Heimilistíminn - 30.11.1980, Qupperneq 8
Hún heitir Ina Balin og við sjálft lá, að hún fengi ekki
að fara með hlutverk Inu Balin i sjónvarpskvikmynd-
inni, sem gerð var um hana sjálfa, vegna þess að stjórn-
andi upptökunnar sagði að hún „hæfði ekki hlutverk-
inu!”
Svo fór þó at> lokum, aö hún fékk hlut-
verkið, og geröi þvi meira aö segja svo
góö skil, aö hún hlaut lof fyrir. Nú hefur
þaö sýnt sig, aö Ina Balin er ekki aöeins
góöleikkona heldur er hún lika góö mann-
eskja.
Þátturinn, sem hér um ræöir, heitir
Börnin frá An Lac, og i honum fer Ina
Balin meö hlutverk sjálfrar sin og lýsir
"þvi hvernig hún ættleiddi þrjú Viet-
nam-börn og aöstoöaöi viö aö koma I
óurtu flestum þeim börnum, sem voru
munaöarleysingjaheimili i Saigon á siö-
ustu dögum Vietnam-strlösins. Þetta er
næstum tveggja tima löng mynd, sem er
góö skemmtun fyrir alla f jölskyláuna, aö
þvi er bandarisk blöö segja, og um leið er
þetta ein af mörgum leiknum heimildar-
kvikmyndum, sem nú eru sérlega vinsæl-
ar.
Vel getur veriö, aö sumum eigi eftir að
þykja myndin nokkuö velluleg, en leikur
Inu Balin og Shirley Jones, sem fer meö
'hlutverk Betty Tisdale gerir það þó aö
verkum, aö myndin vekur ánægju en um
leiö er þaö staöreynd, aö hér er um næst-
um ótrúlegt ævintýri að ræöa, þegar börn-
unum var bjargaö af munaöarleysingja-
hælinu. Börnin voru flutt til Bandarikj-
anna, og þar hafa þau án efa fundiö for-
•eldra þegar hér er komið sögu, en þau
sem eftir uröu I Saigon eru líklega farin aö
hjálpa til viö uppbyggingu landsins.
1 myndinni sigra ,,góðu strákarnir”
sem reyndar eru tvær góöar stúlkur,
„vondu strákana”, sem eru Viet Cong
menn og skrifstofubáknið i Saigon. Meö
dugnaöi tekst konunum aö koma i burtu
nokkur hundruð börnum.
Nýlega kom Ina Balin til New York frá
Kaliforniu þar sem hún býr ein meö
þremur vietnömskum börnum sinum —
Nguyet, Kim Thuy og Ba-Nhi Mai. í New
York sagöi hún frá þvi sem geröist i Viet
8-
Nam. Ina Balin hefur reyndar lengi veriö
leikkona, þótt hún hafi kannski ekki leikiö
I mörgum stórmyndum siðustu árin.
— Ég er ekki hætt aö leika, segir hún i
mótmælatón. — Ég hef bara haft nóg að
gera viö aö annast börnin min þrjú, sem
ég hef haft hjá mér i fimm og hálftár.
An Lac-sagan hófst áriö 1967 þegar Ina
Balin fyrst bauðst til þess aö fara til Suö-
austur Asiu til þess aö skemmta þar her-
mönnum Bandarikjahers, sem lágu þar á
sjúkrahúsum. Þar dvaldist hún i sjö vik-
ur.
— Þessi ferð varb til þess aö gjörbreyta
lifi minu, og ég ákvaö, aö ég skyldi fara
aftur til Asiu, vegna þessaöégsá, hve þaö
haföi mikib aö segja fyrir hermennina, aö
fá einhvern aö heirran til þess að
skemmta þeim. Aftur fór ég til Asiu og
söng og skemmti hermönnunum. Ég hélt
áfram aö taka i hendur sem flestra og tala
viö þá, vegna þess aö þaö skiptir miklu
máli, ab hafa persónulegt samband við
fólk.
