Þjóðviljinn - 17.07.1974, Blaðsíða 10

10 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Miftvikudagur 17. júll 1974.
Gamalt
land
Skáldsaga
eftir
J.B. Priestley
á græn og gullin engi, syfjuleg
þorp, þokukenndar hliðar, alls
þessa draumalandslags i
Oxfordshire. Honum þótti
næstum miður þegarhann kom til
Bushworth Lodge, sem var stórt
gervi-Tudor hús innanum rósa-
runna og geislandi blómskrúð
hásumarsins. Leónóra frænka
hans var sjálf hávaxin en hreint
ekkert geislndi. Hún var ekki
vitund lik Chas bróður sinum, og
það virtist öldungis ótrúlegt að
nokkur skyldleiki væri milli
þeirra. Hún var mögur og vetrar-
leg kona, um fimmtugt, og virtist
eins og fáeinar aðrar enskar
konur sem hann hafði hitt, hafa
þvingað sjálfa sig inn i hlutverk
aðalskonunnar, án þess að hafa til
þess orku, sjálfstraust eða þann
þokka sem það útheimti, rétt eins
og leikkona i heldur klénum leik-
flokki.
Hún gat þess strax, að hádegis-
verðurinn yrði siðbúinn. Mað-
urinn hennar væri að ræða við
annan þingmann — Bob Nokes, úr
verkamannaflokknum — um
sameiginlega skýrslu sem þeim
væri mikið i mun að ljúka við
fyrir hádegisverð, vegna þess að
báðir væru önnum kafnir siðdegis.
Og ef Tom væri sama, ætlaði hún
að gefa honum sherryglas úti i
garði og hann gæti sagt henni
hvað honum lægi á hjarta meðan
þau væru ein. Og hann hagræddi
sér þvi eftir bestu getu i veinandi
körfustól. Með sherrýið kom
maðurinn sem hafi trúlega
svarað i simann, eins konar
Neapel-útgáfa af enskum bryta,
og hann var ósköp fölur, ósköp
skorpinn og of magur — rétt eins
og Leonóra sjálf. En sámt
hlutsaði hún með athygli á frá-
sögn hans, stutta lýsingu á eigin
högum og lengri skýringu á þvi
hvers vegna hann væri að leita að
föður sinum.
— Ég vildi óska að ég gæti
orðið að liði, sagði hún, þegar
hann hafði lokið máli sinu. — Mér
er fyllsta alvara, Tom. Það er svo
skrýtið að kalla þig Tom, svona
bráðókunnugan mann, en við
erum nú einu sinni bræðrabörn,
er ekki svo?'
— Já, Leonóra. Hann sagði
þetta til að brjóta Isinn sin megin.
— En ég er hrædd um að ég
komi ekki að gagni. Sjáðu til,
hann faðir þinn og faðir minn
höfðu litið samband hvor við
annan. Þeim kom illa saman. Ég
man að ég sá hann nokkrum
sinnum þegar ég var krakki og
mér fannst hann skemmtilegur
og aðlaðandi. A leiksviðinu og allt
það — mjög spennandi fyrir ung-
lingsstelpu. En auðvitað er óra-
timi síðan. Ég hef ekki minnstu
hugmynd um hvar hann er núna,
hvað varð um hann —
Hún þagnaðfsnögglega. — Hvað
varðum hann.endurtók Tom með
hægð og virti hana rannsakandi
fyrir sér. Hún mætti ekki augna-
ráði hans en reyndi að sýnast
niðursokkin i að fá sér
sherrýsopa, og það var ekki mjög
sannfærandi. — Ég held þú vitir
eitthvað, sem þú ákvaðst allt i
einu að segja mér ekki, Leonóra.
Og mér finnst þú ættir að segja
mér það. Gleymdu þvi ekki, að ég
er kominn óraveg til að hafa upp
á honum. Og hvað sem er gæti
hjálpað.
— Sennilega ekki þetta, Tom.
