Íslendingaþættir Tímans - 18.08.1982, Page 2

Íslendingaþættir Tímans - 18.08.1982, Page 2
töldust margir til höfðingja, en hann Klein kunni ekki alls kostar við sig í þeirra hópi, taldi sig ekki til stéttarinnar, og átti meiri persónuleg samskipti við íslendinga Hann skildi mætavel íslensku og allir skildu dönsku íslenskuna hans Kleins. Á íslandi voru allir jafnir að hans dómi; þess vegna var hann kominn til íslands og menn höfðu tekið hann inn í samfélag sitt eins og hann var og báru meira að segja talsvert traust til hans af því að hann var danskur. Þessu trausti vildi hann ekki glata, þess vegna hélt hann áfram að vera Dani á Islandi. Elín Klein andaðist úr heilablóðfalli 1925. Þau höfðu eignast fjögur börn, en misstu fyrsta barnið. Fjölskyldan leitaði til móðursystursinnar, Sylvíu, sem var ekkja með tvo unga syni. Faðirinn hafði farist með kútter Valtý í febrúar 1920. Úr nauðleitunum varð hjónaband. Þau Klein eignuðust einn son, sem lést á fyrsta ári. Klein stofnaði sjálfstæða kjötverslun í Reykja- vík 1927 við Frakkastíg 16. Sláturfélagi Suður- lands mislíkaði að missa starfsmanninn og fá nýja kjötverslun í nágrennið og neitaði að selja Klein kjöt. Þá náði hann viðskiptum við Jón Björnsson, sem var með Verslunarfélag Borgarfjarðar og keypti kjöt af honum. Um sömu mundir stofnaði faðir minn verslun og sláturhús á Hellu á Rangárvöllum og hóf viðskipti við Klein og fylgdi vinátta meðan báðir lifðu. Vörur frá honum Klein þóttu jafnan góðar og verslun hans dafnaði. Skömmu síðar keypti Klein húsið Baldursgötu 14 og flutti þangað verslun sína og kjötiðju. Þá stofnaði hann útibú við Laugarnesveg, en flutti það síðar að Hrísateig 14. Menn voru bjartsýnir um þær mundir, en þá reið viðskiptakreppan mikla yfir, og kjöt var sjaldséð á borðum flestra. Samkeppnin var gríðarhörð, en danskan og vöruvöndunin dugðu Klein til aukins álits. Árið 1938 keypti hann Milnersbúð við Leifsgötu 32 og stofnaði þar útibú. Á kreppuárum var oft setinn Svarfaðardalur uppi á lofti á Baldursgötu 14, þegar við bjuggum þar 5 strákar á svipuðu reki. Þar átti ég vandalaus innhlaup, hvernig sem á stóð allt til stúdentsprófs. og dvalarkostnaðurinn var aldrei greiddur. Björn Guðfinnsson málfræðingur var árum saman í kosti hjá Klein og kenndi íslensku á heimilinu. Þá held ég að Klein hafi um sinn verið að hugsa um að skipta um tungumál, en kunni ekki við að skipta, þegar á hólm kom. Málið var of mikill hluti af honum sjálfum. Elínu fyrri konu Kleins sá égaldrei, en frú Sylvía var einstök manneskja, og ég trúi að hún hafi verið mjög lík systur sinni. Frú Sylvía fórnaði sér algjörlega fyrir vösólfana, sem settu oft allt á annan endann. Hún var ávallt ein með heimilið og sætti allar sennur. Lífsbaráttan var alls staðar hörð í þá daga. Klein var frá unga aldri vanur löngum vinnudegi, var snemma á fótum, vakti liðið kl. 7 á morgnana og stóð óslitið í búðinni til kl. 7 á kvöidin og oft lengur. Síðari heimsstyrjöldin kvaddi hér dyra með ýmsu móti. Að Baldursgötu 14 steðjuðu brytar af skipum Sameinaða gufuskipafélagsins danska, þegar Þjóðverjar ruddust inn í Danmörku. Þá lá fjöldi af dönskum skipum í enskum höfnum, og þessi „smjörfloti" var látinn sigla til íslands eftir fiski handa Bretum. Margir brytar á flotanum könnuðust við Klein frá fornu fari og leituðu nú eftir aðstoð hans; þá skorti vistir, sem voru lítt eða ekki fáanlegar á Englandi. Á stríðsárunurp annaðist hann öflun birgða handa danska verslunarflotanum, sem sigldi milli íslands og Bretlands, og þá var erilsamt hjá Klein. Hjá honum vr ávallt opið hús fyrir áhafnir danskra skipa, og veltan óx í versluninni. Árið 1947 ákvað Klein að létta sér upp og gerast eyðslusamur. Þau hjón höfðu naumast unnað sér hvíldar í tvo áratugi, en héldu nú til Danmerkur. Gjaldeyrinn urðu þau að kaupa á svörum markaði, því að þeim hafði láðst að stinga nokkru undan, þótt þau hefðu átt mikilgjaldeyrisviðskipti á stríðsárunum. Þetta var í fyrsta og eina skiptið á ævinni, sem Klein stundaði svarta markaðinn. Þau voru þrjá mánuði ytra og létu sér líða sem best. Eftir þetta tóku að verða hraðstígar breytingar á verslunarháttum Reykvíkinga. Neytendaum- búðir og sjálfsafgreiðsla ruddi sér til rúms, og sérverslanir með matvörur hurfu úr sögunni. Klein leit á kjötverslun sem persónulega þjónustu við kaupandann, sem vildi ekki án hennar vera. Þar þekkti hann ekki sinn vitjunartíma, og kaupmaðurinn á horninu dagaði upp einn af öðrum þegjandi og hljóðalaust. Tjald var dregið fyrir nokkra glugga og hurð lokað; það var allt og sumt sem sást. Klein stóð í búð sinni á löngu biluðum fótum til 1964, eða þangað til hann var orðinn 77 ára. Þá gafst hann upp, en Jens sonur hans hélt áfram kjötiðjunni á Baldursgötu 14 og rekur hana enn í dag. Klein lifði hér á landi ævintýralegar breytingar á öllum sviðum og hann barst sjálfur með okkur til vaxandi velmegunar, en að lokum tók heldur að halla undan fæti. Hann var mikill starfsmaður strangur við sjálfan sig og aðra, en réttlátur húsbóndi, heiðarlegur og tryggðatröll. Hann kvaðst aldrei hafa iðrast þess að flytjast til íslands. „Ef ég væri 25 ára, mundi ég óhikað leggja á sömu braut aftur", sagði hann eitt sinn á gamals aldri. „Dani verð ég alla ævi. Ég hef ekki lært að tala íslensku og verð aldrei íslenskur ríkisborgari, en ég á heima á Islandi og hvergi annars staðar." Johannes Carl Klein vann hér langan og strangan vinnudag og við eigum honum margir þakkarskuld að gjalda. Börnum hans, Carli, Jens og Huldu og Kristjáni Kristjánssyni stjúpsyni hans og fjölskyldum þeirra, votta ég dýpstu samúð. Björn Þorsteinsson. Brædraminning Garðar Björnsson, bóndi Neðra-Ási f. 27./5. 1920. d. 9./2. 1978. Ljúft er mér að letra á blað ljóð er féll af munni, ennþá bróðir bý ég að bemsku minningúnni. Á braut er horfinn bróðir kær brunninn lífs er kveikur, fögur minning fersk og tær frjáls um hugann leikur. Erlingur Bjömsson, Neðra-Ási f. 18./8. 1908 d. 13./10. 1981. Æfin breytir ört um svið oft var þungur róður, farinn ert til fundar við foreldra og bróður. Heyri ég klukkna helgan óm hyljast fornar slóðir, féll af meiði fagurt blóm far vel kæri bróðir. Á hugann leitar harmur sár hörpu gráta strengir, feigðin kallar, fölna brár far vel kæru drengir. H.B.L. 2 islendingaþættir

x

Íslendingaþættir Tímans

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.