Þjóðviljinn - 17.04.1963, Blaðsíða 10

2Q SlÐA
H6ÐVILIINN
Miðvikudagur 17. apríl 1963
GWEN BRISTOW:
í
HAMINGJU
LEIT
Garnetu á sama hátt og Flor-
inda hafði áður gert.
—> Ágætt, sagði hún. þegar
hann. var búinn að ger® það
nokkrum sinnum. —• Á fimm
mínútna fresti, ekki oítar.
— Já, já. Reyndu nú að sofa
dálítið.
Florinda f6r inn í sto'funa og
lagðist á ullarteppin sem harin
haíði áður notað.
Gametu var að dreyma. Hana
dreymdi læki og burkna sem
uxu á milii steina, fallega
burkna með glitrandi vatnsdrop-
m Hún kraup við vatnið til
að dreklka það. en það hvarf.
Han,a dreymdi auðnina. T>au
riðu í steikjaridi sólarhita. Þau
komu að vatnsbóli en þar var
ekkert vatn og mennirnir urðu
að grafa Þeir biðu og biðu Qg
loks kom vatnið, en þegar hún
réttl fram bollann sinn, seig
vatnið aftur undir yfirborðið
og hún var Jafnþyrst og áður.
Hún var svo þyrst að hún vakn-
aði.
Það var vont að vakna. Háls-
inn var logheitur, tungan
bólgin og varirnar sprungnar.
Strax og hún vaknaði mundi
hún eftir harmsögu Carmelitu
og hinum skelfilegu endalokum
Olivers. Og hún mundi að hún
Hárgreiðslon
P E R M A. Garðsenda 21,
slmi 33968. Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfi.
TJARNARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Sími 14662.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINl) OG DÓDÓ.
Laugavegi 11. sími 24616.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsc'óttir)
Laugavegi 13 sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
átti von á bami. Hún varð
gripin hræðilegri skelfingu
þegar hún hugsaði um það sem
biði sín.
Hún opnaði augun. John sat
við rúmið, óhreinn og órakað-
ur eins og hann hafði verið í
ferðinni. Hann hafði lokað
gluggahlerunum, en það var svo
bjart inni að hún sá að það
var dagur. Hún mundi eftir því
að hann og Florinda höfðu
komið um miðja nótt. Henni
leið strax betur þegar hún
muridi að þau voru hjá henni.
Henni Jeið líka betur í vörun-
um. T>ær voru ekki eins sprungn-
ar og áður. Hún reyndi að segja
eitthvað við hann. — Þafcka þér
fyrir að — Þú komst — aftur —
John. Hvar er Florinda?
— Reyndu ekki að tala, sagði
John. — Ég skal snúa þér í rúm-
iriu og svo sk-al ég sækja Flor-
indu.
Hann tók undir líkama henn-
ar, lyfti henni upp og lagði
hana á hliðina svo að hún gæti
hvílt þreytta vöðvana. Þegar
hann var búinn að breiða aftur
ofaná hana, fór hann inn í hitt
herbergið Qg eftir andartak kom
Florinda inn. Hún bældi niður
geispa.
— Varstu — sqfandj? spurði
Gamet. Hún átti bágt með að
tala.
— Nei. nei, mér líður ágæt-
lega. sagði Florinda. Hún hnýtti
að sér sloppinn strauk hárið
frá enninu og tyllti þvi niður
með nokkrum kömbum. — Nú
skal ég búa um rúmið þitt.
Hún tók af henni teppið og
neri Garnetu með köldum, vot-
um klút um allan kroppinn.
Hún gerði það rösklega en með
mjúkum handtökum. Garnet
hefði gjarnan viljað segja henni
hve þakklát hún var.
Eftir nokkra stund sofnaði
hún aftur. Hún vaknaði og sofn-
aði hvað eftir annað. Þegar hún
vaknaði sátu þau ævinlega hjá
henni John eða Florinda, en
þau gerðu henni ekkert. Mexí-
könsku konurnar höfðu reynt að
gefa hennj kjötsúpu með skeið,
en hún hélt henni ekki niðri.
John og Florinda neyddu hana
ekki til að renna neinu niður,
en smám saman minnkaði þurrk-
urinn í munninum Qg sprung-
urnar í vörunum fóru að gróa.
Klukkan var þrjú um morg-
uninn. John var í ytra herberg-
inu og borðaðj kjöt og kaldar
tortillur. Þau fóru aldrei með
mat inn í svefnherbergið, svo
að Garnetu yrði ekki óglatt af
lyktlnni. Hann ýtti frá sér disk-
unum og fór til Florindu tU að
bjóðast til að leysa hana af
hólmi. f lampaljósinu sýndist
Florinda þreytuleg og tekin, en
þegar hann kom inn, veifaði hún
hendi til hans með ákafa.
