Þjóðviljinn - 24.04.1957, Blaðsíða 4

i) — ÞJÓÐVIUINN — Miðvikudagur 24. april 1957
Ur útvarpsdagskránni

Helgi Péturss var 7 ára gam-
all nefndur studiosus, og á
menntaskólaárum las hann
Kant og Darwin.
Síðar gerði hann
íslensk uppgötvanir í
heimspeki jarðfi’æði Islands,
en tók síðan að
taoða nokkrar ný-
stárlegustu kenningar sem ís-
lendingi hafa hugkvæmzt.
Fyrri hlutinn af kynningu
stúdenta á þessum manni var
einkar ánægjulegur: Jóhannes
Áskelsson fhitti verulega hlý-
legt erindi um jarðfræðirann-
sóknir hans, og Óskar Hall-
dórsson las kafla úr ritsmíð-
um dr. Helga um jarðfræði —
m.jög var sá lestur góður. En
þótt kenningar dr. Helga megi
yel vera réttar í margri grein,
eru þær ekki nema tilgátur
enn sem komið er, á þeim eru
margir snöggir blettir frá rök-
fræðilegu sjónarmiði. Gunnar
(Etagaarsson varði mestum
tíma sínum til að sýna fram á
|>að, og einhvernveginn var
það minna ganian. Og það var
fremur slæmur kafli, sem les-
Inn var úr Nýal.
Ragnar í Smára hefur sagt
mér, að eitt sinn hér á árun-
lum hafi þeir Björn Franzson
hlustað samfleytt
í sólarhring á
Klassísk klassíska músík
'músík — Og þóttust
báðir verja tím-
anirai vel. Þeir,
'sem láta sér þó nægja 3—4
stundir á dag, hafa fengið
óskir sínar uppfylltar í páska-
Í>Á ERU páskarnir liðnir, og
við sem heima sátum, búin að
“hlusta á nokkrar messur og
helgitónlist í útvarpinu, og
'margir hafa eflaust farið í
kirkju einhvern þessara helgi-
daga. Sjálfur fer ég sjaldan
-S kirkju, en hlusta hinsvegar
oft á messur í útvarpinu. Eg
hef orðið þess var, að fólk
hefur misjafnlega mikið dá-
3æti á prestunum; sumum
< finnst þessi beztur, öðrum
- hinn; en ekki er mér fullljóst,
hvað fólk leggur til grundvall-
ar, þegar það er að gera upp
. á milli prestanna. Er það tón-
ið, ræðurnar, eða eitthvað
annað? Langoftast finnst mér
harla lítið á ræðum þeirra að
græða; oft eru þær að miklu
leyti upplestur úr guðspjöll-
unum, sjaldan verður þess
vart, að vandamál nútíðarinn-
ar séu þar rædd frá sjónarhóli
kristins leiðtoga, en það finnst
mér einmitt að prestarnir
þyrftu að gera. Þeir eiga að
vera leiðtogar okkar í andleg-
um efnum og taka skýlausa
afstöðu til vandamála líðandi
stundar, setja fram sjálfstæð-
. ar skoðanir byggðar á þekk-
ingu þeirra og skilningi á
kjarna kristindómsins; þeir
eiga ekki að láta nægja að
lesa upp fyrir okkur alda-
gamlar austurlenzkar helgi-
sögur. Þetta er ekki mælt af
I neinni andúð í garð prestanna
Mendelssohn, ísólfsson, Schu-
bert, Smetana, Tjækofskí —
þannig léðu fjölmargir aðals-
menn tónlistarinnar hlustend-
um yndi og upphafningu í lið-
inni viku; þar vantaði eigin-
lega ekki nema Schumann og
Leifs. Þótt undirritaður liafi
áþekkt vit á músík og kött-
urinn á Sjöstjörnunni, sem er
óvenjulega vitlaus skepna, er
víst slærrit að minnast á út-
varpsdagskrána án þess að
þakka í nafni hinna allra
þessa dýrð.
Það vantar nokkuð á að
prestarnir í Reykjavík séu
jafnfærir í prédikunarstólnum
og Toskaníní á
hljómsveitarirall-
Reiöskjóti inum; en þeir eru
Krists sú manntegund
§em mest lét að
sér kveða í vik-
unni, næst á eftir tónskáldun-
um og túlkum þeirra. Um þá
verður þó ekki farið fleiri
orðum, en í staðinn minnt á
þau óvæntu tíðindi að Póst-
húsið er mikil andleg miðstöð.
Þar starfa fræg skáld og
merkir sagnfræðingar; og nú
er Skarphéðinn vinur minn
Pétursson póstmaður orðinn
formaður kristilegs félags í
iHáskólanum og þar með einn
af forustumönnum himnaríkis
á íslandi. Hann talaði á kvöld-
og því síður kristindómsins.
