Alþýðublaðið - 22.09.1969, Blaðsíða 14

14 Alþýðublaðið 22. september 1969
— Nei, svaraði ég og ákvað að haida mér sem
mest við sannleikann. hingað til hafði ég engu log-
ið að þessu fólki, sem virtist mesta indælis fólk.
Það var Tryggvi, sem hafði sagt þeim, að ég heti
Jóa Jóns.
— Voruð þér í vinnu hérna? spurði Lúðvík frændi.
Þetta er nú meiri yfirheyrslan, sagði Tryggvi og
hló við. — Hérna kem ég með perluna, sem þú heí-
ur leitað að með logandi Ijósi og svo má minnstu
muna, aíi bú viljir ekki líta við henni fyrr en eftir
þriðju gráðu yfirheyrslu,
•— Ég skil það afar vel, að það sé ekki hægt að
ráða stúlku til heimilisstarfa, sem maður veit eng.
! fn deili á, sagði ég. — En sarrnleikurinn er sá, að
! ég missti nýlega..móður mína. Við vorum mjög
samrýmdar. Þetta var nú ekki beint lygi, því að
stjúpa mín hafði verið stjúp.móðir mín og ég sleppti
þá bara þessu stjúpu á undan. Og samrýmdar höfðurn
við alltaf verið, þangað til í Noregi, skömmu áður en
hún dó.
Eg fann, að ég fölnaði, og ég sá það á augnagot.
unum, sem læknirinn sendi konu sinni, að þeim
fannst leitt að þau skyldu hafa komið mér til að taia
um jafn viðkvæmt mál og dauðsfall.
Ég vissi, að Tryggvi horfði líka rarrnsakandi á mig,
svo að ég leit á hann og sagði:
— Ég veit, að þér fannst ég haga mér heimsku.
lega þarna um daginn, en sannleikurinn er samt sá,
sem ég sagði þér. Ég synti of langt frá landi og hafði
ekki krafta til að komast þangað aftur.
— Sagðistu ekki hafa verið að flýja mann? spurði
hann.
IVlér varð litið á Tryggva, og þegar ég sá stóra-bróð-
ur-svipinn sem hann hafði sett upp, skildist mér, að
hann leit á mig eins og stóra skólastelpu, alveg eins
og Guðjón.
Mig sveið það sárt.
— Mér virðist þér koma eirrs og guðsgjöf, sagði
Lúðvík frændi skyndilega og leit á konuna sína. —•
Það er að segja, ef þér eruð vön heimilistörfum og
getið ráðið yður í vist á stundinni.
— Rétt hjá þér, Lúðvík, sagði Klara frænka. —
Við erum aðeins þrjú í heimili, hjónin og Fjóla, dótt-
ir okkar, sem er gjaldkeri í Reykjavík. Maðurinn minn
hefur stofu þar líka, og við erum sjaldan heima á
! daginn. Vinrrutíminn verður hins vegar dálítið óreglu-
legur. Við borðum venjulega morgunverð klukkan
! hálf níu, eftir það hefur maðurinn mínn símaviðtals-
! tíma frá níu til tíu og við getum hjálpazt að víð verk-
í [ in. Matartími er frá eitt til hálf-tvö eða þar um bil og
v I okkur þykir báðum gott að fá heitan mat f hádeginu
| en aftur snarl á kvöldin. Þér fáið sérherbergi með
18.
INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR
baði í hinni álmu hússins og alveg með sérinngangi.
Frí öll kvöld en leyfi til að hita yður kaffi og ganga
í ísskápinn, ef þér hafið ekki hátt eftir miðnætti. já,
og svo auðvitað einn frídagur í viku og þér getið
farið í bæir.n eins og yður sýnist, ef þér bara hugsið
um verkin hérna. Eiginlega eruð þér frekar ráðskona
hér en vinnustúlka. Og launin. ...
