Dagur - 19.01.1993, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Þriðjudagur 19. janúar 1993
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFT KR. 1200 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ KR. 110
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMNETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 96-41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON,
ÓLI G. JÓHANNSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
SIGRÍÐUR ÞORGRÍMSDÓTTIR (Sauöárkróki vs. 95-35960, fax 95-36130),
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON
UÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Iðnaðurinn úr öskustónni
Iðnaðurinn hefur átt undir högg að sækja hér á landi á
undanförnum árum. Mikill samdráttur hefur orðið í
ýmsum hefðbundnum iðngreinum og aðrar nánast
horfið af sjónarsviðinu. Má þar meðal annars nefna
húsgagnaiðnað, sem var öflugur hér á árum áður en er
nú aðeins svipur hjá sjón. Sömu sögu er að segja um
ullariðnaðinn og skinnaiðnaður hefur átt á brattann að
sækja. Þá hefur skipaiðnaðurinn stöðugt verið að
dragast saman með tilheyrandi samdrætti í öðrum
járniðnaði. Byggingariðnaðurinn stendur einnig á
tímamótum. Mikið hefur verið byggt - sérstaklega á
síðasta áratug og ljóst að minni þörf verður fyrir
nýbyggingar á næstu árum en um langan tíma. Einnig
hefur gengið erfiðlega að þróa nýjar iðngreinar og
skapa þeim viðunandi rekstrarskilyrði. Hugmyndir um
hátækniiðnað eru að miklu leyti á umræðustigi enn sem
komið er þótt einstökum aðilum hafi orðið vel ágengt
í því efni. Um stóriðju þarf ekki að fjölyrða. Sökum
efnahagslægðar á Vesturlöndum og mikils framboðs
af áh á heimsmarkaði hefur ekki tekist að fá erlenda
fjárfesta hingað til lands í því skyni að efna til stór-
iðjuframkvæmda þótt mjög hafi verið reynt.
Að margra dómi hefur ekki verið gefinn nægilegur
gaumur að menntun iðnaðarmanna. Megináhersla
hafi verið lögð á bóknámsgreinar á meðan verkmennt-
un hafi setið á hakanum. í grein sem Páll Skúlason,
heimspekingur, ritaði í tilefni af 60 ára afmæh Lands-
sambands iðnaðarmanna á síðasta ári, segir hann
meðal annars að löngu sé tímabært að auka veg verk-
vits og siðvits og bylta skólakerfinu í því sambandi.
En til að svo megi verða þurfi að meta bæði verkspeki
og siðspeki til jafns við bókspekina, sem hingað til hafi
haft óæskilegan forgang umfram verkmenningu. Páll
lætur ennfremur þá skoðun í ljósi að bókvitið hafi í
raun hðið fyrir að verkmenningu hafi ekki verið sinnt
sem skyldi hér á landi. Skólakerfið hampi bókvitinu og
skili frá sér nemendum sem ekki kunni að þroska bók-
vit sitt - heldur misbeiti því og spilli. Tómt mál sé að
tala um menningu ef fólk hafi ekki lært að bera virð-
ingu fyrir góðu handverki jafnt sem hugverki.
Ef íslendingar ætla ekki að dragast verulega aftur úr
öðrum þjóðum hvað þróun iðnaðar varðar þurfa
ákveðnar hugarfarsbreytingar að eiga sér stað. Ann-
ars vegar þarf að auka vægi iðnmenntunar í skólakerf-
inu og skapa aukna virðingu fyrir þeim störfum er
byggja á handverki. Hins vegar verður að skapa þeim
atvinnugreinum, er á handverkinu byggja, skilyrði til
að þróast og dafna. Þær verða að búa við sambærileg
starfsskilyrði og gerist í öðrum löndum og íslensk
iðnaðarframleiðsla þannig að verða samkeppnishæf á
erlendum mörkuðum. Nú er langt frá að svo sé og má
benda á skipaiðnaðinn sem skýrt dæmi í því sam-
bandi.
Ljóst er að íslenska þjóðin getur ekki haldið þeim
lífsskilyrðum og lífsstíl, sem hún hefur skapað sér án
þess að hefja nýsköpun í atvinnulífinu og leita eftir
nýjum vaxtarbroddum. Með hliðsjón af samdrætti í
hefðbundnum atvinnugreinum verða augun að bein-
ast að ýmsum iðngreinum í meira mæli en verið hefur.
