Morgunblaðið - 28.09.2003, Side 33
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28. SEPTEMBER 2003 33
FASTEIGNA
MARKAÐURINN
ÓÐINSGÖTU 4. SÍMI 570 4500, FAX 570 4505. OPIÐ VIRKA DAGA KL. 9–17.
Netfang: fastmark@fastmark.is - Heimasíða: http://www.fastmark.is/
Jón Guðmundsson, sölustjóri, lögg. fasteigna- og skipasali.
Hraunteigur 19
Opið hús frá kl. 15-17
Mjög falleg og mikið endurnýjuð 125 fm efri
hæð í góðu fjórbýli auk 24 fm bílskúrs.
Glæsilegar saml. stofur með fallegum boga-
dregnum gluggum, eldhús með nýjum inn-
réttingum úr kirsuberjavið og nýjum vönd-
uðum tækjum, 3 rúmgóð herbergi og glæsi-
legt flísalagt baðherbergi, allt endurnýjað.
Þvottaaðstaða í íbúð. Suðursvalir út af
stofu. Raflagnir endurnýjaðar og nýtt þak á
húsinu. Ræktuð lóð. Áhv. húsbr. 7,4 millj.
Verð 18,9 millj.
Eignin verður til sýnis í dag, sunnudag, frá kl. 15-17. Verið velkomin.
Stórholt 24
Opið hús frá kl. 15-17
Mjög falleg og mikið endurnýjuð 61 fm 3ja
herbergja íbúð á efri hæð í þríbýlishúsi auk
16 fm íbúðarherbergis í kjallara með að-
gangi að w.c. Íbúðin skiptist í forstofu/hol,
eldhús með upprunalegum endurbættum
innréttingum, parketlagða stofu, rúmgott
svefnherbergi með nýjum skápum og ný-
lega endurnýjað flísalagt baðherbergi. Park-
et og náttúrugrjót á gólfum. Verð 12,9 millj.
Íbúðin verður til sýnis í dag, sunnudag,
frá kl. 15-17. Verið velkomin.
Höfðabakki - til leigu
mjög hagstæð leiga
Atvinnuhúsnæði
Góð lofthæð, mjög góð staðsetning, góð aðkoma og næg bílastæði.
Eigum eftirfarandi til ráðstöfunar.
Upplýsingar veitir
Magnús Gunnarsson í
síma 588 4477 eða 822 8242
www.valholl.is - Opið virka daga frá kl. 9-17.30
Mögulegt er að skipta ofangreindum stærðum í smærri einingar.
Húsnæðið hefur verið í notkun fyrir höfuðstöðvar Marels.
Hentar fyrir ýmiss konar starfsemi, s.s. iðnað, heildsölu, skrifstofustarfsemi o.fl.
Eignin er í eigu Landsafls, sem er öflugt sérhæft fasteignarfélag.
1. hæð 285 fm Innkeyrslud./lofth. 3,7 m. Laust
250 fm Innkeyrslud./lofth. 3,7 m. Laust
481 fm Innkeyrslud./lofth. 3,7 m. Laust
Sigurður Óskarsson, lögg. fastsali.
Sveinn Óskar Sigurðsson, lögg. fastsali.
Opið hús í Reyrengi 3 frá kl. 14:00-17:00
HÚSIN Í BÆNUM
Hamraborg 5 - Sími 53 50600 - Fax 53 50601
Netfang husin@husin.is
Virkilega smekkleg, opin og björt 2ja her-
bergja íbúð á 2. hæð á þessum vinsæla
stað. Þvottaherbergi innan íbúðar. Bað-
herbergi m. baðkari og sturtuaðstöðu.
Eldhús með snyrtilegri innréttingu, góður
borðkrókur. Björt stofa með v-svölum.
Sameign nýtekin í gegn, skipt um teppi og
málað. Stutt í alla þjónustu, Spöngin rétt
við hliðina.
