Vísir - 24.04.1971, Blaðsíða 7

VÍSIB . Laugardagur 24. apríl 1971.
7
cTWenningarmál
ONNUR SINFON-
ÍUHLJÓMSVEIT
'p'kkert lát er á sýningum
þeim er Norræna húsiö
stendur fyrir. Nýjasta framlag
þeirra er finnsk ljósmyndasýn-
ing, sem nú stendur í anddyri
hússins.
Ég hef áður benf á hve ó-
heppilegur sýningarstaður and-
dyrið er en vonandi er aö úr
rætist með annað húsnæði til
sýningarhalds hið fyrsta.
Sýning þessi kemur frá Ljós-
ruyndasafni Finnlands, en það
er stofnun sem við íslendingar
gætum tekið til fyrirmyndar og
þyrftum að koma okkur upp
sem allra fyrst
Það eru einkum tvær gerðir
Ijósmynda á umræddri sýn-
ingu. Þjóðlífsiý^ingar og list-
rænt teknar og unnar myndir,
en viða fer . þetta allt saman
eins og í myndum Seppo Saves
101—10S, sem sameina list og
frásögn á snilldarlegan hátt.
Mynd Matti Saanio nr. 95.
veiðiirienn aö leggja net, er
einnig prýðileg með sterka
byggingu og markvissa frásögn.
Myndir Reijo Porkka, 74—S0.
eru meðhöndlaðar í framköllun
á mjög listrænan hátt pg sýna
hvað möguleikarnir eru miklir
á þessu sviði. og lítill munur
á hvort listamaður hefur Ijós-
myndavél og framköllunarað-
stöðu eða t.d. pensil, léreft og
liti' tij túlkunar. Listræn taka og
úrvinnsla Aimo Vuokoia. 132-
136, á trjám og fleiru, er einn-
ig athyglisverð. og svona mætti
lengi telja. þvi höfundar mynd-
anna eru yfir 20.
Þótt þarna séu nokkur verk
sem lítið hafa til síns ágætis, er
sýning.sem þessi mikill fengur
fvrjr okkur og lofsverð kynn
ing á þessum þætti finnskrar
menningar.
Leikur að línum nefnist þessi mynd Hafsteins Auslmanns,
eitt af þr.játíu málverkum á sýningu hans í Bogasal Þjóð-
minjasafnsins. Því miður sneri myndin öfugt þegar hún
birtist með umsögn Hiings Jóhannessonar um sýmr?guni» í
hlaðinu á miðvikudag. — Sýning liafsteins verður opin til
sunnudagskvölds, kiukkan 2—10 daglega. Þriðjungur mynda
á sýningunni hefur selzt.
FINNSK FÆRNI
Hringur Jóhannesson skrifar um myndiist:
Og þar með var Hka hlutverk
hennar orðið ennþá veglegra:
engu óblindu auga verður litið
á tónlistarlíf okkar án þess að
sjá þörfina fyrir vettvang, þar
sem nýtir hljóðfæraleikarar
(sem þó stunda önnur störf en
tónlist) geta fengið að beízla
músíkhvöt sína. Lúðrasveitirnar
hafa hingað til verið öflugur
hvati þessa málefnis, en þar fá
strengjaleikarar ekki inni, sem
kunnugt er.
Ckyggnumst að gamni í funda-
geröa.bók hljómsveitarinn-
ar:
J bráðum tuttugu ár hefur
verið að dafna hér í bæn-
um lítil sinfóníuhijómsveit við
hliðipa á stóru hljómsveitinni.
Reyndar byrjaði þessi litla
hljómsveit feril sinn sem
strengjasveit, en hefur smám
saman vaxið fiskur um hrygg,
svo að nú hafa henni bætzt
blásturshljóðfæraleikarar.
Hljómsveit Tónlistarskólans
var stofnuð 1942 og hét raunar
fyrst í stað Nemendahljómsveit
Tónlistarskólans. En ekki leið á
löngu áður en ýmsir góðir á-
hugamenn í tönlist gáfu sig
fram og tóku sæti í hljómsveit-
inni. Þess vegna nafnbreytingin.
„Stofnfundur, sunnudaginn
1. nóv. 1942.
Frumkvöðull og aðalhvata-
maður að stofnun þessarar
hljómsveitar er Björn Ólafsson,
fiðluleikari.
Sunnudaginn 1. nóvember kl.
