Lesbók Morgunblaðsins - 01.02.2003, Blaðsíða 9

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ˜ MENNING/LISTIR 1. FEBRÚAR 2003 9
venjulega og ekki alveg eins form-
leg. Það var augljóst að stjórnendur
hennar stefndu að léttara yfirbragði.
Það skiptir líka máli að sýning-
arstjórar hlusti á það hvernig lista-
mennirnir sjálfir vilja opna sýningar
sínar, en það getur verið mjög mis-
jafnt. Sumar þjóðir koma t.d. með
hljómsveitir eða önnur skemmtiat-
riði og kynna þannig fleiri en einn
flöt á menningu sinni. En hvernig
svo sem opnun er framkvæmd, verð-
ur að hugsa fyrir því að kynning-
arstarfinu sé sinnt og nauðsynleg
tengsl mynduð.
Héðan frá Íslandi væri auðvitað
frábært að fara með hljómsveit, t.d.
Sigur Rós,“ segir Laufey brosandi,
„en því fylgir auðvitað aukakostn-
aður. Aðrir yrðu að sjá um slíka við-
bót, því við Rúrí erum ekki í stakk
búnar til að sinna þessu öllu saman
einar.
Eins og komið hefur fram í um-
ræðunni undanfarið, þyrftum við
auðvitað að eiga samtímalistastofnun
til að annast slíka vinnu, eins og t.d.
AFAA (Association francaise d’act-
ion artistique) í Frakklandi eða
FRAME (Finnish Fund for Art Ex-
change) í Finnlandi. Þangað til kom-
ast þessi kynningar- og markaðsmál
ekki í ákjósanlegan farveg. FRAME
átti t.d. sinn fulltrúa á fundinum sem
ég nefndi áðan. Ég er alveg sann-
færð um að slík stofnun hér á landi
myndi skipta sköpum við að búa til
þetta bakland listanna sem hér vant-
ar svo sárlega. Þar yrði haldið utan
um upplýsingastreymi, reynslu af
fyrri sýningum erlendis, tengiliði,
fjármagn og þess háttar – einhver
verður að halda þessu öllu til haga
svo við séum ekki alltaf á byrjunar-
reit.“
Laufey segist þó alls ekki vera
þeirrar skoðunar að hægt sé að ætl-
ast til þess að ráðuneytið sjái um
allt. „Ráðuneytið hefur mjög margt
á sinni könnu og það þýðir ekkert
fyrir listamenn að vera alltaf að
skammast út í það. En þar sem ekki
er til staðar stofnun sem sinnir þess-
um málaflokki, eru ýmis vandamál
sem koma upp við svona fram-
kvæmd. Við fáum t.d. allt fjármagn
frá ráðuneytinu sjálfu og þurfum því
eðlilega að bera undir það allar
ákvarðanir um hvernig peningunum
er varið. Þar af leiðandi erum við
ekki fyllilega sjálfstæðar við þessa
vinnu.“
Rúrí á réttum
stað í sínum ferli
Þar sem ekki er um neitt gallerí að ræða til
að reiða sig á sem umboðsaðila fyrir lista-
manninn þurfa þær Laufey og Rúrí sjálfar
einnig að sjá um alla útgáfu tengda þátttök-
unni; á sýningarskrá, veggspjöldum, boðs-
kortum og möppum með upplýsingum fyrir
fjölmiðlafólk. „Við verðum auðvitað að fram-
kvæma þetta allt saman og leita eftir sam-
starfi við fagfólk. Það er ekki hægt að sleppa
neinum þessara þátta í dag,“ segir Laufey.
„Ég er þegar búin að safna að mér boðs-
listum víðs vegar að, því þeir voru eitt þess-
ara atriða sem ekki voru til reiðu hjá ráðu-
neytinu. Á listanum eru nú þegar yfir þúsund
manns og við munum senda út boðskort með
góðum fyrirvara. Boðskortin ásamt upplýs-
ingamöppunum eru mjög mikilvægur þáttur í
því að koma verkinu á framfæri. En þetta er
allt óhemjulega mikil vinna, ekki síst þar sem
ég er líka í öðru starfi,“ segir Laufey hlæj-
andi. „En Rúrí er svo mikill eldhugi að hún
dregur mann áfram með sér. Það er óskap-
lega gott að vinna með henni, hún er fagleg,
heilsteypt og heiðarleg, enda þýðir ekkert
annað fyrir þá sem ætla að reyna að lifa af
listinni.“
Laufey segir það þjóna íslenskum hags-
munum vel að velja þroskaðan listamann til
fararinnar að þessu sinni. „Ef miðað er við
umheiminn þá er þjóðin enn á unglingastiginu
hvað listheiminn varðar,“ segir hún brosandi.
„Listamenn búsettir á Íslandi hafa ekki sömu
tækifæri og þeir sem vinna erlendis og þess
vegna tekur það þá oft lengri tíma að ná full-
um þroska í sköpun sinni. Þá á ég ekki við að
íslenskir listamenn séu barnalegir í hug-
myndavinnu eða seinþroska, síður en svo. Ég
er bara að vísa til reynslu og tækifæra, eða
allra þeirra þátta sem skipta miklu við að
koma hugmyndunum í ákjósanlegan farveg.
Að því leytinu til er Rúrí nú á réttum stað í
sínum ferli. Ísland er einangrað í ýmsu tilliti
og fólk er ef til vill lengur að taka við sér fyr-
ir vikið. En tími ungu listamannanna mun að
sjálfsögðu koma, tækifærin bíða þeirra.“
Morgunblaðið/Golli
Þær Laufey og Rúrí bera saman bækur sínar á vinnustofu Rúríar.
fbi@mbl.is
ekki enn komið
þrátt fyrir að
m skissum sem
mur í ljós að
það er nátengt
að samfélags-
i list,“ segir
öngan skilning í
kilning í orðið
hefur pólitík
að held ég líka
mín hafa því oft
amtíðina, en um
Mér finnst það
í dag að bera
Ég er nú samt
stóra samhengi í
lum mínum list-
manum, afstæði
ningar og geta
óþekkta.
fossa og sýnt
og erlendis. Í
ginn er ég eig-
ar fjöltækni;
g tölvustýringar,
s sem með sínu
Ljósmyndirnar
um landið und-
þó það hafi
ega ekki haft
hefur verið svo
æjandi. „Ég fór
þar sýndi ég ein-
RKIR
R
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Rúrí hefur unnið mikið með vatn og fossa. Hér gefur að líta verkið TILEINKUN – til Sigríðar í Brattholti, í Iðnskólanum í Hafnarfirði.