INGIGERÐUR LAUFDAL TEKUR VEL Á MÓTI ÞÉR
Opið hús - Hringbraut 119
Glæsilega standsett íbúð
Skúlagötu 17
Sími 595 9000
holl@holl.is
Opið virka daga kl. 9-18
www.holl.is
Ný standsett tæpl 50 fm íbúð, ásamt stæði í bílageymslu. Parket og flísar á
gólfum. Nýjar innréttingar og tæki. Verð 11,9 millj.
Vertu velkomin að kíkja við á sunnudaginn.
Sölumaður Hóls tekur á móti þér milli kl. 17 og 19 (897 4693).
Skrifstofuhúsnæði
óskast í Kópavogi
Hlíðasmára 15
Sími 595 9090
holl@holl.is
Opið virka daga kl. 9-18
www.holl.is
Óskum eftir 80-130 fm vel staðsettu skrifstofuhúsnæði, helst á
jarðhæð, þó ekki skilyrði, í Linda- eða Smárahverfi, Kópavogi.
Allar nánari upplýsingar veitir Kristberg í síma 892 1931.
EKKI löngu síðar komst ég núslysalaust inn á götuna og ók
áleiðis upp eftir henni. Er þá ekki
sami stórhuga bílstjóri enn að flýta
sér mjög mikið og lá nú á flautunni
bak við annan bíl
sem var í sams-
konar vandræðum
og ég hafði áður
verið í. Allt í einu
fauk í mig og ég
hugsaði með mér
að þessi fljóthuga
maður ætti fyrir
því að flautað væri
á hann. Ég jók því aðeins hraðann
– náði honum fljótlega og flautaði
þá aðeins upp á gamlan kunnings-
skap.
Ekki er að orðlengja það að bíll
hins stórhuga snarstansar og út
snarast ungur og liðlega vaxinn
maður, með æsta andlitsdrætti og
lítið hár.
„Lærðu að keyra, helvítis hóran
þín,“ sagði hann formálalaust um
leið og hann reif upp bílhurðina á
bílnum mínum.
Í forundran greip ég nú ósjálf-
rátt til þjálfunar sem ég fékk sem
stelpa í samskiptum við bræður
mína.
„Lærð þú mannasiði, druslan
þín,“ svaraði ég óðamála.
Æ, orðið drusla var óheppilega
valið, fór á samri stundu í gegnum
huga minn, þetta var karlmaður og
ég hefði átt að segja hórkarl eða
eitthvað enn meira krassandi.
Greinilega var sá stórhuga líka
sama sinnis, hann hafði gengið
spölkorn frá mínum bíl en sneri
sér við þegar hann heyrði hverju
ég svaraði, horfði á mig stingandi
heiftaraugum og gerði svo fokk-
merki með fingrinum.
Enn kom sér í góðar þarfir
ósjálfrátt viðbragð, lært í hinum
harða karlaheimi bræðra minna.
Ég sleppti eldsnöggt stýrinu og
gerði fokkmerki með báðum hönd-
um.
Manninum varð nú svo skapfátt
að hann snaraðist aftur til baka –
en hann sá ekki við mér, ég læsti
fljóthent bílnum mínum svo hann
næði ekki til mín. Eldrauður í
framan geiflaði hann sig framan í
mig við bílrúðuna og steytti að
mér hnefann en ég gretti mig á
móti eins og ég hafði gert best í
grettuleikjum bernsku minnar.
Manninum var nú aldeilis ofboðið
af framferði mínu, hann sparkaði
þéttingsfast í bílinn minn og arkaði
svo þungstígur til síns bíls.
Nokkur ungmenni sátu í aftur-
sæti bílsins og litu þau öll til mín
með hneykslunarsvip þegar bíl-
stjórinn var sestur inn í bílinn og
hafði sagt þeim frá furðulegu
framferði mínu. Þeim þótti greini-
lega ég hefði sýnt viðbrögð sem
ekki samrýmdust hugmyndum
þeirra um þá sem eru á þeim aldri
að bera „hita og þunga“ samfélags-
ins á sínum herðum, eins og það er
nefnt á hátíðlegum stundum.