Og ég sagði þér alveg satt, þegar
ég sagðist ekkert um hann vita —
ég veit ekki einu sinni hvort hann
er enn á lifi. Of af hverju ætti ég
að særa þig?
— Vegna þess að ég verð að fá
aö vita það. Og hafðu engar á-
hyggjur af tilfinningum minum.
— Jæja, þetta var allt ósköp
hvimleitt. Það gerðist einu eða
tveimur árum eftir strið. Ég man
ekki almennilega hvaða ár það
var. Viö Dudley giftum okkur i
striðinu og einhvern veginn frétti
faðir þinn um hjónaband okkar og
komst að þvi hvar við áttum
heima. Hann kom — og satt að
segja var hann heldur rytjulegur
og illa á sig kominn — til þess að
fá lánaða peninga, ekki fáein
pund, heldur nokkur hundruð,
minnir mig fastlega. Hann
sagðist vera i hræðilegri klípu.
Hann útskýrði það ekki nánr, þvi
að Dudley kom inn i sömu svifum
og var ekki sérlega þægilegur við
hann. Dudley leist illa á hann,
enda er honum meinilla við fólk
sem reynir að fá lánaða peninga,
og það varð leiðindaþras milli
þeirra. Jæja, en þannig fór nú
þaö. Ég sá hann aldrei eftir það.
Hann leit hvasst á hana enn á
ný. — Þú sást hann ekki aftur,
nei. En fréttirðu af honum eftir
þetta, Leónóra?
— Af hverju spyrðu að þvi?
— Af þvi að ég held þú hafir
gert það. Og ég verð að fá að vita
það.
Hún hikaði andartak, sagði
siöan fljótmælt: — Dudley les
alltaf svo mikið af blöðum. Og
einn morguninn — nokkrum
mánuðum eftir að faðir þinn hafði
komið til okkar — benti Dudley á
dálitla klausu i einu af blöðunum.
Ég man ekki fréttina i smá-
atriðum, en þar stóð að Charles
Adamson, fyrrverandi leikari,
hefði verið sendur i fangelsi fyrir
að skrifa falskar ávisanir viðs-
vegar um landið. Mig tekur þetta
sárt, Tom. Ég ætlaði ekki að
segja þér þetta, en þú heimtaðir
það.
— Þetta er allt I lagi, heyröi
hann sjálfan sig segja. — Eigin-
lega er ég ekki sérlega undrandi á
þessu. Ég held að gamall vinur
hans, leikari sem ég talaði við,
hafi allt I einu munað eftir þessu
en reyndi að láta sem hann gerði
það ekki. Einhvern vegin hefur
þessi fangavist legið I loftinu
siðan ég kom hingað. Ég held það
hreinsi loftið að fá þetta á hreint.
— Fáðu þér meira sherry.
Þetta eru svo lítil glös.
— Þakk fyrir. Hann starði
á garðinn sem þá stundina heföi
getað verið málaður strigi, sem
lyfta mátti til að sýna raunveru-
leikann — til að mynda f öður hans
á leið i fangelsi . Og hann spurði
sjálfan sig hvort honum liði i
rauninni betur, þegar hann vissi
þetta, vegna þess að hann vildi
vera heiðarlegur gagnvart
sjálfum sér, og komst að þeirri
niöurstöðu aö honum liði sist
betur. —Fyrirgefðu, Leónóra.
Hvað varstu að segja?
— Ég var að segja, að þig
langaði auðvitað til að vita hvar
þetta gerðist. Og ég vildi óska að
ég gæti sagt þér það. En ég man
það einfaldlega ekki. Það var
ekki i London eða neins staðar i
grenndinni, það er ég viss um.
Einhvers staðar i Miðlöndum eða
fyrir norðan, held ég, sagði hún
loks tvíráð.
— Ég get reynt að komast að
þvi. En siöan eru fjölda mörg ár
og hamingjan má vita, hvdð
komið hefur fyrir hann siðan e^a
hvar hann er nú niðurkominn.
Þetta hljómaði dapurlega, hann
var dapur.
