Tíminn - 10.09.1969, Blaðsíða 6

TÍMINN
MIÐVIKUDAGUR 10. septcmber 1969.
Norðlendinigar og aSrir áhuiga
mieinji um endiurreisn HólastaSar
sem fcirikjiulegrar aflstöðvar og
mienntaseturs halda árlegia Hóla-
hátíð til að minraa á haráttumál
sín. f ár var hátíðin með nofcifcuð
sérstöfcum hætti, þar sem megin-
hluti hennar var biskupsvígsla
hins nýjia vígsluhisbups í Hóla-
biskupsdæm; hinu forna. Hóla-
féliaigið var með 'aðalfund sinn
i fýrir hádiegi og gökfcsit fyrir
stuttri samikomu síðdegis að lok
: inmi vígslunná. Að öðm leyti tók
1 vígsilan hug afcn þennan dag.
Veður var mij'öig leiðiniegt dag
imn áður og nóttima, rignimg og
hvassviðri, en reynsla uodanfar
irana ára befur sýnt, að ævinlega
hefur verið gott yeður á kirkju-
leguim hátíðuim á Hóiastað. Þvi
V'Oru menn bjartsýnir um að úr
rættist og um hádiegisbil, er fóllk
fór að flytokjast heim að Hólum,
þá fór veður mjög batnandi og
er sfcrúðganga fclerfcianma var á
leið til kirfcjunmar, brauzt sólliin
fram úr skýjum og varð veður
hjð feguii'sta.
Forsetahjónin voru viðistödd
vígsluhiátíðina, svo og fcirkjum'ála
Frá vígsluathöfninni. Biskupinn yfir íslandi, herra Sigurbjörn Hinarsson og séra Sigurður Páisson vígslu-
biskup blessar biskupsefniS. (Tímamyndir: S. P.)
ráðherra, Jóhann Hafstein og frú
hans.
Vígsiuathöfnin hófst kl. 2 e.h.
Frá skrúSgöngu presta og biskupa á 'Hólum.
KVIK
MYNDIR
Skunda sólsetur
Á frummálinu „Hurry
sundown"
Leíkstjóri: Otto Preminger
Handrit: T.C. Ryan og
H. Foote
Bandarísk frá 1968
Sýningarstaður: Háskólabíó
Sýningartími: 142 mín.
— íslenzkur texti. —
Georgia 1945, Charle (Mieha
el Caine) er giftur Julie (Jane
Fonda), sem er af ríkri gró-
inni ætt í fylkinu. Frændi
hans Rad (John Philip Láw)
er nýkominn heim úr stríðinu
til konu (Faye Dunaway) og
fjögra barna. Hann vill ekki
selja landsskikan sinn til stór-
fyrirtækis sem Charles vinnur
fyrir.
Negri (Diahann Carrolt) á
jörð við bliðina á honum en
þeir vilja hvorugur selia og
standa í vegi fyrir fullnaðar-
áætlun verksins.
Kvikmyndin fjallar um þau
átök sem verða, er reka á þá
með góðu eða illu af jörðun-
um. Það rót sem komst á skip
an mála suður þar við her-
þjónustu negra er vel lýst og
ótrúlegt að þessir atburðir
hefðu getað skeð fyrir stríðið.
Einnig skiljum við hve djúpt
liggja rætur kynþáttahaturs og
fordóma sem illa hefur gengið
að uppræta þar.
Myndin er afskaplega vel
leikin. Hæst ber Caine og
Burgess Meredith i hlutverki
dæmigerðs suðurríkjamanns.
það gleymist að haran sé að
leika í dómarasætinu „við höf
um okkar eigin aoWerðir hér“.
George Kennedy leikur aula,
sem gerður hefur verið að lög
reglustjóra og Luke Askew leik
ur fól eins og í „Cool hand
Luke“, en þeir léku báðir í
þeirri kvi'kmynd.
Fyrstu myndir Premingers
„Carmen Jones“ opera Bizet í
jazz og dansútsetningu, og
Porgy og Bess Gershwins voru
báðar með úrvals leikurum
blökkum. Enda hefur Preming
er mikinn áhuga á stöðu negra
í hvítu þjóðfélagi.
„Skunda sólsetur" er mynd
mikilla átaka og missir hvergi
marks, ádeilan er hörð en
aldrei ósönn. Tónlistin er nokk
uð misjöfn, fögu-r og heillandi
t.d. þegar negrakórinn syngur
við kirkjuna og titillag myndar
innar „Hurry sundown" en
hversdagsleg og hávaðasöm
t.d. þegar heimkoma Rads er
sýnd.
Þessi mynd stendur „Anatomy
of a murder“, sem sýnd var
í Laugarásbíói ekki að bak
hvað snertir snilli og tækni.
Preminger er einn af fáum,
sem fjallar um heimsku, hatur
Fraimhaki á bls. lö.
Þá var klutokuim dómikirkjunnar
samihringt og um leið hófst skrúð
garaga kierka frá s'kólahúsinu til
kirkju. Voru þeir 31 ta'lsins. Var
sfcrúðgamgan eiginiega tvískipt.
