Vísir - 01.12.1977, Blaðsíða 2

( í Reykjavík }
V-------"V—11 1 '
Ef Sinfóniuhljómsveitin
yrði lögð niður myndirs
þú þá sakna hennar?

Vilhjálmur Kjartansson, bil
stjóri: Alveg örugglega ekki. En
þaö er sjálfsagt aö styrkja hana
þvi það er fullt af fólki sem hlust-
ar Á hana.
Oddbjörg Leifsdóttir, bóndakona
Ég hlusta aldrei á hana. Þetta er
menningarauki og sjálfsagt að
styöja hana.
Guörún Jóhannesdóttir, húsmóö-
ir:Já, vissulega. Ég hlusta alltaf
á hana í útvarpinu.
Þórhallur Halldórsson, verk-
stjóri: Ég hef gaman af allri léttri
tónlist en sleppi alveg andleg-
heitunum. Ef rikið hefur efni á
þvi að halda Sinfóniuhljómsveit-
inni uppi þá er það allt i lagi.
Jóhanna Guöbrandsdóttir, hús
móöir: Nei, ég hef ekki ánægju af
henni.
Miðvikudagur 30. nóvember 1977
VISIR
VISIS NR.1
HVAÐ
SÝNIRÞESSI
MYND?
_ Fegurðarsamkeppni tslands f Egilsbúð á Neskaupstað HVER ER
Megrunardrottningar Linunnar aö Hótel Sögu. ÞESSI
Stjórn Kvenfélagasambands ís- lands heiðruð í Stapa. MAÐUR?
Breski ja röv isinda ma öurinn
George Mclntoch við Kröflu.
italski ballettmeistarinn Giovanni
Guilliermo á Höfn.
Þýski siglingamaöurinn Axel Czu-
day I Keflavikurhöfn.
MANSTU EFTIR
Á meðan áskrifendaget-
raunin stendur yfir veröa birt-
ir sjö slikir getraunaseölar
fram i mai. 1. febrúar, 1 april
og fyrsta júni veröa svo bíla-
vinningarnir dregnir úr rétt-
um svarseðlum.
Þú átt að setja kross i þann
reit, sem er framan viö svariö
sem þú telur vera rétt neö-
MYNDUNUM?
an viö hvora mynd og einnig I
þann áskriftarreit, sem viö á
hér fyrir neöan. Þegar þú hef-
ur fyllt út nafn þess á heimil-
inu, sem skráöur er fyrir
áskriftinni á seðilinn hér fyrir
neðan þarftu að senda get-
raunaseöilinn sem fyrst til
Vísis. Utanáskriftin er hér
fyrir neöan.
\ insa m legast sct ji<\ krnss i þann rt*it, st*m \ ií) á.
□
Nafn
Ég er þegar
áskrifandi
að Visi
Heimilisfang
Sveitarfél./Sýsla
Simi
□ Ég óska eftir
að gerast áskrif-
andi að Visi
Nafn-nr.
Áskrifendagetraun
Pósthólf 1426
101 REYKJAVIK
VÍSIR A FULLHI
Vegagerð verði boðin út erlendis
Umræöur um vegamál hafa
aö undanförnu leitti Ijós, að vilji
er fyrir hendi til að hrinda af
okkur þvi ófremdarástandi,
sem i raun rikir i vegamálum
landsins. Helsta atriöið sem tal-
ar á degi hverjum fyrir varan-
legu slitlagi á allar aðal leiðir er
sá kafli sem þegar hefur veriö
lagður varanlega yfir Hellis-
heiði og yfir Þjórsárbrú aö
mestu leyti fyrir atbeina Ingólfs
Jónssonar, fyrrverandi sam-
gönguráðherra.
Fyrir þá sem ganga helst fyr-
ir byggðajafnvægi I daglegum
þanka sinum, er vert að ihuga
að varanlegur vegur frá
Reykjavik til Suðurlandsundir-
lendisins er einhver mesta rösk-
un á byggöajafnvægi, sem nú
blasir við augum. Misræmiö
mun hvergi fyrirfinnast meira
hvað snertir aðstöðu f landi, þar
sem fólk vill fá að komast leiðar
sinnarán stórskaöa eða óvenju-
legs viðhalds á farartækjum.