— John. hvíslaði hún og laut
niður ti; að heyra betur.
— John það er byrjað!
— Hvað er byrjað? Er hún
betri?
— Já, sjáðu.
Hún stakk skeiðinni í vatnið
og bar hana yfir varir Garnet-
ar. Þegar bún gerði það, bærði
Garnet óafvitandi varnjrar og
sleikti þær með tungunni til að
ná í vætuna.
— Hún er búin að gera þetta
nokkrum sinnum, hvislaði Flor-
inda. — Nú getum við haldið
áfram, en við verðum að fara
varlega. Ó, John, það verður að
takast, — það verður að takast.
Hún rétti út vinstrj höndina
og hann greip um hana og þau
héldust fast í hendur. Fimm
mínútur snigluðust af stað.
Loksins tók Florinda skeiðina
aftur og í þetta sinn tæmdi hún
hana ekki alveg. Hún hélt niðri
í sér andanum meðan hún
skildj vatnsdropa eftir á neðri
vör Gametar. Hún rak úl úr
sér tunguna og bragðaði á hon-
um. John titraði af eftirvænt-
ingu. Hann leit á Florindu.
— Nú kenvur það sem erfið-
ast er, sagði hún. — Mann
lariigar til að herða sóknina en
það má ékki.
John kraup og tók um mitti
hennar. Florinda hvíldi olnbog-
ann á öxl hans. Þau horfðu þög-
ul á sjúklinginn. Fimmtu hverja
mínútu lagði Florinda nýjan
dropa á varir Garrietar.
Eftir nokkra stund varð John
þess var að hönd hennar skalf
af þreybu. Hann tók af henni
skeiðina.
Hún sleppti henni með sem-
irigi. — Bara eirin dropa í einu,
hvíslaði hún. —, A'gn:arlítinn
dropa, John.
Hún fór inn í hitt herhergið
og sofnaði. Þegar hún vaknaði
icom John með heitt k’jöt og
tortillur beint úr eldhúsinu.
Floririda hélt loforð sitt við
Oharles, hún fór ekki út úr
herbergjunum. John kom með
vatn, svo að hún gæti þvegið
sér og hún setli skólpfötuna út-
fyrir, svo að einhver þjónustu-
stúlkan gæti tekið hana.
JVleðan Fiorinda þorðaði morg-
unverð fór John inn til Garnet-
ar. Hún opnaði augun.
Florinda hafði sagt honum
hvað hann ætti að gera ef Gam-
et vaknaði. John hallaði sér
yfir rúmið: — Garnet, þú ert
mi'klu betri Skilurðu mig?
Hún kinkaði kolli og horfði
spyrjandi á hann.
— Nú langar okkur til að láta
Þig gera dálitla tilraun, sagði
John. — Þú ert ósköp þyrst,
er ekki svo?
Hún kinkaði aftur kolli.
— Florinda ætlar að gefa þér
fáeina dropa af vatni. Bara agn-
arlítið. Renndu því niður og
liggðu grafkyrr.
Augnaráð Garnetár varð
hræðslulegt og hún hristj höf-
uðið. — John ég get það ekki.
— En þú ætlar að reyna. er
það ekkj? spurði hann blíð-
lega.
Garnet reyndi að brosa tll
hans. — Jæja, ég skal reyna.
— Ágætt. Hann heyrði að
dymar opnuðust. — Hér kem-
ur Florjnda.
Hann tók undir koddann og
lyfti höfði hennar. Florinda
brosti til Garnetar og bar skeið-
ina að vörum hennar. Garnet
kyngdi og John lagði hana út-
af aftur.
— Ekki að hreyfa þig, Garn-
et, sagði Florinda. — Andaðu
djúpt, mjög djúpt.
Gamet gerði það og lokaði
augunum. Florinda hélt á klukk-
unni í hendinni. í þetta sinn
beið hún kortér.
— Nú skulum við reyna aft-
ur, Gamét.
Gamet renndi aftur niður
teskeið af vatni. Florinda beið
í annað kortér. Vatnið kom ekki
upp aftur. Florinda sagði:
— Farðu nú og leggðu þig,
Johnny. Ég þarf á hjálp þinni
að halda á eftir.
Þegar hann vaknaði seinna
um daginn, sagði Florinda hon-
um sigri hrósandi að Garnet
hefði haldið öllu niðri. Og gæti
hún haldjð niðri vatni þá gæti
hún líka drukkið mjólk.
