Íslendingaþættir Tímans - 04.03.1970, Blaðsíða 19

MINNING
BJARNI BJÖRNSSON
FRÁ NÚPSDALSTUNGU
Bjair-ni Bjömsson frá Núpsdais-
tungu andaöist í Borgarsjúfcrahús-
inu 30. janúar, nær áttræður. Út-
för han-s fúr fram frá Fossvogs-
fcapellu 9. febrúar síðasfcliðinn, að
viðstöddu fjölmenni.
Bjanni var fæddur 21. febrúar
1890. Foreldrar hans voaru Ásgerð-
ur Bjarnadóttir og Björn Jónsson
frá Sveðjustöðum, bóndi i Núps-
dalstungu í Miðfirði. Bjami var
elztur átta systkina. Á undan hon-
um eru horfin yfir landamærm
Björn Björnsson, h-agfræðingur
Reykjavíkurborgár, Guðný 'og Jón.
Á lífi eru Guðmundur Björnsson,
ken-nari á Akranési, Ólafur, sem
nú er til heimilis í Reykjavík, Jó-
h-ann-a á Bjargi, ekkja ísaks Vil-
hjálmssonar, Bjargi Seltjarnarnesi
og Guðfinna, kona Magnúsar F.
Jónssonar, trésmíðameistara- í
Mávahlíð.
Bjarni vann hjá foreldram sín-
um, meira og minna, fram um
tvít-ugsaldur. Úr því fór hann að
hyggja á búskap fyrir sjálfan sig,
og fyrsta vetrardag 1912 gekk
h-ann að eiga eftirlifandi konu
sína, Margréti Sigfúsdóttur Berg-
manms Guðmundsson-ar.
Til að byrja með voru bau til
húsa hjá foreldrum Bjarna um
tveggja vetra skeið. Margrét, kona
Bjarna, hafði á unga aldri stund-
að, um sfceið, nám við húsmæðra-
skólann á Blönduósi, og auk þess
var hún á kennaranámskeiði í
Reykjavík, að vori til, um íveggja
snánaða tíma, undir handleiðslu
Magnúsar Helgasonar skólastjóra.
Fyrstu tvo veturna, er þau voru
gift, stundaði hún farkennslu í
Fremra-Torfustaðahreppi, en vor-
ið 1914 tóku þau við hluta af jörð-
inni Uppsölum og bj-uggu þar um
fimm ára skeið.
Þaðan fluttust l>au að Svertings-
stöðum í Miðfirði árið 1919. Þar
bjuggu þau í fjögur ár. Þá veiktist
M-argrét og þurfti að dveljast i
sjúkrahúsi um tíma, en Bjarni
fluttist aftur að Núpsdalstungu
fSLENDINGAÞÆTTIR
með þrjú börn þeirra hjóna, en
eitt barnamna dvaldist að Uppsöl-
um hjá afa sínum oig ömmu,
Vorið 1923 flytjast þau aftur að
Uppsölum og dveíja þar til vorsins
1929. Að þeimt íma Ijðnuni skipta
þau um bústað og flytjast nú að
Kollafossi, þar sem þau dveljast
til vorsins 1935. En að þeimt íma
liðnurn flytjast þa-u aftur að Upp-
söJum og búa þá á allri jörðinni,
enda hafði Þá elzti sonur þeirra,
Si-gfús heildsali i Heklu, keypt
jörðina handa foreldrum sínum,
svo þau áttu f-astan samastað fram-
vegis. Eldri bömin voru nú komin
vel á le"g og veittu foreidrum sín-
um drji ga hjálp.
Vori? '949 hætta þau búskap að
Uppsölum, dvöldu að Þingeyirum
um sum ið, hjá Sigfúsi syni sín-
um og 1' mnveigu konu hans. Þá
jörð var.þá Sigfús búin að kaupa.
Um haustið fluttust þau til Reykja
víkur. Dvöldu þar i ýmsum stöð-
um, en lengst af á Vesturgötu 9,
þa-r til þau eignuðust íbúð að
Hrefnugötu 8, þar sem þau hafa
búið um alllangt árabil og unað
þar vel hag sínum.
Eftir að þau hjónin fluttust til
Reykjavíkur, stundaði Bj-arni verzl-
unarstörf hjá Sigfúsi syni sínum,
fyrst í Austurstræti og síðar i hinu
glæsilega stórhýsi við Suðurlands-
braut. Óllum, sem kynntust Biarua
við verzlunarstörfin, kom saman
um það, að hann hefði, með prúö-
m-annlegri framkomu og lipurð i
hvívetna. aukið að mun aðsósn 3^
verzlun sonar síns.
Þeim Bjarna og Margréti varð
átta barna auðið, eignuðusi fjóra
syni og fjórar dætur. Elztur barna
þeirra var Sigfús heitinn he' dsali
í Heklu, er kvæntur var Rannveigu
I-ngimundardóttur, Ingibjörg, gift
Boga Sigurðssyni, framkvæmdastj.
Suntargjafar, Ásgerður, gift Jóni
Snæbjörnssyni bókara, Björn bif-
reiðarstjóri, kvæntur Karenu Btön-
dal, Jóhanna, gift Kjartani Ólafs-
syni skrifstofum-anni í SÍS, Jón
bifreiðarstjóri, kvæntur Steintinni
Hansen, Svavar rafvirki, kvæqtur
G-uðlaugu Kristjánsdóttur, og Ólöf
gift Þórarni Þórarinssyni trésmíða
meistara.
Fyrir rúntum þrentur arum
missti Bjarni að mestu sjónina. Var
hann tvívegis skorinn upp við
þeim sjúkdónti. Hann náði sér
aldrei eftir síðari skurðaðgerðina,
og fékk blóðtappa eftir þá aðgerð
og varð að leggjast í sjúkrahús,
þar sem hann dvaldist fimnt sið-
ustu mánuði ævi si-nnar.
Sjúkdóm sinn bar hann með
einstæðri þolinmæði, karl-mennsku
og æðruleysi.
Eftirlifandi ekkja Bjarna og
börn hans, svo og systkini eiga nú
á bak að sjá, ástkærum maka, föð1-
ur og bróður .
Ég og kona mín áttum alnáin
kynni af Bjarna og kon-u hans um
tvo áratugi. Féll ávallt vel á með
okkur. Minnumst við þeirra beggja
með ástúð og virðingu.
Skylduliði hans vottum við inni-
lega samúð.
Jón Þórðarson.
19