Dagblaðið Vísir - DV - 13.07.1998, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 13. JÚLÍ 1998
Spurningin
Lesendur
Ætlarðu að keyra
Hvalfjarðargöngin?
Óttar H. Óttarsson meðferðarfull-
trúi: Já, svo sannarlega.
Vega Rós Guðmundsdóttir, vinn-
ur á elliheimili: Nei, ég þarf aldrei
að keyra Hvalfjörðinn.
Anna Karen Símonardóttir kynn-
ingarfulltrúi: Nei.
Fjóla Þórisdóttir skrifstofukona:
Já, já, örugglega.
Halldór Guðnason skipstjóri: Ég
reikna fastlega með því.
Skemmtiferðaskip í Reykjavík:
Gamla höfnin
ákjósanlegust
Einar Þ. Einarsson skrifar:
Það er ekki seinna vænna að
Reykjavíkurborg leggi eitthvað af
mörkum til að gera þeim skemmti-
ferðaskipum sem hingað koma
kleift að leggjast að bryggju við mið-
borgina í stað þess sem nú tíðkast,
að annaðhvort liggja þessi skip við
akkeri á ytri höfninni eða þau
smærri liggja við bryggju í Sunda-
höfn, við þó allsendis ófullnægjandi
aðstöðu.
Gamla höfnin í Reykjavík, við
Miðbakkann, er ákjósanlegasti stað-
urinn fyrir þessa starfsemi, líkt og
var hér áður þegar bæði Gullfoss og
Dronning Alexandrine ásamt far-
þegaskipum Ríkisskipa lágu við
bryggju í gömlu höfninni. Þá var
þarna líf og mikil umsvif við komu
skipanna og brottför þeirra.
í dag eiga Islendingar engin far-
þegaskip í millilandasiglingum, svo
einkennilegt sem það er hjá eyþjóð
norður í ballarhafi sem á allt undir
því að fá vaminginn heim með skip-
um. Farþegana sem vilja fara sjó-
leiðis héðan sjá Færeyingar um -
frá Seyðisfirði! Þeir kveðja í lok
ágúst eða í september með góðu fyr-
irheiti um að koma aftur að vori.
Það gera þeir en helstu viðskipta-
vinir þessa farþegaskips Færeyinga
eru útlendir ferðamenn sem koma
gjaman hlaðnir farangri, útbúnaði
og jafnvel með bíla með sér. Alla
þjónustu væri hægt að veita þessum
ferðamönnum hér í Reykjavík og
það sem næst miðborgarkjamanum
væri aðstaða fyrir hendi.
Engin ástæða er til að ætla annað
en íslendingar, bæði héðan frá höf-
uðborgarsvæðinu og frá lands-
byggðinni, myndu flykkjast með far-
þegaskipi sem legði upp frá gömlu
höfninni í Reykjavík til útlanda.
Væri aðstaða fyrir hendi myndi
skapast nýtt andrúmsloft í og við
miðborgina. Með komu erlendra
farþegaskipa hingað, skipa sem
legðust við bryggju sem næst mið-
borgarkjarnanum, myndi verða
grundvöllur fyrir því að íslendingar
gætu pantað sér far með þessum
skipum héðan. Jafnvel væri hægt
að bjóða farþegum slíka ferð báðar
leiðir, utan og heim aftur. — Með
stækkun höfuðborgarsvæðisins,
m.a. sameiningu við Kjalarnes,
verður hugmyndin um aðstöðu fyr-
ir farþegaskip í gömlu höfninni sí-
fellt áleitnari hjá stórum hópi fólks.