Eg mundi fagna því með
prestunum, ef söfnuðirnir
fylltu kirkjurnar á hverjum
einasta helgidegi árið um
kring, en ástæðnanna fyrir
því, að söfnuðurinn gerir það
ekki er að mínu viti víðar
að leita en í tómlæti fólks um
trúmál eða virðingarleysi þess
fyrir kristindómnum. Eg held
einmitt, að fjölda fólks finnist
prestarnir ekki boða því krist-
indóminn af þeim lifandi trú-
arhita og sannfæringu sem
hann verðskuldar, og telji sig
þannig fara erindisleysu í
kirkju hjá þeim.
•
í SÍÐASTA tölublaði Morgun-
blaðsins fyrir páska var við-
tal við Stein Steinarr. (Sú
var þó tiðin, að Mogginn átti
lítið vantalað við Stein; „en
eitthvað er breytt, og annað
hvort ég eða þjóðin, er ekki
jafntrúföst og fyrr við sín
markmið og heit“, stendur
þar). 1 viðtali þessu er vitnað
fremur ósmekklega í visu eftir
mann einn norðlenzkan; er mað
urinn nafngreindur og kynnt-
ur sem „fullorðinn hálfviti
norður í landi.“ Eg veit ekki
hvort vísan (hún var mjög af-
bökuð) er tilfærð til þess að
sýna yfirburði Steins skálds
yfir „fullorðna hálfvita" yfir-
leitt, en mér finnst, að full- •
Framhald & 9l síðu.
vöku félagsins, og var allfróð-
legt að heyra þennan góða vin
mæla sterklega með ,,guðs
kristni í landinu“. Hann bað
menn og minnast þess að
frelsarinn reið ekki á hesti né
úlfalda. inn í Jerúsalem hér
um árið. Þó nefndi hann ekki
hver gripurinn var, og kom ég
honum ekki fyrir mig í svip-
inn. Næst talaði einhver guð-
fræðinemi um „trú og víð-
sýni“ og sagði í uppliafi að
„trú og viðsýni hafi fylgzt að
um aldirnar“. í sama bili rann
það upp fyrir mér hver var
reiðskjóti Kists á hinum forna
pálmasunnudegi.
Leikritið var fyllt og aukin
píslarsaga Pontiusar Pílatus-
ar, eftir að hann þvoði sér um
hendurnar; og
var það ekki sér-
„Gegmim lega markverður
göturnar“ skáldskapur. Þýð-
ingin var heldur
lakleg. Hún var
t.d. ómunntöm, eins og þegai’
sagt var: „Kallaðirðu mjög
lengi ?“, í staðinnfyrir: Varstu
búin að kalla lengi? Það var
ennfremur Ijótt mál, svo sem
þegar sagði: „á minum mjög
gömlu fótum“ og „þú með
þinni miklu heilbrigðu skyn-
semi“. Þá var talað um „ár-
angurslausa ferð“ þar sem er-
indisleysa átti við; elskendur
ræddu um að „brosa hvort að
öðru ‘, í staðinn fyrir hvort
við öðru; „einveran hefur alið
hjá honum hatur“, í staðinn
fyrir með honum; „gegnum
götur Jerúsalem“ stóð' þar, í
staðinn fyrir eftir götunum
eða um þær. Þýðandinn er
prestur og ætti að lesa ritn-
inguna í eitt skipti sem is-
lenzku og bókmenntir.
1 þessu sambandi má geta
þess að fréttastofan er stund-
um mikil málsköpunarstofnun.
Á mánudagskvöld
kom f.d. fyrir 1
Fréttastofa fréttum hið at-
í hafsnau'ö hyglisverða ný-
yrði „hafsnauð“,
enda mál til kom-
ið að hætta að vera i sjáv-
arháska. Sama kvöldið var
talað um að „setja fordæmi",
og hefiw þjóðinni hér verið
gefið gott fordæmi um notkun
sagna. Morguninn eftir var
það fjórtekið, að Gerhardsen
segði það ekki „tilgang Norð-
manna, að Noregur gengi úr
Atlantshafsbandalaginu“; og
skal tekið undir það að orðið
j,ætlun“ er óneitanlega dálítið
slitið. Hátindi málsnilldar hef-
ur þó stofan náð er hún hefur
rætt um að „afvopnast á sviði
kjarnorkuvopna“. Um þvílika
snilld á ég því miður engin
orð; en þess skai minnzt að
þar sem Hillary kleif sinn tind
aðeins einu sinni, og fékk sig
fullsaddan, hefur fréttastofan
klifið sinn hátind hvað eftir
annað — og lætur sig ékki
muna um það. B.B.
Friðrik efstur
á skákþinginu
Akureyri annan páskadag,
Skákþing íslendinga, sem
fram fer hér á Akureyri um
páskana, er nú nær hálfnað.
Keppni hefur verið hörð til
þessa, og allur aðbúnaður að
þátttakendum Akureyringum til
sóma. Teflt er daglega í ágæt-
um salarkynnum í nýja Lands-
bankahúsinu. Áhorfendur hafa
verið margir. Staðan í lands-
liðsflokki eftir fjórar umferðir
er þessi:
1. Friðrik Ólafsson 4 v.
2. Freyst. Þorbergss. 3Vz v.
3. Arinbj. Guðmundss. 2V2 v.
4. E. Gilfer 2 v. og biðskák.
5.-6. Ingimar Jónsson 2 v.
