Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.1973, Side 18

Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.1973, Side 18
íslenzkt millispil sumars()linni. Svo hefst ferðin á hröðu brokki út á viðáttuna, hálfrar mílu vegur er til næsta áfangastaðar, þar sem skipta verður um hesta. Fljótlega sjáum við að einhverjir koma ríðandi á móti okkur, við aukum hraðann, hestarnir hneggjast á, ég sé glæsi- legan náunga með flaksandi hár nálgast á svörtum hesti, það getur ekki orkað tvfmælis: þetta er skáldið. Það urðu hjartanlegir samfund- ir með faðmlögum og kossum, að gamalli íslenskri siðvenju, Norð- maðurinn verður að láta sér nægja handabandið, hann er of hlédrægur til svo opinskárra vin- arhóta. Það fara i hönd glaðir dagar á Hrauni. Ólöf húsfreyja ber á borð það besta, sem heimilið hefur upp á að bjóða. Þjóðarrétturinn skyr er stöðugt á borðum, stór föt með kriu- og æðareggjum, og harð- fiskslengjur eru góðar til að snarla á eftir. Skáldið er ekki sérlega málgef- ið. Hann tjáir sig umbúðalaust, en er orðhagur. í Kaupmannahöfn hefur hann lært að tala skandi- navískuna reiprennandi. Einn dag lá hann rúmfastur og las í lítilli bók, sem hann fann uppi í hillu: íslenska þýðingu á Manfred Byrons. Hann var tregur til að lesa sín eigin kvæði fyrir okkur. Ég spurði hann, hvort hann hefði áhuga á drama. ,,Ojá.“ Hvort hann hefði hugsað sér að skrifa leikverk. ,,Ojá.“ Hvort hann hugs- aði sér að skrifa leikrit á dönsku, eins og Jóhann Sigurjónsson og Kamban. Nei, það yrði nú vafa- laust á íslensku, sagði hann. „Skrifi ég eitthvað sem er ein- hvers virði, þá mun það engu að siður komast á framfæri." Þessara orða hlaut ég að minn- ast, þegar ég 20 árum síðar fékk það hlutverk að þýða þekktasta leikrit hans, „Gullna hliðið“ fyrir „Norska leikhúsið". í þessari mið- aldahelgisögn ummyndaðri í leik- rit, um hina góðu konu, sem stingur sál síns synduga eigin- manns f skinnpoka og smyglar henni inn í himnaríki, fékk Davíð útrás fyrir sína bestu eiginleika: kreddulausa trúræna skopvísi, ríka þjóðfélagslega samúð með fá- tækum sauðaþjófum og hlýja að- dáun á konunni, sem leggur sfna eigin sáluhjálp í hættu til þess að tryggja, að maðurinn sem hún elskar, finni frið í ríki himnanna. Vegna framlags leikaranna Ragn- hild Hald, Lars Tvinde og hins íslenska leikstjóra, Lárusar Páls- sonar varð uppfærsla þessa leik- rits meðal þess, sem maður minn- ist með mestri gleði af leiklistar- viðburðum eftirstríðsáranna í Noregi. Haustið 1923 kom Davið Stefánsson til Oslóar og bjó f nokkra mánuði í gömlu timbur- húsi í vesturbænum. Þar orti hann meðal annars kvæðið „Hanabjálkaloftið”, sem kom í kvæðasafni hans „Kveðjum". Við fórum nokkrum sinnum saman á samkomur í bænum. Best man ég samkomu eina í Bændaung- mennafélaginu, þar sem Gerhard Gran hélt dásamlegan fyrirlestur um Charles Dickens. Gran átti til að bera nákvæmlega sama blend- inginn af húmör og alvöru sem Davíð hafði sjálfur. Það varð fremur dauflegt á Ilraunum, þegar Davíð hvarf á braut, og með honum Hulda og „assesorinn". Gamli Guðmundur klippti sauðfé. Ég kenndi vinnu- fólkinu að setja upp hesjur. Stúlka ein strauk eftir strekktum endastrengjunum og sagði: „Þetta er harpa. Ætlið þið ekki að spila?" (Seinna fékk ég bréf, þar sem mér var sagt, að allt heyið í Framhald á bls. 23. B AÐHERBERGIST JÚLD í miklu úrvali með tilheyrandi festi- stöngum sem spennast sjálfvirkt milli veggja. A JóÁompssoh & gtuékty ” Brautarholti 4 — Sími 24244. 1 Hjörtur Pálsson Þrjú tilbrigði við gamalt stef I Hjá jötunni Jata. í moðiðmjúka móðirin sveininn leggur titrandi höndum, horfir hugfangin barniðá sofnar um siðir. Friður svífuraf himnum niður fyllir fjárhúsið þrönga. Faðirinn tyggur strá. II Móðurgleði Hún heldur í mjúkum höndum á heimsins von meðan djúpur svefninn á augnlok andar og umvefur litinn svein sem mókir í móðurfangi svo mættu rætast þær spár aðhérætti hann aðfæðast meðhimneskan Ijóma um brár. María af gleði grætur: glóðheitt á sveinsins fætur hrynur af augum hennar i húminu gleðitár. III Undrið Stjarna blikar i rofi. Rökkur. Hrörlegur kofi verður nú leiksviðlifsins. Ljósið flæðir um þrjá vitringa er vegmóðir halda i vesturátt þökk aðgjalda. Svo skal um aldir alda undriðtil hjartans ná.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.