Dagblaðið - 11.06.1979, Qupperneq 16

16
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 11. JÚNÍ1979.
íþróttir Iþróttir Iþróttir Iþróttir
TAKTÍSK HSTÖK FÆRÐU
SVISSLEMNNGUM SKSUR
—Sviss sigraði ísland 2-1 eftir að ísland hafði náð forystu snemma f síðari hátfleik
Janus Guðlaugsson og Aríiór Guöjohnsen fagna hér marki tslands, sem þeir unnu að i sameiningu. DB-mynd Hörður
Það voru fyrst og fremst taktískt
mistök í leik íslenzka landsliðsins, sem
færðu Svisslendingum sárgrætilegan
sigur á Laugardalsvelli á laugardag.
Taktísk mistök, sem orsökuðu það að
ísland missti af eina raunhæfa
möguleika sínum á sigri í Evrópu-
keppni landsliða að þessu sinni. Ekki
hefði þurft nema tvær breytingar á
íslenzka liðinu i hálfleik til að ná upp
því spili, sem svo augljóshga hafði
vantað í fyrri hálfleiknum, en því
var ekki að heilsa hjá landsliðsþjálf-
aranum dr. Youri Ilitchev. Það færð-
ist þó ánægjubros yfir vonsvikin and-
lit áhorfenda í stúkunni á laugardag,
þegar Karl Þórðarson byrjaði að hita
upp og undirbúa sig undir að koma inn
á á 75. mín. Þetta ánægjubros breyttist
á örfáum augnablikum í skclfingu og
siðan í sára reiði er það var Ijóst að
Youri ætlaði að taka Teit Þórðarson,
langbeittasta sóknarmann íslenzka
liðsins útaf. Teitur hafði átt sinn bezta
landsleik fyrir ísland og því var þessi
ráðstöfun með öllu ófyrirgefanleg.
Landliðsþjálfurum hefur venjulega
verið kennt um slæmt gcngi lands-
liðsins og engin ástæða er til að breyta
út af venjunni hvað það sncrtir í þessu
tilviki. Það hlýtur þvi að vera full á-
stæða fyrir KSÍ að endurskoða
samning sinn við dr. Youri llilchev hið
snarasta þvi það er augljóst að mað-
urinn veldur engann veginn því verk-
efni, sem honum er ætlað. Ensnúum
okkur að leiknum sjálfum.
Eins og í Bern
„Fyrsti stundarfjórðungurinn var
nákvæm eftirlíking af leiknum í Bern”
skrifaði svissneskur kollegi minn, sem
sat fyrir neðan mig í blaðamannastúk-
unni. Þessi ummæli hans eru ekki fjarri
lagi, því íslendingar voru mun atgangs-
harðari í byrjun.
Strax á 1. mínútu komst Pétur í
gegn eftir góða sendingu Teits, en var
örlítið of seinn að ná til knattarins. Á
8. mínútu tók Amór Guðjohnsen horn-
spyrnu, sem skall í þverslá svissneska
marksins og síðan björguðu varnar-
menn naumlega. Sókn íslendinga var
þung og á 11. mínútu skoraði Pétur
Pétursson fullkomlega löglegt mark, en
afspyrnuslakur dómari leiksins Farrell
frá írlandi dæmdi markið af á einhvern
óskiljanlegan hátt (Lesendum DB er
bent á myndaröð á bls. 20—21 og ítar-
leg frásögn af markinu og aðdraganda
þess.) Þessi dómur kom eins og köld
vatnsgusa framan í áhorfendur, jafnt
sem leikmenn. Greinilegt<var að við
höfðum enn verið óheppnir með val
dómara í mikilvægum leikjum.
Þrátt fyrir að ísland sótti meira var
allt' of mikið um það að tengiliðirnir
týndust á milli sóknar og varnar og
þegar betur var að gáð kom i Ijós að
þeir hörfuðu allir með vörninni.
Þannig var Svisslendingum gefin eftir
vallarmiðjan og þar naut hið netta
samspil þeirra sín fullkomlega. Atli
átti skot að marki á 15. og 16. mín„
sem bæði sköpuðu hættu. í fyrra
sinnið þaut knötturinn rétt framhjá
eftir viðstöðulausan þrumufleyg af um
20 metra færi og í síðara skiptið varði
Berbig í horn. Eftir 20 mín. af leik
hafði ísland fengið 6 hornspyrnur án
árangurs. Sókn Svisslendinga var bit-
laus með öllu og það var ekki fyrr en á
25 min. að Þorsteinn þurfti að grípa
inn í.
Og áfram hélt sókn Islands. Arnór
og Teitur fengu báðir þokkaleg færi en
tókst ekki að skora, en Teitur var sviss-
nesku vörninni stöðugur ógnvaldur. Á
31. mínútu komst Herbert Hermann í
gegn (nr. 9) og skaut að marki en skot
hans skapaði litla sem enga hættu.
