Vísir - 08.06.1974, Blaðsíða 4

4
Vísir Laugardagur 8. júni 1974
■iil
iíSi:
Íiilllliiii
SITTHVAÐ
Nýlega hélt Elton John
hljómlcika til stuönings uppá-
haldskuattspyrnufélagi sinu
YVatford, en Elton er sem
kunnugt er algjör fótbolta-
fanatfk og er meir að segja
framkv. stj. Watford, er leikur
i þriðju deildinni ensku. A
þessuin hljómleikum flutti
hann m.a. lög af næstu LP
ptötu sinni OL’ PINK EYES IS
BAt'K. Á þessum tónleikum
kom einnig fram Kod Ste-
ward, cn sá er einnig ,,foot-
ball-freak” eins og þeir kallast
þarlendis, og befur Rod meira
að segja endurútgefið lag sitt
Angel, þar sem hann syngur
lagið ásamt þeim fræga Denn-
is Law, ó já, já. Meðlimir
brezku liljóms veitarinnar
YES eru allir sérfræðingar á
sinu sviði, en hafa samt ekki
gefið út sóió plötur ennþá (að
undanskildum YVakeman, sem
nýlega sendi frá sér sina aðra
sólópl. JOURNEY TO THE
CENTER OF THE EARTH).
Það verður þó ráðin bót á
þessu, þvi innan skamms mun
hljómsveitin taka sér þriggja
inánaða hvild, og þá munu
þeir Anderson, Howe, Squire
og YVhite innspila sóló plötur, á
meðan YVakeman snýr sér að
„börnum sinum” hljómsveit-
unum YVARHOUSE OG
YVALLY, en hann hyggst
stjórna upptöku á plötum
þeirra.
Þyrfti
David Bowie, hættur?, hættur
við að hætta?, hættur, o.s.frv.
Jæja, ég hef nú alltaf verið „Bow-
ie freak”, en einhvern veginn
finnst mér nú samt, að hann eigi
að taka sér smá hvild núna og
reyna að finna sjálfan sig aftur.
Þessi nýjasta plata Bowie á sér
marga ljósa punkta, en það eru jú
alltaf þeir dökku er maður hamr-
ar á. Bowie er nægilega hug-
myndaríkur til að skapa sina eig-
in tónlist, en þess i stað er hann að
endurtaka frasa frá hljómsveit-
um eins og Temptations, Rolling
Stones og fleirum, skil þetta ekki.
A þessari plötu Diamond Dogs
hefur Bowie fengið til liðs við sig
nýja hljóðfæraleikara (fyrir utan
Aynsley Dunbar, sem við tromm-
urnar stendur fullkomlega fyrir
sinu, eins og venjulega) þeir eru
Tony Newman (einnig trommur)
Herbie Flowers (bassa) og Mike
Carson (pianó, orgel), en Bowie
sjálfur sér um allan gitarleik,
saxófón, Múgg og „Melletron”,
auk þess eru öll lögin, að frátöldu
einu, eftir hann sjálfan.
Textar hans eru allir dálitið
dularfullir, og mætti stundum
halda að Bowie telji veröldina
vera að farast, en hvað með það,
ljósu punktar plötunnar eru lögin
Big Brother, Rock n’Roll with
me, og 1984.
oð toko sér hvíld
Þriðia albúmið
- oa bað bezta
Fyrir þá er una rólegri og gott „country-rock” fyrir þa er
rytmatiskri tónlist er þetta kjör- vilja dingla tánum. Þetta er
in plata, og hún býður lika upp á þriðja albúm Eagles og hið
bezta, kannski vegna þess að þeir
hafa bætt við sig frábærum gitar-
og slidegitarleikara, og heitir sá
maður Don Feldner. Eagles voru
góðir, nú betri, það þarf ekki ann-
að en að bera saman lagið Te-
quila Sunrise af plötunni Desper-
ato, og lagið 01 ’55 af On the Bord-
er, til að fatta það. Já, eins og ég
segi GÖÐ PLATA, hefur allt að
geyma, og þvilikar raddir getur
ekki hvaða hljómsveit boðið upp
á.
Beztu lög: My Man. 01’55. Mid-
night Flyer.
BETUR MÁ EF DUGA SKAL...
