Helgarpósturinn - 15.06.1995, Blaðsíða 11
eða ekki. Sá hinn sami lá undir
grun fíkniefnalögreglunnar enda
hafði hann hótað Valgeiri lífláti.
Þá hafi hann farið heim til Val-
geirs, hirt fílófaxið hans og rifið
út allar síðurnar fram að 19.
júní. „í bókinni voru upplýsing-
ar sem settar voru þar til að
skilja eftir slóð. Hann var mjög
hræddur á þessum tíma og
spurningin er bara hverjir komu
þarna um nóttina og dobbluðu
hann út.“
RAIUNSOKIUAR-
UOGREGLAIU MED
ORUGG GOGIU EN
GERIR EKKERT
Víðir er mjög sáttur við fram-
göngu fíkniefnalögreglunnar við
rannsókn málsins en mjög
óánægður með RLR. „Þeir sitja
bara þarna suður frá og bíða
eftir upplýsingum en fíknó leit-
aði að þeim og safnaði upplýs-
ingum sem fylltu fleiri, fleiri
möppur. Eftir að RLR tók þetta
yfir hafa þeir ekkert gert. Ég hef
leitað eftir vissum hlutum sem
ég hef viljað fá afhenta en þeir
vilja ekki hleypa mér í þetta. Ég
hefði viljað sjá þá handtaka
menn og úrskurða þá í gæslu-
varðhald, menn sem allt bendir
til þess að séu viðriðnir málið
og hafa gefið misvísandi yfirlýs-
ingar án þess að nokkuð sé
gert.
Ég hef látið þá fá gögn sem ég
tel nokkuð örugg en rannsókn-
arinnar vegna má ég ekki segja
frá þeim. En ég held að þeir hafi
ekki gert neitt í meira en hálft
ár og ekkert eftir að ég lét þá fá
áðurnefnd gögn. Ég er mjög
óhress með þetta og þarf að fá
meira í hendurnar frá þeim til
þess að geta haldið sjálfur
áfram. Ég verð að finna Valgeir.
Ég get ekki um frjálst höfuð
strokið fyrr en hann er fundinn.
Ég vil finna hann svo hægt sé að
jarða hann því ég er 100 pró-
Víðir Valgeirsson
„Þetta erbúin að vera
mjög erfið bið fyrir
okkur öll og í raun al-
veg ömurleg bið.
Erfiðast var kannski
að skýra þetta fyrirsjö
ára gömlum syni Val-
geirs. Þetta hefur ver-
ið mjög erfitt fyrir
hann. Það er agalegt
að missa pabba sinn."
ÁR FRÁ
HVARFI
VALGEIRS
ustu misserin. Fleiri aðilar
tengjast þeim innflutningi og
gengu svikabrigsl og barsmíð-
ar á víxl.
TEIUGSL
VHD FÍKNÓ
Þá er vitað að Valgeir var
kunnugur fíkniefnalögreglu-
manninum Guðmundi Baldurs-
syni og hefur Guðmundur sagt
að hann hafi raett við Valgeir
stuttu áður en hann hvarf.
Ekki er því útilokað að fjár-
mögnunaraðilinn eða aðrir
hafi óttast að Valgeir hafi ætl-
að að „skvíla".
Menn í undirheimunum
dreifðu þeirri sögu að Björn
Halldórsson yfirmaðurfíkni-
efnadeildarinnar hefði drepið
Valgeir sem hafði haft í hótun-
um við Björn og fjölskyldu
hans.
EFNUM HENT OG
SPÍTTI STOLIÐ
Fleiri aðilar þóttu grunsam-
legir og tengjast þeir flestir
þessum innflutningi á einn eða
annan hátt. Valgeir hafði kom-
ist yfir amfetamín sem hann
ætlaði að láta fjármögnunar-
aðilann fá en vinur hans
geymdi efnið og „henti" því
að eigin sögn vegna hræðslu.
Fjármögnunaraðilinn og sá
sem efninu „henti" þekktust
vel. Þá fékk Valgeir spítt hjá
kunnum fíkniefnasala sem
dæmdur hefur verið fyrir
manndráp, blandaði það til
helminga og skilaði aftur. Við
það skapaði hann sér óvild
þess manns auk kaupenda
þeirra beggja.
Einnig þótti grunsamlegt að
hlutir úr fórum Valgeirs fund-
ust hjá aðila sem lögreglan
segir umsvifamikinn í spíttsölu.
Fjölmargir töldu sig svikna í
viðskiptum við Valgeir og því
voru þekktir ofbeldismenn
grunaðir um að hafa drepið
hann eftir að hafa ætlað að
„kenna honum lexíu". Einnig
var rannsakað sérstaklega
hvort erlendir fíkniefnasalar
hefðu gert mann út að örkinni
vegna skuldar Valgeirs ytra en
ekkert kom fram sem benti
sértaklega til þess.
Þremur vikum eftir hvarfið
röktu sporhundar slóð Valgeirs
að Sundahöfn og hafnir á
Reykjavíkursvæðinu voru
slæddar án árangurs. Vinir og
vandamenn Valgeirs leituðu til
miðla sem þóttust sjá morð og
var bent á svæði sem líktist
Esjubergssvæðinu. Þar var líks-
ins leitað og einnig i Krisuvík,
Kleifarvatni og fleiri stöðum
þar um kring. Sá sem helst er
grunaður hafði einmitt sagt að
Kleifarvatn væri besti staður-
inn til að losna við lík. ■
Erfiðast að
skýra sjö ára
syni Valgeirs
frá hvarfinu
sent viss að hann er látinn. Ef
þeir eru hættir ætlast ég til
þess að fá gögnin sjálfur svo ég
geti haldið áfram.
Ég veit að umfjöllun ykkar
hefur ýtt við þeim og ég vona
að áframhaldandi umfjöllun
verði til þess að þeir fari að
vinna eins og menn.“ ■