— Eigum við ekki að ákveða þau, þegar þið
sjáið, hvort ég er nokkurs virði? spurði ég og brosti
út í annað munnvikið. Hingað til höfðu allir viijað ráða
því, hvert ég færi og hvað ég gerði, og samt virtist
enginn vilja hafa mig, því að altir gerðu sitt bezta
til að losna við mig. Pabbi sendi mig á heimavistar-
skóla og skóla erlendis á sumrin, frænka vildi endi-
lega gifta mig, og Guðjón hafði hæðzt að mér. Kannski
ég væri komin á mína réttu hillu sem vinnustúlka
hjá þessu fólki, sem mér leizt raunar vel á. Nei, ég
vildi ekki fastráða mig til eins eða neins, aðeins vera
ráðin til reynslu.
— Og í herberginu er fataskápur, hægindastóil.
lítið borð, skrifborð og útvarp að svefnsófanum ó-
gleymdum. Ef yður vantar rúmföt, getið þér fengið
þau hérna.
— Þakka yður fyrir, sagði ég kurteislega. — Á
eg þá ekki að byrja að vinna?
Klara frænka leit á kjólinn minn og bauðst á
stundinni til að lána mér slopp, sem ég þáði. Síðan
var mér sýnt herbergið mitt og litla baðið, sem
fylgdi og afhentur lykillinn hátíðlega og boðirr bíl-
ferð til bæjarins til að sækja fötin mín.
Ég sagðist heldur vilja fara þangað sjálf, fyrst
kvöldmaturinn væri ekki fyrr en seinna um kvöldið.
Ég sá það á augnagotunum, sem þau hjónin sendu
hvort öðru ,að þau voru sannfærð um, að það færi
lítið fyrir föturrum þeim og ég heyrði, að Klara
frænka spurði Tryggva, meðan ég var að hita kaffið:
— Ætli hún hafi ekki hlaupizt að heiman? Þetta
er nú bara barn. Heldurðu, að henni sé treystandi?
— Ég geng í ábyrgð fyrir litla skinnið, sagði
Tryggvi. — Ég get ekki að því gert, að ég kenni svo
í brjósti um hana.
Ekki nema það þó! Að kenna í brjósti um mig!
Ég bar kaffið pent á bakka, sem ég hafði skreytt
með hvítum dúk, sem ég farrn í einni skúffunni og
fékk bæði þakklæti og bros fyrir.
Þau voru að flýta sér hjónin og Tryggvi varð þeim
samferða. Síðustu orð Klöru frænku voru:
— Það eru afgangar og snarl í ísskápnum. Ég var
búin að kaupa inn. Brauðið er í brauðskúffunni. Góða,
leggið nú ekki of hart að yður. Fjóla kemur heim
fyrir sex, og hún segir yður, hvar allt er.
I
I
I
!
I
I
I
I
!
!
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
Smáauglýsingar
TRÉSMÍÐAÞJÓNUSTA
Látið fagmann annast viðgerðir og vlðhald á tréverld
húseigna yðar, ásamt breytingum á nýýu og eldra
húsnæði. — Súni 41055.
VOLKSWAGENEIGENDUR!
Höfum fyrirliggjandi: Brettl — Hurðir — Véliarlok
— Geymslulok á Volkswagen í allflestum litum,
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir á-
kveðið verð. — Reynlð viðskiptin.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar, Skipholtl 25,
Símar 19099 og 20988.
Munið Nýþjónustuna
Tek að mér allar minniháttar viðgerðir og
klæðningar á bólstruðum húsgögnum í beima
húsum. — Upplýsingar í síma 14213 kl. 12—
1 og 7—8 á kvöldin.
AGNAR ÍVARS, húsgagnabólstrari.
PÍPULAGNIR
Tek að mér viðgerðir og uppsetningu á hrein
lætistækjum, frárennslis- og vatnslögnum.
Guðmundur Sigurðsson
Sími 18717
jarðýtur - Traktorsgröfur
Höfum til leigu litlar og stórar jarðýtur traktorsgrðf-
ur og bílkrana, tll allra framkvæmda, lnnan og utan
borgarinnar.
Jarðvinnslan sf.
Síðumúla 15 — Símar 32480 —- 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
MATUR OG BENSÍN
allan sólarhringinn.
VEITINGASKÁLINN, Geitháísi