R-lista-vagninn fyrir Vinnuskólann:
Misnotkun R-listans
Rannveig skrifar:
Ég sá í vikunni sem leið á götum
Reykjavikur R-lista-strætisvagninn
sem notaður var í siðustu kosning-
um. Var vagninn skreyttur eins og í
kosningabaráttunni síðustu, með
tvíræðum einkennisorðum R-list-
ans, „til hamingju". Það kom mér á
óvart að sjá að vagninn var fullur af
bömum. En þegar ég gáði betur sá
ég að á skilti á framrúðunni stóð:
Vinnuskólinn. R-listavagninn er því
núna að aka með börn í Vinnuskóla
borgarinnar. Þama er augljóslega
um að ræða misnotkun. Ef R-listinn
á vagninn þá getur það ekki sam-
ræmst að borgin leigi hann af hon-
um. Ef R-listinn leigði vagninn af
fyrirtæki sem á hann þá er greini-
legt að nú er verið að launa þann
greiða, því leigan hefur vísast verið
lág, og Vinnuskólinn, þ.e. borgin,
leigir nú vagninn af fyrirtækinu.
Hvað sem öðru líður þá er það
forkastanlegt að borgin sé að nota
vagn í einkennisbúningi R-listans
til að keyra börn í Vinnuskóla borg-
arinnar. Ekki er ég viss um að allir
foreldrar væru sáttir ef þeir vissu
um þetta. Þarna er um augljósa mis-
notkun að ræða, að mínu mati þar
sem borgin er að borga fyrir auglýs-
ingu R-listans.
Trabantinn gerður útlægur
Konráð Friðfinnsson
skrifar:
í nýlegum sjón-
varpsfréttum var
greint frá því að hópur
Trabanteigenda hefði
komið saman til að
sýna sig og sjá aðra —
Trabantbíla. Og vita-
skuld mætti fólkið á
Traböntum. Sumar bif-
reiðamar sem sáust í
fréttinni voru nokkuö
breyttar en inni á milli
vora þó óbreyttar út-
gáfur af þessum bílum.
Um áratugaskeið var
Trabantinn fluttur
hingað til lands. Og
engin furða, því bifreiðin varð vin-
sæl meðal margra. Menn komust
[LGÍltMIQMi þjónusta
allan
síma
i kl. 14 og 16
sældum Trabantsins
hér var auðvitað hið
lága verð bílsins. Sem
dæmi þar að lútandi er
mér minnisstætt að eitt
árið kostaði þessi bíll
100 þúsund krónur, nýr
úr kassanum. Til sam-
anburðar kostaði Skó-
dinn um sama leyti
220-230 þúsund, og þótti
hann þó líka ódýrt far-
artæki. Bilanatíðnin
var ekki meiri en gerist
og gengur um bíla og
varahlutir kostuðu lít-
ið, auk þess sem hægt
var að fá þá alla án taf-
ar. - Málið var að fólki
fannst Trabantinn menga fullmikið
og stafa of miklum hávaða frá vél-
inni. Þetta vora að mínu mati
helstu ástæður þess að innflutning-
ur lagðist meira og minna af er á
leið.
Mér hefur ætíð fundist furðulegt
af yfirvöldum að leggja bann við
sölu á þessum ódýra bifreiðum.
•Þeir vora langódýrastir bíla í þessu
landi fyrr og síðar. Okkur hafa ekki
staðið til boða ódýrari bílar síðar. -
Það er jú margt skrýtið í kýrhausn-
um.
Það sem fyrst og fremst olli vinsældum Trabantsins hér var
auövitað hið lága verð bílsins.
þangað sem þeir vildu á bílnum og
litlu eyddi hann eldsneytinu. Marg-
ir endumýjuðu sinn gamla Trabant
með sömu tegund árum saman.
Menn vildu sem sé ekkert annað en
þetta „plastdrasl“ eins og sumir
nefndu bílana.
Trabantinn var einfaldur að allri
gerð, hafði tvígengisvél og „klósett“-
skiptingu, nefnda svo vegna lögun-
ar gírstangarinnar í stýri bílsins en
hún leit út eins og snerill á vatns-
salerniskassa.
