Dagblaðið Vísir - DV - 13.01.2001, Blaðsíða 16

16
Helgarblað
LAUGARDAGUR 13. JANÚAR 2001
I>V
Ein vika eftir með Clinton á forsetastóli:
Manstu eftir
Monicu?
Forsetar Bandaríkjanna eru
valdamestu menn veraldarinnar
á hverjum tíma. Fyrr á öldinni
fengu þeir einhverja samkeppni
frá kommúnistaleiötogum í
austri en nú er þaö búiö aö vera.
Páfinn er ekki lengur neitt sér-
lega valdamikill og spilar þar
inn í aö hann lítur ekki út fyrir
að vera þaö: valdamenn veröa aö
líta út eins og valdamenn.
John F. Kennedy hefur verið
deyjandi á sjónvarpsskjánum hjá
manni svo lengi sem elstu menn
muna. Það verður ekki hjá þvi
komist að muna eftir því. Svo söng
Marilyn líka fyrir hann afmælis-
sönginn. Hvað hann gerði fleira
verður að liggja á milli hluta enda
skiptir það ekki máli úr þessu.
Hann heldur bara áfram að deyja á
skjánum.
Skömmu eftir bíltúrinn í Dallas
kom Nixon til sögunnar.
Hann var óheppinn. Sam-
starfsmenn hans brutust inn
í Watergate án þess að láta
hann vita og hann varð að
segja af sér eftir stutta setu
á forsetastóli.
Svo kom einhver sem
enginn man eftir og svo
Carter. Já, Carter, hann
var jarðhnetubóndi og
skrifaði bókina Wouid I
ever lie to you? Hann var
með hrossatennur sem
fóru vel í skopteikning-
um.
Þá kom kábojinn Ron-
ald Reagan. Hann var ]
ofsalega fyndinn og in- j
dæll. Hann kom til ís-
lands og talaði við
Gorba. Hann grínaðist
óvart með það að hann
ætlaði að sprengja Sov-
étríkin þegar hann var
að prófa eitthvert
hljóðkerfl. Það hitti
ekki alveg í mark.
Reagan fékk krabba-
mein eða eitthvað
svoleiðis i nefið og
varð að fara aðeins á
sjúkrahús. Konan
hans, Nancy, var brjáluð í stjömu-
speki og réö öliu bak við tjöldin.
Næstur var Bush. Hann ældi í
opinberri heimsókn í Japan.
Hjónarúmið fær nýja gesti
Bill Clinton hefur átt heima í
Hvíta húsinu síðustu átta árin og
flytur þaðan út um næstu helgi þeg-
ar hann og Hillary eftirláta hjóna-
rúmið George W. og Lauru Bush.
Dóttirin Chelsea fer, hundurinn
Buddy fer og kötturinn Sokki fer
líka þótt hann fylgi líklega ekki eig-
endum sinum heldur fari i fóstur til
Betty Currie, starfsmanns ráðuneyt-
isins.
Bill reynir nú sem mest hann má
að ná friði í Israel svo forsetatíðar
hans verði minnst fyrir hinn mikla
sáttasemjara. Svo er líka hefð fyrir
því að þeir sem semja um frið í ísr-
ael fái friðarverðlaun Nóbels. Það
væri að sjálfsögðu sætur endir á
sérstakri forsetatíð.
Tveir forsetar
„Að mörgu leyti er þetta saga um
tvo forseta," segir Leon E. Panetta
sem var starfsmannastjóri í Hvíta
húsinu. Hann segir aö annars vegar
hafl verið um að ræða griðarlega
hæfan og greindan forseta sem hafi
átt þátt í mikilli uppsveiflu í amer-
ísku efnahagslífí, lagt áherslu á
mikilvæg innlend málefni og hjálp-
að til við að viðhalda friði í heimin-
um.
„Hins vegar er skuggahliðin.
Clinton gerði mannleg mistök sem
munu ætíð skyggja á hinn
forsetann.“ Leon segir að þjóðin
voni alltaf að gallar þeirra sem sitji
í Hvíta húsinu hafi engin áhrif. „En
auðvitað eru þeir alltaf til staðar.
Við gætum haldið að hægt sé að
hafa fullkomna stjóm í baráttunni
við veikleikana en stundum höfum
við séð að það er ekki hægt.“
Meiri sigurvegari en ieiðtogi
Clinton átti marga vini fyrir for-
setakjör sitt sem hann vildi taka
með sér til Washington. Hann gat
hins vegar ekki staðið við öll lof-
orð sín. Lani Guinier, prófessor
við Harvard, átti að fylgja Clinton
Blái kjóllinn
Kjóllinn umdeildi sem geymir
erföavísa Bills Clintons.
en ekki varð úr því. Hún er sam-
mála Panetta varðandi blandaða
ímynd Clintons. Hún segir að
hann hafi oröið of upptekinn við
að vera sigurvegari frekar en leið-
togi.
Annar gamall vinur, Peter B.
