Íslendingaþættir Tímans - 16.03.1972, Qupperneq 1

ÍSLENDINGAÞATTIR
4. TBL. — 5. ÁRG. — FIMMTUDAGUR 16. MARZ — NR. 71. TÍMANS
Hannes J. Magnússon
fyirverandi skólastjóri
F. 22.3 1899
d. 18.2 1972
Hannes J. Magnússon var borinn og
barnfæddur Skagfirðingur, hafði lokið
námi i Eiðaskóla og Kennaraskóla,
kennt i farskóla og i skóianum á Fá-
skrúðsfirði, þegar við hittumst á Akur-
eyri árið 1930, en hann gerðist þar
kennari við barnaskólann hið sama ár
og ég tók þar við skólastjórn. Við át
tum þar þvi náið samstarf i 17 ár, og
raunar lengur, þar sem hann tók við
skólastjórn úr minum höndum, en ég
við námsstjórn norðanlands til 1954.
Langar mig nú til að varpa til hans fá-
einum kveðjuorðum.
Þegar við Hannes hittumst á Akur-
eyri,munum við báðir hafa fagnað þvi
að vera komnir nær æskustöðvunum
og hugðum gott til samstarfsins, er
lika jafnan reyndist hið bezta. Ég þótt-
ist fljótt finna það, hvilikur þegnskap-
armaður hann var i starfi, og að það
var hugsjón og trú á gildi þess, sem
bar það uppi. Þess vegna treysti ég
honum til vandasamra verkefna og
þar brást hann aldrei. Hann var lika
einn þeirra, sem taldi uppeldisst. skól
ans miklu varða, og þvi reyndi hann
jafnan að flétta inn i kennslustarfið
sem mest af þvi, er verða mætti
nemendum hans sem mestur uppeldis-
legur ávinningur. Og hann lét heldur
ekki skólann einan um það. Snemma á
þessum árum stofnaði hann barna-
stúkuna Samúð og fórnaði henni miklu
af fritima sinum. Og um likt leyti hóf
hann útgáfu á barnablaðinu ,,Vorið”,
sem Eirikur Sigurðsson frv. skóla-
stjóri tók siðar þátt i. En hvorttveggja,
bæði barnastúkan og blaðið, var þáttur
i uppeldis- og umbótastarfi hans sem
kennara og uppeldisleiðtoga. En jafn-
framt þessu vann hann mjög mikið að
málefnum og formannsstörfum i eldri
deildum Góðtemplarareglunnar og
ritaði geysimikið um bindindismálin
yfir höfuð^og tók saman fræðslurit um
þau efni.
Snemma á samstarfsárum okkar
Hannesar var mikið rætt um að koma
á fót timariti um uppeldismál á vegum
Kennarafélags Eyjafjarðar, sem
stofnað hafði verið 1931, en hann var
þar i stjórn með mér alla tið. Og um
stofnun timaritsins var hannmestur á-
hugamaður og vann þar langmest
starf okkar allra, þegar að að lokum
tókst að koma því á laggir. En það
varð ekki fyrr en 1942,80 fjármála-
örðugleikum var rutt úr vegi og tima-
ritið „Heimili og skóli” hóf göngu sina.
Þetta rit annaðist Hannes J. Magnús-
son af frábærri atorku og umhyggju. t
meir en aldarfjórðung var Hann rit-
stjóri þess með hinni mestu prýði, við-
aði að sér miklu og margþættu efni um
uppeldismál og ritaði sjálfur fjöldann
allan af bráðsnjöllum greinum, um
þau efni, sem vöktu verðskuldaða
eftirtekt. Ritið varð þvi vinsælt meðal
lesenda sinna, og má telja vist aö það
hafi varpað ljósi á margt vandmálið á
sviði uppeldisins,og þvi orðið lesend-
um sinum að góðu gagni. Annars er
Hannes fyrir löngu þjóðkunnur fyrir
ritstörf sin og bækur Og barnabækur
hans hafa unnið sérveglegansess, enda
mun mega telja þær i allra fremstu röð
slikra bóka hér,og hið hollasta lesefni.
Or kennarahópnum valdi ég á sinni
tið Hannes J. Magnússon til yfirkenn-
ara og eftirmaður minn varð hann 1947
er ég lét af skólastjórn, og gegndi þvi i
18 ár. Hann var starfsins maður, si-
vökull og umbótasinnaður, er rækti
hvert verk af kostgæfni og alúð. Og
segja mátti#að i fari hans öllu og leið-
sögn, i skóla og utan, bæði i raun og
riti, væru þeir þættir sterkastir, sem
beindust að guðstrú og góðum §iðum
og hollustu við land og þjóð.
Hannes J. Magnússon var kvæntur
Solveigu Einarsdóttur, austfirzkri að
ætt. Hún er afbragðs kona, sem
reyndist manni sinum traustur lifs-
förunautur og börnum þeirra hin bezta
móðir. Þau eru 4 á lifi og hafa mannazt
ágætlega.
Með þessum örfáu linum kveð ég
þennan gamla vin og samverkamann,
þakka honum gamalt samstarf og bið
honum eilífrar blessunar. En ást-
vinum hans6endi ég einlægar samúð-
arkveðjur.
Snorri Sigfússon.
I