— Jæja, en þú fannst mig Tom,
var það ekki? Hún var að reyna
aö vera hressileg, ef til vill til að
uppörva hann. — Það var snjallt
hjá þér. Hvernig fórstu að þvi?
— Það var ’ auðvelt. Bróðir
þinn — Chas — sagði mér hvar þú
værir.
— Ó. Það fólst mikið i þessari
upphrópun. — Já, auðvitað —
Charles. Þú hefur samband við
hann, eða hvað? Þá get ég sagt
þér hvað gerist. Hann hefur
auðvitað sagt þér, að hann geti
fundið hann pabba þinn á svip-
stundu. Og þú ert þegar búinn að
uppgötva að það kemur til með að
verða nokkuð dýrt. Er þetta rétt
hjá mér?
— Alveg rétt. Mér skilst,
Leónóra, að það sé ekki sériega
hlýtt á milli ykkar Chas?
— Það er alveg rétt. Ég hef
staðið i ströngu út af Charles.
Hann var reyndar litli bróðir
minn, dekurbarn allra á
heimilinu:En árum saman hefur
hann veriö alveg ómögulegur. Ég
foröast hann eins og ég mögulega
get. Og Dudley aftekur að hann
komi í þetta hús eða i ibúðina
okkar i London. Þú verður að
skilja það, Tom, að Charles er
gersamlega samviskulaus. Það
er ekki óhætt að trúa einu einasta
orði sem hann segir. Hann tekur
ekki i mál að vinna heiðarlega
vinnu. Hann fer með konur eins
og skepnur. Hann lýgur og svikur
linnulaust —
— Já, ég veit það.
— Ó, — þú veist það? Hún var
bersýnilega steinhissa. — En ef
þú veist það, hvers vegna ertu þá
i sambandi við hann? Láttu þér
ekki koma til hugar að hann
hjálpi þér i alvöru að finna hann
föður þinn. Hann gerir ekki annað
en sóa peningunum þinum og gæti
hæglega komið þér i klandur. Af
hverju ertu þá nokkuð að skipta

Indversk undraveröld.
Mikið úrval af sérkennilegum, handunnum
munum til tækifærisgjafa, m.a. Bali-styttur,
veggteppi, gólf-öskubakkar, vegg- og horn-
hillur, rúmteppi og púðaver, bahk- og ind-
versk bómullarefni, Thai- og hrásilki, lampa-
fætur, gólfvasar, slæöur, töskur, trommur,
tekk-gafflar og -skeiöar i öllum stæröum,
skálar, öskubakkar, kertastjakar, boröbjöll-
ur, vasar, könnur og margt fleira nýtt.
Einnig reykelsi og reykelsisker. Mikið úrval
af mussum.
Jasmin
Laugavegi 133 (við Hlemmtorg).
ffljl
OTin
0i9i flNi rm tnn
Miðvikudagur
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7,00 8.15, og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forystugreinar dagbl.) 9.00,
10.00. Morgunbæn 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Steinunn Jóhanns-
dóttir byrjar að lesa
„Söguna af Jóni Oddi og
Jóni Bjarna” eftir Guðrúnu
Helgadóttur. Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög milli liða.
Kirkjutónlist kl. 10.25.
Morguntónleikar kl. 11.00:
RIAS-sinfóniuhljómsveitin i
Berlin leikur forleik að
óperunni „Þjófótta skjón-
um” eftir Rossini/Ein-
söngvarar, kór og hljóm-
sveit St. Cecilia tónlistar-
skólans I Róm flytja atriði
úr óperunni Madam
Butterfly eftir Puccini.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Með slnu lagi. Svavar
Gests kynnir lög af hljóm-
plötum.
14.30 Sfðdegissagan. Endur-
minningar Mannerheims
Þýðandinn, Sveinn Asgeirs-
son,les (19).