Edelman, sagði af sér þegar heil-
brigðisstefna Clintons náði ekki
fram að ganga. Hann segir: „Ég
virði Clinton mikils, hann er mjög
greindur maður en hefur ekki ris-
ið undir þvi sem hann getur.“
Trúðurinn rís alltaf aftur
Eitt af einkennum Clintons hef-
ur verið að hann stendur alltaf aft-
ur upp eftir að honum hefur verið
bylt. Það og gáfur er það sem Newt
Af ævintýrum
Bills og Móníku
Hún Móníka var ekki á Merkigili
þótí mikil vœri saga henrtar foröum.
Hún leit vel út og lá á Óvalsboróum
meó littelrokkskan Bill á réttum kili.
Því Bill hann vildi njóta sinna valda„
og vefja hverjum þegn um sína fingur.
Aó hjarta lœddist óvart ástarstingur
sem átti aö liggja í dvala um aldir alda.
Hann geröi sumt sem ekki œtti aó gera
og átti til aó gleyma heitum sínum
(á góóri stund vió stolti gjarnan týnum
og stikum hratt um syndavegu þvera).
Og Bill! Hann deyr en ekki bláa dressið,
þar bíóur DNA og gamla messió.
SM
Gingrich, leiötogi repúblikana í
þinginu, segir að hafi einkennt
Clinton. Hann minnist samtals
sem þeir áttu í veislu í Hvita hús-
inu árið 1993. Clinton sagði þá
við hann: „Veistu, ég er eins
og trúðurinn sem þú áttir í
æsku. Það var sandur sem
hélt honum réttum. Þú slóst
hann um koll og hann kom
alltaf upp aftur. Ég er ekki
snoppufríður en ég kem
alltaf upp aftur.“
Hver er Clinton?
Menn sem gegna emh-
ætti forseta Bandaríkj-
anna eru kannski meira
hópefli en einn maður.
Þeir hafa engan tíma til
að semja ræður eða slíkt.
Þeir eru í raun bara
„græjumar" sem stefnu-
skráin kemur út úr. Það
er því látbragð hans og
mistökin sem hann gerir
sem sýna okkur mann-
eskjuna Bill Clinton. Og
við ættum að þekkja
hann þokkalega því mis-
tökin sem hann hefur
gert á forsetatíð sinni
eru afskaplega safarík
og einstaídega afhjúp-
andi.
Hún kom að vestan
Bill Clinton tók við 1992 þegar
hann vann George gamla Bush.
Fyrstu tvö árin voru erfið en þá
mistókst barátta hans fyrir
breyttu heilbrigðiskerfi og
Repúblikanar náðu meirihluta
á þingi. Eftir þessa erfiðu tíma
náði hann samt að rétta við og
var kominn á nokkurt flug
þegar ung stúlka frá Los Ang-
eles kom inn í Hvíta húsið sem
nemi - Monica Lewinsky.
Hún var ómótstæðileg. Bill réð
ekki fyllilega við sig nálægt henni
og því fór sem fór.
Sjálfs er höndin hollust
Monica er líklega sá hluti af ferli
Clintons sem við munum helst
minnast, alla vega i bráð. Við mun-
um betur eftir bláa kjólnum hennar
Monicu en hvemig Clinton kom að
deilum á írlandi. Sæði valdamesta
manns jarðar var skrifað á spjöld
sögunnar.
Og Clinton sagðist snemma ekki
hafa átt í neinu kynferðislegu sam-
bandi við Monicu. Sú fullyrðing
kallaði síðan á endalausar lagalegar
skilgreiningar á kynlífi. Voru
munnmök kynlíf? Flest venjulegt
fólk hefði svarað því játandi. Alla
vega er það ekki eitthvað sem menn
gera á vinnustöðum.
Lærlingurinn
Þaö olli gífurlegu fári þegar kom í Ijós aö Bill Clinton haföi
átt í kynferöislegu sambandi viö lærling í Hvíta húsinu.
Fólk skipaði sér í fylkingar eftir
því hvort það var á bandi Monicu
eða Clintons. Sumir töldu að Mon-
ica bæri ábyrgðina. Hún hefði ekki
átt að leyfa giftum forsetanum að
reyna við sig og enn síður mátti
hún reyna við hann. Samúð ann-
arra var öll með Monicu sem var
soldið skotin í forsetanum. Hann er
sjarmatröll, þvi verður ekki neitað.
Clinton er mikill vexti, með hvolps-
augu í búlduleitu andlitinu sem er
umkringt hrokknu, gráu hári.
Hvolpsaugun horfa glettnislega út
yfir kartöflunefið og heilla viðmæl-
andann.
Bill Clinton hefur veitt okkur
ómælda ánægju með uppátækjum
sínum. Líklega þykir okkur bara
vænt um karlinn. Ekki það sem
hann gerði heldur hvernig hann
var. -sm
Súr á svipinn
Vonandi hýrnar yfir Bill þegar hann sleppur úr Hvíta húsinu.