Þjóðviljinn - 28.04.1982, Blaðsíða 7

Miövikudagur 28. april 1982. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
JÓN
KLOFI
DAVIÐí
lausu loftí.
Og svar Sjálfstæðis-
flokksins við landrekinu
Eins og fram hefur komið i fréttum eru veður
vond Rauðavatnsmegin við Suðurlandsveg, þótt
þau séu blið Árbæjarmegin við veginn, svo ekki
sé talað um veðursældina i Breiðholtum. Það er
þvi mikil blessun að Sjálfstæðisflokkurinn skuli
nú beita sér fyrir að byggðin verði þanin i átt til
öskuhauga og Áburðarverksmiðju þvi hvað er að
fástum fýlu á móti veðurbliðu. Aðdragandi þessa
máls er orðinn langur og þótti ástæða til þess að
snúa sér til Daviðs Oddssonar oddvita og inna
hann eftir þvi hvernig það hafi æxlast að Reyk-
vikingar standa nú frammi fyrir svo skýrum val-
kostum i skipulagsmálum. Og sá var ekki daufur
i dálkinn.
Daufur I Dálkinn: Hugur ykkar
ihaldsmanna hefur lengi
staðið til öskuhauganna?
Davið Oddsson: Það er rétt, að
hugur Geirs Hallgrimssonar
stóð i borgarstjóratið hans
mjög til hauganna. En rikið
hélt fyrir honum Keldna-
landiog einkaframtakið réði
ekki við alræðissinnað rikis-
vald þó að það stjórnaði þvi
sjálft. Þessvegna var
brugðið á það ráð að byggja
yfir sprungurnar i Breiðholt-
inu.
DD: En var sú stefna Sjálf-
stæðisflokksins að byggja i
Breiðholtinu og Árbænum
ekki nákvæmlega sama
stefnan og vinstri meirihlut-
inn fylgir nú: Upp til fjaila
og fram til dala?
DO: Það er sannleikskorn i þvi,
en þá má ekki gleyma þvi
mikilvæga verkefni að
byggja yfir sprungurnar i
Breiðholtinu.
DD: Hversvegna var það svo
brýnt?
DO±>að ætti að liggja i augum
uppi. Ekki megum við láta
landið gliðna stjórnlaust.
Það verður að binda saman,
treysta landið, forða
gliðnun. Hvergi eru hús eins
mikið járnbent og á Islandi
og þessvegna þótti það þjóð-
ráð að slá tvær flugur i einu
höggi: Byggja blokkir og
járnabinda sprungusveim-
inn. Þetta var svar Sjálf-
stæðisflokksins við land-
rekinu. Ein þjóð skulum við
vera i einu landi.
DD: Birgir lsleifur tók svo upp
þráðinn þar sem Geir hafði
misst hann, ekki rétt?
DO: Jú, en sem fyrr fékk engin
rönd reist við ofriki rikis-
valdsins þó að sjálfur Geir
væri forsætis. Það má þvi
segja að hús Birgis ísleifs
hafi verið reist á sandi. Að
minnsta kosti rann áætlunin
frá 1977 um að byggja á
haugaleiðinni út i sandinn.
DD. Og nú vilt þú sem borgar-
stjóri enn leita á sömu mið?
DO:Sem væntanlegur, kæri
vin. Væntanlegur. Já, það er
rétt. Mér dettur ekki i hug að
ansa slikri vitleysu að
byggja á milli sprungna á
Rauðavatnsheiðum. I þeim
áætlunum er ekki einu sinni
hugsjón eins og hjá Geir
þegar hann var að járna-
binda sprungurnar i Breið-
holtinu. Og svo er þarna
veðraviti.
DD: Varla er það nú meira en i
Breiðholtinu eða Árbænum.
DO: Ég veit ekki til þess að
nokkur úr minum kredsum
búi i Breiðholtinu.
DD: En hvernig ætlar þú að
komast framhjá ofriki rikis-
valdsins þcgar við slika and-
skota er að eiga sem Gunnar
Thor?
DO±>ar er komið að snilldinni,
vinur. Snilldinni. I hnot-
skurn er málið þannig að
Geir byggði yfir sprungur,
Birgir ísleifur á sandi og
Sigurjón ætlar að byggja á
milli sprungna. Ég ætla
hinsvegar að byggja hús yfir
Reykvikinga i lausu lofti.
DD: Yrði ekki dálitið djúpt
niður á fast meö þvi lagi?
DO:Hreint ekki. Sjáðu himna-
festinguna, maður. Ekki
detta stjörnurnar i hausinn á
þér. Allt naglfast á traustum
grunni. Þannig plötum við
Sjálfstæðismenn rikið. Ekki
bara Steingrim heldur alla
hina. Og Keldna-
bændur rikisins geta étið
það sem úti frýs.
DD: Og Reykvikingar geta þá
byggt meðfram ströndinni
við sundin blá?
DO:Ja, ekki allir.
DD: Afhverju ekki?
DOJú, sjáðu til. Þetta eru bara
svona smáblettir hér og þar,
og listinn er orðinn langur.
Við höfum ekki getað gaukað
neinum lóðum að flokks-
gæöingum i fjögur ár. Ég
held að þvi miður séu allar
strandlóðir fráteknar fyrir
„þunga menn” i flokknum.
En ef þú smalar og sýnir
góðan lit i kosningabarátt-
unni er aldrei aö vita nema
maður geti liökað eitthvað
fyrir þér ef þú hefur áhuga.
Uppvið Úlfarsfell, kannski?
Ilvcrju reiddust goðin?
Notað og nýtt sneri sér til Sigurjóns Péturssonar
æðstaprests borgarstjórnar og spurði hverju sá hroki
sætti að ætla sér að byggja á Rauðavatnsheiðum — öll-
um sundursprungnum.
— Eru ekki vitin til að varast þau, Sigurjón? Er þetta ekki goðgá?
— Ha, ha, ég leyfi mér að segja likt og Lúðvik allsherjargoði forð-
um: Hverju reiddust goðin þegar gliðnuðu sprungurnar er Geir
byggði yfir blokkina i Breiðholtinu þar sem ég bý nú?
Að gefnu tilefni vil ég taka fram
að ég hef aldrei sagt um Guð-
rúnu i Lundi að hún væri kerl-
ing, enda aldrei hugsað tii henn-
ar sem slikrar.
Davíðssálmar
og stökur
Davíð röskur, Davíð snar,
Davíð þreytir tungu,
og Davíð þar,
prungu