Tíminn - 09.04.1969, Page 5

Tíminn - 09.04.1969, Page 5
MIÐVIKUDAGUR 9. apríl 1969. TIMINN 5 MANNEKLA „>a;ð skýtur ómeitamlega ndkfcu® skö'kfcu wið, að samtim- xs jþví a3 ttalað et uni mifciið at- viraiuuteysi sfculi vera tiilftiininan- legœr skortur á ifólki í einum aSSaiLaitviiinasuivt&gi okfcar. Jafnvel svto, að fiSkáskip fcomast efcki út tál veiða á aðalvertíðiwm, eins og 'veí' á tímábili. f öfíttm augiýsiinigatimium út- vanpsáins er þiiáfiallldiiega auiglýst effltir möminum á bátaflotanm til bi'mna ýmsu stairtfia þar. — Svo Hemlaviðgerðir Rennism bremsuskálar. — sfípum bremsudælur. Lfmum á bremsuborða og aðrar almennar viðgerðir HEMLASTILLING H.F. Súðarvogi 14. Sími 30135. TOYOTA ÞJÓNUSTAN Látið fylgjast reglulega með bílnum yðar. Látið vinna með specíal verk- færum, það sparar yður tima og peninga. Sírni 30690, Sanitashúsiuu. hefur oft verið hingað tiil, að bátasjómenn haíi borið það úi' bý'tum, að' öðrum myindi hatía þótt: gott. En hváð er þá að? — Er atvinuuleysið e'fcfci eiins mdifcið og af er l'átið? Eða vilja menn efcki vimn'a nema ein- hver sérstök verfc og á þarnm hátt sem þeim sjátóum sýn- ist? Sem betur fer hefur atvinnu leysið verið að mestu óþetokt fyrirbæri um mörg uindiainfiarin ár, og þvi iítið verið um, að þunlft hafi að greiða atvin-niu- ieysisbætur. En nú, þegar tafc'a verður þær upp i stórum stíi, er ekkd ii'ema eðiilegt að upp 'komii einhverjir þverbrestir í fii'ambvæmdinjii, sem taka verð ur ti-1 y'fkvegunar og bæta um, þar sem þurfa þykir. — At- vinnuleysisstyrikir eru sjáilf- sagðir og — ég held — efcfci effitirta'ldia' af m©imum. Þeir þurfa a'ð vera það rífl&gir að n-aegilegt sé fyrk’ brýnustu n-anðsynjum. llins vegar mega þeir e-fcki vera svo háir, að men.n freistist til að hafna þeinri aitvimnu sem býðst og kjósi heldur að hirða sirnn styrk og eiga róle-ga datga. — Það er óneitanilega liægara að tafca hlut sinn á þusiru landi (í atvininuileysisstyrk) en vera tii sjós i hvaða veðri sem er og bei-m mönmum sem þar leggj'a sig a'l'lia fram, ti'l að ná sem beztum áranigri, er seimt fuilborgiað. Og þó enn síður ofv'él við þá gert, ef miðað er viið þá men.n sem hugsa um það eitt, að fá sem mest fcaup fyrir sem minnsta vinnu. — En þess eru, því miður, dæmi.n, Svo afitur sé vilk-ið að atvininu iieysisstyrkjun'um, er úithlutup þeiiTa meira vandámál, em virð ast mætti þeim, sem utam við stand'a. Við úthlutun þeirra er margis að gaeta, en þess þó heizt. að styrfcur sé efcfci veitt- ur öðrum en þeim, sem bafa tvimælalau'st rétt á að njóta hans. Og þar má eugimm mis- munur ei-ga sér stað. — At- vimnuleysi er svo ailvairi'egt þjóðfé'l'agsvand'amál að það mæitti varða við lög að miismot'a þá aðstöðu, sem slí'k't ástamd getur skapað. En óineitamtega getui' verið nokfcur liætta á, að það geti átt sér stað í vissum tilvifcum. Að vísu verða úthilutum'ai;'- nefndk'nar að fara eftir þeirn áfcvæðnm, sem um þetta igdlda, en huigsaniegt er að stundum ge'td oilkað tvíniæl'is um rétt- m>æti þeirna ákvarðana sem fara sfcal eftir. Sú reynsla. sem fengizt ‘hefuT í vetur vi® framfcvæmd þessara atviiiniu- leysisbóta ætti að hafa leiitt í Ijós ]iá va<nikanita, sem orðið hafa -íða geta verið ti'l ásteyt- img'ar. Það hefur t. d. sumuan f-und- izt að of iítil'l munur sc á styrkupphæð til fj'öiskyldu- manna og einkléypih'ga og að hæ'klkunin sem gerð var i vet- ur hefði aðeins átt að ná tii þeirra, sem hefðu fyrir fieiri að sjá en sjálfum sér. En þetta er jiTotokiurf matsatriði sem um má deila og varta hægt að ætla»t lil að verði niofcfcurntíma gert svo að ötlum lífci, og enginn þyfcist aísikiptur. — En hvað sem um þetta má segj'a, eru bíðar auiglýsiingiar eftir mönm- um til vimmu. nofcfcuð umd'arlegt fyrirbæri á atviinpúieyisúisitím- um, eiins og talið er; að nú séu rífcjandi. A VfÐAVANGl Sparif járbindingin „Hagstjóniartækjum ofþensi unnar“, scm