Það sem fyrst og fremst ofli vin-
DV
RÚVfeÍíur
i pyttinn
Haraldur skrifar:
Er „boltamafia" virkilega alls-
ráðandi hjá Ríkisútvarpinu? Að
flyfla aöalfréttatíma til kl. 21 kvöld
eftir kvöld skiptir ekki öllu því
nóg er að heyra sömu fréttir
tvisvar á aðalfréttatíma kvöldsins.
Hitt er annað mál, að notendum
RÚV, sem greiða fullt gjald, er
sýnd hin mesta lítilsviröing með
þessu fyrirkomulagi. Svo er spum-
ing: Þurfa símalandi tuðrukynnar
ekki að tala skiljanlega islensku?
Skyldi Sjónvarpið fá magnafslátt
af morðmyndum sem sýndar eru
kvöld eftir kvöld! Og að lokum:
Þetta með „hundrað þúsund eyru“;
er þetta auglýsing eða tilraun til
að verða snjallari grínurum í aula-
fyndni?
Laun eiga
að árangurs-
tengjast
Margrét skrifar:
Ég lýsi ánægju minni meö úr-
skurð kjaranefndar um launakjör
prófessora við Háskóla íslands.
Þeir hafa lengi mátt þola slæm
kjör miðað við sína menntun.
Hækkun milli flokka í starfi, sam-
kvæmt árangri í starfinu, er sann-
gjöm. t raun ætti alls staðar að
meta launahækkanir eftir árangri
í starfi, a.m.k. alls staðar þar sem
því verður við komið. Þetta tíðkast
þar sem bónuskerfi gildir í fisk-
vinnslunni (eða gilti þar a.m.k.) og
þetta ætti að taka upp sem víðast.
Farþegum
mismunað
í fluginu
Ingimar hringdi:
Nú kemur í Ijós að farþegum í
millilandafluginu er stórlega mis-
munað gagnvart innanlandsfar-
þegum. Þama hafa þingmenn
dreifbýlisins áreiðanlega þrýst á
fyrir skjólstæðinga sina. En alltaf
þarf svona að komast fyrst i há-
mæli þegar erlendar eftirlitsstofn-
anir kæra málin til stjómvalda
hér. Mismununin sem hér um
ræðir, flugvallarskatturinn sem er
I. 250 kr. i millilandaflugi en ekki
nema 165 kr. í innanlandsflugi, er
svívirða. Það er í raun Evrópu-
sambandið sem kærir íslensk
stjómvöld i gegnum aðild okkar
að eftirlitsstofnun EFTA. Þaö
verður forvitnilegt að sjá hvort ís-
lensk stjórnvöld reyna að láta
fenna yfir málið.
Innbyggðir
stuðarar?
J. Ó. hringdi:
Við hjónin vorum að líta á nýja
bíla í síðustu viku, þar á meðal
japanska bila af minni gerðinni.
En ég tel það galla að margir þess-
ara nýju bíla eru með svokölluð-
um innbyggðum stuðara. Ég tel
það mikinn galla því ef aðvifandi
bíll rekst á svona bíl, jafnvel bara
rennur á hann lauslega, þá skrám-
ast lakkiö á svona bílum, þótt inn-
byggður stuðari haldi að öðru
leyti. Því þarf að mála yfir
skemmdirnar. Á minum bil og
flestum öðrum eru stuðarar eða
a.m.k. gúmmi eða listar úr hertu
plasti sem varna því að skráma
komi á bíl þótt lauslega sé snertur
annar bíll eða hvað annað sem fyr-
ir verður. Ég vel því ekki bíl með
innbyggðan stuðara.
Óréttlátur dómur
Sigurbjöm hringdi:
Margir eru hreint hneykslaðir á
dómi þeim sem gekk í hnefaleika-
málinu. Enginn gi-einarmunur er
gerður á hvernig staðið er að mál-
um og hvort hér sé um ólympska
hnefaleika að ræða eða ekki. Mér
finnst hér farið með offorsi og
hlægilegt að sjá gengið hart fram í
því að hirða alls kyns áhöld og
tæki úr æfingastöðum þeirra sem
þetta hafa stundað.