Þjóðviljinn - 13.06.1970, Side 10

10 SlBA — ÞJÖÐVmmN — Laugardagur 13. júrtá. 1-970.
H.-K. Rönblom:
Haustlauf
og
hyldýpi
Nemend'U'rnir einblíndu á Paul
eins og hann vaeri óviöjafnan-
leg hetja og hann átti erfitt
með að beina athygli þeirra að
athöfnum holsteinsflokksins á
dögum Arvids Hom. Þegar hann
gekk út úr skólastofiunni, kom
ltt'Éfræðikennarinn askvaðandi út
úr neastu stofu og sló hraust-
lega í bakið á horuum.
— Þetta tókst þér þærilega!
Ég hðfði viljað sjá framaní þrjót-
inn þegar þú skelltir á hann
handjárnunum!
Bos&i rektorssonur með tón-
listaráhugann hafði á föstudag-
inn vorið yíirheyrður af lögregl-
mnni um fundinn á tönginni.
Rektor uppgötvaði sér til undr-
unar að leyn ilögregiustarfsem i n
hafði jafnvel færzt inn á heim-
fli hans, og ekki sízt þess vegna
leit hann orðið mildari auigum
á tiltæki undirmanns síns. Þegar
þeir hittust í anddyri skólans,
klappaði hann vingjamiega á
herðamar á Paul:
— Þú hefur spennt bogann
hétt, kæri bróði’r, og enginn er
fegnari en ég ýfir þvi að alit
skyldi enda svona vel. Þessi Carp
hefur aldrei verið geðþekk per-
sóna.
Eon fastar kvað bæjargjald-
kerinn að orði, sem Paul ratast
á fyrir utan jámivöruiverzliuiiina
á lekfrnná heim.
— BuíE, ég vedt ósköp vel að
lögreglan hdfúr bara setið með
hendur í skauti og það eruð í
raunimri þér sem eigið allan
heiðitr af handtöku hans. Hann
er marhnúteir, það hef ég allfaf
sagt, herjans mikilil marhnútur.
Og jafnvel Ehlevik, sem Paul
hefði búizt við meiri gagnrýni
af, virtist ánægður. Þegar Pautl
kom heim var þingmaðurinn á
leiðinni út.
— Ég verð að segja að þér
hafið staðið yður með prýði.
\'fUogue
f {x^jf EFNI
SMÁVÖRUR :
VI TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivðrnr.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SlMI ’?3-9-68
Mér skilst að það hafi fyrst og
fremst verið fyrir tilstyik yðar
sem hægt var að taka hann
fastan. Auðvitað er frú Carp
vorkunn, en hvað var hún líka
að binda trúss við svona vand-
ræðagrip?
Hann gat ekkd svarað þeirri
spumingu þingmannsins og því
skildust þeir og hann hólt upp
í vistarverur sínar. Súsanna rak
höfuðið fram úr eldunarkrókn-
um og sagði:
— Þú hefur eignazt aðdáanda
þar sem er afgreáðslustúlkan í
mijólkurbúðinni. Hún var alveg
36
uppi í skýjunum og óg fókk
varla að borga mjólfcurþykkdldið.
Carp virðist svo sannarlega hafa
verið argasti óvinur þjóðfélags-
ins.
Þetta reyndist ekki vera svo
fjarri sanni. Carp virtist hafa
verið með eindæmum óvdnsæll.
Paul Kennet var aðkomumaöur
og honum hafði þvi ekki verið
kunnugt um þetta, en nú kom
það í ljés sivo að ekki varð
um viiizt. Bflóótounnugt fól'k gaf
sdg á tal við harm og lét í
ljós hrifningu sína yfir því að
honum stayldi hafa tekizt að
koma þessum ertaibóKa batovið lás
og slá. ! i
Málefni Carps voru ekki í
bezfca lagi, þótt hann virtist búa
yfir útsjónarsemi sem stunduim
hafði valdið lögregluyfirvöldun-
um heilabrotum. Löghlýðni hans
var dregin í efa.
Hann hafði verið með upp-
steit í má'lum, þar sem ajlmenn
samheldni væri betur viðeigandi.
Talið var víst að hann myndi
ekki sýna rétt hugarfar ef á
hann reyndi.
1 öll þessi ár virtist hann
hafa stráð um sig óheppilegum
athugasemduim. Einnig í stúk-
unni Haustvindi, sem hann var
félagi í, var hann í litlu áliti.