Aður en ég fór i aðra ferðina frétti ég af
An Lac barnaheimilinu. Munaöar-
leysingjahæli þetta var i Saigon, en þaö
haföi fyrst veriö starfrækt i Norður-Viet-
nam, og haföi aubug kona, frú Ngai sett
þaö á fót en maður hennar og sonur höfðu
týnst, þegar fyrstu árásirnar hófust á
landiö. Konan fór aöleita aö þeim, en fann
i þeirra staö fjöldann ailan af munaöar-
leysingjum, börnum, sem foreldrarnir
höföu annab hvort skiliö eftir, eða þeir
höföu farizt og börnin stóöu ein uppi. Kon-
an ákvaö þvi aö setja á fót barnaheimili.
Dr. Tom Dooley aðstoðaði hana viö aö
finna hæfan staö ISaigon, þar sem hún gat
komið sér fyrir meö 250 börnum.
Betty Tisdale, einkaritari öldunga-
deildarþingmanns, sem Balin haföi haft
samband við áöur en hún fór tii Vietnam,
haföi nú boöiö sig fram til þess aö aöstoöa
Tom Dooley, og eftir aö hann lézt ákvaö
hún að ferðast til allra þeirra staöa, þar
sem hann haföi unnið I Suðaustur Asiu og
sjá hvaö þar væri hægt aö gera frekar.
Slðan ákvaö hún að helga sig málefninu
og hefja fjársöfnun til handa munaðar-
lausu börnunum.
Eftir aö Betty og Ina höföu komið til An
Lac uröu þær enn áhugasamari um þetta
verkefni en áöur. — Ég kom til Saigon
1969, 1971 og 1975 rétt áöur en borgin féll.
Börnin min þrjú eru öll frá An Lac. Þau
voru I hópi þeirra barna, sem flutt voru á
burt frá barnaheimilinu fyrir fall borgar-
innar. Ég hef haft þauhjámér.eitt frá þvi
það var þriggja vikna, annað var tiu
vikna þegar ég tók það og stóra stelpan
var 16 ára.
Reyndar eru börnin þrjú, sem allt eru
stúlkur, I sjónvarpsþættinum lika, en eins
og gefur að skilja leika þau ekki sjálf sig
vegna þess aö þau hafa elzt svo mikið.
Elzta stelpan, sem vann á barnaheimil-
inu, er hálfur svertingi og hálfur kinverji.
Litlu stelpurnar leika litil börn á heimil-
inu og þess vegna fengu stelpurnar þrjár
aö vera meö móbur sinni, þegar veriö var
aö kvikmynda sjónvarpsþáttinn, en það
var gert á Filippseyjum.
Þaö er svolitið óvenjulegt, aö einstæö
kona taki aö sér fósturbörn til þess aö ala
upp, en hvaö finnst Inu Balin þýöingar-
mest við þetta?
— Þaö aö hafa kynnst þessum börnum
og fá aö eiga þau. Þau eru þaö allra
bezta, sem komið hefur fyrir mig i lifinu.
Þau eru mér til svo mikillar gleði og
ánægju. Ég er svo hamingjusöm yfir að
eiga þau. Þaö hefur veriö dásamlegt aö
hafa börnin, enda þótt ég sé einstæö móöir
meö þau.
Hvernig stóö á þvi, að Ina Balin valdi þá
leiö aö taka aö sér börn fremur en eiga
þau sjálf? Þegar Ina er spurö þessarar
hreinskilnislegu spurningar reynir hún ab
svara henni af jafnmikilli hreinskilni.
Hún dregur djúpt inn andann, brosir og
segir svo söguna einsog hún gekk fyrir
sig.
— Ég haföi verið með ákveðnum manni
um langan tima, og haföi alltaf hugsaö
mér, að þegar viö giftumst myndum viö
eignast börn. Skyndilega var ég komin á
fertugsaldur og viö hættum að vera sam-
an. Ég sagöi viö sjálfa mig, aö ég þyrfti
alls ekki aö eignast „litla sjálfa mig.”