2 síðdegis kallaðj hann saman
tii fundar í Hljómskáianum
nemendur þá, er verða sfcyldu
fyrstu starfskraftar og stofn-
endur hijómsveitarinnar. Lýsti
hann þar yfir stofnun sveitar-
innar, sem hann kvað gerða í
samráði við og með samþykki
skólaráðs og kennara skólans.
Meðal annars fórust honum
orð á þá leið, að tilgangur sveit-
EFTIR
Gunnar
Bj'órnsson
■.■~4------ fi, i, i„i,iii.... ■) ,
ar þessarar væri að æfa nem-
endur f samspiij og einieik með
undirleik hljómsveitar; eigi
sfzt kvað hann sveit þessa hafa
ómetanlega þýðingu sem undir
búningur undir þátttöku nem-
enda \ starfi Hljómsveitar
Reykjavíkur.
Bjöm kvaðst lengi hafa haft
í huga stofnun slíkrar sveitar
innan vébanda skólans, en
vegna fæðar strokhljóðfæra-
nemenda ekkj fundizt tfmabært
að ráðast í það fyrr en nú. Kvað
hann sveit þessa, sem fyrst um
sinn samanstæði aðeins af
strokhljóðfæraleikurum, mundu
Einleikarar og stjórnandi Hljómsveitar Tónlistarskólans á
tónleikum Tónlistarfélagsins.
verða fastan lið í starfsemi
skólans í framtíöinni.
Fyrstu nemendur, sem léku í
Hljómsveit Tónlistarskólans
voru: Snorri Þorvaldsson, Jón
Sen, Sigurður Gestsson, Ingi
Gröndal, Einar Vigfússon, Þór-
haliur Þorláksson, Sigurður
Sigurðsson, Magnús Guðmunds-
son. Guömundur Fínnbjarnar-
son, Þorsteinn Halldórsson,
Einar B. Waage, Friðgeir Gunn-
arsson, Pétur Urbancic, Rut
Urbancic og Valborg Þorvalds-
dóttir.“
Tj’kki veröur annaö sagt, en
að hljómsveitin hafi staðið
vel við þau fyrirheit, sem gefin
voru f upphafi. Oft hefur starfið
verið blómlegt, en þó lfklégá
aidrei eins og nú hin síðustu ár.
Það vekur athygli. aö í fundar-
gerðinni ræðir um fæð strengja-
hljóðfæranemenda við skólann.
en stuttu sl'ðar segir, að hljóm-
sveitin verði fyrst um sinn ein-
göngu skipuð strengjaleikurum.
Auðvitaö hefur staðrevndin
verið sú, svo sem raunar enn,
að langfiestir nemendur hafa
stundaö nám í píanóleik. Fyrst
i stað hefur enguni blásurum
verið til að dreifa, Það er ekki
fyrr en nú fyrir skömmu að
skriður kemst á hiásaradeild
skólans. Og þá vaknar sú
spurning, hver sé verkaskipting
lúðrasveitanna (og þá kannski
heizt barnalúðrasveitanna) og
Tónlistarskólans sín í milií. A
báðum stöðum er unnið blöm-
íegt starf. En er ekki þörf á
samstarfi einhvers konar? Mér
virðist augljós handvömm bjá
báðum aðilum, að Ijómsveit
Tónlistarskólans þurfi að vera
án góðra blásara langtímunum
saman.
T augardaginn 3. apríl gekkst
J Tónlistarféiagið fyrir þriðju
tónieikum sínum handa styrktar
félögum á árinu 1971. Hljóm-
sveit Tónlistarskólans lék undir
stjórn Björns Ölafssonar,
konsertmeistara og yfirkennara
strengjadeildar skólans. Mörg
undanfarin vor hefur tónleiba-
liald hljómsveitarinnar verið
fastur liður í starfi skólans, og
eru þeir tónleikar ætíð hinir
gleöilegustu. Á efnisskránni að
þessu sinni var Konsert í C-
dúr handa tveimur flyglum og
hijónisveif og léku einleik þau
Snorrj S. Birgisson og Kolbrún
Öskarsdóttir. Þá lék Auður
Ingvadóttir fyrsta þáttinn f
Sellókonsert í D-dúr eftir
Flaydn og loks lék Unnur Maria
Ingólfsdóttir fyrsta þátt fíðlu-
konsertsins í D-dúr eftir
Brahms. Allir voru þessir nem-
endur sjálfum sér, skóla sinurn
og kennurum til sóma.