5.-6. Bragi Þórbergsson 2 v.
7. Bjarni Magnússon 1 % v.
8. Júlíus Bogason 1 v.
og biðskák.
9. Kristján Theódórss. V2 V.
10. Stígur Herlufsen 0 v.
Efstu menn í meistaraflokki
eftir sex umferðir eru 1. Þrá-
inn Sigurðsson Siglufirði 5 v. 2.
Unnsteinn Stefánsson Akureyri
4V2 v, 3.-4. Haukur Sveinsson
Rej'kjavík 4 v. og biðskák.
3.-4. Jóhann Snorrason Akur-
eyri 4 v. og biðskák.
Um keppnina í landsliðsflokki
er það að segja, að Friðrik
hefur skarað fram úr hvað taíl-
mennsku snertir, enda hefur
hann unnið allar skákir tií
þessa. Arinbjörn átti góða skák
við Friðrik, en varð að lúta í
lægra haldi að lokum. Gilfer
hefur nú unna biðskák á móti
Júlíusi. Hefur hinn siðarnefndi
5 verið óheppinn, hefði hæglega
[ getað haft 1-2 vinninga meira.
• Freysteinn hefur hinsvegar
■ teflt ver en útkoman sýnir.
• Ingimar héfur nú teflt við
j flesta sterkustu mennina og
j hefur því góðar horfur á því
j að hækka. Aðrir keppendur virð
j ast naumast ætla að verða
! hættulegir í baráttunni um
efstu sætin að sinni.
Lesendur blaðsins eru beðnir
afsökunar á villu sem slæddist
inn í síðasta skákþátt. Sagt var
að Ingimar Jónsson væri skák-
meistari Akureyrar 1957, en hið
rétta er að Ingimar er „aðeins“
skákmeistari Norðurlands 1957.
Skákþingi Akureyrai’ lauk ný-
lega og sigurvegari varð Krist-
inn Jónsson með 7 v. úr níu
skálcum. Annar varð Júlíus
Bogason með 6V2 og 3. Ingi-
mar Jónsson með 6 vinninga.
liggnf leiðin
Aðalskoðmi
biíreiða í Keflavíkurkaupstað 1957
Aðalskoðun bifreiða í Keflavíkuricaupstað árið 1957
hefst fimmtudaginn. 2. mai næstkomandi. Bifreiðaeigend-
um eða umráðamönnum bifreiða ber þá að koma með
bifreiðir sínar að húsi Sérleyfisbifreiða Keflavikur og fer
skoðun þar fram kl. 9—12 f.h. og kl. 1—U/2 e.h.
Skoðiuiinni verður hagað þannig:
Bifreiðir 0 - 1— 50 fimmtudagmn 2. maí
— 0 -51—100 föstudaginn 3. mai
— 0-101—'150 mánudaginn 6. maí
— 0-151—200 þriðjudaginn 7. maí
—- 0-201—250 miðvikudaginn 8. maí
— 0-251—300 fimmtudaginn 9. maí
— 0-301—350 föstudaginn 10. maí
— 0-351—450 mánudaginn 13. maí.
Á það sluil bent sérstaklega, að heimilt er að koina
með bifreiðir til skoðunar, l»ótt ekki sé komið að skoðun-
ardegi þeirra samkvæmt ofangreindri niðurröðun, en alls
ekki síðar.
Fullgild ökuskírteiui ber ökumöiinum að sýna við bif-
reiðaskoðun,
Ógreidd opinber gjöld, er á bifreiðinni hvíla, verða að
greiðast áður en skoðun fer fram. Sýna ber kvittun fyrir
greiðslu þeirra sem og skilríki fyrir því, að lögboðin vá-
trygging bifreiðar sé í gildi.
Umdæmismerki sériiverrar bifreiðar skal vera vel læsi-
legt.
Vanræki einhver, að koma bifreið sinni til skoðunar á
ofangreindum tima, verður hann látinn sæta ábypgð sam-
kvæmt bifreiðalögum og bifreið hans tekin úr umferð,
hvar sem tii hennar næst.
Ef bifreiðaeigandi (umráðamaður) getur ekki af óvið-
ráðanlegum ástæðum komið bifreið sinni til skoðunar á
réttum tíma, skal tilkynna það skoðunarmönnum per-
sónulega.
Þetta tilkynnist öllum, er hlut eiga að máli.
Bæjarfógetinn í Keflavikurkaupstað 24. apríl 1957.
ALFRKÐ GÍSLASON.
HHiiiiiiiiimimMmiifiiiiiiiHiiMiuiiiimimmoiiiMmiuuHiMiiaMiiuaa.
vikunni: Bach, Beethoven,
Brahms, Haydn, Hándel,
Aðliðnum páskum — Prestamir og kristindóm-
urinn — Ösmekkleg tilvitnun í Morgunblaðinu