Vísir - 02.03.1977, Blaðsíða 2

2
Miðvikudagur 2. mars 1977
C í Moslellsveiin)
Hvað ætlarðu að verða
þegar þú verður stór?
Kristin Skjaldardóttir 7 ára: Eg
ætla að verða hjúkrunarkona,
vegna þess, að ég er viss um að
það er svo skemmtilegt.
Elfsabet Jónsdóttir, 7 ára:
Hjúkrunarkona,það er svo gott að
vera góöur og hjálpa fólki.
Vilborg Hólmjárn, 8 ára: Ég vil
vinna i fiskieða veröa flugfreyja.
Þaö er örugglega svo gaman aö
fljúga.
Einar Erlingsson, 7 ára: Atvinnu-
maöur i knattspyrnu. Þá fær
maöur svo vel borgaö og getur
keypt allt.
óskar Eiriksson, 7 ára: Veit
ekki. Ætla bara ekki aö ákveöa
þaö strax.
Höskuldur, skipherra, fieygir niður
pósti til Týs.
Pétur Sigurðsson, forstjóri Landhelgisgæslunnar, og áhöfn TF-SYN I fyrsta gæslufluginu. Frá v. Guðjón
Jónsson, yfirflugstjóri, Tómas Helgason, aðstoöar-flugmaður, Höskuldur Skarphéðinsson, skipherra,
Friögeir Olgeirsson, stýrimaður og Þórður Þórðarson, loftskeytamaöur. Vfsismyndir — LA.
í gœsluflugi með
nýju Fokker vélinni
DURA
Flugliðar Landhelgis-
gæslunnar eru einkar
ánægðir með nýju Fokk-
er flugvélina sina TF-
Syn sem nú hefur farið i
sitt fyrsta gæsluflug.
SYN er nú allvel búin
tækjum, þótt enn eigi
eftir að gera fyrir hana
hitt og þetta, sem þeir
hjá Gæslunni gera eftir
hendinni.
Flugþoiið er helsti
kostur vélarinnar fram-
yfir TF-SYR. Hún getur
verið einum fjórum
klukkustundum lengur á
lofti, eða i 11 klst. en
mikið flugþol er ekki lit-
ill kostur fyrir leita- og
eftirlitsflugvél.
TF-SYR fer nú i
skoðun en kemur svo til
gæslustarfa á ný. Telja
gæslumenn að með
hinni stóru landhelgi
sem nú þarf að lita eftir
séu tvær vélar nauðsyn-
legar, ef halda á uppi
raunhæfu eftirliti.
Höskuldur Skarp-
héðinsson skipherra
sagði við fréttamenn að
breytingar á miðunum
væru nú margvíslegar
frá morgni til kvölds, og
sé varðskipunum þvi
nauðsynlegt að njóta
góðs stuðnings úr lofti.
í fyrsta gæslufluginu,
um helgina var flogið i
kringum landið og flug-
liðarnir fleygðu niður
pósti og blöðum, til
bræðra sinna á varð-
skipunum.
í áhöfn vélarinnar i
þessari fyrstu ferð voru
Höskuldur Skarphéðins-
son, skipherra, Guðjón
Jónsson, yfirflugmaður,
Friðgeir Olgeirsson,
stýrimaður, Tómas
Helgason, aðstoðarflug-
maður og Þórður
Þórðarson, loftskeyta-
maður.
—ÓT
að af Kristni Finnbogasyni, og
taliö er að hafi um tvö þúsund
atkvæði á bak við sig. Umræöan
um það, að Alfreð Þorsteinsson
ráði ekki við stofnun eins og
Sölu Varnarliðseigna er bara
pip, og sýnir eitt með ööru
hvernig skrif manna geta dög-
um og vikum saman snúist um
einskisverðan tittlingasklt.
Hin ráöningin er skipan
Eiriks Tómassonar, ungs iög-
fræðings, i embætti aðstoðar-
manns dómsmálaráðherra.