Eftir að hafa lokið við gerð sið-
ustu plötu sinnar LOUD AND
PROUD, sáu þeir félagarnir i
Naz., fram á það að þeir voru hálf
staðnaðir, (vel af sér vikið piltart
og fóru þvi þess á leit við nokkra
fræga tónlistarmenn, að þeir
stjórnuðu upptöku á næstu plötu
þeirra. Þeir leituðu m.a. til
Jimmy Page og Pete Townsend,
en án árangurs. Að lokum fengu
þeir þó fyrrv. meðlim Deep
Purple, Roger Glover til að ann-
ast verkið og verður ekki annað
heyrt en það hafi tekizt með ágæt-
um. Roger hefur á Tampant not-
að mikið af „bakhljómum”, og
bætir það mjög úr annars einföld-
um hljóðfæraleik þeirra félaga i
Naz. Auk þess hefur Roger bætt
við „syntheziser” i tónlist þeirra
félaga, og annast hann það hljóð-
færi sjálfur með góðum árangri,
svona inn á milli. Nazareth pilt-
arnir voru staðnaðir, Roger Glov-
er hefur aðeins lifgað upp á þá, en
hvað með framtiðina, það er alls
ekki nóg að slá taktinn, öskra hátt
með grófum röddum og spila
sama lagið á öllum plötum, það
þarf lika að hafa smá hafragraut i
hausnum.
Beztu lög: Shanghia’d in Shang-
hai.
Eru ennþá
undir
áhrifum
„COME BACK"
Brimkló hefur klófest tvo
vinsæla poppara i stað Hannesar
Jóns Ilannessonar gítarleikara,
sem yfirgaf hljómsveitina fyrir
nokkrum vikum. Hefur Brimkló
nú þegar hafið leik að nýju eftir
breytinguna og hin nýja skipan
likað vel.
Það eru þeir Jónas R. Jónsson
og Pétur Pétursson, senj, tekið
hafa saman við Brimkió. Þeir
höfðu haft hægt um sig uin hrið:
Pétur litið spilað opinberlcga sið-
an hann hætti i Tilveru og Jónas
ekki sungið með hljómsveit i
fimm ár, en hann liætti einmitt
sama ár og hann bar sigur úr být-
um i vinsæhlakosningu popp-þátt-
ar Visis. Þó má ekki gleyma þvi,
að hann söng um skeið með
Einari Vilberg við miklar
vinsældir. Jónas hefur annars
áunnið sér mestar vinsældir að
undanförnu fyrir stjórn þáttarins
„Ugla sat á kvisti”.
„Að sjáifsögðu verða einhverj-
ar breytingar á prógrammi
hljómsveitarinnar með tilkomu
nýrra liðsmanna. Nýjuin mönn-
um fylgja ailtaf slikar breyting-
ar,” segja þeir i Brimklö hressir i
bragði.
— ÞJM
frá Dylan
Siðan MTH gáfu út siðustu plötu
sina „Moot” hefur sú breyting
orðið á skipan hljómsveitarinnar,
að gitarleikarinn Mick Ralphs
hefur hætt og stofnað nýja hljóm-
sveit „Bad Company” ásamt
þeim BOZ (áður King Crimson)
Paul Rodgers, (áöur Free) og
Simon Kirke (áður Free), og við
af honum hefur tekið Luther
Grosvenor (Spooky Tooth). Þeir
Ralphs og Hunter sáu áöur um
alla tónsmið hljómsveitarinnar,
en við fráfall Ralphs virðist vera
eins og Hunter sé öllu frjálsari I
tónsmlð sinni, og er óhræddur við
að reyna eitthvað nýtt, eins og
greinilega kemurfram i lagi hans
Marionette. A þessari nýju plötu
Moot’s kemur greinilega fram, að
Hunter er ennþá undir áhrifum
frá Dylan, og sömuleiðis virðist
hann hafa náð mörgum góðum
hugmyndum frá Pete Townsend.
Luther Grosvenor (eöa Ariel
Bender, eins og hann kallar sig
nú) virðist hafá komið inn i
grúppuna á réttum tima, hún var
algerlega stöðnuð, og með góðum
gitarleik og sóló-köflum sinum,
færir hann grúþpunni þennan
ferskleika er vantað hefur á sið-
ustu plötum Moot the Hoople.
Beztu lög: Marionette. Alice.