Barn er barn, hvernig sem á allt er litiö. 1
þessu landi er næstum ómögulegt fyrir
ógifta konu aö fá að taka fósturbarn, og ég
fann svo til meb fólkinu i Vietnam.
Ina Balin er þeirrar skobunar, aö ein-
stæöir foreldrar séu ekki bara konur,
heldur einnig karlmenn. — Ég þekki
mann, sem hefur ættleitt þrjá Viet-
nam-drengi. Það er siöur en svo ómögu-
legt. Maöur veröur bara að langa nógu
mikið til þess.
Ég varö sjálf aö fara og sækja min börn.
Þaö var næstum eins og kraftaverk, aö
ferö min skyldi vera ákveðin i april 1975,
þegar Viet Kong hélt inn i Saigon. Þess
vegna endaði þetta meb þvi, aö i staö þess
að fara og sækja barniö mitt lenti ég i þvi
að hjálpa til viö aö f lytja I burtu börnin af
barnaheimilinu.
Ætlar Ina Balin sér aö taka fleiri börn?
— Svo fremi aö ég hafi f járhagslegt bol-
magn til þess . . .
Hafa börnin breytt henni á einhvern
hátt?
Hún kinkar kolli af miklum ákafa. — Ó,
já svosannarlega. Ég hef aldrei veriö sér-
lega þolinmóö manneskja, og er þaö vist
ekki enn, en ég hef tamið mér þolinmæði
af þvi ab umgangast börnin. Ég hef alltaf
verið mjög opin manneskja og veitul, og
ég vona aö börnin min veröi þaö lika. Mér
finnst þessir eiginleikar hafi jafnvel auk-
izt meðmér siöan ég varö móöir. Mér hef-
ur lika lærzt aö skilja, viö hvilikt álag
konur veröa aö búa, sem eru mæöur.
Hvaö hefur svo oröið um An Lac undir
stjórn Noröur-Vietnama?
— Kommúnistarnir tóku við stjórninni á
heimilinu, og eldrf börnin lögöust út. Þau
yngri voru send I vinnubúðir. Ég hef I
hyggju aö fara þangað aftur, eins fljótt og
mér gefst kostur.
Langar Inu Balin aö opna aftur An Lac I
Saigon, sem nú heitir Ho Chi Minh borg?
Það kemur glampi i augu hennar eitt
augnablik, þegar hún hugsar til þess aö
Ina Balin meö tvö m unaöarlaus börn f An Lac
aftur komi tækifæri til þess aö hjálpa
börnum þarna i fjarlægö, en svo segir
hún: — Nei, ég vona aö þess gerist ekki
þörf. Já, og þaö sem meira er, ég vona svo
sannarlega aö áöur en langt um liöur
veröi ekki þörf fyrir barnaheimili nokkurs
staðar i heiminum.
Vel getur veriö, aö svo fari aö lokum, en
þaö þvi aðeins aö I heiminum fyrirfinnist
fleiri á borö viö Inu Balin. þfb.
Hvers vegna halda konur
að þær verði vitrari með
árunum, en ekki eldri.
Brúðguminn er maður,
sem eyðir miklum pening-
um í að kaupa föt, sem
enginn tekur eftir.
Einu sjálfstæðu hugsan-
irnar, sem flestir hugsa
eru um þá sjálfa.
Stærsta gjöfin, sem flest-
um hefur hlotnast er
hnappurinn, sem gerir
þeim kleift að slökkva á
sjónvarpinu.
Geispi er aðferð náttúr-
unnar til þess að opna
munninn á einum og loka
munninum á öðrum um
leið.
Ef gamall maður kvæn ist
ungri konu kaupir hann
bók, sem aörir eiga eftir að
lesa.
Sá imyndunarveiki horfir
stöðugt í spegilinn og les á
milli línanna.
9
K