Sofandaháttur gagnvart endurreisn iðnaðarins verður
að hverfa. Þjóðin á mikið undir því að hann verði reist-
ur úr öskustónni. ÞI
Fokdreifar
ÞyrlumáMð
Rúm 5 ár eru nú liðin frá því að
fyrst var lögð fram á Alþingi til-
laga um kaup á fullkominni
björgunarþyrlu fyrir íslendinga.
Þrátt fyrir það hefur engin þyrla
verið keypt enn!
í nýjasta tölublaði „Gæslutíð-
inda“, fréttablaði Landhelgis-
gæslu íslands, fjallar Benóný
Ásgrímsson um núverandi
stöðu „þyrlukaupamálsins“.
Grein hans fer hér á eftir.
„í þessari stuttu grein minni
ætla ég að lýsa stöðu þyrlukaupa-
málsins eins og það lítur út frá
mínum sjónarhóli í dag.
Það var árið 1987, sem fram
var lagt á Alþingi tillaga um kaup
á fullkominni björgunarþyrlu fyr-
ir íslendinga. I framhaldi af því
hafa síðastliðin 5 ár verið stans-
lausar umræður um þessi þyrlu-
kaupamál með tilheyrandi fjölda
nefnda, sem hver af annari hafa
skilað áliti sínu til ríkisstjórnar-
innar.
Sammerkt með niðurstöðum
allra nefndanna var, að kaupa
þyrfti björgunarþyrlu fyrir Land-
helgisgæsluna. Þrátt fyrir þetta
og að varla séu til þau sjómanna-
samtök, björgunarsveitir, ferða-
klúbbar og mér liggur við að
segja saumaklúbbar í landinu,
sem ekki hafa ályktað þessu máli
til stuðnings, stöndum við í dag,
5 árum síðar, án ákvörðunar í
þessu máli.
Það var á vordögum 1991 er
við, sem barist höfum fyrir þessu
máli, töldum það komið í höfn
með samþykkt Alþingis íslend-
inga á þingsályktunartillögu þess
efnis að keypt yrði fullkomin
björgunarþyrla fyrir íslendinga á
árinu 1991.
Það er nú svo þegar stjórn-
málamenn, fyrir kosningar, eru
að lofa kjósendum hinu og þessu,
þá kærum við okkur kollótt og
ætlumst jafnvel ekki til þess að
þeir standi við þau loforð. En
þegar Alþingi Islendinga sam-
þykkir eitthvað þá viljum við
staldra við og ætlumst til að fram-
kvæmdavaldið fari eftir þeim
samþykktum. Þingsályktunartil-
lagan sem samþykkt var vorið
1991 var skýr og einföld og hljóð-
aði á þessa leið: „Alþingi ályktar
að fela ríkisstjórninni að sjá til
þess að á árinu 1991 verði gerður
samningur um kaup á fullkom-
inni björgunarþyrlu fyrir Land-
helgisgæsluna.“
í framhaldi af þessari sam-
þykkt skipaði dómsmálaráðherra
nefnd, sem átti eins og kom fram
í fréttatilkynningu, að undirbúa
málið. Þó að mörgum hafi þótt
samsetning nefndarinnar nokkuð
sérkennileg trúðu menn því að
hún færi eftir fyrirmælum dóms-
málaráðherra. Það er að segja að
undirbúa kaup á fullkominni
björgunarþyrlu fyrir Landhelgis-
gæsluna.
Þessi nefnd var að störfum í 6
mánuði. Niðurstaða nefndarinn-
ar var: Nefndin leggur til að
formlegur viðræður verði hafnar
við bandarísk stjórnvöld um
framtíðarskipan björgunarstarf-
semi varnarliðsins á Islandi. Ja,
þvílík niðurstaða nefndar sem var
6 mánuði að störfum til að undir-
búa kaup á fullkominni björgun-
arþyrlu fyrir Landhelgisgæsluna.
Næst gerist það í málinu að
hafnar eru viðræður við Banda-
ríkjamenn í framhaldi af niður-
stöðum nefndarinnar, sem end-
uðu eftir nokkurra mánaða við-
ræður, án sýnilegs árangurs.
Enn á ný var skipuð nefnd og
nú skyldi í eitt skipti fyrir öll
komast að niðurstöðu hvaða teg-
und björgunarþyrlna væri heppi-
legast að velja til björgunarstarfa
hér á landi. Niðurstaðan úr þeirri
nefnd kom ekki mörgum á óvart.
„SUPER PUMA“ var það eins
og mælt hafði verið með síðastlið-
in 5 ár.