Fyrr i vetur var Eirfkur gerður
að varamanni i bankaráði
Seðlabankans. Abak við þennan
unga mann standa sterkustu
fjármunaöflin I Framsóknar-
flokknum, þegar Sambandinu
sleppir. Faðir hans er einn af
þingmönnum austurlands og
situr I stjórn fiokksins,
en fööurbróöir hins unga
lögfræöings er fulltrúi Fram-
sóknarflokksins i stjórn fs-
lenskra aðalvektaka, sem
undanfarið hafa verið að reyna
að koma einhverju af peningum
sinum i steinsteypu viö Höfða-
bakka, en eiga þó nóg eftir i
bönkum og e.t.v. i sparisjóðum I
hinumýmsu kjördæmum. Þess-
ir tveir bræður eru af svonefndri
Hánefsstaðaætt, og tilheyra
hægri armi Framsóknar. Þeir
hafa þvi yfirleitt verið úti I
kuldanum þangað til núna, að
hinn ungi sveinn hefur ekki viö
aö taka viö vegtyllum. Fyrr-
greindar ráðstafanir benda tii
þess aö nú sé uppi timi einka-
framtaksins i flokknum, og
stjórnmálaritstjórinn hafi séö
skriftina á veggnum.
Svarthöfði
veggnum
5 ■ I *
Timinn lætur sér tfðrætt um
stjórnarsamstarfið um þessar
mundir, og fullvissar fólk i aiiar
áttir um, að eölilegt sé að sam-
starfiö haldi áfram, alveg eins
og stórlega hafi verið aö þvi
vegið nú nýlega. Ekki eru alveg
Ijósar forsendur þess að nú skuli
hafinn róður um þetta efni I
Timanum, og sé gengið út frá
þvi sem visu, að „byssurnar
skjóti ekki sjálfar” i þessu efni,
heldur lúti sinum púðurmeist-
ara, þá má Ijóst vera að fyrir-
skipun um hið mæröarfulla
stjórnarsamstarfstal hefur
komið að ofan. Má af þvl draga
þá ályktun að ýmsum innri
erfiðleikum f flokknum sé lok-'
ið i bili, og á næstunni megi bú-
ast við, aö flokkskjarninn
„harmóneri” betur en verið
hefur við samstarfsflokkinp.
„Þess vegna er eölilegt að
þetta samstarf haldist áfram,
enda hefur það mörgu góðu .
komið til vegar.” stendur I EIRIKUR TÓMASSON
forustugrein Timans. Hægt er
aö taka undir þetta sjónarmiö,
og fagna jafnframt þvf sjónar-
miði, að fiokkar geti deilt þótt
þeir starfi saman 1 rikisstjórn.
Þurfa menn ekki annað en lita
til næstu áratuga til að sjá hver
breyting til batnaðar hefur orðiö
i þessu efni, enda ætti opinská
umræða að tryggja aö hver
flokkur héldi sinu i stjórnar-
samstarfinu. Hins vegar hefur
Timinn ekki alltaf verið svona
glaðbeittur, þegar um opinbera
umræðu hefur veriö að ræða, og
ber að fagna afturbatanum.
Hins vegar hefur það vakið
athygli, aö undanfarna mánuði
ALFREÐ ÞORSTEINSSON
gætu þýtt að stefnt sé á iangvar-
andi stjórnarsamstarf.
Þær fátæklegu breytingar,
sem enn eru komnar f ljós, og
gætu bent til meiri festu I stjórn-
arsamstarfinu, eru einkum tvær
mannaráðningar, sem hafa
raunar komið jafn mikiö á
óvart, þótt ekki hafi orðiö um-
ræða nema um aðra þeirra.
Alfreö Þorsteinsson vék af
Timanum af þvi hann undi ekki
lengur samstarfi við stjórn-
málaritstjórann, og segir það
sina sögu um það hver ræður,
þrátt fyrir mikla valdamaskinu
i Reykjavik, sem m.a. er stjórn-
Skriftin t
ef ekki alit frá myndun núver-
andi rikisstjórnar, hefur Timinn
verið fremur deyföarlegur, og
ekki alltaf boðað þær umræður i
anda frjálslyndis, sem hann
stærir sig af þessa dagana. Má
vera að þetta stafi af þv! að
stjórnmálaritstjóri blaðsins sjái
fram á, að hann verði kvaddur
til frekari afskipta, verði um
framhald að ræða á stjórnar-
samstarfinu, sem um margt
hefur veriö til fyrirmynd-
ar.Þessar hugmyndir eru
sprottnar af nokkrum breyting-
um hjá flokknum, sem auðvitað
má lesa úr á ýmsan hátt, en