Frjáls verslun - 01.03.1976, Síða 43

Verzlunin á Fjölnisvegi 2, þar sem Sigurð'ur Matthíasson hóf
verzlunarrekstur.
1951. Og enn fyrir þá sem á-
huga hafa á hjátrú: 1. apríl
1951 var mánudagur. — Það
héldu ekki allir, að það yrði
heillavænlegt.
FV.: — Hvert er hlutskipti
smávöruverzlunarinnar miðað
við efnahagsástandið um þess-
ar mundir?
S.M.: — Eðlilega er ég kunn-
ugastur matvöruverzluninni,
enda þótt ég vegna starfa
minna í stjórn Kaupmanna-
samtakan-na og í öðrum stofn-
unum skyldum þeim, hafi
kynnzt ýmsum vandamálum
annarra verzlunargreina. Það
er í verzluninni eins og á flest-
um öðrum sviðum, að oft veld-
ur hver á heldur. Þegar á heild-
ina er litið, stendur smásölu-
verzlunin frammi fyrir mörg-
um og erfiðum vandamálum. í
jafn geigvænlegu verðbólgu-
þjóðfélagi og við búum í, er sí-
felld fjármagnsvöntun mikið og
lýjandi vandamál. Kröfur og
kröfugerð úr öllum áttum láta
ekki á sér standa. Það á ekki
eingöngu við um beinan til-
kostnað, heldur einnig í sam-
bandi við sífellt meiri og meiri
skriffinnsku og kvaðir, sem
fylgja því að hafa fólk í vinnu.
Og ekki má gleyma því óhemju
starfi, sem verzluninni er gert
að inna af höndum í þágu ríkis-
ins, t.d. með innheimtu opin-
berra gjalda eins og söluskatts,
launaskatts o.fl., án þess að
nokkuð sé greitt fyrir þá vinnu,
fyrirhöfn og áhættu sem því er
samfara.
Óheillavænleg þróun efna-
hagsmála á undnförnium árurn
veldur því, að ýmsar blikur eru
á lofti. Vaxandi verðbólgu fylg-
ir annarsvegar minnkandi geta
innflytjenda til að kaupa vörur
til landsins og samhliða versn-
andi gjaldeyrisstöðu er farið að
gæta skömmtunar eða jafnvel
stöðvunar á innflutningi sumra
vara. Þegar svo er komið, er
enginn öfundsverður af því að
standa í smásöluverzlun og
þekkja þeir það bezt, er kynnt-
ust því ástandi sem var, þegar
skömmtun og innflutnings-
hömlur voru í algleymingi.
FV.: — Hvernig heldur þú,
að kauphækkanir, sem samið
var 'um nýlega, komi út hjá
smásöluverzlununum?
S.M.: — Mér reiknast til, að
nún-a í fyrsta áfanga launa-
hækkana muni þær nema hjá
verzluninni 10—12% í stað 6%
almennt eins og kjarasamning-
ar*gera ráð fyrir. Þetta byggist
á umsömdum tilfærslum á milli
flokka. Annars tel ég óþarft að
ræða þá staðreynd, að gott
starfsfólk á rétt á að fá hærri
laun. Ef starfskrafturinn er
góður þýðir það, að við kom-
umst af með færra fólk í verzl-
ununum, sem á það fyllilega
skilið að vera vel launað. Þetta
þarf ekki að valda kaupmönn-
unum aukinni byrði fjárhags-
lega.
FV.: — Hver eru helztu bar-
áttumál samtaka kaupmanna
núna?
S.M.: — Þau eru auðvitað
mörg. Sem dæmi má -nefna
langlánasjóð og frjálst verð-
myndunarkerfi. í þessum efn-
um situr verzlunin alls ekki við
sama borð og aðrar höfuðat-
vinnugreinar og á því verður að
verða breyting.
Ráðamönnum hættir því mið-
ur til að gleyma því, að verzl-
unin er einn af ómissandi þátt-
um hverrar framleiðslu, en
ekki afæta eins og sífellt er
verið að reyna að hamra á.
Mörg afmörkuð baráttumál
mætti einnig nefna, eins og t.d.
sölu og dreifingu mjólkurvara,
sem nú er væntanlega að kom-
ast í nútímalegra horf til hags-
bóta fyrir alla aðila.
FV.: — Nýlega festir þú
kaup á verzlun Silla og Valda
í Austurstræti. Hver er megin-
munurinn á þeim rekstri og
þeirri verzlun, sem þú hefur áð-
ur stundað?
S.M.: — Enginn sérstakur
munur er þar á, nema hvað
stærðargráðan er önnur. Öll
dagleg viðfangsefni og rekstr-
aratriði, sem ráða þarf fram úr,
eru hin sömu. Verzlunin í
Austurstrætinu þjónar mjög
mikið starfsfólki stofnana og
fyrirtækja í miðborginni. Það
er e.t.v. eftirtektarvert, hvað
mikið selst þar af ávöxtum,
sem fólk neytir eflaust í hádeg-
inu í stað fullrar máltíðar.
Annars gera þessir sömu við-
skiptavinir hjá okkur almenn
innkaup og fá vörur sendar
heim. Þannig þjónum við úr
Austurstrætinu heimilum á
öllu höfuðborgarsvæðinu suður
í Hafnarfjörð. Silli og Valdi
áttu 50 ár að baki sem þekkt-
asta matvöruverzlun landsins,
ávallt með mjög mikið vöruval
og góða þjónustu. Okkar kapps-
mál er að reyna að gera eins
vel í þvi efni. Áætluð velta
fyrir báðar verzlanirnar er á
þessu ári 450—500 milljónir og
við greiðum á þriðju milljón í
laun á mániuði, en samaniagt
höfum við næstum 40 manns í
vinnu.
FV 3 1976
43