rikissijórnijti hcf- ur beitt uiMlanfarin ár og taliS hin óbrigðulustu og beztu í heinii til a'ð fást við ofþenslu í efnahagslífi er cim haldið áfram þrátt fyrir samdráttinn og krcppuna í cfnahagslífinu svo sem háum vöxtum og spari fjárbindingu. Því miður virð- ist ekkert útlit fyrir að á þessu verði breyting þótt heil- brigð skynseini segi venjulegu fólki, að þveröfugum úrræðum hljóti að' ciga að beita gegn kreppu og ofþenslu og það' sé að bera eitur í sáiin að beita ofþensluúrræðuni gegn krepp- unni. Almenn bindkig sparifjár nemur 30% af iunlánsaukn- ingu banka og sparisjóða, inn- lánsdeilda og annarra lána- stofnanna. Kaup bankanna á ríkisskuldabréfum eða ríkis- stryggðuni skuldabréfum nem- ur 10% af sama stofni. Ríkis- sjóður hefur árlega lcitað heimildar til þcss að selja spariskírteini fyrir tugi og hundruð milljóna með kjör- um, seni eni svo langtum betri og bankarnb' geta boðið eða hafa leyfi til að bjóða að þar kemst enginn samanburð- ur að. Þau eru m. a. vísitölu- bundin og undanþegin fram- talsskyldu. Hvort tveggja harla eftirsóknarverðir eiginleikar í augum peningamanna eins og nærri má geta. Áreiðanlegar upplýsingar eru fyrir hendi uin það, að langmestur hluti af því fé, sem varið er til kaupa á skírteinum þessum er tekið út úr bönkum og sparísjóðum enda vandséð hvaðan það ætti annars staðar að koma. Til þess að gefa örlitla hugmynd um það, hvaða búsifjar eru lagðar á viðskiptabankanna með sparifjárbindingunni má geta þess, að í árslok 1959 var skuld viöskiptabankanna við Scðlabankann 993 milljónir króna en inneign þeirra á við- skiptareikningi 72 millj. króna þannig að á þessum tírna lagöi Seðlabankinn þáverandi viðskiptabönkum til fc sem nam 920 milljónuin króna. Um síðustu áramót var myndin gjörbreytt og raunar allt önn- ur og þveröfug. Þrátt fyrir mikla örðugleika viðskipta- bankauna m. a. vegna þess hvernig innflutningsgjald og síðar gengislækkun var fram- kvæmd áttu viðskiptabankarn- ir meira á bundnum rcikning- um í Seðlabankanuin heldur en nam bæði afurðalánum og yfirdráttum á viðskiptareikn- ingum. Þannig leggja viðskipta bankarnir nú fram mch'a fé cn þeir fá. Vatn á gæs Þetta hafa Frainsóknarmenii reynt að fá lagfært á mörgum undanföruum þingum, en án árangurs. Fyrir Alþingi liggur pingsályktunartillaga frá Ein- ari Ágústssyni og Vilhjálmi Hjálmarssyni um þetta efni. Kún var borin fram í nóveni- ber síðasfliðnum. Hún hefur ekki fengið afgreiðslu og ef að líkum lætur fæst hún ekld afgreidd úr itefnd fyrir þing- lok. En Framsóknarmeitn eru ekki einir um þessa skoðun, að hér sé óskynsainlega stjórnað PVamhaid a bls. 1P Uppboö Bftir beiðni l'ögreglustj'órans í Reykjavífc og skv. 4, gr. regluig. uun búfj ár*hald í Reykjiaivífc m-. 148, 1964, verða 6 ær og 1 hrútur seid á uppboði er írani fer að Læikjarbug í Blesuigróf föstudaginin 1. aprd'l n.k. kl. 16 siðdagis. Borgai'fógetaembættið í Reykjavík. Orðsending til húsmæðra Viö bjóðum yður nýja tegund smjörlíkis „Smára"-bökunarsmjörliki. Það er drjúgt, ódýrt, aðeins kr. 22.50 stk., er frá- bært í bakstur og er ómissandi í hverju eldhúsi. - Matarpeningarnir endast lengur, ef þér notið hið ódýra, en þó góða „Smára"-bökunarsmjörlíki. Fæst í næstu búð. SMJÖRLÍKI H.F. Gráhári." Ég skal hjálpa þér með farangui'inn þú ættir frcmur að lijálpa gamla mann- Takk, takk. Hvert viltu fara gainli? ungfrú. Þú ert mjög vingjaridegur en inum. Ég skal hjálpa þér gamli minn. Ha, hvað? Skýlið var læst og ekkert þarna inni býr hérna! Nei! hér befur enginn verið koinið' vatni hingað' upp? Það skiptir nema vörur við hvað eruð þið hræddir? árum saman, allt cr þakið ryki. Hér engu máli! Heldurðu að það sé í lagi Hauskúpumerkið! Viiuiu skáli, ciuhver befur verið matreitt, hvernig gat fólk að skilja farminn eftir hérna Clyde? — Ég er að hugsa mig um. —

x

Tíminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.