarárangur, sem von er
,en smáþjóðirnar geta þó látið
til sín taka í vissum greinum,
svo sem komið hefir fram. T.d.
sigraði Finni í spjótkasti karla,
öllum á óvart, en við mikla
hrifningu og aðdáun landa sinna
en Norðmaður, heimsmethafinn
í greininni og talinn líklegur til
sigurs, varð að láta sér nægja
13. sætið. Þetta dæmi sýnir að
í engri keppni eru úrslit fyrir-
fram ráðin.
Eins og gefur að skilja hefir
það kostað Japani stórátak að
undirbúa og sjá um þessa Olym
píuleika, og hafa þeir ekkert til
sparað í sambandi við undirbún
inginn þeirra svo þeir gætu
farið fram með sem mestum
glæsibrag. Og þeir hafa sannað
að þeim hefir tekizt það, að
minnsta kosti það sem af er.
Enda eru Japanir kunnir fyrir
dugnað og hagsýni. Kostnaður
hefir orðið gífurlegur í sam-
bandi við þau mannvirki sem
orðið hefir að byggja og aðrar
framkvæmdir. Sagt er að kostn
aðurinn við undirbúning leik-
anna hafi farið upp í sem svarar
120 milljörðum íslenzkra króna.
Að sjálfsögðu munu margar af
þeim framkvæmdum, hafa var-
anlegt gildi fyrir Tokýóborg og
allt landið um langa framtíð.
Mikið kapp hefir verið lagt á
að koma samgöngukerfi borgar
innar í sem bezt horf, svo um
ferð gengi sem greiðast og á-
rekstraminnst. T.d. er komið
fyrir 25 km. langri bifreiðabrú
yfir þvera borgina og með því
móti styttist tíminn úr 1 kist. í
15 mínútur að komast frá fiug
velli í miðborgina. Sjálft Olym
píuþorpið sem kostaði upp kom
ið um 150 milljónir króna, verð
ur eftir leikina, tekið í notkun
fyrir þá íbúa borgarinnar sem
búa í heilsuspillandi húsnæði,
og með því móti stuðlað að fegr
un borgarinnar og aukinni
hreysti íbúanna. Samheldni og
metnaður íbúa landsins hefir
komið hér að góðu gagni.
í sambandi við íþróttakeppn-
ina hefir verið komið fyrir raf
eindaútbúnaði við töflu þá sem
úrslit verða birt á, þannig að
með aðstoð hans er hægt að fá
upplýsingar um gang keppninn
ar mun fyrr en þekkst hefir áð
ur.
Japanir leggja mikla áherzlu
á að veita bæði keppendum og
Eftirfarandi grein birtist í
síðasta íþróttablaði og er
eftir Benedikt Jakobsson
hinn kunna íþróttakennara.
Ætti íþróttafólk að kynna
sér vel þær ráðleggingar
sem fram koma í greininni.
„Upphitun fyrir erfiði er nauð-
synleg. Með því að undirbúa
líkamann með upphitun, fyrir
byggjum við meiðsli og aukum
afreksgetuna til muna.
Fyrir alla ákafa áreynslu er
brýn nauðsyn að hita líkamann
upp með léttstígandi erfiði, er
að lokum nálgast getuhámark.
Síðan á erfiðið að falla á ný, og
rétt áður en keppni hefst er
slakað á og að lokum aðeins
hvílt. Sú hvíld má þó ekki vera
nema örstutt, því annars missir
upphitunin nokkuð af gildi sínu.
Upphitunin verður að miðast
við þá íþrótt, sem á eftir fylgir.
Upphitunin eykur afreksget-
una. Líkamshitinn hækkar.
Æðakerfi vöðvanna fyllist af
blóði, en blóðfylltur vöðvi svar-
ar betur ertingu og boðun taug-
anna en blóðsnauður og kaldur
vöðvi.
Vöðvarnir verða mýkri og þá
um leið teygjanlegri. Hætta á
meiðslum verður minni. t. d.
tognunum.
í stuttum hlaupum eykur
fullkomin upphitun afreksget-
una um 4—6%. Miðað við ef
viðkomandi hitar ekki upp,
slepir upph. Þeir sem koma
óstundvíslega til leiks og sleppa
upphitun, ná því ekki fullum
árangri.