— Mjólk? endurtók John,
hann fór að hlæja. — Hér í
Kalifomíu?
— Æ, nei, nei, því var ég bú-
in að gleyma, sagði Florinda.
Hún fór líka að hlæja. í hlíð-
unum voru kýr í þúsundatali,
en nautgripir í Kalifomíu tákn-
uðu kjöt og leður og tólgar-
kerti, það voru ekki margir sem
notuðu mjólk.
— En heldurðu ekki að bú
getir útvegað dálitla mjólk,
I John? spurði Florinda kvíðandi.
— Jú, það get ég sjálfsagt,
sagði John. — En það tekur
þara sinn tíma.
Harin fór. Hann skipaði nokkr-
um vinnumönnum Charlesar að
fara á stúfana og ná í nokkr-
ar villikýr. Þeir komu drösl-
andi með sex kýr áður en þeir
fundu eina mjólkandi. Kýrin
Tónleikar
Framhald af 7. síðu.
Undirleikur Ásgeirs Bein-
teinssoriar var glöggur og lil-
þrifamiki'll.
Ljóðsöngur
Sigurður Bjömsson sðng á
vegum Tónlistarfélagsins 2. og
3. apríl. Að þessu sinni var
efnjsskrá hans ljóðaflokkurinn
„Malarastúlkan fagra“ eftir
Schubert, vandasamt verkefni,
sem gerir strangar kröfur til
kunnáttu og skilnings söngvar-
ans. Sigurður hafði auðheyri-
lega undirbúið þennan flutning
vel og rækilega, enda var
söngur hans allur hinn vand-
aðasti og trúr bæði tónlist og
texta. Sumstaðar virtist að vfsu
sem Sigurður nœði ekki alveg
því, sem hann á bezt til. en
þó var hvergi nærri um að ræða
ávantanir, sem orð værj á ger-
andi.
Segja má, að píanóhlutverk
þessara laga geri ekki miklu
minni kröfur en hlutverk söngv-
arans, en Guðrún Kristinsdótt-
ir leysti þar allt af hendi með
mestu ágætum
Strengleikar
Kammermúsíkklúbburinn efndi
til IV. tónleika sinna i sam-
komusal Melaskóla fimmtudag-
inn 4. þ.m. Þar komu 'fram
fjórir mætir hljóðfæraleikarar,
þeir Bjöm Ólafsson, Jósep Felz-
mann, Jón Sen og Einar Vig-
fússon. Fluttu þeir tvö af önd-
vegisverkum strengjaferleiks,
sem sé kvartett í Ddúr, K 499,
eftir Mozart, og annan eftir
Beethoven, þann í c-moll, op.
18, nr. 4.
Bæði voru verkin flutt af
mikilli riákvæmni og vand-
virkni. Var hin mesta ánægja
að hlýða á leik þeirra fiór-
Tperuninga, og var þeim hið
bezta tekið af æðifjölmennum
áheyrendahópi. B.F.
SKOTTA
Eg fer með þetta beint í Idósettið.
_ —- Sími 24204
•S««^»BJÖRNSSON * co. ..0. ,0x1».. «.«.««<

RÚMAR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
kynnið YÐUR
MODEL 1963
Ibúð óskast
Óskum að taka á leigu 4—5 herbergja íbúð eða eln-
býlishús.
Fjórir fullorðnir í heimili. Upplýsingar í sima 3-7312
eftir kl. 6 í kvöld.
Husnæði
Ung, reglusöm hjón, meö mánaðargamalt bam óska
eftir 2—3 herbergja leiguhúsnæði. Tilboð sendist blað-
inu merkt: Strax fyrir 20. þ.m.
+
Eiginkona mín
KARLOTTA KRISTJANSDÖTTIR
andaðist í Landakotsspítala 15. apríl.
a
z
o
LO
IXI
Gf£
o
z
<
HINGfe
DOING
ALL
'ORTH
Ifathins’s
VVORTH DOINS
ATALL
ITÍ5 WORTH
DOINðWELL'

© 1862
Writ Dlsnwr Prodnetíoni
WoHit J'Jahto Eoservetl
Gunnar Hestnes.
Faðir okkar
JÓN JÓNSSON, Stóra-Skipholti við Grandaveff
andaðist miðvikudagirm 10. þ.m.
Jarðsangið verður frá Neskirkju fimmtudaginn 18. apríl
kl. 2 e.h.
Blóm vinsamlega afþökkuð.
Börn hins látna.
Rigningarpúns. Hvernig er
bað?
Fyrst á að ná rigningar-
vatni.