Vísir - 01.10.1970, Blaðsíða 2

„Allt í lagi Gaston“
Richard Burton keypti sér und-
ir lok ágústmánaðar s.l. bíl einn
af Cadillac gerð og kostaði dýr-
gripur sá £7000. Um daginn lenti
bíll þessi I svo höröum árekstri,
að líkur eru á að ekki þýöi að
reyna að gera við hann.
Cadillac þessi var hvítur að
lit og hafði honum aðeins verið
ekið 430 míLur er óhappið varö.
>að var í Margate, London sem
óhappið varð. Bílstjóri Burtons,
Gaston Sanz ók bílnum með
tveim mönnum í. í morgunsárið
ók Gaston fremur greitt og menn
imir tveir sátu I aftursæti og
gerðu sér gott af veitingum þeim
sem bar bílsins hafði upp á að
bjóða.
Allt í einu ók Gaston á skilti
sem á stóð „Innakstur bannaður"
— skiltið fór auðvitað um koll
og sama gerði bíllinn því að hann
hentist af skiltinu og á næsta
vegg — hvar hann „bruddi sína
síðustu svefntöflu“ eins og Burt-
on á að hafa komizt að orði.
JNei, nei“, sagði Burton við
fréttamenn, „ég rak etoká Gaston,
honum hefur verið fyrirgefið".
Mennimir sem í bílnum voru
hlutu smávægilegar skrámur og
Gaston Sanz hruflaðist á nefi.
■ ■ t» 0**
>f
Tekur ekki við
ávísunum
Karl nokkur Wameck, þýzkur
hjúkrunarmaður sem starfar við
sjúkrahús í Kent, Eoglandi er í
vanda staddur.
Fyrst er hann kom aö sjúkra-
húsinu var hann aðeins lausráð-
inn og fékk borgaö vikulega. Síð-
an var hann tekinn á mánaðar-
kaup og þá vildi rekstrarstjóri
sjúkrahússins borga honum meö
ávfsun eins og öðrum föstum
starfsmönnum sjúkrahússins. En,
nei! Karl neitaði að taka við
ávísun — sagðist hafa fyrirlitn-
ingu á þannig pappírssneplum og
þeim væri enda sjaldnast að
treysta. Fyrirtæki sem borguöu
starfsmönnum sínum með papp-
írssnepli og nokkrum blekslett-
um. Rekstrarstjórinn virðist á-
starfsmönnum sínum. Það var
fyrir 3 mánuðum sem Karl geröi
þessa grein fyrir skoðunum sín-
um. Rekstaarstjórinn virðist á-
móta þverhaus og Karl, þvf að
hann breytir ekki út af reglunni
og segir það víðsfjarri sér að
fara að þjónka undir þvílíka
dynti í einum Þjóðverja. Annað
hvort fái Karl kaupávísun eða
ekkert. Og Karl vill heldur ekk-
ert. Hann hefur unnið kauplaust
f 3 mánuði og rétt getað dregið
fram lífið í sjálfum sér og fjöl-
skyLdunni meö því aö ganga á
það sparifé sem hann átti, en það
var hreinasta óvera. Og nú verð-
ur Karl að herða sultarólina.
Hann vonast reyndar til að fá
greitt bráðum í peningum, því
verkalýðsfélag hans hefur tekið
málið til athugunar og segist
Karl vongóöur úr þvf þannig er
komið. •
Simon Spies
vill biarga
NB!
Á mánudaginn skýrðum við
frá þvi að NB!, danska frétta-
tímaritió væri komið á kúpuna
og myndi ekki halda áfram að
koma út nema einhver hlypi und
ir bagga og hjálpaöi til með fjár
magn. Palle Fogtdal, útgefandi
blaðsins, benti blaðamönnum NB!
á, að Simon Spies, sá er allra
manna rfkastur hefur orðið af
ferðaskrifstofurekstri, væri hugs
anlegur útgefandi.
Blaðamenn munu hafa' tekið
dræmt í þá hugmynd Fogtdals,
en er Simon Spies las í morgim-
blöðunum um jarðarför NB! varð
hann óöur og uppvægur meö að
athuga möguleika á að fjármagna
blaðiö.
Hann hringdi i Palle Fogtdal
og þeir ræddu lengi saman um
erfiðleikana sem aö NB! steöja
og að lokum sagði Spies að það
yrði sér ekki dýrara en að opna
nýja ferðamannaleiö aö leggja
fram nægilegt fé til að halda
NB! uppi.
....blaðið ekki nógu gott“
Og hvað er það sem fær ferða
skrifstofumann til að leggja fram
fé í fréttatímarit? — spuröu
blaðamenn hann.
„Jú, það á einfaldlega að vera
til vikurit eins og NB! — og ef
ekki fást nægilega margir kaup
endur hér heima í Danmörku,
verður að selja blaðið erlendis
líka. Það verður að dreifa blað-
inu út um alla Skandinavíu."
En upplag blaðsins minnkar
nú frá þvi sem það var í vor. —
„Það getur aðeins stafaö af því
að blaðið er ekki nógu gott“,
sagðj þá Spies, „og nú ætla ég að
ræða við fulltrúa ritstjórnar
blaðsins og athuga hvort starfs-
menn þess kæra sig um aö ég
fjármagni það. Ég mun meöal
annars spyrja þá hvort viö eigum
ekki nægilega hæfileikaríkt fólk
hér heima til að halda blaðinu
samkeppnisfæru við Der Spiegel,
Time og Newsweek. Það er nauð
synlegt aö það fólk sem hefur
nægilega menntun til að bera til
að lesa þessi síðasttöldu blöð,
geti einnig fengið fróðleiksfýsn
sinni fullnægt með því að lesa
NB!“
Simon Spies er sennilega sér-
kennilegasti maðurinn sem upp
eina línu í NB! Aðeins leggja fram 3 milljónir í byrjun til að
blaðið geti komið út.“
hefur komið i viðskiptalífinu á
Norðurlöndum um langa hríð.
Hann gengur eins og hippi tii
fara .Heldur um sig hirð af stúlk
um sem kallast ýmist einkaritar-
ar hans eða hjúkrunarkonur. —
Hann byrjaði sinn viðskiptaferil
á engu — veðsetfci í upphafi hring
inn sinn, segir hann sjálfur, en
nú er hann að verða einhver auö
ugasti maður Norðurlanda.
Um daginn fór hann i ferðalag
um Jótland og fylgdi honum þá
flokkur fréttamanna eins og æv-
inlega, en ekki voru þeir síður
forvitnir eftir að fréttist um hugs
anleg afskipti hans af NB!
Meðal þeirra spuminga sem
hann svaraði á ferðinni voru t.d.:
Hve mikið græðiö þér á hverjum
feröamanni sem þér sendið út í
heim?
„Ég græði svona 11 danskar
krónur — en svo hef ég líka
aukatekjur 'af tryggingum og þ.h.
Hvernig mynduð þér haga
rekstri járnbrautanna ef þér yrð
uð aðalforstjóri DSB?
„Og mundi lækka fargjöldin
og gera járnbrautir aö góðum
samgöngutækjum“.
Hve mikið borgið þér í skatta?
„Ég og fyrirtækin sem ég á:
Liðlega 10.000 (danskar) á dag“.
Hváð er á bak við skeggið?
Hver er þessi laglegi maður?
— Jú, þaö er mynd af honum
annars staðar hér á síöunni —
nefnilega Simon Spies. Myndin
er tekin fyrir 5 eða 6 árum.
Spies veit fátt ánægjulegra en
að tala við blaðamenn — það er
enda orðinn viðburöur að líta I
danskt dagblað og sjá þar ekkert
um Spies.
Hann er þekktur fyrir blaða-
mannafundina sem hann heldur,
því hann svarar öllum spuming-
um hispurslaust og vill reyndar
hafa þær sem fáránlegastar, „fólk
ið vill nefnilega gjaman frétta
sem mest af þessum „undarlega
manni"“, sagði hann eitt sinn, og
ef „ég tek við útgerðinni á NB!
þá mun það eitt verða fciil að

