Morgunblaðið - 03.03.2002, Blaðsíða 22

22 SUNNUDAGUR 3. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ
É
G HEF verið galandi
látlaust frá því ég man
eftir mér, blessuð vertu.
Ættingjar vilja jafnvel
halda því fram, að ég
hafi verið byrjaður að
syngja áður en ég fór að
tala. Það getur svo sem vel verið, því
það læra börnin sem fyrir þeim er
haft. Lífið í Álftagerði snerist um bú-
skap, en síðan söng, þegar færi gafst
til.“ Þetta segir Óskar Pétursson,
sem um síðustu mánaðamót tók við
stöðu bæjarlistamanns á Akureyri.
Þeirri nafnbót heldur hann næstu sex
mánuðina, en hann tók við af Óla G.
Jóhannssyni, myndlistarmanni.
Óskar er sem kunnugt er frá Álfta-
gerði í Skagafirði, en hefur síðustu
áratugi verið búsettur á Akureyri og
starfað þar sem bifvélavirki. Um
þessar mundir eru 30 ár liðin frá því
hann hóf að gera við bifreiðar bæj-
arbúa, var fyrst á BSA í 10 ár, þá hjá
Höldi næstu 16 árin og nú síðast hjá
Kraftbílum.
Söngurinn átti bara
að vera til gamans
„Ég hef alltaf verið að syngja með-
fram mínu starfi og það hefur smám
saman verið að aukast. Ég hef sungið
með ýmsum kórum, með bræðrum
mínum, einn eða með öðrum ein-
söngvurum, en mesta fyrirferðin í
þessu er söngur okkar Álftagerðis-
bræðra,“ segir Óskar. Hann segir að
aldrei hefði staðið til að leggja söng-
inn fyrir sig, en hann hafi þó sótt sér
tilsögn í söngskóla í Reykjavík og
eins verið um skeið í Tónlistarskól-
anum á Akureyri. „Þetta átti bara að
vera til gamans, ég ætlaði mér aldrei
neitt með sönginn. Það var ekki
stefnan hjá mér að hasla mér völl á
þessu sviði, en ég neita því ekki að
söngurinn tekur æ meiri tíma, það
hefur bara þróast í þá áttina“ segir
hann.
Vill syngja dúett
með bæjarstjóranum
Hann sagðist hafa orðið mjög glað-
ur þegar rætt var við hann á liðnu ári
um að verða bæjarlistamaður.
„Á dauða mínum átti ég von en
ekki þessu, þetta kom mér verulega á
óvart. Ég bara gat ekki svarað spurn-
ingunni um hvort ég væri til í þetta,
þurfti að hugsa mig um,“ sagði Óskar
og var ekki laust við að hann væri enn
hissa. „Ég þurfi að velta því fyrir mér
hvort ég væri maður til að standa
undir þessu,“ sagði hann, „en eftir
nokkra umhugsun lét ég slag standa.
Ég setti þó fram þá frómu ósk, að fá
að syngja dúett með bæjarstjóranum
á Akureyri, Kristjáni Þór Júlíussyni,
á meðan ég héldi þessari nafnbót!“
sagði Óskar og vonaðist til að af því
gæti orðið á árshátíð bæjarins.
„Ég hef áður verið undirmaður
Kristjáns; hann var stýrimaður á ein-
um Dalvíkurtogaranna, þegar ég
fékk að fljóta þar með sem létta-
drengur. Við mokfiskuðum, munaði
raunar litlu að ég legði sjómennskuna
fyrir mig. Þetta voru rífandi laun,
miðað við það sem ég hafði haft í
landi,“ segir Óskar
Framundan eru mörg spennandi
verkefni hjá Óskari. Hann söng með
„landsliðinu“ eins og hann kallar það í
Laugarborg nú nýlega. „Raunar var
það meira af vilja en mætti, því ég var
búinn að liggja í flensu heila viku og
alls ekki orðinn góður. Enda sinnað-
ist flensunni við mig, þannig að ég gat
varla reist höfuð frá kodda daginn
eftir,“ sagði Óskar. Þarna sungu auk
hans þau Sigrún Hjálmtýsdóttir –
Diddú, og Bergþór Pálsson. Þar að
auki voru snillingar við hljóðfærin;
Anna Guðný Guðmundsdóttir, píanó-
leikari, Sigurður I. Snorrason, klarin-
ettuleikari, Páll Einarsson, jarðeðlis-
fræðingur og kontrabassaplokkari,
að ógleymdri Sigrúnu Eðvaldsdóttur,
konsertmeistara, sem getur hrifið
heilu herdeildirnar með fiðlunni
sinni, segir Óskar.