Stjórnmálamenn og aðrir hafa
skírskotað til erfiðs árferðis og að
þyrlur séu dýrar. Vissulega er
hvorttveggja rétt, en þetta hefur
ætíð verið svona. Það var ekki
verið að tala um að menn þyrftu
að veiða hér upp úr vasanum í
fyrramálið eða eftir hádegi 600
milljónir. Það er verið að tala um
svipaðar fjárhagslegar skuldbind-
ingar fyrir ríkissjóð, eins og það
mundi kosta fjölskyldu að kaupa
sér eina ryksugu á 20-30 þúsund
krónur og borga hana á 10 til 15
árum.
Að lokum: Eins og fram hefur
komið tekur allt að lVi ár frá
pöntun, þar til afhending á nýrri
„Super Pumu“ þyrlu gæti orðið
samkvæmt upplýsingum umboðs-
manns „Super Puma“ þyrlna á
íslandi. Eru söluaðilar tilbúnir að
samþykkja að engar greiðslur
þurfi að inna af hendi við pöntun
þyrlunnar eða við afhendingu.
Ekki þyrfti að greiða fyrir afborg-
un fyrr en eftir að þyrlan væri
búin að vera í 1 ár í rekstri hér á
landi. Enginn rekstrarkostnaður
yrði af þesari vél á fjárlögum fyrir
árið 1993 og ekki þyrfti að nota
heimild, sem nú er í lánsfjárlög-
um.
Með vísan til ofanritaðs eru að
mínu mati engin efnahagsleg rök
lengur fyrir því að slá þessu
langþráða máli frekar á frest.“
Benóný Ásgrímsson.
Þyrla af gerðinni Super Puma AS 332. Teikninguna gerði Jón Gunnar Egils-
son og birtist hún með grein Benónýs i „Gæslutíðindum“. Spurningin er sú
favort iíða muni önnur fimm ár eða meira þar til íslendingar eignast björgun-
arþyrlu af fullkominni gerð.
Lesendahornið
Fylliríslæti reykvískra gesta hörmuð
- svar við lesendabréfi
Ég vitna til þeirra ummæla
Brynjólfs Brynjólfssonar, sem
birt voru í Degi 13. janúar sl.,
þar sem hann mótmælir þeim
áformum að taka eitt íbúðarhúsa
á Kristnesi undir orlofsíbúðir fyr-
ir starfsfólk ríkisspítala. Orðrétt
segir Brynjólfur: „Ég get ekki til
þess hugsað að Reykvíkingar geti
komið og skvett úr klaufunum
þarna og verið með fylliríslæti
Mörg blaðaburðarbörn hafa
undanfarna daga lent í vandræð-
um við að koma blöðunum til
skila vegna mikils fannfergis í
heimtröðum húsa.
Af gefnu tilefni er þeim vinsam-
eins og þeir eru með í orlofsíbúð-
unum hérna á Akureyri.“
í ljósi þess að ég er bæði Reyk-
víkingur og bý nú sem stendur í
húsnæði, sem orðað er við hugs-
anlega orlofsíbúð hér á Kristnesi,
vil ég taka eftirfarandi fram:
Ég harma opinberlega öll þau
fylliríslæti, sem ég og reykvískir
gestir mínir hafa haft í frammi
það tæpa ár, sem ég hef búið á
legu tilmælum því beint til hús-
ráðenda að þeir „geri hreint fyrir
sínum dyrum“ í snjónum, þ.e.
hreinsi snjónn frá aðaldyrunum
og moki gangveginn að híbýlum
sínum þannig að sæmilega greið-
fært sé fyrir fótgangandi.
Kristnesi. Sérstaklega er ég mið-
ur mín að hafa ölvaður heimsótt
nágranna minn aðfaranótt 1.
janúar sl., fjölskyldu hans og
gestum, sem allir voru Norðlend-
ingar, til sárra ama og leiðinda.
Aðeins eitt hef ég mér það til
málsbóta, að ég hyggst flytja mig
og mína fjölskyldu aftur suður til
Reykjavíkur innan fárra vikna.
Ég hefi engin áform uppi um það
að hrella Brynjólf Brynjólfsson,
nágranna mína, né aðra Norð-
lendinga með nærveru minni
framar. En Brynjólf Brynjólfsson
vil ég bjóða sérstaklega og hjart-
anlega velkominn til orlofsdvalar
í Reykjavík, eða annarrar þeirrar
dvalar, sem hann kann að kjósa
sér þar syðra. Megi sú dvöl koma
honum til nokkurs þroska.
Börkur Gunnarsson,
Reykvíkingur,
Kristnes 11,
601 Akureyri.
Mokið gangvegiim!
- tilmæli frá blaðburðarbömum til húsráðenda