Paiul fékk að vita að hann
hefðd oftar en einu sinni verið
rekinn úr stúkunni fyrir brot á
bindindisheitinu, en verið tekinn
inn affcur með viðeigandi á-
minningum. Tíu miínúteim eftir
inntökuna gat hann átt það til
að biðja um orðið og hella sér
yfir stjórn stúkunnar fyrir lélegt
framtak í baráttemni gegn áfenig-
um drykkjum.
Carp var í stuttu máli sagt
hneykskmarhella.
Hin almenna gleði yfir að-
gerðum Pauls hafði hins vegar
heldur ófhagstæð áhrif á sjálfan
hann, rétt edns og hann hefði
gegn vilja stfnum verið gerður
að leiðtoga rnúgs sem var í þarm
vegiren að frernja aftötou án dóms
og laga.
Hann leitaði huggunar hjá
Súsönnu en fann enga.
— Þú hefðir átt að Ijútaa
rarensóknum þínum ffiyrst, sagði
hún framanúr eldunarkröknum
þar sem hún var að umdirbúa
matiran. — Hvað varstei eigin-
lega að æða til lögreglunrear?
Þessi Kurk —
— Kurta er skynsamari en þú
heldur. Auk þess er það héraðs-
fógetinn sem stjómar rannsókn-
inni. Og svo er sanreað að Carp
átti virMippumar.
— Það er engin sönnun. Ein-
hver hefði getað tetaið töngina
hann thl að varpa gnun á hann.
— Það segir hann sjálfur
líka og það er ósanngjamt. Sá
sem hefði viljað varpa grun á
hann, hefði varla farið að,
fieygja tönginni inn í skóg, þar
sem hún fannst af einskærri til-
viljun.
— Nú hvað ertu þá að fjasa?
— Ég er ekkert að fjasa, ég
er bafia að velta málinu fyrir
mér. Heyrðu mdg, Súsanna,
heldur þú sjálf að Carp sé
sekur?
— Kemur ekki til mála. Ég
helf alltaf sagt að það væri ein-
hver af hinum ofstækismönnun-
um. Er það etaki saitt?
— Jú, en það er bara vegna
þess að þér leiðast þeir. Og
það er af sömu áistæðu sem
aliir hinir halda að Carp sé
sötoudólgurinn.
— Hvað heldurðu sjálfur?
Hver finnst þér ledðinlegur?
— Næsteim enginn. Hvað erfcu
eiginlega að gera? Skipuleggja
íkveikju?
— Ég er að griila fcjöt. Það
verður etaki eins fiitandi. Opnaðu
gluggann ef þér firanst einhver
bræla.
Paul þreifaði sig áfram að
glugganum og tókst að opna
haren.
Hann hafði reynt að fylgjast
Htillega með gangi rannsóknar-
innar. Hann fétak að vita að
fjarvistarsönnun hins grunaða
fcvö síðari stólvírskvöldin hafði
verið vegin og léttvæg fúmdin.
Báða dagama höfðu verið
haldnir stjómmálafundir með al-
menreum umræðum. Carp hafði
tekið þátt í þeim. Bæði tavödldin
hafði hann beðið um orðið og
hellfc sér yfir jafnt stjóm sem
stjómararedstöðu, sem hann éledt
að væru í slagtogi saman og
ætfcu jafnmikinn þátt ,í sukfciniu
og svínaríinu. Hafandi á þennan
hátt vaikið athygli á nærveru
simrtí, hafði hann haldið á brott
þegjandi og hljóðlaust og nógu
snerenrea til að setja upp stái-
vírsgfldrurnar.
Vírtalippumar voru óneitaniegia
hans eign. Sömu mertain sem
fundust á stálvirmuim, höfðm lítaa
fiunidizt á iedðstabútum og ööru
í verkstæði sikompu Canps. Hann
sór og sárt við lagði að hann
hefði etaki í marga máreuðd kom-
ið nálægt því svæði þar sem
töngin hafði fúndizt, og lögregl-
an hafði mitaið fyrir því að hafa
upp á fjölskyldu, sem hann hafði
reynt að selja rytasugu fyrir hálf-
um ntónuði. Til þess að komast
þangað hafði hann orðið að aka
strandveginn, stedresnar — eða
viírtalippusnar — fró skógtend-
ireu.
Handitaka Carps vakti almenna
ánægju, en á fjórða degi eftir
handtökuna var haren hins vegar
iátinn laius með ifiyrirmælum um
að fara etaki burt úr bænum.