Fyrstir gien-gu 19 hamputolæddir
prestar en síðan fóru þeir prest-
ar er aðstoða áttu við vígsluna
og biskuparndr. Á undan þenp
fóru 2 yragstu prestar stiftsins
sem bisbupssveinar eða „famiuli".
Bisku-parnir voru 3 auk vígslu-
þega sr. Péturs Sigurgeirssonar,
bistoup íslands herra Sigurbjörn
Einarsson, vígslubiskup Skálhylt
iaga sr. Sigurður Pálsson og
bis’kup róinversk-k'aþólskra manma
á íslandd berra Hinrik Frehen,
seon v-ar sórstaklega boðinn til
vígslnnmar. Með honum var og
aðstoðarmaður hans sr. Alfons
Mertens. Er stoniðigangan var
komin í kirkju, hófst messan.
Kirkjufcór Atoureyrar annaðist
söng undir stjórn organd'sta síns
Jakobs Ttryggvasonar
Sr. Björn Björnsson dómprófast
ur á Hólum og sr. Stefán Snævarr
prófastur á Dalvfk þjónuðu fyrir
altari á undan vígslu, sr. Sigurð-
ur Guðmundsson prófastur á
Grenj'aðarstað lýsti vígslu og l'as
æviágrip vígsluþega. Að því loknu
genigu þeir fyrir altari bisbup ís-
lands og víigsSubisfcupinn í Sfcál-
hoflltsstáfti, en hann aðstoðaði
bistouip fslands við vígsluna.
Ví'gBluþegi og 4 ví'gsiuvottar, þeir
sr. Gumnar Gíslason I Glaumbæ,
sr. Marinó Kristinsson prófastur
á Sauðianesi, sr. Friðrik A. Frið-
riksson fyrrv. prófastur á Hálsi
og sr. Pétur Ingjaldsson prófastur
í Höfðakaupstað, sátu framan við
grátur. Biskup flutti ágæta vígsdu
ræðu út af orðum Páls postula:
Guði séu þatokir, sem gefur oss sdig
urinn fyrir Drottinn vom Jesúm
Krist. Síðan var s-r. Pétur skrýdd-
ur krossd og biskupskápu og síð-
an vígður með handayfirlagnin'gu
biskrjpanna beggja og vígsluvott-
anma.
Að vígislu lokinni steig hann í
stól og fiutti hu'gnæma préditoun
út af gU'ðspjalli dagsins. Eftir
prédikun þj'ónuðu fyrir altari sr.
Birgir Snæbjörnsson á Akureyri
og sr. Jón Kr. fsfeld á Bólstað.
Var þá altari'sganiga mjög fjöd-
menn, en sdðan fór hinn nývígði
víigsluibiska.p fyrir altari og lýsti
blessun. Að messu lokinni var aft-
ur skrúðigan'ga klerka úr kirkju
ti'l sfcótebúss.
Var nú ncifckurt hlé, sem marg-
lr notuðu til að kaupa sér veiting-
ar og að gefnu tilefni sbal það
tekið fracn hér að þær vorj á
enigan hátt á vegum kirkjunnar,
hieidur Sumarhótelsins á Hólum.
Síðan hófst samkoma sú. sem áð-
ur getur en síðan höfðu kirkju-
miáliaráðherra og frú boð inni í
Félagsheimilinu Bifröst á Sauðár-
króki. Var þar á anmað hundrað
boðsgesta, margar ræður fluttar,
menn nutu sérstaiklega góðra veit-
inga og la.uk þar á ánægjulegan
hátt eftirminnilegum degi.
I HLJÓMLEIKASAL
Sembaltónlelkar
Sembailei'kur — yfir orðinu
einu saman hvfia duldir töfrar
horfins „rokokó“-tíma. Það er
þvi varla að undra þótt hlust-
andi spyrji sjálfan sig, hvaða
erindi á þetta granna og veiga-
litla hljóðfæri fo'rtíðarinnar inn
í raunhæfa.i og kaldian nútíma-
heim. — Þessum þönkum svar-
aði ung og efnileg listakona,
Helrga Ingól'fsdóttir, með sjálf
stæðum Semba'ltónleikum, sem
tó'ku af allan vafa um þetta
efni. Með yfirgripsmikilii efn-
isskrá gömlu meistaranna Bach
— Hiindel J- Scarlatti og Moz-
art túlkaði Hel efnið af
sterkri og glöggri kennd fyrir
hinu upprunalega. — Það er
fáguð og haldigóð sú undirstaða,
sem hún byggir á og þess vegna
verður leiifcur Helgu svo bless-
unarlega laus við flúr, sem aðal
atriðá en á sínar styrku stoðir í
glöggu formskyni og sm'ekfclegri
styrkleikabeitingu radda hins
tatomarfcaða hljóðfæris.
Sú er þetta ritar vilil geta
sérstaklega um leik og túlkun
Helgu á hinum síungu sónötum
D. Scarlatti. Þrjár sónötur hans
túlkaði hún af slífcu næmi og
skilninigi, að þar töfraði hún
fram þrjá raunverulega og
sjálfstæða persónuleika. Tón-
minni listakonunnar er frábært,
því blaðalaust lék hún alla efn-
isskrána Semballeikui Helgu
þetta þungbúna september-
kvöld var verulegur yndisauki.
Hafi hún þakkir fyrir.
Unnur Arnórsdóttir.