Morgunblaðið - 31.10.2003, Blaðsíða 6

6 | FÓLKIÐ | FÖSTUDAGUR 31|10|2003 MORGUNBLAÐIÐ
Hnefaleikar eru ekki bara fyrir konur. Samt taka konur þátt í hnefa-
leikum, meðal annarra Elín María Guðbjartsdóttir og Sara Jóhanns-
dóttir, sem etja kappi í boxveislu annað kvöld í BAG-höllinni í Faxafeni.
EKKI BARA KVENNAÍÞRÓTT
ELÍN MARÍA | HNEFALEIKAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Eru hnefaleikar semsagt ekki bara karlaíþrótt?
„Augljóslega ekki.“
Æfa margar konur hnefaleika?
„Já, þær eru nokkrar hérna hjá okkur.“
Hversu lengi ertu búin að vera að æfa?
„Eitt ár.“
Og af hverju?
„Af hverju? Bara vegna þess að ég hef gaman af því.“
Er þetta erfiðasta íþrótt í heimi?
„Það veit ég ekki.“
Þú hefur kannski ekki samanburðinn.
„Nei, ég hef ekki æft margar íþróttir.“
En hún er erfið.
„Já, ef maður leggur sig fram er allt erfitt.“
Er spenningur í þér fyrir keppnina?
„Já. Ætlarðu að skrifa þetta orðrétt upp eftir mér?“
Nei. Hvernig meturðu möguleikana á móti Söru Jó-
hannsdóttur?
„Það veit ég ekki. Ég hef ekki keppt áður.“
Þú hefur ekki keppt áður.
„Og hefði ekki samþykkt það, hefði ég vitað að það
væri eitthvert svona tilstand í kringum það.“
Morgunblaðið/Sverrir
SARA | HNEFALEIKAFÉLAGI
REYKJANESS.
Er einhver spenningur í þér fyrir
keppnina?
„Já, ég er alveg drulluspennt.“
Er þetta í fyrsta skipti sem þú
keppir?
„Já.“
Og ertu búin að æfa hnefaleika lengi?
„Nei, ég held ég sé búin að æfa í
tvo mánuði.“
Og hvernig meturðu möguleika þína
gegn Elínu Maríu Guðbjartsdóttur?
„Ég veit það ekki. Er ekki best að
meta þá alls ekki; búast við hinu
versta og gera sitt besta?“
Sennilega. En þetta er þá bara ekki
bara karlasport?
„Alls ekki. Reyndar erum við bara
tvær sem mætum reglulega hérna hjá
Hnefaleikafélagi Reykjaness.“
Og hvar æfið þið?
„Í Keflavík.“
|ivarpall@mbl.is
1. nóvember
Boxveisla í
BAG-höllinni
ég er ekki að búa til vísur til að verða frægur
heldur til að stytta mér dægur.“ Þar eru komin
rímorð í vísu, hugsar blaðamaður með sér.
Ekki eru allir stjórnmálamenn eins?
„Ég geri ekki greinarmun á kúk og skít. Ég hef
ekki farið á kjörstað í síðustu tveim kosningum.
Þeir eru ekki verðir míns trausts. Annað mátti
segja um Einar Olgeirsson, Brynjólf Bjarnason
og fleiri. Ég var í Sósíalistaflokknum meðan
hann var og hét. En núna kýs ég ekki. Þeir sem
fara á kjörstað og skila auðu hafa ekki sitt á
hreinu. Sá sem fer ekki á kjörstað hefur sitt á
hreinu.“
Hvað um áhugamál – áttu einhver áhugamál?
Eins og t.d. fótbolta?