Þeir sem gerst þóttust vita, taink-
uðu kolli hver til annars og
sögðu að það benti til þess að
áíkærandinn hefði allar saran-
anir í hendí sér og Carp kæm-
ist ekki upp með moðreyk fram-
ar.
Einn morguninn hitti Paul
Ehlevik þiragmann á leið á furad.
Hann var að verða þreytutegur
og lúinn að sjá. En hann var
ekld þreyttari en svo, að hann
gat dokað við nofckrar mínútur
og rætt um Gairpmálið. Honum
fannst það öldungis fráleit til-
hugsun að lögreglan hefði hand-
bekið rangan mann.
— Areðvitað er haran forhentur
gaur og neitar í lengstu lög. En
f jarvistarsannanir hans eru einsk-
is virði og vínklippumar eruhans
eign. Hann hefur lfka logið við
.yfiriieyrslumar og slíikt hefur
ekM góð áhrif á saksóknarann,
skal ég segja yður.
— Það virðlst hafa verdð sér-
grein Carps að hafa óhagstæð
áhrif á fólk. Það á ekki aðeins
við um saksóknarann, heldur
alla.
— Það héfur líka komið fram,
að hánn hefur verið með hót-
anir við Báck.
—Hann virðist hafa verið ör-
látur á hótanir. En það er ekki
þar með sagt að hann sé sekur
þess vegna.
Þingmaðurinn horfði á leigj-
amda sinn og svipur hans lýsti
næstum slkelfingu.
— Hamingjan góða, maður
minn, þér ætlið þó ekki að segja
mér að þér séuð að hleypa af
stokkunum nýrri herferð til að
fá Garp sýkhaðan?
— Nei, ekki var það nú bein-
línis ætlun mín, sagði Paul og
ók sér vandræðálega.
— Jæja, gott er að heyra það.
Ég hélt jafnvel að þér ætluðuð
að fara að gera alvarlega skyssu.
Sjáið þér til — í trúnaði sagt —
Haran leit varfærnislega í
kriragum sig og lækkaði róm-
in.n eins og um Hf og dauða
væri að tefla.
— Lögreglan er einmitt nú að
athuga feril hans á stríðsárun-
um, og hver veit nema það
koini á daginn að hann hafi
safnað upplýsingum fyrir erlent
rílki. Verið launaður njósnari!
Og það er víst einis gott að
forðast eldiren ttl að brenna sig
ektai.
*elfur
Laugavegi 38
og
Vestmannaeyinm
Brjóstahöld og
mjaðmabelti.
Fjölbreytt úrval
við
hagstæðu verði.
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofniuin og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LOTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.K.
MAXSIÖN-rósabón gefar þægilegan ilm í stofuna
____________________«
l]}iliiiiilii!ii!illiil!lliiHlií!ii!ili!!iiiiiiili;iiiillllliH!iliililiiiill!liii!!iilliiiHi!iHl!!li!!i!iii!!il!i!i!liiiiH!ii|il!íiiliíSi
TiT?nn Tl/I\ nnr nsn
mr uUL UaUí

HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
D
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS
BRAUT 10
*
SÍNII 83570
*

SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
IÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
1-ww—■■■»■««■ ■■——■■■M—MMWMmawmw—■■■■■■■■■
Minningarkort
• Slysavamafélags
Lslands.
• Barnaspítalasjóðs
Uringsins.
• Skálatúnsheimilisins.
• Fjórðungssjúkrahússins
Akureyri.
• Helgn ívarsdóttur,
Vorsabæ.
• Sálarrannsóknafélags
Islands.
• S.tB.S.
• Styrktarfélags van-
gefinna.
• Marin Jónsdóttur,
flngfreyjn.
• Sjúkrahússjóðs Iðnað-
armannafélagsins á
SelfossL
• Krabbameinsfélags
tslands.
• Sigurðar Guðmunds-
sonar, skólameistara
• Minningarsjóðs Arna
Jónssonar kaupmanns.
• Hallgrimskirkju.
• Borgarneskirkju.
• Minningarsjóðs Steinars
Richards Eliassonar.
• Kapellusjóðs Jóns
S tein gr í mssonar.
Kirkjubæjarklaustri
• Akraneskirkju.
• Selfosskirkju.
• Blindravinafélags
íslands.
Fást í MINNINGABÚÐINNI
Laugavegi 56 — Simi 26725.
AXMINSTER býSur kjör viS a\\ra hœfi
GRENSASVEGT8