Íslendingaþættir Tímans - 07.09.1968, Blaðsíða 7

MINNING
Haflína Guðjónsdóttir
húsfreyja í
,,Mörg í vorum djúpu dölum
drottning hefir bónda fæðst“.
Haflina í Garpsdal. Þetta nafn
hefur fylgt nágrönnum og vinum
í hálfa öld.
Verður því vandafólki og vin-
um sjónarsviftir við burtför henn-
8r og dalurinn pg umhverfið skipt
ir um svip.
Haflína var fædd í Tröllatungu í
Strandasýslu 16. maí 1897. For-
eldrar hennar voru Helga Jóhanns
úóttir bónda á Svanshóli í Bjarnar
firði Jónssonar og Guðjón Guð-
mundsson bóndi í Arnkötludal Sæ
mundssonar bónda á Gautshamri.
Hafa ættir þessar verið fjölmenn-
ar í Strandasýslu og sett svipmót
sitt á héraðsbúa.
Vorið 1910 kom Haflína að
Harpsdal með Helgu móður sinni
°g Guðmundi bróður sínum 7 ára.
Augljós var að innan þessarar
fjÖlskyldu var innileg gagnkvæm
úst er aldrei mun hafa brugðið
fölva á.
Heimili þeirra Sigríðar og
hæst firam fór full sjálfstjórn
®nda var mér létt að hafa hans ráð,
s_em eldri manns og reyndist alla
Mð vel. Margt mætti fleira segja
Um vin minn Skúla Hallsson ef
re,kja ætti öil okkar samskipti, en
hór læt ég staðar numið með þess
®r ófullkomnu minningar mínar.
y°n mín er sú að nú sértu bú-
fnn að sameinast því sem þú misst
^ og þér var kærast. Við hjónin
ÞÖkkum bér alla vináttu sem entist
frá fyrstu kynnum til skilnaðar
sfundar, og minnist ég góðs drengs
minnist ég þín. Um leið og ég vil
^sa þakklæti fyrir kynni mín af
Skúla Hallssyni vil ég tjá konu
“fns, syni, barnabörnum og syst-
kinum innilegustu hluttekningu.
Far þú f friði, friður guðs þig
nlessi, þökk fyrir allt.
H.G .E.yjólfsson.
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
Garpsdal
Björns í Garpsdai var vaxið úr
jarðvegi genginna kynslóða, ýmsir
þjóðarhættir „fornar dyggðir“
voru í heiðri hafðir. Á heimili
þeirra, dvaldist fólk á ýmsum
aldri og naut ástríkis og umhyggju
húsmóðurinnar og trausts og ör-
yggis húsbóndans .
Eftir fjögurra ára dvöl í Garps-
dal fer Haflína að Króksfjarðar-
nesi, þar sem hún á heima til 1918.
Nokkuð af þeim tíma dvaldist hún
í Reykjavík þair sem hún lærði
fatasaum og fleira til undirbún-
ings húsmóðurstarfi. Síðan hverf-
ur hún aftur heim að Garpsdal til
móður sinnar og unnusta Júlíusar
Björnssonar. Hófu þau búskap á
hluta jarðarinnar 1918 og giftust
árið eftir.
En 1920 kaupir Júlíus Ingunnar
staði í Geiradal og búa þau þar
til ársins 1927. Ári síðar létu for-
eldrar Júlíusar af búskap í Garps-
dal, enda voru þau þá bæði kom-
ln á áttræðisaldur. Tók Júlíus þá
við jörðinni og bjuggu þau þar
síðan í 41 ár.
Síðastliðið vor leigðu þau jörð-
ina fólki er sýnt hefur í starfi dug
og hyggindi og munu þannig hafa
ráðstafað óðali sínu í traustar
hendur. Með þesari ákvörðun var
lokið hálfrar aldar búskap, þar
sem hyggindi og framsýni ræður
áformum og athöfnum.
Tækni þessa nýsköpunartímabils
hagnýttu þau sér eftir því sem á
varð kosið. í sfcraumköstum samtíð-
arinnar og verðsveiflum gættu þau
fjáihagsöryggis síns, þvi stóð efna
hagur þeirra ávallt á traustum
grunni, þrátt fyrir rausn og fram-
kvæmdir sem verkin sýna. Hinar
reisulegu byggingar og fagra um-
hverfi kvöddu vegfarandann heim
til nánari kynna við þau, er garð
þennan byggðu. Var því gest-
kvæmt þar. En svo bjart og svip-
mikið sem var úti að líta, þá var
alúð og risna húsbændanna gestun
um enn minnisstæðari.
Kirkjan í Garpsdal var endur-
neist á fyrstu búskaparárum þeirra
og hafa þau ætíð sýnt henni mikia
rækt. Þau hafa gefið henni marga
eigulega muni og kirkjugestum
hefur verið veittur beini með inni-
leik og mikilli rausn. Einn af
þjónandi prestum Garpsdalssókn-
ar kvaðst hvergi njóta jafn inni-
legs trausfcs við guðsþjónustu sem
þar og væri söfnuður við þau tæki-
færi sem ein heild. Væri hlutur
þeirra Haflínu og Júlíusar þar
mestur.
Foreldrar Júlíusar og móðir Haf-
línu dvöldu á heimili þeirra og
nutu þar þess bezta er mannleg
umhyggja getur veitt, liknarhend-
ur Haflínu veittu þeim síðustu
þjónustu.
Þeim Haflínu og Júlíusi varð
tveggja barna auðið: Björn raf-
virkjameistara við írafossstöð-
ina við Sogið, kvæntur Aðalheiði
Björnsdóttur, Sigríður húsfreyja í
Reykjavík gift Njáli Guðmunds-
syni. Alls eru barnabörnin fjögur.
Á fyrsta búskaparári sínu tóku
þau til fósturs frænda Haflínu, Hall
dór, þau voru systkinabörn, en
faðir hans látinn. Hefur hann
dvalið hjá þeim ávallt síðan nema
tvo vetur sem hann stundaði nám
í Reykjaskóla. Leiddi það til gagn
fcvæmrar hamingju og má segja að
7