Lesbók Morgunblaðsins - 17.03.1946, Blaðsíða 1

jpórodáuf (juhnuncliion j'rcí ~SanJi:
ÚR FÖÐURGARÐI
Kvöldvökur á Sandi.
AÐ JAFNAÐI fór það tvennt
saman, að heimilisástæður leyfðu
föður mínum ekki innisetur að deg
inum, meðan bjart var, enda var
hann svo tengdur daglegum störf-
um úti við, að hann eirði naumast
inni, væri utandyra verkefni með
höndum hafandi. Kvöldvökurnar
voru því oft drýgstar til ritstarfa,
þótt eigi væri æfinlega næðissamt
í baðstofukytrunni, svo sem gefur
að skilja, af því að nálega 20 manns
þurfti að hafast þar við og stundum
meira en helmingur þess fólks á
þeim aldri, að lítils friðar er jafn-
an að vænta, þar sem það fíér.
Jeg leyfi mjer að taka eina kvöld
vöku á Sandi frá 2. tug þessarar
aldar sem dæmi. Veðri var þannig
háttað, að við drengirnir gátum
ekki fullnægt hreyfingarþörf okk-
ar úti, meðan bjart var, en notuð-
um þá frambæinn. Þegar dimmdi
og kveikt var í baðstofunni, leitaði
allur skarinn þangað, auk full-
orðna fólksins sem var þar við
vinnu sína fyrir, flest við tóvinnu
eða önnur nytjastörf. ef að líkind-
um lætur. En faðir minn sat við
litla borðið sitt og skrifaði alt kvöld
IRitstjóri Morgunblaðsins hefir farið frarn á það við mig,
að jeg skrifaði í Lesbók bersnskuminningar um Guðmund
Friðjónsson. Mjer er bæði Ijúft og skylt að verða við þess-
um tilmælum, enda þótt vandfarið sje með efnið og af miklu
að taka. Ræður handahóf eitt um það, sem hafnað er og valið