15.00 Miðdegistónleikar.
Arthur Grumiaux og
Lamoureux-hljómsveitin
leika Fiðlukonsert I h-moll
op. 61 eftir Saint-Saöns;
Manuel Rosenthal stj. Fil-
harmóniusveitin í Los
Angeles leikur „Hátið I
Rómaborg” (Roman festi-
val) eftir Respighii Zubin
Metha stj.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 veðurfregnir)
16.25 Popphornið.
17.10 Tónleikar.
17.40 Litli barnatirninn. Gyða
Ragnarsdóttir sér um þátt-
inn.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar
19.35 Landslag og leiðir, Dr.
Haraldur Matthiasson talar
um Þjórsárdal.
20.00 Einsöngur: Kristinn
Ilallsson syngur lög eftir
Markús Kristjánsson,
Þórarin Jónsson, Sigfús
Einarsson Pál Isólfsson og
Jón Leifsj Arni Kristjáns-
son leikur á planó.
20.20 a. Hans Wium og
Sunnefum álin. Gunnar
Stefánssonflytur þriðja hl-
frásagnar Agnars Hall-
grimssonar cand. mag. b.
Ólabragur. Sveinbjörn
Beinteinsson kveður rímu
eftir Einar Beinteinsson og
Halldóru B. Björnsson. c.
Lifskeðja náttúrunnar,
Hugleiðing eftir Jón Arn-
finnsson garðyrkjumann;
Jóhannes Arason flytur. d.
Seyðisfjörður um aldamótin.
Vilborg Dagbjartsdóttir
flytur lok greinar eftir
Þorstein Erlingsson. e. Kór-
söngur. Alþýðukórinn
syngur undir stjórn dr.
Hallgrims Helgasonar.
21.30 Étvarpssagan: „Ar-
minningar” eftir Sven
DelblancJIeimir Pálsson Is-
lenskaði. Sverrir Hólmars-
son og Þorleifur Hauksson
lesa (4).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir, Dagamun-
ur.Einar örn Stefánsson sér
um þáttinn.
22.35 Nútlmatónlist. Halldór
Haraldsson kynnir
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Byggingarhappdrætti
Sjálfsbjargar
8. júli 1974
1. vinningur: Ford Bronco Sport nr. 7372
Númer Flokkur Númer Flokkur Númer Flokkur
169 2-41 11084 2-41 24992 42-100
194 2-41 11085 42-100 24993 2-41
1250 42-100 11190 42-100 25063 42-100
1302 2-41 12522 2-41 25483 42-100
1507 42-100 12946 2-41 27042 2-41
1711 42-100 14855 42-100 27065 2-41
1765 42-100 15001 2-41 27119 42-100
2063 42-100 15607 2-41 27153 42-100
2397 42-100 15937 42-100 28150 42-100
2674 42-100 16155 2-41 28380 2-41
2996 42-100 16156 42-100 28414 42-100
3425 2-41 16242 42-100 28564 2-41
3648 2-41 16491 2-41 28623 2-41
4285 2-41 17607 42-100 28733 42-100
4379 42-100 17626 42-100 28821 42-100
4548 42-100 17684 42-100 29109 42-100
4970 42-100 18020 42-100 29208 42-100
5047 42-100 18063 42-100 29416 2-41
5064 2-41 18109 2-41 29418 2-41
5164 2-41 18178 42-100 30070 2-41
5264 2-41 18675 42-100 30726 42-100
5371 42-100 18676 42-100 30796 42-100
5372 2-41 18695 42-100 31717 42-100
6070 2-41 18906 2-41 31721 2-41
6445 42-100 18921 2-41 31725 42-100
7372 Blllinn 20810 42-100 31735 42-100
8911 42-100 20904 42-100 31758 2-41
8982 2-41 20905 42-100 33501 42-100
9247 42-100 23155 2-41 33521 42-100
10001 42-100 23171 2-41 33582 2-41
10315 42-100 23692 2-41 33798 2-41
10708 42-100 24775 2-41 33900 2-41
10711 42-100 24978 42-100 33901 42-100
34967 42-100
Sjá vinningaskrá á bakhlið happdrættis-
miðans.
Auglýsingasiminn er 17500
mmmh