Með Sinfóníuhljómsveit
Norðurlands á skírdag
„Ég er rígmontinn að fá tækifæri
til að koma fram með þessum stór-
kostlegu listamönnum,“ segir Óskar,
„en þessir tónleikar voru einskonar
forleikur tónaveislunnar í Íþrótta-
höllinni á Akureyri á skírdag. Eitt
hefur leitt af öðru, eins og oft gerist í
lífinu. Stuttu eftir að stjórnendur
bæjarins höfðu sýnt mér þann heiður
að gera mig að bæjarlistamanni, fékk
ég beiðni frá bjartsýnisfélaginu Líf
og list. Ég kom af fjöllum, hafði aldrei
heyrt þetta félag nefnt. Enda kom í
ljós, að það var varla fætt; var þá ekki
annað en hugarfóstur nokkurra vina
minna, en fæddist þó áður en langt
um leið – og komst á koppinn. Til að
gera langa sögu stutta ákvað þetta fé-
lag að halda „stór-tónleika“ í Íþrótta-
höllinni 28. mars, á skírdag. Þar mun
ég syngja, ásamt Diddú, karlakórn-
um Heimi og bræðrum mínum frá
Álftagerði. Og undirleikurinn verður
ekki af verri endanum; hvorki meira
né minna en öll Sinfóníuhljómsveit
Norðurlands, fullskipuð, með um 50
hljóðfæraleikurum. Það verða því um
eitt hundrað manns á sviðinu í Höll-
inni á skírdag. Þetta verkefni er mikil
hvatning og um leið ögrun fyrir mig.
Þetta verða grimmdartónleikar, því
þarna verður boðið upp á óperutón-
list og ýmiskonar fínerí. Ég hef
reyndar lítið verið að syngja þess-
háttar tónlist og ætla því að nota
tækifærið og sækja mér góða tilsögn.
Ég þarf að láta taka mig í gegn, en
þetta verður skemmtilegt verkefni,“
segir Óskar.
Þá ætlar hann ásamt öðrum Álfta-
gerðisbræðrum að leggja land undir
fót með hækkandi sól.
„Við höfum víða komið fram, en
það er líka enn fjöldi staða sem við
höfum enn ekki sungið á og ætlum að
bæta úr því. Við erum vanir því að
taka skorpur, höfum stundum komið
fram á þrennum tónleikum sama dag-
inn án þess að finna fyrir því!“ Loks
má nefna að Óskar hefur hug á, að
troða upp með Björgu Þórhallsdótt-
ur, sópransöngkonu, eftir páskana og
einnig eru í bígerð kirkjutónleikar
með Birni Steinari Sólbergssyni, org-
anista við Akureyrarkirkju og stjórn-
anda kirkjukórsins þar.
Mun endurgjalda
Óskar Pét-
ursson frá
Álftagerði tók
nýlega við
sem bæjar-
listamaður á
Akureyri.
Margrét Þóra Þórsdóttir
spjallaði við söngvarann
um ferilinn og það sem
framundan er, en einhverju
sinni lét sr. Pétur
Þórarinsson í Laufási þau
orð falla að Óskar núorðið
væri meira ómissandi
við jarðarfarir norðan
heiða en líkið!
Álftagerðisbræður taka lagið á styrktartónleikum í Glerárkirkju.