Augljósri víta-
spyrnu sleppt
Á 33. mínútu sleppti dómarinn aug-
Ijósri vítaspyrnu á Svisslendinga. Hár
bolti kom inn í teiginn og þegar Pétur
var að stökkva upp i knöttinn var hon-
um gróflega hrint aftanfrá. Ekkert
nema vítaspyrnu á að dæma í slíkum
tilvikum en dómarinn veifaði áfram.
Það er þó rétt að koma inn á það hér,
að einkennandi var fyrir tækifæri
islenzka liðsins, að þau voru öll afar til-
viljanakennd. Það var einna helzt að
hætta skapaðist við svissneska markið
eftir innköst, horn eða þá risávaxin út-
spörk Þorsteins Ólafssonar. Alla sam-
vinnu vantaði í liðið, enda samæfing
leikmanna ekki mikil.
Á síðustu 6 mín. fyrri hálfleiks skall
hurð fjórum sinnum nærri hælum við
mark Sviss án þess að íslendingum
tækist að skora. Þegar flautað var til
hlés var staðan því sú sama og áður en
leikurinn hófst — 0—0, en ekki hefði
verið ósanngjörn a.m.k. tveggja marka
forysta íslands.
Youri var hræddur
Í fyrri hálfleiknum voru það einkum
Guðmundur Þorbjörnsson og Trausti
Haraldsson, sem virkuðu sem dálítið
veikir hlekkir og litið sem ekkert spil
myndaðist í kringum þá, því báðir skila
boltanum illa frá sér — Guðmundur þó
sér í lagi. Það er leiðinlegur galli á ann-
ars afar duglegum og síkvikum tengilið
eins og Guðmundur er. Menn bjuggust
því við að Youri myndi kippa þessum
tveimur út og setja Árna Sveinsson í
stöðu vinstri bakvarðar og Karl Þórð-
arson vinstra megin á miðjuna og fá
þannig Skagamennina Árna, Karl og
Pétur alla sömu megin á vellinum, en
þeir gjörþekkja hver annan. En Youri
hefur áður sýnt, að hann er ragur og
ófús að breyta til og það var óbreytt
lið, sem hljóp inn á í síðari hálfleik.
ísland hóf síðari hálfleikinn af sama
krafti og þann fyrri og strax á 50.
mínútu skoraði ísland mark. Teitur gaf
þá knöttinn laglega á Janus, sem
renndi knettinum út til Arnórs. Arnór
lék á varnarmann og sendi síðan til
Janusar, sem var kominn inn í miðjan
vítateig. Janus sneri sér snöggt við og
sendi knöttinn með gullfallegu skoti í
hornið fjær án þes að Berbig í markinu
kæmi vörnum við. 1—Ofyrir ísland.
Strax í næstu sókn fengu Sviss-
lendingar óbeina aukaspyrnu innan
íslenzka vítateigsins, en varnarmenn
björguðu fyrirhafnarlítið. Á 57.
mínútu brauzt Janus einn upp allan
völl og í stað þess að skjóta á markið
af vítateig renndi hann knettinum út í
kantinn og sóknin rann út í sandinn.
Þegar hér var komið sögu var
greinilegt að það vantaði alla stemmn-
ingu i íslenzka liðið og hafði reyndar
vantaðmegnið af leiktímanum. Markið
virðist ekkert hressa upp á leikmenn —
aðeins augnabliksgleði — og allt féll í
sama far og fyrr. Það var vá fyrir
dyrum hjá íslenzka liðinu. Á 58.
mínútu fengu Svisslendingarnir horn-
spyrnu. Knötturinn var gefinn á nær-
stöngina, þar sem Raimonde Ponte
fékk nægan tíma til að athafna sig og
skjóta að markinu og skora. Hroðalegt
mark, sem bæði Adi og Þorsteinn áttu
að geta komið í veg fyrir. Sannarlega
grátlegt mark.
Strax hér átti Youri að grípa inn í
og skipta bæði Guðmundi og Trausta
útaf. Trausti var greinilega orðinn
þreyttur enda með erfiðasta sóknar-
mann Svisslendinga á sér. Það vantaði
að dempa hraðann niður í leiknum og
alla áherzlu átti að leggja á að halda
boltanum og reyna að ná tökum á
leiknum á ný. Youri var hins vegar
samur við sig og það þurfti annað mark
Svisslendinga til að hrista upp í honum.
Á 61. mínútu var Heinz Hermann með
knöttinn rétt utan vítateigs og sá að
Þorsteinn stóð framarlega í markinu.
Hann lét skot ríða af og öllum til
mikillar furðu sneri skot hans, sem
stefndi í langt yfir, sig niður undir þver-
slá og í markið, 1—2! Þorsteinn
hreyfði hvorki legg né lið en átti að
koma í veg fyrir slíkt mark með betri
staðsetningu.