En ég skeytti hvorki um skömm
né heiður, var efst í huga að láta
ekki valta yfir mig, taka því ekki
með þögn og þolinmæði að vera
kölluð „helvítis hóra“, fyrir það
eitt að reyna að fara varlega í um-
ferðinni.
Nú tók við undarlegt millispil í
þessari sinfónínu hversdagsum-
ferðarinnar þennan sólfagra dag.
Bílstjórinn á undan mér, sem áður
hafði greinilega ekki mátt nokkurn
tíma missa, var nú allt í einu þol-
inmæðin holdi klædd, hann hékk á
næsta götuhorni í allt að 10 mín-
útur og horfði á bílana aka fram
hjá og beið líka drjúga stund þótt
enginn bíll sýndi sig. Á meðan
sneru ungmennin í aftursætinu öll
andlitunum til mín og biðu þess í
augljósu ofvæni að ég missti þol-
inmæðina og flautaði eða jafnvel
snaraði mér út úr bílnum í víga-
hug.
En ég gerði hvorugt. Ég tók að
horfa út um hliðargluggann áhuga-
laus á svip og hugsaði til hinna ei-
lífu veiðilendna til að drepa tím-
ann.
Loks þótti hinum stórhuga nóg
komið og með miklum drunum hélt
hann innreið sína í umferðarþung-
ann – með mig hæversklega í hum-
átt á eftir. Ekki hafði hann þó
gleymt gömlum væringum því
hann reyndi tvisvar að aka í veg
fyrir mig, svona til þess að kenna
mér betri umferðarmenningu. Ég
slapp þó með því að beygja í eins
miklum snarheitum og hann hafði
áður gert þegar hann ók fram fyrir
mig á gatnamótunum við bankann.
Okkar viðskiptum lauk svo með
því að hann ók flautandi upp eftir
götunni en ég beygði mína leið á
næstu gatnamótum.
Satt að segja varð mér hugsað
til Napóleons og herferðar hans til
Rússlands meðan ég ók áfram.
Óneitanlega hafði þessi viðureign
tekið á mig. En hvað á maður að
gera þegar á mann er freklega
ráðist?
Þegar ég sagði fjölskyldumeðlim
frá þessu atviki síðar um daginn
sagði hann mér stuttlega að ég
hefði bara verið heppin að hér á
landi væru menn ekki með byssur
í bílnum.
„Í Bandaríkjunum og líka í
London eru alltaf nokkrir drepnir
á ári hverju af svona ástæðum,“
bætti hann við þungur á brún.
Hrollur fór um mig við þessi orð
og kannski læðist hann upp eftir
bakinu á fleirum.
Þjóðlífsþankar/Er þetta ekki nokkuð langt gengið?
Lærðu að keyra, hóran þín!
eftir Guðrúnu
Guðlaugsdóttur
Ég var einn daginn að koma af bílastæði við banka og hugðist beygja inn á
götu þar sem umferðin er nokkuð hröð og til beggja átta. Vegna margra
slysafrétta að undanförnu, sumra hörmulegra, fór ég óvenju varlega og hugð-
ist ekki taka neina „sjensa“ við að aka inn á götuna. Bílarnir þutu hjá í báðar
áttir og ég beið. Allt í einu er flautað mjög harkalega fyrir aftan mig. Ég
horfði á bílaumferðina fyrir framan mig og hugsaði með mér að þetta flaut
gæti ekki átti erindi við mig. Náunginn fyrir aftan mig lá engu að síður á
flautunni svo það fór að renna upp fyrir mér að hann væri orðinn harla óþol-
inmóður að komast leiðar sinnar. Ég sá þess hins vegar engan kost að hreyfa
mig úr stað að sinni án þess að leggja líf mitt og annarra í stórhættu. En á bak
við mig beið hugumstærri maður en ég var, allt í einu beygði hann fyrir bílinn
minn og þaut inn á götuna með ofsahraða og fór í margar snarbeygjur til þess
að koma í veg fyrir árekstur á milli sín og aðsteðjandi bíla úr báðum áttum.
Mér var aldeilis ofboðið – þvílík keyrsla.
FASTEIGNIR mbl.is