Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Page 7

legrar plógdýptar eða um 20 cm djúpt. Búfjáráburður er
borinn á áður en plcegt er og hann plœgður niður, svo er
herfað vandlega og sáð grasfræi. Sé um flatt land að ræða,
þar sem áríðandi er að skapa einhvern halla að skurðunum,
er sjálfsagt að hefja báðar plægingar á miðjum teig á milli
skurða og velta strengjum inn á við. Því fylgir það að nema
dálítið ofan af skurðbökkum, þar sem Skerpiplógurinn nær
ekki til að ýta því inn á teiginn. Þurfi ekki að liugsa fyrir
því að gera halla á teigum er seinni plægingin gerð þvert
yfir frumplæginguna.
Við lokaplæginguna seinna árið nær plógurinn ofurlítið
niður í torf og grasrót, en ekki svo mikið, að það torveldi
herfinguna að ráði. í stað þess að plægja landið seinna árið
(með heimatraktor og venjulegum tveggja skera plóg) getur
vel komið til mála að herfa eingöngu með plógherfi, hins
vegar er ég heldur vantrúaður á að láta sér nægja að tæta
flagið með traktortætara eins og nú mun mjög í móð við
lokavinnslu lands til grasfræsáningar.“
Hér ber æði mikið á milli hugmynda minna og tilraunar-
innar á Hvanneyri, sem ég harma að skuli hafa verið gerð,
að því er ég tel, á gjörsamlega neikvæðan og fjarstæðukennd-
an hátt. Þannig, að annars vegar er tilraunin miðuð við svo
lélega jarðvinnslu með „venjulegum“ jarðvinnslu-verkfær-
um, að það verðskuldar ekki nafnið ræktun, svo notuð séu
orð Olafs Jónssonar tilraunastjóra, en hins vegar er tilraun-
in miðuð við hreinustu misnotkun á Skerpiplógnum, sem
eigi getur leitt til annars en stórgallaðrar ræktunar, ef rækt-
un skal kalla.
Tilraun sem gera þarf. —
Enn er með öllu óreynt það sem gera þarf „til að varpa
ljósi á áhrif djúpplægingar með Skerpiplóg á jarðveg og
uppskeru." Enn er með öllu óreynt og ósannað, og eigi held-
ur afsannað, hvort djúpplæging samkvæmt hugmyndum
mínum og tillögum, eða á annan hátt, er vænleg sem áfangi