„Lítið af því. Ég var að sparka þetta á unga
aldri. En hef ekki áhuga. Ég lærði líka að synda á
sínum tíma og hef iðkað það lítils háttar, en ekki
af neinum áhuga, nema til hressingar. En ég var
í sex ár í aukavinnu við að byggja þetta hús,“
gerði hernaðarsamning um að flytja vörur yfir
hafið og gerði mig því siðferðislega sekan og
alla aðra Íslendinga um að drepa Íraka og stela
olíunni.“
En mótmælin gegna líka öðru hlutverki, því
þau eru liður í morgungöngu Helga. „Það er
nauðsynlegt að hreyfa sig. Ég er tiltölulega
hraustur, þó ég sé nokkuð kominn til ára
minna,“ segir hann. „Ég hef bæði sjón og heyrn,
eins og Gísli á Hlíðarenda sagði þegar hann var
argur út í mig:
Hefur fengið heyrn og mál
heldur laglegt smetti,
en engan heila, enga sál
í hann drottinn setti.“
Það leynir sér ekki að Helgi er maður vísna-
fróður, ekki síst um vísur sem lúta að málefnum
kirkjunnar. En hann lærði ekki sjálfur að yrkja
fyrr en seint á árum. „Mér er það ekki auðvelt og
segir húsasmiðurinn.
„Ég gerði það mest sjálfur, því ég átti enga
peninga annað en það kaup sem ég fékk fyrir
vinnutímann. Ég var hraustur, byggði það á sex
árum, – vetrum ætti það að vera, því árar eru
djöflar. Ég hefði getað lært ýmislegt í hausinn á
mér hefði ég farið í bóknám. Ég á gott með að
læra kvæði, kann t.d. kvæðin úr Speglinum
1930 – þá var hreinskilnislegra tal um stjórnmál
en vellan núna.“
Er ástandið að lagast?
„Þetta lagast ekki fyrr en eftir byltingu. Það
má bóka það.“
Hvenær verður hún?
„Ja, hún verður aldrei. Fólkið vill hafa þetta
svona. Nei, nei, en ekki er þar með sagt að mað-
ur reyni ekki að vinna að því að það verði bylting,
þó ekki endist mér ævin til þess að sjá hana
verða að veruleika.“
|pebl@mbl.is
Morgunblaðið/Kristinn
Mótmælaspjöld standa um alla íbúðina og bíða
þess að fá að tjá sig. Úrklippur hanga uppi um
alla veggi, á bókarkápum, jafnvel á eldhúsrúllu-
standinum og flestar með páruðum at-
hugasemdum eða feitletrunum. Inn-
an um þær stendur maður með hvítt
hár og skegg. Hann mótmælir hvers
kyns óréttlæti í heiminum, en um-
fram allt vill hann fá skírn sína og
fermingu ógilda í þjóðskrá. Maðurinn
er Helgi Hóseasson.
Enn er óreiða á heimilinu eftir tökur á heimild-
armynd um Helga, sem frumsýnd var um síð-
ustu helgi og vakið hefur nokkra athygli. Helgi
vísar því blaðamanni til sætis í eldhúsinu og
býður auðvitað upp á malt og konfekt.
Þú ert búinn að sjá myndina,
hvað fannst þér?
„Mér var boðið á frumsýninguna og ég hef
ekkert út á myndina að setja,“ segir Helgi.
„Þetta er vönduð mynd og hún er mesta rass-
skelling sem ríkisstjórnin hefur fengið fyrir
glæpaverk sín á mér, skjalafals og fleira.“ Mynd-
in er líka gagnrýni á kirkjunnar þjóna, sem Helgi
segir brengla hugtökum þegar þeir tali um upp-
risu Jesú Krists. „Þegar menn vakna upp frá
dauðum eru þeir kallaðir afturgöngur, en það er
talað um að rísa upp ef maður dettur á svelli.“
Á maður að standa fast á sínu?
„Þó það væri nú. Þegar maður hefur rök-
studda ástæðu verður maður að gera það per-
sónu sinnar vegna.“
Þú mótmælir…
„Ég vakna venjulega klukkan sex og fer upp á
krossgötu Langholtsvegar og Holtavegar með
spjaldið mitt,“ segir Helgi og nær í spjaldið til að
sýna blaðamanni. „Ég er að kæra ríkisstjórnina
fyrir samning við bandarísku óstjórnina. Hún
BÝ EKKI TIL
VÍSUR TIL AÐ
VERÐA FRÆGUR
L
A
G
A
S
T
E
K
K
I
F
Y
R
R
E
N
E
F
T
IR
by
lt
in
g
u