Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.2003, Page 33

LAU GARDAGUR 17. MAÍ 2003
Helqarblacf JZ>"V
Flaggað á Flúðuin
Anne, Vigdis, Else, Gunn Marit, Mildrid og Marit
munu halda upp á þjóðhátíðardag Norðinanna á
Flúðum í dag. Konurnar hafa búið mislengi á íslandi
en eiga það allar sameiginlegt að eiga íslenska
eiginmenn og ættir að rckja til Noregs.
Norskir ríkisborgarar
Það kemur í ljós að konurnar reyna flestar að
halda í norska siði, t.d. hvað matarvenjur varðar,
og eru aldrei ánægðari en ef geitaostur og lefsur
eru á borðum, en slíkt gerist þó ekki í hverri
viku, enda segja þær geitaostinn vera rándýran
hér á íslandi. Börnunum kenna þær einnig
norsku og fylgjast með fréttum frá heimalandinu
á netinu.
„Ég er norsk. Ég er norskur ríkisborgari og ég
ætla aldrei að fá mér íslenskan ríkisborgararétt.
Ég einfaldega þori það ekki því er ég er að biða
eftir olíuauðnum,“ segir Marit og skellihlær, en
hún segist þó alveg geta verið án geitaostsins á
íslandi. Hún borði hann bara þegar hún fer til
Noregs og Mildrid tekur undir það.
„Ég held maður afsali upprunanum ekkert,
sama hversu lengi maður býr hérna. Það eina
sem maður græðir á því að fá sér íslenskan rík-
isborgararétt er að geta kosið til Alþingis,“ segir
Vigdis og það er greinilegt að þær hafa engan sér-
stakan áhuga á því. Sveitarstjórnarmálin skipta
þær hins vegar þeim mun meira máli.
„Það mætti leggja meira í betri vegi og meira
malbik," segir leigubílstjórinn Gunn.
„Það er margt sem maður myndi vilja að væri
öðruvísi hér en þegar meirihlutinn af tekjum
sveitarinnar fer í skóla og leikskóla þá er náttúr-
lega ekkert eftir til að gera rnikið," segir Marit og
bendir á að henni finnist oft alltof mikið lagt í
byggingu á slíkum stofnunum þegar hægt væri
að eyða minna í húsakostinn og frekar styrkja
starfsemina sem fram á að fara í húsnæðinu.
Hún heldur áfram:
„Það sem vantar hér á Flúðum númer eitt tvö
og þrjú er betri ferðaþjónusta. Það vantar t.d.
betri sundlaug hérna og almennilegt tjaldsvæði.
Það er svo veðursælt hér að það er hægt að selja
margt bara út á veðrið.“
Norsarargrínið orðið þreytt
„Það hefur gríðarlega margt breyst hér á Flúð-
um síðan ég kom hingað. Mér fannst ég t.d. vera
alveg ofboðslega langt úti í sveit í byrjun en í dag
skreppur maður bara í bæinn eins og ekkert sé,
enda búið að malbika hingað upp eftir. Það er þó
alls ekki víst að ég hefði komið hingað til Flúða
hefði ég vitað að það væru 100 km til Reykjavík-
ur. Ég hafði nefnilega talað við Marit í gegnum
síma áður en ég kom hingað og hún sagt mér að
Flúðir væru 10 km frá Reykjavík og mér leist
mjög vel á þaö. En hún mismælti sig og sagði 10
km í stað 100 km þannig að þetta var hálfgert
sjokk fyrir mig að koma hingað,“ segir Elsie en
Marit toppar sögu hennar:
„Þegar ég kom hingað fyrst þá var ekki einu
sinni búð hérna og ég gat ómögulega séð fyrir
mér hvernig maður átti að lifa af hérna. Tengda-
mamma þurfti að hugsa heila viku fram í tímann
hvað hún ætlaði að hafa í matinn og vera mjög
skipulögð varðandi matarinnkaupin. Hún sendi
mjólkurbílstjórann með lista í Kaupfélagið og
hann skutlaði vörunum til hennar. Ég hefði
aldrei getað verið svona skipulögð.“
„í dag höfum við allt sem við þörfnumst hérna
og sveitin er í miklum blóma,“ segir Elsie og það
er greinilegt að þær kunna allar vel við sig í
sveitasælunni. Þær nefna að það sé gott bókasafn
á staðnum, snyrtifræðingur, pitsustaður, tónlist-
arskóli og mikil kórstarfsemi. Reglulega eru svo
líka bíósýningar en flestar eru þær samt
ánægðastar með hestamennskuna sem þær eru
allar á kafi í, nema Marit og Mildrid, en í hreppn-
um er rekið öflugt hestamannafélag og að þeirra
sögn er endalaust af góðum útreiðarleiðum þar
að finna.
Ekki er þó hægt að sleppa konunum án þess að
spyrja þær út í Norsaragrínið í Spaugstofunni en
þar hefur frasinn „heia Norge“ verið fastur dag-
skrárliður.
„Þetta var mjög skemmtilegt til að byrja með
en í dag er þessi brandari orðinn hundleiðinleg-
ur og ofnotaður. Ég held að allir séu búnir að fá
nóg af þessu, eða finnst ykkur þetta fyndið?" spyr
Elsie hinar konurnar og Vigdis svarar:
„Mér hefur aldrei fundist Spaugstofan
skemmtileg yfirhöfuð. Ég hef bara aldrei skilið
þennan íslenska húmor.“
„Þið eruð nú bara húmorsnauðar konur,“ segir
Marit sem er greinilega orðin hvað íslenskust af
þeim.
„Norðmenn eru bara stærri, betri og ríkari og
þetta er bara einhver minnimáttarkennd og öf-
undsýki i íslendingum og þess vegna verða þeir
að gera grín að þeim,“ segir Elsie og er greinilega
að grínast og hinar taka hlæjandi undir þessa út-
skýringu. -snæ
ÍDSÍSlllíK
BORGARNES
...alltaf í leiðinni
laugard. kl. 10-19
sunnud. kl. 12-19
Sparaðu þér sporin og
verslaðu í leiðinni...
V
Sími: 430 5533 Verið velkomin I