Venjuleg upphitun tekur 15-
30 mín. og samanstendur af
góngu, hlaupi, leikfimi og þeim
æfingum, sem keppt er í. Kúlu-
varparinn kastar nokkur köst.
Spretthlauparinn reynir við-
bragðið. Grindahlauparinn
hleypur yfir nokkrar grindur.
Leikfimismaðurinn tekur nokkr
ar sveiflur í áhöldum. Körfu-
knattleiksmaðurinn reynir skot
fimi sína o.s.frv.
gestum sem bezta fyrirgreiðslu
á allan hátt og gera þeim dvöl
ina sem eftirminnilegasta. Og
þeir gera sér vonir um að í
gegnum þessar Olympíuleika,
komist þeir í betra samband við
hinar ýmsu þjóðir en verið hef
ir. Það er von þeirra að leikarn
ir verði þeim til sóma og að
menn gleymi því að þeir séu
sigruð árásarþjóð frá síðari
heimsstyrjöldinni.
Fulltrúar hinna 94 ólíku ríkja
í Olympíuleikjunum nú, eiga
eins og áður að gegna því hlut
verki, jafnhliða íþróttakeppnun-
um að stuðla að eflingu friðar oð
bættrar sambúðar, þjóða og ein
staklinga á milli. Það er hin
göfuga hugsjón Olympíuleik-
anna.
Frá því að undirbúningi er að
fúllu lokið og þar til keppni
hefst, mega ekki líða meira en
í hæsta lagi 8-10 mín. Annars
kemur upphitunin ekki að til
ætluðum notum. Sé kalt í veðri
má þessi hvíld ekki vera telj-
andi.
Upphitun fyrir daglegar æf-
ingar er og má vera skemmri en
Jyrir keppni, eða 5—10 mín.
Þetta gildir þó aðeins ef heitt
ér í veðri. Sá kalt, er nauðsyn-
legt að klæða sig svo vel að
líkaminn nái að svitna rækilega.
Það verður þó að hafa hug-
fast, að sé upphitunin stutt,
verða fyrstu sprettirnir að vera
rólegir —■ hálf férð.
IFyrir alla íþróttakeppni er
upphitun sjálfsögð — hver ssm
íþróttin kann að vera.
Hér á landi þurfa að verða
gagngerar breytingar í þessu
efni. Margir eru enn þeirrar
skoðunar, að þeir þurfi ekki að
hita sig upp. Sú skoðun stafar
af fáfræði og leti. Hvort tveggja
þarf að uþpræta.
Það borgar sig að hita vel
fyrir mót.“
Ufveroirnir á
(Framhald af blaðsíðu 8).
Hvernig er afkoman á sauð-
fjárræktarbúunum ykkar?
Líklega er hvergi eða óvíða
unnt að framleiða ódýrara dilka
kjöt en á Hólsfjöllum, því féð
er mjög fóðurlétt. Ásetningur-
inn er miðaður við þrjá bagga á
kind, en þar af má þriðjungur
vera kjarnfóður. En sjaldan, a.
m. k. síðustu vetur, er svo mikið
gefið, enda eiga flestir bændur
drjúgar heyfyrningar. Á síð-
asta vetri var yfirleitt mjög lítið
gefið af heyjum en að sjálfsögðu
kjarnfóður með beitinni. Um af
komuna má segja, að hún hefur
löngum verið sæmileg og að
hún ætti nú að vera betri en
áður. Ber tvennt til. í fyrsta
lagi er verðlagsgrundvöllurinn
sauðfjárræktinni hagstæðari en
hann hefur verið síðustu árin,
og svo hitt, að féð er mjög vænt
á þessu hausti, auk þess sem
veðráttan var hagstæð í fyrra
vetur og að vel heyjaðist í sum
ar.
Viltu nefna dæmi um væn-
leika dilkanna í haust?
Um það hef ég ekki nákvæm
ar tölur ennþá. En meðalvigt
dilka mun liggja nálægt 18 kg.
Og þó er verulegum hluti slát
urfjárins- tvílembingar. Það eru
margar tvílembur, sem skila
40 kg af kjöti dilkanna og jafn
vel meira. Afréttarlöndin á
Hólsfjöllum, svíkja ekki. En
þau geta orðið erfið ef bæj-
um fækkar enn í sveitinni.