Drýldni á þann veg, að annað sé
brýnna að gera en leggja varan-
lega vegi, og allir komist þó
leiðar sinnar, heyrir kannski
frekar undir harölifi en rök-
semdafærslu.
Það liggur I augum uppi að
engir fara að leggja varanlega
vegi nema þvi fylgi þær lag-
færingar á vegastæðum, sem
hæfa snjóalögum á hverjum
stað. Röksemdaf ærsla þess
efnis, að fyrst verði aö koma
vegum upp úr snjóum cr alveg
út i hött, vegna þess að varan-
legur vegur hlýtur að vera lagð-
ur til frambúðar. Þessi rök upp-
lýsa þvi betur um hugarfar
mælenda en sjálfan vanda
framkvæmdarinnar. Þingmenn
úr innstu dölum, þar sem hesta-
slóöir liggja til öræfa og bráöa-
birgðavegir til byggöa eiga eðli-
lega erfitt meö aö skilja, að til
skuli þjóðfélag á fslandi, sem
oröið er það þróað, að varanleg-
ir vegir verða ekki lengur um-
flunir. Þótt mannskepnan sé
látin liggja á milli hluta og hoss-
ingur hennar og hugarangur á
þjóðvegum, fer brátt svo aö
farartæki fyrirfinnast engin,
sem komast hrossavegi ein-
stakra þingmanna.
Hvað eftir annað hefur verið á
það bent, bæði hér og annars
staðar, að varanlegur vegur
helstu þjóðleiðina i kringum
landið minnkar f raun allar f jar-
lægðir, þéttir byggðina og auð-
veldar fólki öll samskipti, fjörg-
ar verslun og félagslifog breytir
I raun ásýnd daglegs lifs svona
álika og rafmagnið á sinum
tima. Þetta væri gott fyrir þing-
menn hrossaveganna að hafa i
huga. Með viðbárum sfnum eru
þeir að freista þess að halda við
einangrun dreifbýlisins, efla til-
gangslausan akstur með möl og
drullu og valda töfum á sjálf-
sagðri framvindu til hagsbóta
fyrir þjóöfélagið i heild.
Við höfum lagt i tvær stór-
virkjanirá skömmum tima með
ágætum árangri. Varanleg gerð
hringvegar mundi ekki kosta
meira en sem nemur fram-
kvæmdum við Laxá umfram
virkjun og virkjun Kröflu. Með
smávægilegum tækjabúnaöi,
sem til er innanlands, yrði þetta
auðvitað miklu dýrara og tæki
miklu lengri tima en þolinmæð-
in býður. Aftur á móti væri hægt
að leggja varanlegan veg hina
svonefndu hringleið á 3-5 árum,
yrði vegarlagningin boðin út
með likum hætti og stórvirkjun.
Erlendis er til fjöldi verktaka,
sem fer land úr landi með tæki
sin og tól og leggur vegi. Þessir
verktakar hafa leikið sér að þvi
að leggja kilómetra á dag full-
frágenginn að öllu leyti og það i
skóglendi. Suma daga gengur
þeim kannski betur. Hér er hægt
að byrja báðum megin, en það
þýðir a.m.k. tveir kílómetrar á
dag fullfrágengnir.
Þær hugmyndir, sem menn
hafa gert sér um framkvæmdir
innlendra aðila við gerð fullfrá-
genginna vega hafa þvi miöur
ekki við rök aö styöjast. Þá er
óhugsandi að við förum að
kaupa dýrarog stórvirkar vélar
Ut af einu átaki í vegagerð. Hins
vegar mundu tæki okkar duga
ágætlega i dútl á hliðarvegum
eftirað slitlag erkomiðá hring-
veginn. Þess vegna er ráðið að
bjóða hringveginn út eins og
stórvirkjun og hætta frekara
pexi um þessi mál.
Svarthöföi