Þjóðviljinn - 05.09.1969, Blaðsíða 6

0 SlÐA — t>JÓÐVILJINN —< Pöstudagur 5. septemJber 1969.
1920: Á síofnþingi Kommúnistaflokks Frakklands í Tour
í stuttri blaðagrein verður aðeins getið allrahelztu æviatriða hins
vietnamska þjóðarleiðtoga sem nú er fallinn frá og reyndar er minna
vitað um viðburðaríka ævi hans en skyldi. Hér verður því stiklað á
stóm í sögu mannsins sem ungur að árum hélt út í heiminn í leit að
þeim sem myndu líklegir til að hjálpa nauðstaddri þjóð hans. Hann
leitaði víða, en það var fyr&t þegar hann kynntist kenningúm Leníns
að honum varð ljóst hvar hinar kúguðu nýlenduþjóðir gætu átt von
á liðsinni. „Ég komst að þeirri niðurstöðu“, sagði hann, „að aðeins
sósíalismi og kommúnismi geta frelsað kúgaðar þjóðir og verkalýð
allra landa frá ánauð“. Hálfrar aldar baráttuferill föðurlandsvinarins
og byltingarmannsins Ho Chi Minh var hafinn.
1945: Fngin hjálp var forsmáð. Með bantlari.skum QSS-mönnum frumskóginum.
Með andláti H,o Chi Minbs
er óvenju ævinitýnalegt ævi-
skeið á enda runnið. Sa@a
Norður-Vietniams frá stoÆnun
lýðveldisdns er jiafnfnaimt saiga
hans, en þó er hún ekikl hálf-
sögð. Þessd merkii þjóðarleið-
togi, sem haft hefiux mjög ör-
laigarík áhrif á þróun heims-
mála sáðustu tvo áraitugi, áitti
sér furðu viðburðarika ævi, er
hann settist í farsetastól. Við
rekumst á hann uhidir ýmsum
nöfnium, í ýmsum gervum og
í ýmsum heimshlutium. Hann
var messadrengur, uppvaskari
og bakari, áður en hann hóf
afskipti sín af stjómmálum.
Hann dvaldist í Frakklandi,
Englandi, Sovétríkjunum, Thai-
laiidi og Kíma, fór gjarnnn
huldu1 höfði, og sat í fiangels-
um. En þrátt fyrir erfiða ævi,
lét bann aldrei deigan síga, en
hélt ótriauður áfram lífsstarfi
sínu, sem átti efitir að bera
ríkuleigan ávöxt.
Hann fæddist 19. inaí árið
1890 í bænum Kim Lien í hér-
aðinu Nghe An í miðhluta Vi-
etniam. Var hann nefndur Sinh
Cunig, en ættamafn hans var
Nguyen. Faðir Sinh Oung var
mennteðuir maður. Hann tók
háskólapróf áirið 1894, og flutt-
■’ist þá með fjöiskyldu sína til
Hue þar sem hanin lagði stund
á framhaidsniám. Hann tók
m andarínapróf árið 1001, og
var síðan embættismaður rík-
isins um átta ára skeið. en
þá var honum vikið frá storf-
um fyrir gagnrýni á fsrönsku
nýlendnsfjómina. Upp frá þvú
var ævi hans harla dapurleg,
og bann flakkaði fótganigandi
um landið, þar til hann lézt
árið 1930.
Sinh Cung hóf skólanám í
Hue, og samkvæmt landssið,
tók hann sér um leið nýtt
skímámafn og hét Tat Tbanh.
Hann laiuk stúdentsprófi firá
frönskum skól« í Hue, og gerð-
'ist kennari. Um þaer mUndir
voru miklar viðsjár með Viet-
nömum og Frökfcum. Viet-
riamskir bændur reyndu að
spyma fótum gegri auknum
skattaálögum og anniairxi áþján.
frá hendi Fratoka. FéUu margir
í átötoum þessum, áðrir vora
handteknir, þar á meðal tvö
systkini Tat Thanhs. Er ekki
að eía, að þessi barátta hefur
baft djúp áhrif á unga mann-
inn. Hann hiverfúr snö'gglega
frá Hue, haustið 1911, heldur
til Saigoniar, og hefur þar nám
í tækniskóia. En skörnmu síð-
ar leysir hann landfestar og
heldur á brott frá átthögunum
sem messacfren.gur á frönsku
skipi, þrælar í 17 stundir á
sólarhrinig, og notar tómstund-
irrnar til lesturs og skrifta. Og
er þessari lönígu ferð létti,
fékk hann augum litið hið
rómaða Frakklarid, þiar sem
einnig gat að líta ýmislegí sem
miður fór, svö sem i a-usfur-
löndum. Hanii dvatóist um hrið
i Frakklandi, en réðst síðan
á skip, siglöi umhverfis Afr-
íku og komst tál ’ Bandarikj-
anna. 191.3 afskráðist hann í
Englandi. fékk þar vinnu við
sujómokstur, og gerðist síðar
kyndari. Þvi næst fékk hann
vinnu við uppbvott á Hótel
Carlton í Lundúnum, hækkaði
i
1923: í hópi fulltrúa frá Asiu á J)ingi A Moakvu (t.R. fremri rö»)
1946: Haldið aftur til óbyggða eftlr svik Frakka