Hve margt fé hafa þeir fjár
flestu á Fjöllum?
Sannilega á sjöunda hundrað
á fjalli. En kýr eru fáar, enda
ekki mjólkurmarkaður. Þótt
Vaxandi þörf fyrir
frystikistur
Síaukin notkun frystra matvæla
eykur nauðsyn góðrar frysti-
geymslu og handhægs frystirs.
Levin frystikistan er mjög
handhæg í meðferð sem frystir
þegar frysta þarf t.d. kjöt, fisk
eða grænmeti.
Levin frystikistan geymir
frosinn mat mjög vel, hin ágæta
einangrun kystunnar og hið
örugga frystikerfi hennar trygg
ir geymsluþol og hagkvæman
rekstur.
heyskapur geti sjaldan hafist
fyrr en 20. júlí, sprettur tölu-
vert vel, og í sumar var góð nýt
ing og hey yfirleitt mikil. Rækt
unarframkvæmdir þyrftu að
vera miklu meiri, en hvort
tveggja er, að við þurfum að
fá stórvirk tæki lánuð úr öðr-
um byggðarlögum, og svo ótt-
ast margir flóttann. Víst er þó,
að þjóðfélagið getur ekki við
það unað, að Hólsfjöll verði auð
og yfirgefin, vegna þeirra þjón
ustu á hinni fjölförnu leið, sem
þar fer fram. Og sannast sagna
er það líka, að efnahagur bænda
á Hólsfjöllum mun ekkp lakari
en í lágsveitum, svo það er ekki
þess vegna, sem byggðinni er
hætt. Og allir, sem þar hafa
dvalið um lengri eða skemmri
tíma taka tryggð við þessa sér-
kennilegu sveit, sem er fámenn
en víðáttumikil.
Nokkuð sögulegt í göngunum
í haust?
Nei, það gekk allt vel, þótt
nokkur snjór væri í fyrstu leit
um. Hér áður gistu gangnamenn
í gamla eyðibýlinu Hvammsstöð
um í Búrfellsheiði. Nú er því
hætt og eru göngurnar nú einn
17-18 klukkustunda áfangi. Nú
er snjólaust eða því sem næst,
aðeins grátt í rót.
Er enn staðið yfir fénu á vetr
um?
Á því er orðin sú breyting,
að fénu er ekki haldið eins fast
til beitar og áður og yfirstöðu
menn eru sennilega bráðum úr
sögunni. Hinsvegar taka bænd
ur hesta á hús strax á haustin
og nota þá við smalamennsku
og eftirlit í stað yfirstöðumanna
sem fylgdu fénu. Bændur þurfa
að eiga duglega ferðahesta og
eiga þá. En stóð er úr sögunni.
Og hvað tekur þú nú fyrir,
er þú hættir búskapnum?
Eg hef tekið að mér póstferðir
milli Möðrudals og Reynihlíðar
sem er um 80 km leið. Póst-
ferðir eru vikulega, annaðhvort
á jeppa eða hestum, eftir þvf
hvernig snjóalög verða.
Dagur þakkar viðtalið, sem
ber því vitni hversu miklir
möguleikar felast í hinum víð
feðmu afréttarlöndum austur
þar — en einnig þeirri hættu,
sem hinni fámennu byggð er nú
búin vegna fólksfækkunar. Þjóð
félagið má ekki tapa þeim út-
vörðum sínum sem Hólsfjalla-
bændur vissulega eru. — E. D.
T vímenningskeppiii
Bridgefél. Akureyrar
EFTIR tvær umferðir eru efstu
pörin þessi:
1. Sigurbjörn Bjarnason og
Sveinbj. Jónsson með 403 stig
2. Ármann Helgason og Hall
dór Helgason með 396 stig.
3. Alfreð Pálsson og Guð-
mundur Þorsteinss. með 391 stig
4. Jóhann Helgason og Karl
Sigfússon með 380 stig.
5. Hinrik Hinriksson og Hörð
ur Steinbergsson með 376 stig.
Síöasta umferðin verður spil
uð n.k. þriðjudag.
Upphilun - Æfingar - Keppni