".w v.v •
■ •• SHg.r/wv' • 0

: : :
I

S IsP *' M
• „Það eru svo sem til afmannigamlar myndir“.
Eitt ógnarstórt egg leggur þarna upp í langa ferð. Þessi úthafs-
reisa eggsins verður þó að líkindum ekki skráð á spjöld sögunn-
ar, en eggi þessu var hrundið á flot á Kanaríeyjum. — Það var
svissneskur listamaður, sem eggið gerði, og er það 10 fet að
lengd, gert úr plastfroðu og þakið með ^’pappír. — Banki einn
f Sviss lagði £5000 í listaverkið og nú eru 3 mánuöir liðnir frá
því það lagði upp frá Kanaríeyjum út á Atlantshafið. Ekkert
hefur til þess spurzt síðan. Sem betur fer þá er enginn maður
um borð.
hleypa sölunni upp, því allir vilja
lesa blaðið sem „undarlegi mað-
urinn" gefur út.“
Jens Otto Krag formaður
danskra sósíaldemókrata varö
óður og uppvægur er hann frétti
af þvi að Spies myndi kannski
kaupa NB! og benti hann Spies
á að það „væri bráönauðsynlegt
að auka lesendafjölda NB! ef það
ættj að ramba áfram, „og þaö
yrði þvi aðeins gert að blaöiö
hætti að „endurspegla borgara-
legu pressuna" og tæki svolítið
mið af krötum. „Sósíaldemókrata
flokkurinn er tilbúinn að styðja
blaðið í slíkri viðleitni“, sagði
Jens Ottó. Spies ku ekki hafa
ginið við þessu.
Hann yppir bara öxlum og
glottir viö ljósmyndurum blað-
anna. Hverja 3 hluti tækjuð þér
með yöur, Spies, ef sietja ættj yð-
ur niður á eyðieyju?
„Mína góðu samvizku, kassa
af viskíi — og blaðið sem sa
um aö þessi fundur yrði haldinn."
Hvernig er hægt aö kyssa
svona skeggjúða eins og yður?
Maður klórar honum bara á
bakinu og blæs í eyrun á honum".
Hefur aldrei kviknað i skegg-
inu á yður, þegar þér fáið yður
eld i sígarettu?
„Nei — vér mennirnir erum
eiginlega anzi hentuglega hann-
aðir af náttúrunnar hendi.“
Sofið þér með skeggið undir
eða ofan á sænginni?
„Nei, heyrið þér nú — svona
má ekki spyrja, því nú hef ég
ekki hugmynd um hvernig ég á
að sofa í nótt!“
Á hvaða íþrótt leggið þér helzt
stund?
„Bing-bing-pong“.