Lesbók Morgunblaðsins - 26.03.1961, Blaðsíða 10
174
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
flestir ferðamennirnir koma frá
Englandi. Frá Bandaríkjunum
koma um 70.000 á ári, en það er
ekki nema um 4% af öllum ferða-
mannastraumnum.
FRÁ CORK helt eg til Blarney.
Þar er gamall kastali, og þar er
hinn frægi Blarney-steinn. Það er
kalksteinn, um fjögur fet á lengd
og eitt fet á hæð. Honum er kom-
ið fyrir í ytri vígbrún kastalans
og er gap þar á milli og innri
brúnar og gínandi hæð undir.
Einhvern tíma á 18. öld kom upp
sá siður að kyssa steininn, eins
og menn „kyssa kóngsdótturina“
með því að reigja sig aftur á bak
yfir gaphúsið. Auðvitað varð að
halda í menn svo að þeir hröpuðu
ekki niður, en nú hafa þarna ver-
ið settar járngrindur, svo ekki
verði slys að. Eg sá marga kyssa
steininn og heldu vinir þeirra í
fætur þeirra á meðan þeir reigðu
sig aftur á bak. Það þykir nú
mest í það varið að ferðamenn,
sem fara til írlands, geti sagt er
heim kemur: „Eg kyssti Blarney-
steininn".
EG VAR viku um kyrt í Killarn-
ey, og þar var ekki bjart veður
nema í þrjá daga. Annars var þar
stormur og rigning. Eg vorkenndi
ferðamönnum sem voru komnir
beint frá Dublin til þess að sjá
hina annáluðu náttúrufegurð hér.
Þeir sátu hnípnir við arineld
gistihússins meðan regnið lamdi
gluggana.
En þegar upp birti var hér
sannkallað töfraland. Eg fór ríð-
andi eftir Dunloe-skarði og eg
heyrði mann þeyta lúður svo að
bergmálaði í klettunum allt um
kring. Og eg hlustaði á ræðarana
á vatninu segja sögur af draugum
og útburðum. Og eg minnist Pat
O’Connor bílstjóra er eg spurði
Móskurðarvélin
mikla, sem tekur
upp mó handa
rafmagnsstöðinni
í Portarlington.
hann hvort hér væri hjátrúin jafn
mögnuð og hún hefði áður verið.
„Já, það þarf nú meira til en
rafmagnsljós og loftskeyti að
hrista trúna á hið yfirnáttúrlega
úr fólki hér á vesturströndinni“,
sagði hann. „Eg minnist þess að
eg var einu sinni sendur með vél-
plóg að plægja land í Kerry. Þar
var hóll og haugur uppi á hon-
um. Eg plægði hauginn niður. En
þá um kvöldið sá eg að allir gáfu
mér illt auga. Eg spurði þá hvað
eg hefði gert af mér. Veiztu það
ekki, var mér sagt, að þú hefir
plægt niður álfaborgina á hóln-
um? Menn segja að ógæfan fylgi
þér, og ef þú vilt hafa mín ráð,
þá taktu saman pjönkur þínar og
hypjaðu þig héðan undireins! —
Og það gerði eg“.
EG FÓR til Hlymreks. Sú borg_
stendur við Shannonána. Skammt
fyrir ofan hana er tekið vatn úr
ánni handa fyrstu rafmagnsstöð-
inni á írlandi, Ardnacrusha-stöð-
inni, sem tók til starfa 1929. Það-
an er ekki löng leið til Shannon-
flugvallarins, sem er stolt allra
íra.
„Vesturdyr Evrópu“ er flugvöll-
urinn kallaður, og þar vinna 1800
menn allan sólarhringinn. Vin-
sælasti staðurinn þar er fríversl-
unin, en nafnið gefur litla hug-
mynd um þetta fyrirtæki, þar sem
eru þykkar ábreiður á gólfum og