Árni kom
með spilið
Á 66. mínútu kom Árni Sveinsson
loks inná fyrir Guðmund og strax á
fyrstu mínútunum myndaðist spil i
kringum Árna — spil sem ekki hafði
sézt langtímum saman og á næstu min-
út skoraði ísland aftur fullkomlega lög-
legt mark, sem dómarinn dæmdi nú
einnig af. Atli og einn svissnesku
varnarmannanna voru að kljást um
knöttinn út við hornfána og hafði Adi
betur og sendi fyrir markið. Berbig
missti af knettinum og Pétur renndi
honum í netið, en dómarinn dæmdi
markspyrnu, sem er hreint út sagt
óskiljanlegur dómur. Hafi boltinn
farið út fyrir endamörk átti að dæma
hornspyrnu. Ljósmyndari DB sá atvik-
ið greinilega og er sannfærður um það
að knötturinn hafi aldrei farið aftur
fyrir endamörk. Enn hafði dómarinn
brugðizt hroðalega.
Strákarnir lögðu þó ekki árar í bát og
Trausti átti skot, sem var bjargað í
horn á 73. mínútu, en loksins á 77.
mín. kom skiptingin, sem menn höfðu
beðið eftir svo lengi. Karl kom inn á en
Teitur fór útaf. Að sjálfsögðu átti að
setja Karl inn á miklu fyrr, en að taka
Teit útaf í hans stað var bókstaflega
óðs manns æði. Áhorfendur bauluðu
ákaft vegna þessarar ráðstöfunar dr.
Youri og Teitur var allt annað en
ánægður með þessa skiptingu og Iái
honum hver sem vill. Létt og skemmti-
legt spil myndaðist strax í kringum Karl
eins og Árna, en skipdngarnar komu
báðar allt of seint dl að geta breytt ein-
hverju um gang leiksins.
§mám saman dó leikurinn út án þess
að um verulega hættuleg tækifæri væri
að ræða og það voru vonsviknir 10.500
áhorfendur, sem héldu heim á leið að
leiknum loknum.
En við förum yfir einstaka leik-
menn verður það að segjast að í heild-
ina olli liðið nokkrum vonbrigðum.
Liðiðolli
vonbrigðum
í heildina
Þorsteinn Ólafsson stóð í markinu og
átti að geta komið í veg fyrir bæði
mörkin með betri staðsetningum. Þor-
steinn hafði lítið að gera í leiknum og
því sárt að fá þessi mörk á sig. Janus
stóð sig að vanda vel — leikmaður,
sem varla bregzt. Auk þess skoraði
hann gullfallegt mark. Trausti barðist
mjög vel en knatttækni hans er mjög
áfátt og lítið spil myndast í kringum
hann. Hann var orðinn þreyttur
snemma i s. hálfleik og átti þá að skipta
honum útaf.
Jóhannes og Marteinn áttu nokkuð
lýtalausan jeik, en Marteinn virkaði alls
ekki nógu sannfærandi og a.m.k. þrí-
vegis kom bakvöldun Jóhannesar í
góðar þarfir. Jóhannes hafði flest
skallaeinvigi og skilaði knettinum vel.
Miðjutríóið brást illa. Ásgeir Sigurvins-
son sást ekki langtímum saman í leikn-
um — vafalítið einn lélégasd lands-
leikur hans fyrr og síðar. Það spil, sem
alltaf hefur einkennt Ásgeir sást nú
hvergi og munar um minna fyrir
íslenzka liðið.
Guðmundur barðist vel, en skilar
knettinum herfilega. Galli, sem
Guðmundur verður að laga og hlýtur
að geta auðveldlega. Atli var sá eini af
miðjumönnunum, sem eitthvað kom út
úr. Baráttan var þó í slakara lagi hjá
honum, en boltameðferð hans góð og
sendingar margar hverjar glæsilegar.
Af framlínumönnunum ber fyrst að
nefna Teit, sem skapaði sífellt hættu
með hraða sínum og dugnaði. Að
öðrum leikmönnum ólöstuðum komst
Teitur bezt frá leiknum og útafskipting
hans engan veginn réttlætanleg. Arnór
og Pétur gerðu marga skemmtilega
hluti, t.d. þrjú mörk tekin af Pétri og
einni vítaspyrnu sleppt. Arnór hefur
vaxið geysilega, en framlínuna skorti
greinilega betri samæfingu.
Árni og Karl skiluðu báðir sínu hlut-
verki vel þó ekkiværuþeir lengi inná og
hefði Youri betur skipt þeim inn á fyrr,
en auðvitað hefði átt að hafa þá með
allt frábyrjun.
Dómari leiksins, Farrell, var einn sá
slakasti sem við höfum séð og köllum
við þó ekki allt ömmu okkar i þeim
efnum. -SSv.
íþróttir
Jöfnunarmark Svisslendinga i uppsiglingu. Raimondo Ponte hefur nægan frið til að athafna sig f vftateignum og þó svo að
Þorsteinn hefði átt að ráða við skotið, sigldi knötturinn f netið. DB-mynd Sveinn Þorm.